poniedziałek, 26 grudnia 2011

Romuald i Roman

  Zespół wokalno-instrumentalny Romuald i Roman powstał wiosną 1968r. we Wrocławiu. Grupa zadebiutowała 13 czerwca 1968 r. na II Wiosennym Przeglądzie Zespołów Muzyki Rytmicznej we Wrocławiu, zdobywając 1 miejsce, nagrodę publiczności i wyróżnienie za utwór "Wrocławski czas". Zespół tworzyli: Romuald Piasecki - gitara, śpiew, lider; Roman Runowicz - gitara, śpiew; Jan Jacek Baron (wł. Jacek Baran) - gitara basowa i Andrzej Tylec - perkusja.  Kierownikiem formacji był Tomasz Tłuczkiewicz (ur. 23.09.1947 r. we Wrocławiu).
  R. Piasecki (ur. 23.08.1943 r.) w listopadzie 1965 r. wraz z Błękitnymi Cieniami zdobył 3 miejsce na II Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze. Grupę tworzyli: R. Piasecki - gitara; Tadeusz Prokop - gitara; Henryk Nieradko - gitara basowa; Romuald Jurewicz - perkusja.
 Rok 1968 upłynął Romualdowi i Romanowi pod znakiem efektownych zwycięstw na III Ogólnopolskim Festiwalu Muzyki Młodzieżowej w Częstochowie oraz na IV Ogólnopolskim Przeglądzie Wokalistów i Zespołów Muzyki Rozrywkowej w Gliwicach. Grupa wykonywała "Requiem dla pastora Kinga" i "Psalmy" z muzyką Mikołaja Gomółki. Podczas koncertów wykorzystywano barwne efekty świetlne i projekcje filmowe Stanisława Lose (eks Elar-5).  Od strony dźwiękowej formację wspomagali  Wojciech Hornowicz i Andrzej Wall.
  W lutym 1969 r. zespół przystąpił do eliminacji II Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego, a wiosną dokonał pierwszych nagrań radiowych. Nie były one reprezentatywne dla twórczości zespołu i w większości zostały skomponowane jeszcze w okresie Elaru-5 i Grupy I. W marcu Romuald i Roman wystapił w programie "Musicoramy".
  Później przyszły kolejne festiwalowe sukcesy: 2 miejsce w finale Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego w Rybniku oraz 1 miejsce na I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu (listopad 1969 r.). Na festiwalu tym zespół wystąpił z nowym gitarzystą basowym Leszkiem Muthem, który zastąpił powołanego do wojska J.J. Barona. W ankiecie miesięcznika "Jazz" Romuald i Roman zajął 10 miejsce w kategorii zespołów i 4 w kategorii "Odkrycie roku". Wiosną następnego roku grupa wystąpiła na "Konfrontacjach Jazzowych" we Wrocławiu z grupą Freedom, dokonała też kolejnych nagrań radiowych. W ankiecie "Jazzu" za 1970 r. w kategorii zespołów formacja zajęła 8 miejsce, wyprzedzając m. in. Dżamble i No To Co.
 Zmierzch kariery Romualda i Romana przypadł na rok 1971. Grupa wystąpiła wówczas w filmie "Trąd" (reż Andrzej Trzos-Rastawiecki, prem. 21.12.1971), wykonując utwór "Gdyby przebaczać mogli wszyscy". W planach było przygotowanie repertuaru na album, skończyło się na nagraniach radiowych. Zespół przestał istnieć w 1971 r., gdy A. Tylec rozpoczął wystepy z Czesławem Niemenem, a R. Runowicz przeszedł do Nurtu.
  R. Piasecki reaktywował grupę na początku 1973 r. z Andrzejem Pluszczem - gitara basowa, śpiew i Stanisławem Kasprzykiem - perkusja. Wkrótce trio dokonało nagrań radiowych, które nie przyczyniły się jednak do odzyskania utraconej popularności. Po odejściu A. Pluszcza do jazz-rockowego Super Paktu, R. Piasecki powiększył skład zespołu do kwintetu, w którym znaleźli się: Jacek Krzaklewski - gitara, śpiew; Zbigniew Wrzos - gitara basowa, śpiew; S. Kasprzyk - perkusja i J.J. Baron - śpiew. Tak zreorganizowany zespół Piaseckiego trafił 26 lutego 1975 r. do warszawskiej Sali "Kongresowej" na "Eurorock", a później na XII Festiwal "Jazz nad Odrą". W sierpniu 1975 r. grupa wzięła udział w tanecznym "Non Stopie" w hali warszawskiej "Gwardii".
  Po odejściu S. Kasprzyka, J. Krzaklewskiego, J. J. Barona i Z. Wrzosa, R. Piasecki skupił wokół siebie muzyków mniej znanych. Zespół tworzyli wtedy: Marek Purzycki - gitara basowa; Zbigniew Stemplowski - organy; Krzysztof Orłowski - pianino, flet, instrumenty perkusyjne: Sarandis Juwanidis - perkusja oraz Lesław Kot - śpiew.
  W marcu 1976 r. Romuald i Roman wystąpił na XIII Festiwalu "Jazz nad Odrą" we Wrocławiu, II Międzynarodowych Konfrontacjach Muzycznych "Pop Session" (1.08.1976), zaś w sierpniu 1977 r. na gdańskiej imprezie "Rock Disco". Nowy skład zespołu zdołał nagrać w październiku 1976 r. kilka nowych utworów dla radia. W listopadzie Romuald i Roman pojawił się w programie TV NRD "Rund", a wiosną następnego roku rozpoczął prace nad płytą długogrającą. Nagrano dziesięć utworów. Czasy nie sprzyjały ambitnej muzyce rockowej i kolejna próba powrotu do krajowej czołówki nie powiodła się. Pierwszą płytę długogrającą zespołu wydano dopiero w 1994 r. W 2007 r. Polskie Radio w serii "Z Archiwum Polskiego Radia" wydało dwupłytową edycję radiowych nagrań zespołu "Z Archiwum Polskiego Radia vol. 5 - Romuald i Roman - Nagrania radiowe z lat 1968-1976".

NAGRANIA PŁYTOWE

LP KAMLP 13 Kameleon Records
THE POLISH PSYCHEDELIC TRIP 1968-1971
Pytanie czy hasło /Kto poznał ten świat / Znasz ten dom / A ja nigdy i basta / Słońce do rąk / Gdyby przebaczać mogli wszyscy/ Kamień (wersja telewizyjna) / Człowiek / Bobas / R i R (wersja telewizyjna) / Na twój znak / Wszystko ci kupiłemCzy potrafię

LP KAMLP 23 Kameleon Records (2019)
THE POLISH PSYCHEDELIC TRIP VOL. II 1969-1976
R i R (wersja radiowa) / Twoje słowa jak łubin / Kamień (wersja radiowa) / Będziesz panią w moim piekle / Talizmany / Wieczorny nokturn / Towarowy rusza do Indii / Spacer mleczną drogą / Coś we mnie drzemie / Wędrujesz tak / Idź dalej

PD R-0160 Ruch (1970)
Bobas

PD R-0356 Ruch (1971)
Wszystko ci kupiłem

SP SP-301 Muza (1970)
Bobas

EP N-0560 Muza (1969)
Pytanie czy hasło / Człowiek
Skład: R. Piasecki - gitara, śpiew; R. Runowicz - gitara, śpiew; J.J. Baron - gitara basowa; A. Tylec - perkusja

LP XL 0624 Muza (1970)
PRZEBOJE NON STOP
Bobas
Skład: R. Piasecki - gitara, śpiew; R. Runowicz - gitara, śpiew; J.J. Baron - gitara basowa; A. Tylec - perkusja

CD DIG 160 Digiton (1994)
ROMUALD I ROMAN
A ja nigdy / Kto poznał ten świat? / Znasz ten dom / Człowiek / Gdyby przebaczać mogli wszyscy / Wędrujesz tak / Bobas / Wszystko ci kupiłem / Idź dalej / XXI zbliża się wiek / Coś we mnie drzemie / Płonie ognisko / Kto / XXI zbliża się wiek (instr.) / Pytanie czy hasło / Czy potrafię / Na twój znak / Patrycja / Wieczorny nokturn / Twoje słowa jak łubin
  CD PRCD103940  Polskie Radio  (2007)
NAGRANIA RADIOWE Z LAT 1968-1976 [Z ARCHIWUM POLSKIEGO RADIA VOL. 5]
  CD 1:  Kto poznał ten świat / Znasz ten dom / Pytanie czy hasło / Człowiek / A ja nigdy i basta / Kamień / Bobas / Będziesz panią w moim piekle / Talizmany / Na twój znak / Takie słowa jak łubin / Wszystko Ci kupiłem / Czy potrafię / Gdyby przebaczać mogli wszyscy / Jak dwie rzeki / W białą Noc Narodzenia
  CD 2:  Spacer mleczną drogą / Towary ruszą do Indii / Coś we mnie drzemie / Wędrujesz tak / Towary ruszą do Indii (Live) / Cos we mnie drzemie (Live) / Idź dalej / Patrycja / Wieczorny nokturn / Wszystko Ci kupiłem / XXI Zbliża sie wiek / XXI Zbliża sie wiek (Instrumental) / Płonie ognisko / Idź dalej / Kto / Coś we mnie drzemie


NAGRANIA RADIOWE

1969:
Pytanie czy hasło; Człowiek; Kto poznał ten świat?; Znasz ten dom; A ja nigdy i basta; Kamień

1970:
Bobas; Będziesz pania w moim piekle; Talizmany; Na twój znak; Twoje słowa jak łubin; XXI zbliża się wiek (instr.)

1971:
Wszystko ci kupiłem; Czy potrafię; Gdyby przebaczać mogli wszyscy

1973:
Spacer po mlecznej drodze; Gdzie nie szedł nikt; Coś we mnie drzemie; Przeciwny wiatr; XXI zbliża się wiek; Wędrujesz tak; Wieczorny nokturn

1976:
Coś we mnie drzemie; Kto; Idź dalej; Patrycja; Płonie ognisko

05.1977:
Kto zagrodzi nam drogę; Wszystko ci kupiłem; Świat na dziś; Płonie ognisko; Idź dalej; Kto mnie tak odmienił; Idący pod wiatr; XXI zbliża się wiek; Coś we mnie drzemie; Wędrujesz tak


Zdjęcie pochodzi ze strony: http://www.jedynka.art.pl/artysci/1art.php
Na stronie tej jest więcej zdjęć grupy, a także można ściągnąć parę piosenek zespołu.

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

  W 2007 r. Polskie Radio wydało dwupłytowe wydawnictwo: Z Archiwum Polskiego Radia vol. 5 - Romuald i Roman.
  Oto co napisano na stronie Merlin.pl:
Nagrania radiowe z lat 1968-1976. Kolejna część cyklu Z Archiwum Polskiego Radia została poświęcona wrocławskiej grupie Romuald i Roman (a właściwie Romuald & Roman, bowiem taka była właściwa, pierwsza pisownia tej nazwy), kultowej grupie PRL przełomu lat 60. i 70., najbardziej do dziś znanej w Polsce wrocławskiej kapeli rockowej. Liderzy formacji: Romuald Piasecki i Roman Runowicz początkowo po prostu tępili popowy banał, z czasem przechodząc w bardziej eksperymentalne rejony przez stosowanie niekonwencjonalnej techniki instrumentalnej, zastępowanie tekstu pisanego improwizowanym czy instrumentalne traktowanie partii wokalnych. To wspaniałe odświeżenie najpopularniejszych kompozycji legendy polskiego podziemia, czyli "Romków".

  CD PRCD103940 Z Archiwum Polskiego Radia vol. 5 - Romuald i Roman - Nagrania radiowe z lat 1968-1976  Polskie Radio  (2007)

  CD 1:
  Kto poznał ten świat / Znasz ten dom / Pytanie czy hasło / Człowiek / A ja nigdy i basta / Kamień / Bobas / Będziesz panią w moim piekle / Talizmany / Na twój znak / Takie słowa jak łubin / Wszystko Ci kupiłem / Czy potrafię / Gdyby przebaczać mogli wszyscy / Jak dwie rzeki / W białą Noc Narodzenia
  CD 2:
  Spacer mleczną drogą / Towary ruszą do Indii / Coś we mnie drzemie / Wędrujesz tak / Towary ruszą do Indii (Live) / Cos we mnie drzemie (Live) / Idź dalej / Patrycja / Wieczorny nokturn / Wszystko Ci kupiłem / XXI Zbliża sie wiek / XXI Zbliża sie wiek (Instrumental) / Płonie ognisko / Idź dalej / Kto / Coś we mnie drzemie

  [Uzupełnienie dyskografii - 10.01.2020 r.]



 PS.

1. Ponad ćwierć wieku temu w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma. Proszę o kontakt.

Zespół Zbigniewa Antoszewskiego

  Zespół Zbigniewa Antoszewskiego - polski zespół instrumentalny istniejący w drugiej połowie lat 60-tych XX wieku.
  Zbigniew Antoszewski - gitarzysta basowy, kompozytor - urodził się 3 czerwca 1942 r. w Strzegowie. W latach 60-tych związany był najpierw z Big Beat Sextetem i Tajfunami. W roku 1967 utworzył własną studyjną grupę instrumentalną. Do współpracy zaprosił znanych muzyków: Tomasza Jaśkiewicza, Piotra Puławskiego i Wiktora Stroińskiego. Powstało w ten sposób kilka gitarowych nagrań, nawiązujących swym klimatem do brzmienia Tajfunów.  W nagraniach zespołu na perkusji grał Zbigniew Ryfa (Big Band Polskiego Radia) albo inni perkusiści, którzy mogli wtedy wystąpić.W nagraniach Z. Antoszewski wykorzystywał także sekcje instrumentów dętych i instrumenty smyczkowe.
  Muzyk uczestniczył także w V KFPP w Opolu, gdzie wystąpił z grupą muzyczna kabaretu "Popierajmy się".
  Wiosną 1969 r. Z. Antoszewski z grupą estradową wyjechał do USA i Kanady, gdzie gościł z programem  "Nasze przeboje". Na początku 1970 r. - po koncertach w 12 miastach ZSRR - założył nowy zespół dla potrzeb Radiowej i Telewizyjnej Giełdy Piosenki. W 1971 r. na KFPP w Opolu jego grupa towarzyszyła Jaremie Stępowskiemu.
  Z. Antoszewski jest ponadto kompozytorem (m. in. "Nad łąkami", "Oczy pełne nieba") oraz autorem podręczników do nauki gry na gitarze. Ponadto przez wiele lat współpracował z Polskim Wydawnictwem Muzycznym - opracowywał utwory z repertuaru polskich formacji muzycznych na mały zespół.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0465 Pronit (01.1967)
Bonanza (instr.) / Bradiaga (instr.) / Poluszko, pole (instr.) / Głos prerii (instr.)

LP XL 0419 Muza (09.1967)
PRYWATKA U BOŻENY
Waga ciężka (instr.) / Wiosenny dzień (instr.)

LP XL 0509 Pronit (09.1967)
ZATAŃCZMY...
Moje serce (instr.) / Mała Jaga (instr.)

2 LP SX 3051/52 Muza (1991)
2 MC CK 1240/41 Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1967 VOL. 1,2
Wiosenny dzień (instr.) / Waga ciężka (instr.)

SP SP 148 Pronit (1967)
Bonanza (instr.)

CD PNCD 244 Muza (1994)
GITARMANIA
Głoś prerii (instr.)
Na płycie jako zespół Tajfuny

NAGRANIA RADIOWE

1967:
Bonanza (instr.); Bradiaga (instr.); Poluszko, pole (instr.); Głos prerii (instr.); Waga ciężka (instr.); Wiosenny dzień (instr.); Moje serce (instr.); Mała Jaga (instr.)

Źródła: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając
Kontakt mailowy z Panem Z. Antoszewskim.

I na koniec: Waga ciężka
http://w417.wrzuta.pl/audio/1ZyMC07PXQP/zespol_zbigniewa_antoszewskiego_-_waga_ciezka

 PS.

1. Upload z sieci.
2. Tytuł posta trochę na wyrost. Powinien brzmieć "Zbigniew Antoszewski", ale bardziej chodziło mi o zespoły, które  Pan Antoszewski założył i w których grał.
3. Niestety strona Pana Zbigniewa Antoszewskiego http://www.gotoslawek.org/Antoszewski_biog.html nie zawiera wspomnień muzyka (i fotografa).
4. Ciekawy skład Zespołu Zbigniewa Antoszewskiego: same asy muzyki bigbitowej, a nie ma podanego choć jednego perkusisty. Szkoda, że dociekliwość cechujaca autorów "Encyklopedii" tutaj zawiodła.
5. Ponad ćwierć wieku temu w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma. Proszę o kontakt.

sobota, 24 grudnia 2011

Złote Struny

  Zespół wokalno-instrumentalny Złote Struny powstał w marcu 1962 r. w Gdyni przy Domu Kolejarza  jako kontynuacja harcerskiego zespołu Zieloni. Skład zespołu tworzyli: Tadeusz Mróz - gitara; Tadeusz Mecweldowski - gitara, śpiew; Andrzej Batkowski - kontrabas; Ryszard Wocial - pianino; Jacek Łyszkowski - śpiew; Wojciech Dornowski - śpiew; Zenon Halicki - śpiew; Leszek Wiese - śpiew, taniec. Nazwisko ówczesnego perkusisty nie jest znane. Kierownikiem organizacyjnym grupy był Romuald Werner, zaś konferansjerami: Kazimierz Cieślewicz i Janusz Wiese. Repertuar zespołu stanowiły głównie przeboje angielskich i amerykańskich wokalistów oraz zespołów rockandrollowych: Cliffa Richarda, Elvisa Presleya, Paula Anki, Ricky Nelsona, Chubby Checkera oraz instrumentalne utwory The Shadows i The Ventures.
  Latem 1962 r. odszedł z zespołu R. Wocial, którego miejsce zajął Leszek Gackowski. Niedługo potem grupę opuścił A. Batkowski, a nowym gitarzystą basowym został Roman Mróz. Pod koniec 1962 r. nowym perkusistą został Sławomir Marcinkowski, który przejął też obowiązki kierownika organizacyjno-muzycznego. Zimą 1962 r. grupa koncertowała w Karpaczu. Na przełomie 1962 i 1963 roku grupa wzbogaciła się o nowy instrument - saksofon altowy, na którym grał Stanisław Chojnacki. Dodatkowo, chcąc urozmaicić brzmienie zespołu pod względem wokalnym zaangażowano wokalistki, siostry Krystynę i Gabrielę Dzienisz, które wykonywały przeboje m. in. Connie Francis, Brendy Lee i Helen Shapiro. Zimą 1963 r. w Złotych Strunach pojawił się nowy konferansjer, Jarosław Mackiewicz, który zwyciężył w konkursie zorganizowanym przez zespół.
  W dniach 18-19 maja 1963 r. zespół wystąpił w I Turnieju Młodzieżowych Zespołów Rozrywkowych odbywającym sie w Klubie Studentów Wybrzeża "Żak" w Gdańsku, gdzie zajął I miejsce razem z gdańskimi Tonami. Ponadto wyróżniony został duet wokalny - siostry Dzienisz. Organizatorzy Turnieju docenili poziom artystyczny obu zespołów, przygotowując koncert Złote Struny contra Tony, który miał miejsce 9 czerwca 1963 r. na scenie Hali Stoczni Gdańskiej. W imprezie tej po raz ostatni z formacją wystąpił J. Łyszkowski.
  W czerwcu 1963 r. w ramach Dni Morza zespół Złote Struny w swoim najsilniejszym składzie wystąpił w studiu Telewizji Gdańskiej, gdzie wykonał "na żywo" fragment swojego programu estradowego. Na II Festiwalu Młodych Talentów w Międzyzdrojach odbywającym sie w dniach 5-6 lipca Złote Struny zajęły 3 miejsce w kategorii zespołów  muzycznych. Po zakończeniu turnieju Złote Struny i Tony odbyły trasę koncertową zorganizowaną przez Estradę Lubuską.
  W październiku 1963 r. z zespołu odeszli bracia Mrozowie (do Pięciolinii) i siostry Dzienisz, a gitarzystą został Marek Kowalski. Pod koniec 1963 r. skład Złotych Strun przedstawiał się następująco: T. Mecweldowski - gitara, śpiew; M. Kowalski - gitara; L. Gackowski - gitara basowa; S. Marcinkowski - perkusja; W, Dornowski - śpiew i Z. Halicki - śpiew. Kierownikiem organizacyjnym zespołu został Stamatis Chadzypanajotis. Po miesiącu M. Kowalski opuścił grupę, a jego miejsce zajął Marek Pietras.
 W składzie złożonym z czterech instrumentalistów i dwóch wokalistów zespół grał na zabawach karnawałowych w 1964 r. oraz na imprezach organizowanych przez instytucje państwowe. W lutym i marcu 1964 r. z zespołem występował trzeci wokalista, Robert Solwani (Seweryn Krajewski), który śpiewał piosenki Czesława Wydrzyckiego oraz swoje utwory (Samotność).
  W maju 1964 r. doszło pomiedzy członkami zespołu do różnicy zdań na temat przyszłego repertuaru i kierunku rozwoju grupy, który doprowadził do rozpadu Złotych Strun. Z. Halicki, W. Dornowski i T. Mecweldowski weszli w skład zespołu Stolemy, który w roku następnym przekształcił sie w grupę Pięć Linii.


Złote Stuny
Zdjęcie pochodzi ze strony: http://www.wceo.wp.mil.pl/pl/96_420.html

Źródło: Źródło: "Motława - Beat. Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych" - autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha

Po blisko 50 latach zespół gra znów w składzie: Tadeusz Mecweldowski - gitara, śpiew, lider; Leszek Gackowski - gitara basowa,śpiew; Marek Pietras - gitara, śpiew; Tomasz Mecweldowski - gitara, śpiew; Maciej Stefanów - perkusja, śpiew; J. Mackiewicz - konferansjer, producent (?)

I na koniec: Fragment koncertu zespołu, który odbył się na Skwerze Kościuszki w Gdyni w dniu 19 czerwca 2011 roku.
http://www.youtube.com/watch?v=WzVUulSkCGg

PS:

1. Na youtube można znaleźć więcej nagrań występów reaktywowanego zespołu.
2. Nic mi nie wiadomo o nagraniach płytowych i radiowych grupy Złote Struny.
3. Ciekawe, czy istnieje zapis wideo albo audio występu zespołu w Telewizji Gdańsk w czerwcu 1963 r.?
4. Ponad ćwierć wieku temu w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji.Pisałem do Radia Opole, ale nikt nie odpowiedział. Może ktoś ma nagrane te audycje. Proszę o kontakt.

Polne Kwiaty



 Grupa Polne Kwiaty - polski zespół muzyczny istniejacy w latach 60-tych XX wieku. Powstał w czerwcu 1968 r. przy poznańskim klubie "Od Nowa". Początkowo znany był jako grupa soulowa "Organizacja Józefa Paskudy", której wzorem był Graham Bond Organisation. Lider formacji, gitarzysta i wokalista Tomasz Dziubiński, był jednym z ważniejszych animatorów rock and rolla w Poznaniu. Założył m. in. Rock-Hall, poznańskich Trubadurów, zespół My, później związany był z Bardami i Tarpanami.
  Organizację Józefa Paskudy, oprócz lidera, tworzyli: Paweł Dubowicz - pianino, klawiset; Zbigniew Owsian - gitara basowa; Grzegorz Zerbst - perkusja; Adam Adamski - spiew. Z grupą związane były wokalistki Mirosława Kowalak i Anna Szmeterling. We wrzesniu 1968 r. formacją zaopiekował sie Andrzej Kosmala, redaktor poznańskiej rozgłośni Polskiego Radia, który zaproponował zmianę nazwy na Polne Kwiaty. Dzięki A. Kosmali grupa dokonała w grudniu 1968 r. pierwszych nagrań radiowych, w większości kompozycji A. Adamskiego.
  Gdy T. Dziubiński odszedł z początkiem 1969 r. do Kanon Rytmu, skład Polnych Kwiatów uzupełnili: Jacek Loman - gitara i Hubert Bartlitz - gitara, śpiew. W marcu i kwietniu zespół dokonał kolejnych nagrań radiowych, tym razem bez A. Szmeterling. Niestety, żadna z kompozycji A. Adamskiego nie zdobyła szerszej popularności. Kilka miesięcy później formacja rozpadła się. H. Bartlitz i A. Adamski przeszli do zespołu Progres, G. Zerbst znalazł sie w Schemacie, a P. Dubowicz - w zespole Maryli Rodowicz. A. Szmeterling rozpoczęła współpracę z poznańskimi Bardami.


Od lewej: Tomasz Dziubiński, Adam Adamski, Grzegorz Zerbst, (na zdjęciu gościnnie Kazimierz Plewiński).


NAGRANIA RADIOWE:

1968:
Nie masz niewiast nad Sarmatki (voc. A. Adamski); Po ten kwiat czerwony (voc. A. Szmeterling); Kwiat dla ciebie (voc. A. Adamski); Miłość (voc. A. Adamski)

1969:
Drogi (voc. A. Adamski); W starym porcie (voc. A. Adamski); Oczekiwanie (voc. A. Adamski)

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

I na koniec: Po ten kwiat czerwony - piosenka śpiewana przez Annę Jantar
http://justyna887.wrzuta.pl/audio/9olQTmpxAoD/anna_jantar_-_po_ten_kwiat_czerwony

niedziela, 18 grudnia 2011

Pakt

  Wrocławska Grupa Beatowa "PAKT" - czyli w skrócie GRUPA PAKT powstała w styczniu 1969 roku przy klubie "Eureka" we Wrocławiu. W lutym zespół wziął udział w eliminacjach do II Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego, prezentując program "Inwokacje 39-40-45-69", łączący słowo, muzykę, swiatło i film, w wiekszości do tekstów Ernesta Brylla. Formacja zapewniła sobie udział w koncercie  "Popołudnie z młodościa" VII KFPP w Opolu i Ogólnopolskim Festiwalu Zespołów Małych Form Estradowych Związków Zawodowych, gdzie zdobyła główną nagrodę. W składzie grupy znajdowali się: Ewa Wójcik - śpiew; Edward Basaraba - gitara basowa; Jacek Krzaklewski - perkusja; Tadeusz Prokop - gitara i Zbigniew Wrzos - gitara.
  W finale Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego (18-20.07.1969) Pakt zdobył IV miejsce i nagrodę CRZZ. Przed występem zespołu na I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu (27-30.11.1969) można było sądzić, iż we Wrocławiu pojawiła sie kolejna awangardowa formacja rockowa. Brak powodzenia na tej imprezie spowodował porzucenie ambitnego repertuaru na rzecz  folk rocka.
  Pierwsze nagrania radiowe przyniosły grupie pewną popularność (Ballada o wiatrakach; Milczy kamień przy drodze). Nie zauważono piosenki "Przyjdą chłopcy", prezentowanej w koncercie "Premier" VIII KFPP w Opolu. Zespół występował głównie na terenie Wrocławia, w klubach "Pałacyk" i "Piwnica Świdnicka". Wziął również udział w śpiewogrze Katarzyny Gaertner i Ernesta Brylla "Janosik, czyli na szkle malowane", wystawianej w listopadzie 1970 r. w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Kolejne nagrania nie przyniosły grupie popularności.
  W połowie 1971 r. gitarzystą basowym został Jerzy Kordas, a T. Prokopa zastąpił Lesław Kot. W roku następnym do Paktu dołączył perkusista Lech Chalimoniuk, J. Krzaklewski objął funkcję gitarzysty, a Z. Wrzos basisty. Z zespołem współpracował także Włodzimierz Krakus - flet, instrumenty perkusyjne.
  W 1973 r. na liście przebojów "Non Stopu" pojawiła sie kompozycja Paktu "Dialog pretensjonalny". Z końcem 1974 r. grupa rozwiązała się. Później pojawił sie Super Pakt z Andrzejem Pluszczem i Janem Borysewiczem, ale była to już inna formacja. Część muzyków z Paktu znalazła się w 1975 r. w grupie Romuald i Roman.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0603 Muza (04.1970)
Milczy kamień przy drodze / Tulipany / Ballada o wiatrakach / Złote słowa
Skład: E. Wójcik - śpiew; T. Prokop - gitara, śpiew; Z. Wrzos - gitara; E. Basaraba - gitara basowa, J. Krzaklewski - perkusja

EP N-0652 Muza (06.1971)
Polubić / Można i tak / Myślę o sobie w osobie trzeciej / Żaglem przez zmierzch
Skład: E. Wójcik - śpiew; T. Prokop - gitara, śpiew; Z. Wrzos - gitara; E. Basaraba - gitara basowa, J. Krzaklewski - perkusja

PD KP-165 Muza (1970)
Żołnierz wraca pod dach

NAGRANIA RADIOWE

1970:
Ballada o wiatrakach (voc. E. Wójcik); Milczy kamień przy drodze (voc. E. Wójcik); Tulipany (voc. E. Wójcik); Złote słowa (voc. E. Wójcik); Żal o motyli; Przyjdą chłopcy; Żołnierz wraca pod dach

1971:
Polubić (voc. E. Wójcik); Można i tak (voc. E. Wójcik); Myślę o sobie w osobie trzeciej (voc. E. Wójcik); Żaglem przez zmierzch (voc. E. Wójcik)

1972:
Dialog pretensjonalny

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,

Marek Ćwikła, Wojciech Zając

W 2007 r. ukazało się na 2 płytach CD wydawnictwo "Z Archiwum Polskiego Radia vol. 6 - Wrocławska Grupa Beatowa Pakt (Nagrania radiowe z lat 1969-2000)"

CD 1
Ballada o wiatrakach / Osiołkowi w żłobie dano / Można i tak / Czarna róża / Chłopiec ze snów / Od kochania / Rydwan / To trudno / Fiołki garściami / Ziemia obiecana / Milczy kamień przy drodze / Hare Krisna / Złote słowa / Polubić / Nauczyłem siebie / Myślę o sobie w trzeciej osobie / Późna jesień / Kogel-mogel / Tulipany / Żal do motyli / Przyjdą chłopcy / Żaglem przez zmierzch / Żołnierz wraca pod dach / Hej, Wrocławianie

CD2
Gdzież ona nocuje / Listopadowa miłość / Pół godziny z tobą / Zębate koła czasu / Dobro i zło / Dialog pretensjonalny / Romantyczny świat / Dookoła nas / Uciekajmy / Fiołki garściami / Romantyczny świat / Uciekajmy / Ballada o wiatrakach (Live) / Czarna róża (Live) / Ziemia obiecana (Live) / Pogoń za diabłem (Live) / Żal do motyli (Live) / Żołnierz wraca pod dach (Live) / Szeregowiec Gitara (Live) / Przyjdą chłopcy (Live)

Kilka utworów grupy Pakt można pobrać lub wysłuchać na stronie:
http://www.jedynka.art.pl/artysci/4art.php
Na tejże stronie jest sporo zdjęć grupy, m. in. to:


PS:

1. Zastanawia mnie fakt wymienienia w źródle 12 utworów nagranych dla radia, natomiast w dwupłytowym wydawnictwie z 2007 r. jest 36 utworów studyjnych i 8 nagranych z koncertów. Albo cud, albo "Encyklopedia" nie zawiera spisu wszystkich nagrań. Ale wciąż to jedyne żródło wiedzy o wykonawcach z lat 60-tych i 70-tych. Jesli są inne to proszę o  informację.
2. Był w radiu, ponad ćwierć wieku temu, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma...

Plastusie

 Zespół wokalno-instrumentalny Plastusie został założony z początkiem 1966 r. przez grupę uczniów warszawskich szkół średnich. Grupę tworzyli: Jacek Sławiec (wł. Bolesław Sławiec) - gitara, śpiew; Zdzisław Lenart - gitara basowa, śpiew; Janusz Etmanowicz - gitara, śpiew; Włodzimierz Bednarek - perkusja. Pierwszy występ formacji miał miejsce 22 lutego w kawiarni "Uśmiech" w Warszawie. Kierownikiem "Plastusiów"był Czesław Niemczuk, a zaopiekował się nimi klub Domu Słowa Polskiego  w Warszawie.
  W latach 1966-1968 z formacją związani byli: Ryszard Żebrowski - gitara; Leszek Majewski - gitara; Zbigniew Piszczek - instrumenty klawiszowe i Wojciech Kowalewski - perkusja. Repertuar zespołu tworzyły w równej mierze utwory muzyki dawnej (Breve regnum; Rozkoszna Amaryli), jak i inne kompozycje (Pancerni z podwórka; Powiedz, Maryś; Opty i ja; Zielona piosenka).
  Grupa działając od 1968 r. pod patronatem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, współpracowała z Rozgłośnią Harcerską, Telewizyjną Giełdą Piosenki i "Ekranem z Bratkiem". W 1969 r. Plastusie uczestniczyły w VII KFPP w Opolu. Z końcem roku dokonano zmiany nazwy Capella, a później Pastele. W roku następnym zespół brał udział w przedstawieniu muzycznym "Gwałtu, co się dzieje!" (z muzyką S. Krajewskiego) w Warszawskim Teatrze Rozmaitości. W 1970 r. grupę tworzyli: J. Sławiec - gitara, śpiew; Z. Lenart - gitara basowa, śpiew; Andrzej Biskupski - trąbka; Z. Piszczek - instrumenty klawiszowe; W. Kowalewski - perkusja. Zespół wylansował wtedy kompozycję S. Krajewskiego "Figurki z porcelany".
Później grupa rozwiązała się.
  Formacja brała udział w filmach i programach TV: "Wojna domowa: (reż. Jerzy Gruza, prem. 1965), "Dla każdego coś miłego" (reż. Halina Bielińska, prem. 1968), "Piąta rano" (1968).  Później Z. Lenart związał się z grupą Bez Atu, J. Sławiec założył w latach 80-tych zespół Boogie, a Z. Piszczek, A. Biskupski i W. Kowalewski zostali cenionymi muzykami studyjnymi.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0593 Muza (03.1970)
TELEWIZYJNA GIEŁDA PIOSENKI (6)
Figurki z porcelany
Skład: J. Sławiec - gitara, śpiew; Z. Lenart - gitara basowa, śpiew; Z. Piszczek - instrumenty klawiszowe; W. Kowalewski - perkusja

NAGRANIA RADIOWE

1969:
Pancerni z podwórka; Powiedz, Maryś

1970:
Pieśń Rokoszan, Figurki z porcelany


Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

I na koniec filmik: W zoologicznym dziś ogrodzie (fragment "Wojny domowej")
http://w252.wrzuta.pl/film/78H6CnD8zE0/plastusie_w_zoologicznym_dzis_ogrodzie


PS:

1. Upload z sieci
2. Patrząc na ten film widać, jak młodzi chłopcy grali bigbit. Szkoda, że potem w większości gdzieś poznikali ze sceny muzycznej. Wielka szkoda.
3. Był w radiu, ponad ćwierć wieku temu, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma...

środa, 14 grudnia 2011

Vox Remedium

Zespół wokalno-instrumentalny Vox Remedium powstał w 1969 r. w Łodzi z inicjatywy organisty, pianisty i kompozytora Zbigniewa Nowaka. Grupę współtworzyli: Andrzej Rutkowski - gitara basowa; Władysław Lewy - saksofon; Włodzimierz Trzaskalski - saksofon i Krzysztof Pikała - perkusja.
  Wkrótce zespól zasiliła gdańska wokalistka - Maryla Lerch. Solistka debiutowała w amatorskim, wojskowym zespole Kirasjerzy, później związała się z gdańskim Studiem Piosenki. Szerszej publiczności dała się poznać w 1968 r. na II FPŻ w Kołobrzegu zdobywając dla piosenki "Żal mi ptaków" nagrodę Komitetu d/s PRiTV.
  Inspirację dla twórczości Vox Remedium stanowił rhythm and blues, soul i rodzimy folklor. Zespół przypominał brzmieniem grupę ABC, grającą w podobnym składzie instrumentalnym. W czerwcu 1970 r. grupa Z. Nowaka wystąpiła na VIII KFPP w Opolu. Vox Remedium zaprezentowało tam kompozycję Stefana Rembowskiego "Jadą wozy kolorowe", którą spopularyzowała Maryla Rodowicz. W tym samym roku grupa dokonała nagrań radiowych. Jesienią w Vox Remedium zaszły poważne zmiany personalne, w rezultacie których ustabilizował się skład: M. Lerch - śpiew; Z. Nowak - pianino; Jacek Dutkiewicz - gitara, śpiew i Krzysztof Kanar - gitara basowa, skrzypce, flet. W repertuarze grupy pojawiły się wówczas piosenki poetyckie do tekstów m. in. Gałczyńskiego i Jesienina.
   W 1971 r. z zespołu odszedł Z. Nowak, a kierownictwo muzyczne przejął Andrzej Janczak -  gitara basowa, śpiew, lider. Skład zespołu uzupełniali: Marek Lewandowski - pianino, organy, śpiew oraz Tadeusz Urbański - perkusja, śpiew. W 1972 r. zespół pod nazwą The Vox Remedium wyjechał na pięcioletnie tournee do Finlandii i tam występował do 1977 r. W późniejszym składzie grupy występowali również Tomasz Król - pianino, organy, śpiew oraz Witold Piwoński - pianino, organy, śpiew.
   M. Lerch w latach 1974-1977 związała się z Zespołem Artystycznym WP "Flotylla", dokonywała też nagrań z ork. J. Tomaszewskiego i H. Debicha. Na XIV FPŻ w Kołobrzegu (1980) wykonała piosenkę "Kołobrzeska sanitariuszka" zdobywając "Srebrny Pierścień". A. Rutkowski znalazł zatrudnienie w zespole Ptaki, a Z. Nowak w latach 1972-1974 występował z grupą Bractwo Kurkowe 1791. Później założył Happy End.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0599 Muza (1970)
TELEWIZYJNA GIEŁDA PIOSENKI (9)
Tylko wtedy nie zapomnij

LP XL 0633 Muza (1970)
PREMIERY OPOLE 1970
Jadą wozy kolorowe

NAGRANIA RADIOWE

05.1970:
Brzozy - sosny (voc. M. Lerch); Ballada kowalska (voc. M. Lerch); Czas cieni (voc. M. Lerch); Ballada o królewnie, co na misia czekała (voc. M. Lerch)

Źródła: 
  "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając
  komentarze pod biogramem

[Biogram uzupełniony 8.04.2020 r.]

PS.

1. Niestety, nie mam żadnego nagrania zespołu.
2. Nie wiem, czy to błąd w "Encyklopedii", czy tak było faktycznie, ale zastanawia fakt, że w pierwszym składzie były dwa saksofony, a nie było gitary...
3.  Ponad ćwierć wieku temu w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma. Proszę o kontakt.

poniedziałek, 12 grudnia 2011

Grupa Dominika

 Zespół wokalno-instumentalny Grupa Dominika - polska grupa folk-rockowa działająca w latach 70-tych XX w. i kojarzona głównie z jej liderem Dominikiem Kutą. Założyciel grupy, Dominik Kuta (wł. Dominik Konrad ur. 5.10.1952 r.) występował w amatorskich formacjach bluesowych zanim trafił do pruszkowskiego Motyw Bluesa. Zespół otrzymał w 1969 r. wyróznienie podczas przegladu w klubie "Stodoła". Na I Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu (27-30.11.1969 r.) zajął 4 miejsce, zaś D. Kutę wyrózniono w kategorii instrumentalistów.
  W latach 1970-1971 muzyk był związany z grupami Czerwone Gitary i Quorum. Zwrotem w kierunku folk-rocka była Rodzina Pastora, którą współtworzyli; Zofia Borca - śpiew; Piotr "Pastor" Buldeski - gitara basowa, gitara, śpiew (grający poprzednio w legendarnej 74 Grupie Biednych z Ustki) i Marek Migdalski - gitara, śpiew. Grupa nagrała z początkiem 1972 r. szereg utworów dla radia, z których część opublikowana została przez Polskie Nagrania pod nazwą Grupa Dominika.
  Wkrótce drogi D. Kuty i P. Buldeskiego zaczęły się rozchodzić. Ten drugi stworzył stworzył latem 1972 r. zespół Piotr Pastor i Słońce, w składzie: P. Buldeski - śpiew, harmonijka, gitara akustyczna; Krzysztof Forsewicz - gitara, banjo; Waldemar Czapkiewicz -  gitara basowa; Adam Błaszyński - instrumenty perkusyjne. Popularnością cieszyły się m. in. nagrania: Przemytnik; Ludzie z innej zmiany. Lata 1972-1975 D. Kuta spędził grając z Bractwem Kurkowym 1791.
  Wiosną 1975 r. muzyk odtworzył Grupę Dominika. Zespół tworzyli: D. Kuta - gitara, banjo, harmonijka, skrzypce, flet, śpiew; A. Błaszyński - perkusja; Zbigniew Wypych - gitara basowa; M. Migalski - gitara, śpiew i Romuald Czystaw - śpiew, instrumenty perkusyjne. Później Z. Wypycha zastąpił Roman Kęszycki. Grupa Dominika wystąpiła przed szerszym audytorium w kwietniu 1975 r. podczas II Targów Estradowych "Poltest" w Łodzi. W zamierzeniach formacja miała grać ambitny rock z elementami jazzu i muzyki folk.
  W 1976 r. w skład grupy wchodzili: D. Kuta - gitara, pianino, śpiew; P. Buldeski - gitara, śpiew; Krzysztof Ciepliński - gitara, skrzypce; R. Kęszycki - gitara basowa; Feliks Pankiewicz - perkusja. Opracowano nowy program literacko - muzyczny "Z krzyku zrodziło się życie", oparty na kompozycjach D. Kuty, P. Buldeskiego i Andrzeja Korzyńskiego. Grupa przestała istnieć po odejściu K. Cieplińskiego, R. Kęszyckiego, P. Buldeskiego do Bumerangu, a F. Pankiewicza do zespołu Happy End.
  D. Kuta został muzykiem sesyjnym. Sukcesem artysty było zdobycie 1 nagrody za utwór "Tam znajdę cię, Ojczyzno" w konkursie na piosenkę o tematyce patriotycznej, ogłoszonym przez FSZMP w II połowie lat 70-tych.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0708 Muza (1972)
A gdy leci głaz / Ogon pawia / Zawsze humor mam / Uśmiech trzeba mieć
Nagrania radiowe.

LP SX 1219 Muza (1975)
POLSKIE TARGI ESTRADOWE - ŁÓDŻ 1975
Z krzyku zrodziło sie życie

NAGRANIA RADIOWE

1972:
Musisz w drodze być; Polski len; A gdy leci głaz; Tak długa nieobecność; Zawsze humor mam; Uśmiech trzeba mieć; Ogon pawia; Kawałek świata przed moimi oczami

1975:
Z krzyku zrodziło się życie

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

Natomiast Wikipedia podaje:
  W tym samym  (1976) roku Dominik Kuta z przyszłymi muzykami grupy Exodus: Andrzejem Puczyńskim- gitara, Wojciechem Puczyńskim (gitara basowa), Władysławem Komendarkiem (instr. klawiszowe) i Jerzym Machnikowskim (perkusja) nadal występuje pod tym samym szyldem do czasu, aż zaproponowano zespołowi (wykluczając udział D. Kuty) zrobienie kariery na własną rękę, wtedy już ostatecznie Grupa Dominika przestaje istnieć.

I na koniec: Z krzyku zrodziło się życie
http://w560.wrzuta.pl/audio/1LcAya0KAM2/grupa_dominika_-_z_krzyku_rodzi_sie_zycie

PS.

1. Upload z sieci.
2. Ani w źródle, ani w Wikipedii nie ma napisane dokładnie, kiedy powstał pierwszy skład Grupy Dominika. Mowa jest o Rodzinie Pastora, której nagrania zostały wydane przez Polskie Nagrania pod szyldem Grupy Dominika. Może ktoś wie, jak można rozgraniczyć działalność tych formacji.
3. Niestety, w internecie nie można znaleźć materiałów o dalszej działalności Dominika Kuty. Może ktoś ma materiały albo wiedzę i chciałby sie podzielić. Zapraszam.
3.  Ponad ćwierć wieku temu był w Programie Pierwszym Polskiego Radia, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Pisałem do Radia Opole, ale nikt nie odpowiedział. Może ktoś ma nagrane te audycje. Proszę o kontakt.

niedziela, 11 grudnia 2011

ELAR-5

 Zespół wokalno-instrumentalny Elar-5  - polski zespół młodzieżowy działający w latach 60-tych XX wieku. Powstał na początku 1965 r. przy Politechnice Wrocławskiej jako Studencki Kwartet Gitarowy Elar-4. Nazwę formacji utworzyły pierwsze dwie litery nazw wydziałów Elektoniki i Architektury, z którymi byli związani muzycy. Grupę tworzyli: Jan Urbanowicz - gitara; Roman Runowicz - gitara; Zbigniew Marchewka - gitara basowa i Janusz Rodziewicz - perkusja. W październiku nowym członkiem formacji został Waldemar Domagała - śpiew, gitara, harmonijka, flet; z którym zespół wygrał Turniej Big-Beatowy o "Złotą Gitarę" Wrocławia. Zmieniono nazwę grupy na Elar-5.
  Na muzycznej mapie Polski zespół zaistniał dzięki Ogólnopolskim Przeglądom Wokalistów i Zespołów Muzyki Młodzieżowej w Gliwicach. W 1966 r. W. Domagała zajął tam 3 miejsce w kategorii wokalistów, a cała grupa rok później 3 miejsce w kategorii zespołów, ex aequo z Passatami. Po odejściu J. Urbanowicza, Z. Marchewki i J. Rodziewicza nowymi członkami Elar-5 zostali: Jerzy Czeladyn - gitara i Grzegorz Zydel - perkusja.
  W repertuarze zespołu znajdowały się ekologiczne protest-songi (Komu kwitną chabry; Moloch; Gdyby wszystkie kwiaty) oraz inne ambitne utwory (Spod znaku anemii złośliwej; Nie wiem jeszcze; Oda do dojrzalszych; Wrocławski czas), których autorami byli W. Domagała, R. Runowicz, Andrzej Kuryło i Ryszard Wojtyłło.
  W 1968 r. jednym z głównych celów grupy stało się łączenie muzyki z obrazem. Odpowiedzialnym za wizualną stronę koncertów był reżyser i kierownik organizacyjny - Stanisław Lose. Jak na ówczesne czasy pomysły Elaru-5 jawiły sie nowatorskimi, ale nie trafiły na sprzyjający okres dla tego rodzaju twórczości. W 1969 r.zespół tworzyli: J. Czeladyn - gitara; W. Domagała - śpiew, gitara, harmonijka, flet; Kazimierz Tomys - gitara basowa i G. Zydel - perkusja. W maju grupa zdobyła 4 nagrodę w konkursie "Estrada Studencka '69" IV Festiwalu Studentów w Krakowie. W listopadzie zespół wystąpił na prestiżowym Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu. Rozwiązał się w roku następnym.

NAGRANIA RADIOWE

1968:
Moloch; Wrocławski czas

1966-1969:
Komu kwitna chabry; Gdyby wszystkie kwiaty; Spod znaku anemi złośliwej; Nie wiem jeszcze;
Oda do dojrzalszych

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan
Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

I na koniec: Moloch
http://w904.wrzuta.pl/audio/1H4rwZqwX2F/elar-5_-_moloch

PS.

1. Upload z sieci
2. Pod koniec działalości zespołu nie było nikogo z pierwszego składu...
3.  Był w radiu, ponad ćwierć wieku temu, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma...

Takty

  Zespół wokalno-instrumentalny Takty powstał w 1963 r. w Sopocie z inicjatywy Włodzimierza Dembickiego i Mariana Czachorowskiego. Grupa, jeszcze bez nazwy, zaczęła wkrótce próby w składzie: M. Czachorowski – gitara funkcyjna, Jan Milan – gitara prowadząca,  Czesław Borkowski - gitara basowa, Andrzej Lauda – klawisze, Zdzisław Szymański – perkusja, Eryk Kulm, Jerzy Koniecki i Teresa Laskowska - śpiew. Członkowie zespołu byli uczniami szkół średnich Trójmiasta. Kierownikiem organizacyjnym został W. Dembicki.
 Jesienią Cz. Borkowskiego na gitarze basowej zastąpił Andrzej Boczkowski, a ponadto formację zasilił wokalista Jan Stoppa. Pierwszy występ Harcerskiego Zespołu Estradowego Takty odbył się w 1964 r. w Technikum Ekonomicznym w Sopocie. W tym roku na II Festiwalu Zespołów Harcerskich w Gdańsku grupa zajęła 2. miejsce. Wkrótce potem Z. Szymańskiego na perkusji zmienił Jerzy Polaszek, a zespół opuścili także Teresa Laskowska i Jerzy Koniecki.
Na początku 1965 r. skład zespołu wyglądał następująco: A. Lauda -  kierownik muzyczny, M. Czachorowski – gitara funkcyjna, J. Milan – gitara prowadząca, A. Boczkowski - gitara basowa,  J. Polaszek – perkusja, E. Kulm i J. Stoppa - śpiew. W lutym tego roku na scenie kina Gedania doszło do pojedynku muzycznego "Takty contra Meteory", a impreza została powtórzona kilka tygodni później w klubie Kolejarz w Gdyni. 14 marca 1965 r. grupa wystąpiła w trzydziestominutowym bloku muzycznym podczas I Przeglądu Młodzieżowych Zespołów Estradowych w Gdańsku-Wrzeszczu. Repertuar zespołu składał się przeważnie z kompozycji własnych muzyków grupy oraz piosenek Beatlesów. Najwięcej utworów komponował M. Czachorowski, do tekstów Mateusza Perepeczki. W soboty i niedziele formacja przygrywała do tańca w klubie-harcówce  w Sopocie. Grupa występowała też na imprezach muzycznych i wieczorkach tanecznych w Sopocie i Gdańsku. W tym czasie, wraz z grupą Szeptacze, zespół uczestniczył w nagraniu audycji "Bariera dźwięku". W tym samym roku Takty wygrały III Festiwal Zespołów Harcerskich w Gdańsku.
  Po wakacjach 1965 r. nastąpiła zasadnicza reorganizacja formacji. W jej rezultacie skład zespołu ukształtował się następująco: M. Czachorowski – gitara prowadząca, śpiew; J. Stoppa – gitara funkcyjna, śpiew; A. Lauda - gitara basowa, śpiew; J. Polaszek – perkusja, Marek Duniec – obój oraz incydentalnie Eryk Kulm. W pierwszej połowie 1966 r.,  ze względu na obowiązki szkolne, na jakiś czas zespół opuścił A. Lauda. Gitarzystą basowym został wtedy Stanisław Jackiewicz. Wraz z nim z grupą występował konferansjer i wokalista Zbigniew Czmielewski.
Po powrocie Andrzeja Laudy formację zasilił kolega szkolny Jana Stoppy, wokalista Jerzy Kozłowski (eks Błękitni), a grupę opuścił Eryk Kulm.
  W lipcu 1966 r. zespół uczestniczył w imprezie Harcerski Lipiec Muzyczny '66 w Olsztynie. Muzycy m. in. akompaniowali grupie wokalnej Nadbiebrzańskie Nutki, a występ z Meteorami spotkał się z uznaniem publiczności. W trakcie imprezy grupa nawiązała kontakt ze Skaldami i Alibabkami.  W sierpniu 1966 r. Takty brały udział w ogólnopolskiej akcji "Operacja 1001 Frombork" znanej także jako "Harcerska Akcja Odbudowy Fromborka". Pobyt zespołu we Fromborku został uwieczniony w filmie dokumentalnym  "Operacja 1001 Frombork", gdzie na ścieżce dźwiękowej jest kilka utworów Taktów: "Posłuchaj, co ci powiem", "Wspomnij tamten dzień", "Nastolatki" i "Dzisiaj już wiem". Niestety film nie trafił do szerszego rozpowszechniania. W październiku 1966 r. lider grupy, M. Czachorowski został powołany do wojska, a jego miejsce na gitarze prowadzącej zajął Antoni Świątkowski (eks Rafy).
  W maju 1967 r. Takty zagrały na balu maturalnym J. Stoppy. Na krótki czas działalność zespołu została zawieszona.  W tym czasie W. Dembicki zwerbował do pracy z zespołem Jerzego Kosselę i Henryka Zomerskiego. Współpraca zaowocowała występem zespołu w sopockim Non-Stopie, gdzie w konkursie Takty zajęły I miejsce (ex aequo z Czarnymi Golfami). W tym czasie zespół występował w składzie: A. Świątkowski – gitara prowadząca; J. Stoppa - gitara, śpiew; A. Lauda - gitara basowa, śpiew; J. Polaszek - perkusja; J. Kozłowski - śpiew. W dniach 8-18 lipca 1967 r. grupa uczestniczyła w festiwalu "Ost See Woche" (Tydzień Bałtyku) zorganizowanej w Graal Muritz w NRD. Na imprezie tej J. Stoppę, zdającego egzamin wstępny na uczelnię, zastąpił Artur Lelito (eks Szeptacze), a z zespołem wystąpiła wokalistka Lucyna Skoczek. W sierpniu na łamach prasy (Głos Wybrzeża nr 184, 4.08.1967 r.) ukazała się informacja, że Takty zostały uhonorowane drugą nagrodą w turnieju Zespołów Amatorskich o Puchar Non-Stop - Sopot 1967.
  19 sierpnia 1967 r. Takty nagrały 6 piosenek dla Programu III Polskiego Radia. Były to cztery utwory z muzyką i słowami J. Kozłowskiego: "Jesienna noc", "To ty", "Co za dużo, to nie zdrowo", "Nastolatki" oraz dwie kompozycje J. Stoppy: "Dżentelmen" i "Gdzie ty, tam ja" (ostatni utwór ze słowami Mateusza Perepeczki). Piosenka "Nastolatki" została wykorzystana w zrealizowanym przez Ośrodek Gdański Telewizji Polskiej programie rozrywkowym z udziałem Taktów.
  W październiku 1967 r. A. Lauda i J. Polaszek zostali powołani do wojska, a J. Stoppa rozpoczął studia. Oznaczało to w praktyce koniec działalności zespołu. W dniu 28 marca 1968 r. nastąpiło rozliczenie finansowe członków grupy i definitywne rozwiązanie zespołu.
  Wśród współpracowników zespołu trzeba wymienić jeszcze trzy osoby. Autorem tekstów większości piosenek grupy był Mateusz Perepeczko. Kierownikiem technicznym, który konstruował i wykonywał gitary i kolumny głośnikowe, był Henryk Kula. Wzmacniacze zaś (120 W) dostarczał grupie Lech Pisarek.
  Prawie rok po rozwiązaniu zespołu członkowie Potrójnych Taktów: Zenon Miluski - gitara; Marek Adamczyk - gitara; Krzysztof Wieczorkowski - gitara basowa i Dariusz Boniewicz - perkusja, założyli zespół muzyczny wykorzystując nazwę i markę zespołu Takty. Nie miał on jednak nic wspólnego z pierwowzorem.



Takty w Non-Stopie, 1967 r. Od lewej: Antoni Świątkowski, Jan Stoppa, Andrzej Lauda, Jerzy Polaszek (perkusja - poza kadrem)

  
NAGRANIA RADIOWE:
  08.1967
  Jesienna noc / To ty / Co za dużo, to nie zdrowo / Nastolatki / Dżentelmen / Gdzie ty, tam ja

NAGRANIA PŁYTOWE:

CD [dodatek do książki] [wyd. GKW] 2009
MOTŁAWA-BEAT - TRÓJMIEJSKA SCENA BIG-BEATOWA LAT 60-TYCH
Dżentelmen / Tam myśli moje / To ty / Jesienna noc / Co za dużo, to nie zdrowo / Nastolatki / Wspomnij tamten dzień


Źródła:
 "Motława - Beat. Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych" - autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha [wyd. Gdański Kantor Wydawniczy GKW, Gdańsk 2009 r.)
 Informacje od pana Jana Stoppy
 Komentarze pod biogramem
 Zdjęcie ze strony:
    http://www.gdansk.pl/_podstrony/kultura/image/2009/pazdziernik/zak/W%20Non-Stopie%202.jpg



Tekst biogramu zmieniony 15.09.2019 r.
Powodem zmiany biogramu było uściślenie dziejów grupy przez Pana Jana Stoppę, wokalistę i gitarzystę zespołu.
Wielkie dzięki Panie Janie!

poniedziałek, 5 grudnia 2011

Drumlersi

 Zespół wokalno-instrumentalny Drumlersi powstał z inicjatywy Jerzego Kosińskiego (związanego z Czerwono-Czarnymi), kompozytora Marka Sarta (wł. Jana Szczepańskiego) i poety Ernesta Brylla.Latem 1967 r. postanowili oni zorganizować nową formacje beatową, nawiązującą do tradycji polskiej muzyki ludowej. Odtąd wszyscy trzej przez kilka miesięcy byli częstymi gośćmi gitariad i przeglądów muzycznych. Tym sposobem znaleziono spora grupę utalentowanej młodziezy i zaproszono na zgrupowanie do Żelazna koło Kłodzka. Spośród 60 osób, drogą żmudnej selekcji, wybrano kilku wychowaków średnich szkół muzycznych, którzy mieli tworzyć trzon przyszłej grupy.
  Drumlersi zadebiutowali w marcu 1968 r. na Telewizyjnej Giełdzie Piosenki. Zaprezentowano tam kompozycję "Wymysliłam nas" oraz utwór oparty na motywach ludowych "Od kochania nikt nie umarł". Grupę tworzyli: Sonia Sulin (wł. Halina Frąckowiak) - spiew; Anita Bem (wł. Teresa czekańska) - śpiew; Tadeusz Prokop - gitara, śpiew; Zbigniew Wrzos - gitara; Leszek Muth - gitara basowa; Andrzej Mikołajczak - organy, pianino i Piotr Milewski - perkusja. Później dołączyli: saksofonista Aleksander Michalski, puzonista Hubert Szymczyński i trębacz Marian Napieralski.
  Mając już za  soba pierwsze nagrania radiowe Drumlersi obiecująco wypadli w swym kolejnym wystepie w sali warszawskiej Operetki w progranie II "Musicoramy" (9-10.04.1968). 27 kwietnia, podczas prowadzonej przez Witolda Pogranicznego i Wojciecha Siemiona audycji telewizyjnej "Drumlersi", formacja przedstawiła program muzyczny "Chłopcy z naszych stron". Po majowym tournee po kraju, w czerwcu grupa wzięła udział wraz z Wojciechem Skowrońskim w koncercie "Pieśń i piosenka jazzowa" na VI KFPP w Opolu. Natomiast wykonane w koncercie "Premier" utwory "Za nasz spokojny dom" i "Ziemia obiecana" przeszły prawie niezauważone.
  Latem 1968 r. zespół, działajacy pod patronatem Estrady Białostockiej, wziął udział w realizacji muzyki do filmu "Przygoda z piosenką" (reż. Stanislaw Bareja, prem. 25.06.1969), był także gospodarzem zorganizowanej przez J. Kosińskiego w Kołobrzegu pierwszej imprezy "Non Stop". Z końcem lata do Polan
odeszli H. Szymczyński i A. Mikołajczak, którego zamienił Andrzej Ibek.
  Poszerzeni o wokalistę Jerzego Gorzyckiego, we wrześniu odbyli kolejną turę koncerową po kraju. 9 listopada wystąpili jeszcze w I Festiwalu Pieśni Zaangażowanej w Zabrzu. Rozwiązali sie z końcem roku.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0550 Muza (11.1968)
PIOSENKI Z FILMU "PRZYGODA Z PIOSENKĄ"
Osiołkowi w żłoby dano
Skład: S. Sulin - śpiew; Z. Wrzos - gitara; T. Prokop - gitara; L. Muth - gitara basowa; A. Mikołajczak - organy; P. Milewski - perkusja

LP SX 3054 Muza (1992)
MC CK 1243 Muza (1992)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1968 VOL. 2
Cwaniara

NAGRANIA RADIOWE

1968:
Wymyśliłam nas (voc. S. Sulin); Napisz kilka słów (voc. S. Sulin); Co ma piernik do wiatraka (voc. S. Sulin); Chłopcy z naszych stron (voc. S. Sulin); Osiołkowi w żłoby dano (voc. S. Sulin); Cwaniara (voc. S. Sulin); Od kochania nikt nie umarł (voc. A. Bem); Mój wujaszek Walenty (voc. T. Prokop); Rydwan;
Beat-sztajer; Preludium c-moll F. Chopina (instr.); Skrzydła wiatraka (instr.)

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej -
ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,
Marek Ćwikła, Wojciech Zając

I na koniec: Cwaniara
http://w529.wrzuta.pl/audio/2b1tSAJfU9x/sonia_sulin_i_drumlersi_-_cwaniara

PS.
1. Upload z sieci.
2.   Był w radiu, ponad ćwierć wieku temu, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana
redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej
audycji. Może ktoś ma...

Tarpany

  Zespół wokalno-instrumentalny Tarpany powstał w 1964 r. w Poznaniu w składzie: Edward Hulewicz - śpiew; Halina Żytkowiak - śpiew; Michał Muzolf - gitara basowa; Klaudiusz Maga - gitara; Bogdan Szelugowski - organy; Mirosław Polarek - saksofon; Czesław Garbarek - perkusja. Po trzech miesiącach prób formacja udała się na pierwsze tournee po kraju.
  Za sprawą Janusza Hojana od lutego 1965 r. Tarpany współpracowały z programem "Grająca Szafa", emitowanym przez poznańską Rozgłośnię Polskiego Radia. Zespół wystąpił także ponad 500 razy w programach ""Grająca Szafa" na estradzie", co przyniosło formacji sporą popularność i chęć współpracy innych wykonawców. Dzięki programowi radiowemu grupę Tarpany słuchała niemal cała Polska. W tym czasie Cz. Garbarka zastąpił Piotr Milewski.
  W styczniu 1966 r. do zespołu dołączyła utalentowana wokalistka Halina Frąckowiak (ex Tony), a nieco później gitarzysta Janusz Wasio. W nowym składzie, ale bez B. Szelugowskiego, Tarpany łatwo zakwalifikowały się do finału Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków, lecz nie wystąpiły w nim z powodu wyjazdu do NRD. Próby wylansowania własnego przeboju długo nie przynosiły efektu. Repertuar zespołu, oparty głównie o kompozycje K. Magi, zawierał również własne opracowania przebojów zachodnich. Grupa często towarzyszyła też typowym wykonawcom "muzyki środka" (Wiesława Drojecka, Rene Glaneau). Choć Tarpany wykonywały wiele ciekawszych utworów, przebojem stała sie piosenka ludowa "Siała baba mak", która w 1967 r. zdobyła 1 miejsce w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki.
  Na przełomie 1966 i 1967 r. zespół opuścili J. Wasio i K. Maga. Zastąpili ich: Tomasz Dziubiński - gitara; Jerzy Korman - gitara i Andrzej Mikołajczak - organy. W tym składzie Tarpany nagrały swoją jedyną płytę ("czwórkę"). Wkrótce z powodów zdrowotnych odszedł T. Dziubiński. W listopadzie 1967 r. zespół wyjechał do Szwecji. Po powrocie do kraju grupa odbyła trasę koncertową ze szwedzkim piosenkarzem Janem Rhode i sekcją dętą Bardów: Marianem Napieralskim - trąbka; Aleksandrem Michalskim - saksofon, klarnet i Hubertem Szymczyńskim - puzon. Z końcem roku Tarpany przestały istnieć.
  Po rozwiązaniu grupy jej członkowie kontynuowali działalność estradową. H. Żytkowiak rozpoczęła występy z Amazonkami, H. Frąckowiak jako Sonia Sulin z Drumlersami, a E. Hulewicz z Heliosami. M. Muzolf podjął współpracę z zespołem Jerzego Miliana, M. Polarek z Niebiesko-Czarnymi, a A. Mikołajczak i P. Milewski z Drumlersami.

NAGRANIA PŁYTOWE

SP SP-176 Muza (06.1966)
Siała baba mak

LP XL 0417 Pronit (06.1966)
Siała baba mak
Skład: H. Frąckowiak - śpiew; H. Żytkowiak - śpiew; E. Hulewicz - śpiew; J. Wasio - gitara; M. Muzolf - gitara basowa, K. Maga - organy; M. Polarek - saksofon tenorowy; P. Milewski - perkusja

EP N-0492 Pronit (03.1967)
Mały człowiek [Little Man] / Mój Paryż / Bo odkąd swą dziewczynę mam / Wracaj, ja czekam cię [Reach Out, I'll Be there]
Skład: T. Dziubiński - gitara; J. Korman - gitara; M. Muzolf - gitara basowa, A. Mikołajczak - organy; M. Polarek - saksofon tenorowy; P. Milewski - perkusja i R. Glaneau - śpiew

NAGRANIA RADIOWE:

04.1965:
Wiem, że nie wrócisz; All My Loving; Rękę swoją podaj; Gdy już odeszłaś

02.1966:
Ty masz swoje troski [You've Got Your Troubles] (voc. zespół); Jak ty (voc. zespół); Ratuszowy zegar (instr.); Wczorajszy człowiek [Yesterday Man] (voc. E. Hulewicz); Krzyk księżyca (instr.); Polka (instr.); Złap nas jeśli chcesz [Catch Us If You Can] (voc. K. Maga); Znów wracają wspomnienia [Here It Comes Again] (voc. E. Hulewicz)

03.1966
Noc (voc. W. Drojecka); Anatol (voc. W. Drojecka)

06.1966:
Przyjdę do ciebie (voc. K. Maga i A. Adamski); Cień i ty (voc. H. Frąckowiak); Dobre rady (voc. H. Żytkowiak i A. Adamski); Siała baba mak (voc. E. Hulewicz); Wczorajszy dzień i ty (voc. W. Drojecka);

11.1966:
Samotna droga (voc. W. Drojecka); Merci cheri (voc. W. Drojecka)

02.1967:
I Got You (I Feel Good) (voc. J. Korman); Kwiatki (voc. J. Korman); Walizki (voc. J. Korman); Bajki (voc. E. Hulewicz)

10.1967
Spadła gwiazda (voc. E. Hulewicz); Tarcie chrzanu (voc. E. Hulewicz)

Źródło:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając
poprawki - wg informacji z poniższych komentarzy 


I na koniec: Cień i ty
http://w529.wrzuta.pl/audio/8oG2RXqcXFd/halina_frackowiak_i_tarpany_-_cien_i_ty

PS.

1. Upload z sieci.
2.   Był w radiu, ponad ćwierć wieku temu, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma...

sobota, 3 grudnia 2011

Kwadraty

  Zespół wokalno-instrumentalny Kwadraty założyli trzej studenci Politechniki Warszawskiej: Ryszard Wójcik - gitara; Bogumił Bereś  - gitara i Piotr Kaczorek - gitara basowa. W 1967 r. dołączyli do nich: Tomasz Szachowski - pianino, organy i Tomasz Fedorczyk - perkusja. Grupa zadebiutowała w kwietniu 1967 r. podczas "Wiosny 1967", zorganizowanej w Warszawie przez Dom Kultury WSM "Mokotów" i Rozgłośnię Harcerską. Jury konkursu wysoko oceniło starannie opracowane aranżacje oraz poziom instrumentalny i wokalny Kwadratów, przyznając im 1 miejsce. W ramach nagrody zaproszono zespół na sesję do Rozgłośni Harcerskiej. Nagrana wówczas kompozycja B. Beresia z tekstem K. I. Gałczyńskiego "Dziewiąta pieśń" stała się piosenką tygodnia Rozgłośni Harcerskiej.
  Od czerwca 1967 r. Kwadraty rozpoczęły regularne występy w klubie "Stodoła", wykonując wówczas wyłącznie własne utwory. Kolejny sukces przyniósł w listopadzie 1967 r. II Ogólnopolski Festiwal Muzyki Młodzieżowej w Częstochowie, na którym grupa zwyciężyła bardziej utytułowanych Pesymistów. Ukoronowaniem dotychczasowej kariery Kwadratów było zdobycie 1 kategorii podczas grudniowych weryfikacji studenckich zespołów.
  Po rozwiązaniu zespołu, jedynie T. Szachowski kontynuował karierę, pojawiając się najpierw w Klubie Pickwicka, Portretach, a później Gramine.

NAGRANIA RADIOWE:

1967:
Dziewiąta pieśń

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

I na koniec: Waga ciężka
http://w417.wrzuta.pl/audio/1ZyMC07PXQP/zespol_zbigniewa_antoszewskiego_-_waga_ciezka

PS.
1. Upload z sieci.
2. Niestety, nie mam jedynego zarejestrowanego studyjnie nagrania zespołu
3. Serce boli, gdy przepisuję teksty z w/w źródła. Kwadraty - zespół bardzo dobrze się rozwijający, nagle ulega rozwiązaniu. W dodatku zostaje po nim 1 (słownie: jedno) nagranie radiowe i żadnych nagrań płytowych. O jakichkolwiek zapisach koncertów też nie wiadomo. A przecież w "Stodole", jak podaje źródło, grał tylko swój repertuar. Ech, cudowny świat sześćdziesiątych lat...
4.  Był w radiu, ponad ćwierć wieku temu, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma...

Regenci

  Zespół wokalno-instrumentalny Regenci powstał w listopadzie 1967 r. w Gliwicach w wyniku połączenia formacji Prezesi i Gwoździe. Grupę tworzyli: Wiesław Erenfeld - śpiew; Leszek Boduch - gitara, śpiew; Bolesław Szczawiński - gitara; Jerzy Czech - perkusja; Zdzisław Struzik - pianino, organy i Marek Sopotnicki - gitara basowa.
  Regenci zadebiutowali w styczniu 1968 r. na Przeglądzie Zespołów Polski Południowej w Rybniku, zdobywając 1 miejsce (ex aequo z Bardami cieszyńskimi). Sukces powtórzono w kwietniu na Wiosennym Przeglądzie Zespołów Młodzieżowych w Sosnowcu. Podczas konkursu wyróżnienie zdobył też wokalista grupy W. Erenfeld.
  Zespół potwierdził swe umiejętności w listopadzie podczas III Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Młodzieżowej w Częstochowie. Regenci zdobyli wówczas 3 miejsce (ex aequo z Grupą X) po Romualdzie i Romanie i Pięciu. Zespół istniał do 1971 r., a grali w nim jeszcze m. in. Jerzy Góraj - gitara basowa, śpiew; Jacek Konopka - gitara; Benedykt Musioł - perkusja i Marian Sulerz - perkusja.
 
NAGRANIA PŁYTOWE:

LP ZL 520 Pronit (1968)
AMATORSKIE ZESPOŁY PIOSENKĄ I MUZYKĄ WITAJĄ 50-LECIE ZWIĄZKU ZAWODOWEGO CHEMIKÓW
Złote słoneczniki / Pamiętaj / Jadą goscie jadą
Skład: W. Erenfeld - śpiew; L. Boduch - gitara, śpiew; M. Sopotnicki - gitara basowa; Z. Struzik - pianino; J. Czech - perkusja

NAGRANIA RADIOWE:

1968:
Twoje myśli nie są moimi

Źródła:
  "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan
Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając
  komentarze internautów pod biogramem zespołu Regenci

niedziela, 27 listopada 2011

Meteory

 Zespół wokalno-instrumentalny Meteory powstał w 1963 r. z przekształcenia zespołu Nastolatki.
  Nastolatki powstały wiosną 1962 r. przy świetlicy PKS w Gdańsku przy ul. Kołobrzeskiej. Skład zespołu przedstawiał się następująco: Henryk Żabicki - gitara; Wiesław Osowski - gitara basowa; Sylwester Florkowski - gitara i Roman Kassarab - perkusja. Niedługo perkusistą został Jerzy Neuman, a rolę kierownika organizacyjno-technicznego objął Henryk Herbasz. Grupa przeniosła sie do sali Szkoły Podstawowej nr 23 w Gdańsku-Oliwie. Oprócz rock'n'rolla grupa wykonywała piosenki harcerskie. Zespół, jeszcze jako Nastolatki, zadebiutował na scenie muzycznej startując 18 maja 1963 r. w eliminacjach Turnieju Młodzieżowych Zespołów Rozrywkowych w Klubie Studentów Wybrzeża "Żak", gdzie otrzymał wyróżnienie i wystąpił w koncecie finałowym. Repertuar zespołu stanowiły instrumentalne kompozycje The Shadows i The Spotnicks oraz własne utwory. Niedługo potem zespół zmienił nazwę na Meteory, aby nie być mylony z wrocławskim zespołem Nastolatki.
  Zespół występował na szkolnych zabawach, studniówkach oraz akompaniował wokalistom podczas harcerskich spotkań z piosenką. Podczas studniówki w III LO w Gdańsku zespół spotkał Krzysztofa Żyborta, który od lutego 1964 r. został wokalistą i gitarzystą zespołu, po odejściu S. Florkowskiego. W październiku 1964 r. zespół zaprezentował piosenkę "Morze szumi" autorstwa H. Żabickiego. Na przełomie 1964 i 1965 roku Meteory zmieniły swoją siedzibę i rozpoczęły próby w MDK w Gdańsku-Wrzeszczu, gdzie grupa występowała podczas organizowanych tam wieczorków tanecznych. 14 marca 1965 r. zespół wystąpił na I Przeglądzie Młodzieżowych Zespołów Estradowych, gdzie zajął 1 miejsce. Nagrodą była sesja nagraniowa w Rozgłośni Gdańskiej Polskiego Radia, podczas której zespół nagrał cztery piosenki, m. in. "Harcerskie wspomnienie". Efektem tego sukcesu było zaproszenie Meteorów na "Harcerski Lipiec Muzyczny - Olsztyn 1965 - II Sympozjum Piosenki Harcerskiej", gdzie warsztaty muzyczne prowadzili m. in. Andrzej Kurylewicz, Jadwiga Kłobukowska, Mieczysław Święcicki, Wanda Warska, Wojciech Młynarski, Tadeusz Prejzner oraz Krzysztof Sadowski - opiekun Meteorów. Na czas pobytu w Olsztynie nowym basistą grupy został Janusz Kadyszewski, który potem grał na gitarze. We wrześniu 1965 r. skład Meteorów przedtawiał sie następująco: H. Żabicki - gitara, śpiew; J. Kadyszewski - gitara; W. Osowski - gitara basowa; K. Żybort - śpiew, gitara; J. Neuman - perkusja.
 27 marca 1966 r. zespół ponownie zajął I miejsce na II Przeglądzie Harcerskich Zespołów Estradowych w Gdańsku. Podczas eliminacji do Wiosennego Fetiwalu Muzyki Nastolatków w Elblągu w kwietniu 1966 r. zespół zajął III miejsce.  11 lipca 1966 r. Meteory wzięły udział w imprezie artystycznej "Bariera dźwięku" zorganizowanej przez Rozgłośnię Gdańską Polskiego Radia i Kąpielisko Morskie Sopot. W połowie czerwca 1966 r. gdański oddział Telewizji Polskiej zaprosił Meteory do udziału teleturnieju "1000 lat Polski na morzu", gdzie zespół wykonał dwie piosenki: "Morze z szumem" i "Gdzie szukać mam". Repertuar grupy w tym czasie stanowiły kompozycje własne grane na przemian z aktualnymi przebojami grup The Beatles, The Rolling Stones i The Animals. W dniach 1-23 lipca 1966 r. zespół wziął udział w Harcerskim Lipcu Muzycznym w Olsztynie. Opiekunami Meteorów byli - perkusista Czesław Bartkowski i basista Jerzy Kozłowski. W październiku 1966 r. grupa nawiązała współpracę z klubem "Na poddaszu" przy ul. Grunwaldzkej w Gdańsku, gdzie występowała na wieczorkach tanecznych. Dodatkowo grupa przyjęła rolę zespołu akompaniującego dla dziewczęcego kwartetu wokalnego Elżbietki, istniejącego przy klubie.
  W listopadzie 1966 r. Henryk Żabicki został powołany do wojska, co stanowiło dużą stratę dla grupy. Zespół wystepował wtedy jako kwartet: J. Kadyszewski - gitara; K. Żybort - gitara, śpiew; W. Osowski - gitara basowa; J. Neuman - perkusja. W listopadzie 1966 r. Meteory dla Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku nagrały pięć utworów, w większości autorstwa H. Żabickiego, a w grudniu kilka podkładów instrumentalnych dla Elżbetek. Na początku marca 1967 r. odszedł perkusista J. Neuman, którego miejsce zajął pierwszy perkusista Roman Kassarab. 7 marca 1967 r. podczas ogólnopolskiego Festiwalu Związków Zawodowych organizowanego przez CRZZ w Tychach  - grupa Elżbietki, której akompaniowały Meteory, dostała wyróżnienie.
  W marcu 1967 r. zespół wziął udział w III Festiwalu Harcerskich Zespołów Artystycznych, gdzie triumfowały sopockie Takty. W kwietniu 1967 r. nastąpiła zmiana perkusisty - R. Kassaraba zastąpił  Jan Jakubowski. Po powrocie H. Żabickiego z wojska Meteory wystepowały w składzie: H. Żabicki - gitara; J. Kadyszewski - gitara; K. Żybort - śpiew, gitara; W. Osowski - gitara basowa; J. Jakubowski - perkusja. Latem 1967 r. zespół wystepował w gdańskim klubie "Na poddaszu" i gdyńskim klubie "Kolejarz" (w towarzystwie zespołów Skaldowie i Blackout).
  W październiku 1967 r. K. Żybort dostał powołanie do wojska. Zespół  gorączkowo poszukiwał wokalisty - w grudniu 1967 r. śpiewał Tadeusz Mencwaldowski, a potem próbował swych sił H. Żabicki. Wreszcie nowym wokalistą został Krzysztof Mikołajczak (ex Tony). W marcu 1968 r. skład zespołu stanowili: H. Żabicki - gitara; J. Kadyszewski - gitara; W. Osowski - gitara basowa; J. Jakubowski - perkusja i K. Mikołajczak - śpiew. Przed wakacjami J. Kadyszewski otrzymał powołanie do wojska. Nowym gitarzystą został Eugeniusz Stefański, z którym grupa Meteory wystąpiła 15 czerwca 1968 r. na scenie przed "Złotą Bramą"w ramach obchodów "Dni Morza - 1968". Był to ostatni publiczny wystep Meteorów. Od lipca do wrześna zespół grał na wieczorkach tanecznych w klubie "Na poddaszu". W tym czasie doszło do zmian personalnych: na początku sierpnia odszedł E. Stefański, a W. Osowski zrezygnował z grania na dwa miesiące, natomiast nowym gitarzystą został Ryszard Ptasiński. Wtedy grupa występowała w składzie: R. Ptasiński - gitara; H. Żabicki - gitara basowa; J. Jakubowski - perkusja; K. Mikołajczak - śpiew. Na początku października w wyniku nieporozumień organizacyjnych i repertuarowych odchodzi H. Zabicki. Jego miejsce zajmuje powracający do zespołu W. Osowski.
  Grupa Meteory została rozwiązana 15 października 1968 r., a muzycy zespołu powołali nową grupę o nazwie Waniliowy Krem, której żywot był krótki.

Źródło: Źródło: "Motława - Beat. Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych" - autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha

I na koniec: Wesele na wsi
http://w953.wrzuta.pl/audio/73skwbR9vVq/niebiesko-czarni_-_wesele_na_wsi

PS:

1. Upload z sieci
2. Niestety nie mam nagrań tego zespołu.
3. Z informacj zawartych w źródle nie ma wymienionych utworów nagranych w czasie sesji nagraniowych dla Rozgłośni PR w Gdańsku. Nie ma także żadnej informacji o nagraniach płytowych. Jesli ktoś ma informacje na ten temat to proszę o kontakt.
4. Zastanawia podobny scenariusz końca zespołów Tony i Meteory. Odchodzi lider i po paru tygodniach zespół przestaje istnieć. Niestety, często okazuje się, że przyszłość grupy była ważna tylko dla jednego muzyka zespołu...

Waganci

  Zespół wokalno-instrumentalny Waganci powstał w styczniu 1969 r. w Zielonej Górze, w składzie: Ryszard Łomski - gitara, śpiew; Zdzisław Juskowiak - saksofon, instrumenty klawiszowe, śpiew; Henryk Łużny - gitara basowa, śpiew; Jan Rutkowski - trąbka; Ryszard Januszkiewicz - perkusja, śpiew. Założycielem grupy był kompozytor, aranżer, organista i pianista Jarosław Kukulski.
  Mimo dokonania nagrań dla Młodzieżowego Studia "Rytm" Waganci zostaliby jeszcze jedną rockową efemerydą, gdyby nie dojście utalentowanej wokalistki Anny Szmeterling. Absolwentka średniej szkoły muzycznej w klasie fortepianu, pracę artystyczną rozpoczęła jako pianistka i wokalistka w poznańskich klubach "Oktawa" i "Nurt". W latach 1963-1969 A. Szmeterling występowała z zespołami Szafiry, Polne Kwiaty i Bardowie. Latem 1969 r. wokalistka trafiła na IV Festiwal Artystyczny Młodzieży Akademickiej "FAMA" w Świnoujściu, gdzie została nagrodzona za interpretację. Latem 1969 r. rozpoczęła współpracę z Wagantami przyjmując wkrótce pseudonim Anna Jantar.
  Z początkiem 1970 r. J. Kukulski zreorganizował grupę, opierając się o muzyków poznańskich: Piotra Kuźniaka - gitara, śpiew; Leszka Raczyńskiego - organy; Przemysława Lisieckiego - perkusja. H. Łużnego po kilku miesiącach zastąpił Robert Jamrużek. W 1971 r. formacja wylansowała swój pierwszy przebój - "Co ja w tobie widziałam".
  Dalsze występy w latach 1970-1971 zaowocowały nowymi nagraniami radiowymi, występami w TV i udziałem w filmie "Milion za Laurę" (reż. Hieronim Przybył, prem. 8.06.1971). W zespole występowali m. in.: Irena Woźniacka - śpiew; Janusz Murawski - gitara basowa; Wojciech Kurowiak - gitara i Aleksander Nowakowski - perkusja. Z końcem 1971 r. grupę opuściła A. Jantar, a w roku następnym zespół rozpadł się.
  J. Kukulski i A. Jantar nawiązali współpracę z Czerwono-Czarnymi,  którymi jako Extra-Waganci, wzmocnieni przez Włodzimierza Wandera, wyjechali w lutym do ZSRR. Później J. Kukulski i A. Jantar  założyli istniejącą rok formację  Sześciu, którą współtworzyli: Andrzej Liczbiński - gitara basowa; Kajetan Kaczyński - instrumenty perkusyjne; Tadeusz Mróz - gitara i Bożena Potocka - śpiew. W 1975 r. T. Mróz i B. Potocka utworzyli duet Ich Dwoje, który dokonał kilku nagrań radiowych. P. Kuźniak w 1994 r. został wokalistą Trubadurów.
  Z wokalistów karierę solową zrobiła jedynie A. Jantar stając się jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek. J. Kukulski został kompozytorem jej największych przebojów. Niestety, wspaniałą karierę niespełna 30-letniej wokalistki przerwała - 14 marca 1980 r. - śmierć w katastrofie lotniczej.
  Jarosław Kukulski zmarł 13 września 2010 r.


NAGRANIA PŁYTOWE:

EP N-0634 Muza (02.1971)
Co ja w tobie widziałam / Dziś w twoich oczach / Co mogę jeszcze mieć / Razem z tobą
Skład: A. Jantar - śpiew; P. Kuźniak - gitara, śpiew; J. Kukulski - organy, pianino; R. Jarmużek - gitara basowa; P. Lisiecki - perkusja

SP SP-363 (04.1971)
Wszystkie koty w nocy czarne / Marzenia o marzeniach

EP N-0650 Muza (1971)
[RÓŻNI WYKONAWCY] KOŁOBRZEG 1971
Ratuj się kto może

LP XL 0673 Pronit (09.1970)
[RÓŻNI WYKONAWCY] DISCORAMA (1)
Co ja w tobie widziałam

LP XL/SXL 0766 Muza (02-04.1971)
[RÓŻNI WYKONAWCY] DISCORAMA (2)
Marzenia o marzeniach / Księżyc i legenda

LP XL/SXL 0785 Muza (1971)
[RÓŻNI WYKONAWCY] MINIPROPO (1)
Wszystkie koty w nocy czarne


NAGRANIA RADIOWE:

1969:
Chodzi Jaś do Zosi; Pomyśl, że mnie kochasz; A ty miła moja; Kończy sie lato

1970:
Kto kocha mnie (voc. A. Jantar i P. Kuźniak); Szła noc; Co ja w tobie widziałam (voc. A. Jantar); Płynie bystry potok; Nie kocha mnie; Co prawdą jest; Razem z tobą; Czujna straż (voc. A. Jantar)

1971:
Pędzą białe konie chmur (voc. A. Jantar); Wszystkie koty w nocy czarne (voc. A. Jantar); Ulica siedmiu księżyców (voc. D. Kłosek); Frywolna babcia (instr.); Don da di do (voc. D. Kłosek); Ileś wart jeszcze nie wiem (voc. A. Jantar); Noc tańczy, noc śpiewa (voc. A. Jantar); Ratuj się kto może (voc. A. Jantar i D. Kłosek); Dziś w twoich oczach (voc. P. Kuźniak); Ja się w tobie nie zakocham (voc. A. Jantar)


 
  Źródło:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973", autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock serwis, Kraków 1995)


niedziela, 20 listopada 2011

Tony

 Zespół wokalno-instrumentalny Tony powstał w październiku 1962 r. przy klubie Stoczni Gdańskiej "Ster" w Gdańsku. Pierwszy skład zespołu tworzyli: Andrzej Jaroszewicz - gitara, lider; Tadeusz Chlewiński - gitara; Krzysztof Wiśniarowski - gitara basowa; Zygmunt Kosicki - pianino; Tadeusz Głuchowski - perkusja; Andrzej Szary (wł. Andrzej Lipniewski) - śpiew.
  Pierwsze doświadczenia muzyczne zespół zdobywał na wieczorkach tanecznych w Klubie "Ster" oraz występach w gdańskich szkołach średnich. Ówczesny repertuar grupy składał się z utworów The Shadows i Cliffa Richarda, Bobby Darina i wykonawców włoskich. Był też rodzynek w postaci utworu "Podarunek z łez" autorstwa Andrzeja Szarego (Z. Kosicki, A. Lipniewski).
  W dniach 18-19 maja 1963 r. w Klubie Studentów Wybrzeża "Żak" w Gdańsku, odbył się Turniej Młodzieżowych Zespołów Rozrywkowych, w którym Tony zajęły ex-aequo pierwsze miejsce  z gdyńską grupą Złote Struny. W czerwcu 1963 r. zespół otrzymał zaproszenie do audycji redaktor J. Chybowskiej z Rozgłośni Polskiego Radia  w Gdańsku pt. "Chłopcy, co umieją grać na gitarach", gdzie dokonali kilku nagrań z drugim wokalistą Krzysztofem Mikołajczakiem, który występował w zespole od maja 1963 r.
  8 czerwca 1963 r. na scenie Hali Stoczni Gdańskiej odbył się koncert  pod nazwą Złote Struny contra Tony, połączony z Wyborem Miss Lata 1963. Powodzenie tego koncertu zaowocowało cyklem koncertów obu zespołów w miastach powiatowych województwa gdańskiego.
  Na przełomie czerwca i lipca 1963 r. zespół zanotował wielki sukces zwyciężając podczas II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie.
  W lipcu 1963 roku Tony zajęły 1 miejsce na Turnieju Młodzieżowych Zespołów Muzycznych o Puchar Ekspressu Wieczornego w Międzyzdrojach. Artykuły w gazetach lokalnych informujące o sukcesie zespołu i jego problemach ze sprzętem odniosły skutek: Stocznia Gdańska zakupiła markowe gitary elektryczne oraz wzmacniacze z kolumnami głośnikowymi. Repertuar grupy został wzbogacony o najnowsze przeboje zespołów The Platters, The Beatles i Elvisa Presleya, a także nowe kompozycje własne.
  Sukces w Międzyzdrojach zaowocował propozycją koncertową ze strony Estrady Lubuskiej. Zespół wziął udział w trwającym dwa miesiące tournee "Śladami Czerwono-Czarnych", jednak bez udziału wokalisty Andrzeja Lipniewskiego, ze względu na jego obowiązki szkolne. Warto odnotować, że podczas koncertów w Poznaniu gościnnie z Tonami wystąpił 22-letni Wojciech Skowroński. W pierwszym kwartale 1964 r. (luty-marzec) zespół odbył cykl koncertów w miastach Kotliny Kłodzkiej, a w zespole pojawił się trzeci wokalista Roman Lietke (eks New Rock Band).
  Po powrocie do Gdańska grupa poświęciła kilka tygodni na próby i przygotowanie nowych piosenek. Do swojego repertuaru wprowadziła najnowsze przeboje zespołów angielskich, takich jak: The Beatles, Spencer Davis Group, Dave Clark Five, Garry and The Peacemakers oraz The Yardbirds. Poza tym muzycy opracowali kilka utworów instrumentalnych autorstwa członków zespołu.
  W maju 1964 r. w zespole pojawiła się nowa wokalistka - Halina Frąckowiak, która wniosła do grupy powiew świeżości i subtelny klimat. Zespół występował w różnych miejscowościach województwa gdańskiego oraz koncertował, chyba jako pierwszy w Polsce, na pokładzie statku wycieczkowego "Olimpia". Pod koniec lipca 1964 r. pianistę Zygmunta Kosickiego zastąpił, grający na organach, Ryszard Poznakowski. Skład zespołu wtedy przedstawiał się następująco: A. Jaroszewicz - gitara; T. Chlewiński - gitara; K. Wiśniarowski - gitara basowa; R. Poznakowski - organy, pianino; T. Głuchowski - perkusja; H. Frąckowiak - śpiew; A. Szary - śpiew; K. Mikołajczak - śpiew i R. Lietke - śpiew.
  We wrześniu 1964 r. grupa uczestniczyła w tzw. trójmeczu; Czerwono-Czarni - Tajfuny - Tony. Był to cykl "koncertów stadionowych" na Pomorzu i Kujawach - m. in. w Toruniu i Bydgoszczy. Po powrocie do Gdańska grupa po raz kolejny gościła w Rozgłośni Gdańskiej Polskiego Radia na zaproszenie redaktor J. Chybowskiej, w audycji "Z uśmiechem i piosenką". Podczas sesji dokonano rejestracji kilku utworów instrumentalnych. Poza tym H. Frąckowiak nagrała dwie piosenki z repertuaru Katarzyny Sobczyk: "Był taki ktoś" i "Moje hobby", a K. Mikołajczak piosenkę "Jest mi ciebie brak". W październiku i listopadzie 1964 r. z Tonami występował wokalista Ryszard Kania. 
  15 listopada 1964 r. doszło do muzycznej konfrontacji pomiędzy dwoma najpopularniejszymi grupami Trójmiasta: Tonami i Pięcioliniami. Występ obu zespołów  nie miał zdecydowanego zwycięzcy. W tym okresie odeszli powołani do służby wojskowej K. Mikołajczak i R. Lietke. Wiodącymi wokalistami stali H. Frąckowiak i A. Lipniewski. W lutym 1965 r. w wyniku nieporozumień z kierownikiem artystycznym grupy, Mikołajem Romanowem, odszedł A. Szary ( A. Lipniewski). W czerwcu 1965 r. z zespołu odszedł A. Jaroszewicz, którego miejsce zajął Tadeusz Mróz. W tym czasie skład zespołu wyglądał następująco: T. Mróz - gitara; T. Chlewiński - gitara; K. Wiśniarowski - gitara basowa; R. Poznakowski - organy, pianino; T. Głuchowski - perkusja i H. Frąckowiak - śpiew.
  Po odejściu R. Poznakowskiego i T. Mroza do Czerwono-Czarnych, a K. Wiśniarowskiego i T. Głuchowskiego do Niebiesko-Czarnych, w sierpniu 1965 r. Tony przestały istnieć. H. Frąckowiak powróciła do Poznania, gdzie została wokalistką zespołu Tarpany, a  T. Chlewiński zakończył swoją przygodę z muzyką.

Źródło:
"Motława - Beat. Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych" - autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha;
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock'n'Roll 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. "Rock-Serwis", Kraków - 1995)

PS.

1. Nie mam informacji na temat nagrań płytowych i radiowych tej formacji.

niedziela, 13 listopada 2011

Nastolatki

  Zespół wokalno-instrumentalny Nastolatki został zorganizowany z początkiem 1962 r. przy wrocławskim klubie "Kolejarz". Grupę tworzyli: Mieczysław Misiewicz -gitara; Bronisław Minałta - gitara basowa i Bronisław Wolański - perkusja, do których w kwietniu dołączył gitarzysta, wokalista i kompozytor - Aleksander Nowacki. To on zaproponował nazwę The Teenagers (którą przetłumaczył na Nastolatki) i został liderem zespołu. Formacja zadebiutowała w lipcu 1963 r.  - jako "najmłodszy w Polsce zespół big-beatowy"  - na II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, gdzie w konkursie zajęła 2 miejsce, za gdańskimi Tonami.
  Po festiwalu Nastolatki, wzmocnione wokalistami Zdzisławem i Januszem Pasiekami oraz Katarzyną Sobczyk, Sławą Mikołajczyk i Marianną Wróblewską rozpoczęły tournee po nadmorskich "Non Stopach". Potem przyszły zdjęcia do niemieckiego filmu dokumentalnego o Wrocławiu, w którym Nastolatki reprezentowały młodzieżowe środowisko muzyczne. Zespół przeszedł pod patronat ZHP i na przełomie grudnia i stycznia 1964 r. wziął udział w przemyskim I Sympozjum Piosenki Harcerskiej.
  Niewątpliwą nobilitacją było zaproszenie grupy na II KFPP do Opola (06.1964). Nastolatki wykonując z gościnnym udziałem Bogusławy Kapicy m. in. kompozycję "Cztery słońca" nie zdobyły żadnej z nagród, ale wyróżniono perkusistę B. Wolańskiego. Grupę zaproszono też na pierwsze nagrania radiowe do Wrocławia. 12 września Nastolatki wzięły udział w programie TV "Każdy dzień przygodą" , a 8 stycznia 1965 r. w podobnej imprezie w Warszawie.
  Wiosną 1966 r. formacja przeszła poważne zmiany personalne - odeszli m.in. bracia Pasiekowie -  i do Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków w 1966 r. zespół przystąpił w nowym składzie: Natan Walden - gitara basowa, śpiew; Adam Szladow - gitara, śpiew; Adam Bielawski - perkusja i Aleksander Nowacki - gitara, śpiew, lider. Grupa zmieniła repertuar, który teraz złożony był z własnych nagrań i tekstów z włączonymi melorecytacjami wierszy (m. in. L. Staffa - Kochać i tracić oraz J. Tuwima - Wszystko, zawsze sam). Tak zróżnicowany repertuar Nastolatków sprawiał, iż zespół zbierał skrajnie przeciwne recenzje. Gdy latem 1967 r. N. Walden rozstał się z Nastolatkami, grupa pod nazwą Apopeldoki jeszcze przez pewien czas kontynuowała działalność.
  A. Nowackiego można było znaleźć w działających później Quorum i Homo Homini. A. Bielawski zasilił w 1968 r. skład zespołu Muzilo, który nagrał "czwórkę" z utworami w języku esperanto (N-0592). W latach 70-tych był członkiem jazz-rockowych formacji Spisek i Crash, by w 1980 r. wylądować w Prońko Bandzie - Krystyny Prońko.

NAGRANIA RADIOWE:

06.1964:
Cztery słońca; Wciąż przed siebie; Zielone rejsy

1965:
Zabawa; I znowu wokół szary dzień; Zły jest piesek Huckleburry

1966:
Zmieniasz się; Dość kłamstwa; Zawsze sam

NAGRANIA PŁYTOWE:

CD KAMCD 71 Kameleon Records (2017)
ŻEGNAJCIE NAJMILSZE LATA - NAGRANIA ARCHIWALNE Z LAT 1964-1966
(NAGRANIA STUDYJNE) Grają Nastolatki / Z miejsca na miejsce / Żegnajcie najmilsze lata / Pozdrowienia od synka / Mieszkam sobie na poddaszu / Zabawa / Dość kłamstwa / Zmienisz się
(NAGRANIA KONCERTOWE) Wciąż przed siebie (Opole 1964) / Cztery słońca (Opole 1964) / Zawsze sam (Gdańsk 1966) / I znowu wokół szary dzień (Gdańsk 1966) / Dość kłamstwa (Gdańsk 1966)
(NAGRANIA DODATKOWE) Podkład Instrumentalny #1 / Podkład Instrumentalny #2 / Podkład Instrumentalny #3

Źródła:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając;
http://pl.wikipedia.org/wiki/Nastolatki_(grupa_muzyczna);
https://www.kameleonrecords.pl/sklep/nastolatki/zrobimy-huk-kopia-2/

[w dniu 3.04.2023 r. dodano informację o płycie CD wydanej przez Kameleon Records]

Pięć Linii

  Zespół wokalno-instrumentalny Pięć Linii został założony w styczniu 1965 r. przez braci Mrozów: Tadeusza i Romana. Formację tworzyli: Andrzej Mułkowski - śpiew; Zenon Halicki - gitara, śpiew; Tadeusz Mróz - gitara; Roman Mróz - gitara; Lech Gackowski - gitara basowa, lider i Leszek Bartoszewicz - perkusja. Wkrótce do Tonów odszedł T. Mróz.
  Latem tego samego roku zespół, powiększony o Seweryna Krajewskiego występował w gdańskim klubie "Żak", zaś zimą 1965-1966 (z T. Mrozem, a bez S. Krajewskiego) - w "Non Stopie" sopockiego "Grand Hotelu". Sprawdzianem umiejętności i popularności grupy stały się konfrontacje z brytyjskim zespołem The Original London Beats w grudniu 1965 r. w Gdańsku oraz w lutym 1966 r. w Poznaniu. Efektem zakwalifikowania się do finału Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków było zaproszenie na "Koncert Młodości" IV KFPP w Opolu. Osłabieni brakiem T. Mroza, który przeszedł do Czerwono-Czarnych, nie mogli występów na festiwalach zaliczyć do udanych. W lipcu i sierpniu 1966 r. formacja brała udział w koncertach sopockiego "Non Stopu", co zostało uwiecznione w krótkometrażowym filmie "Brezentowe niebo". W ostatniej fazie istnienia grupy jej kierownikiem organizacyjnym był Zbigniew Czmielewski.
  W styczniu 1967 r. zespół połączył się z gdańską grupą Rafy, tworząc formację Czarne Golfy. W jej skład wchodzili: Krzysztof Mikołajczak - śpiew; Zenon Halicki - gitara, śpiew; Ryszard Ptasiński - gitara, śpiew; Jerzy Zakrzewski - gitara basowa, śpiew; Lech Gackowski - organy, harmonijka ustna; Leszek Bartoszewicz - perkusja.

 NAGRANIA PŁYTOWE:

EP N-0434 Pronit (08.1966)
Posłuchaj co ci powiem / Pożegnanie ze szkołą
Skład: A. Mułkowski - śpiew (1,2); Z. Halicki - śpiew (2), gitara; R. Mróz - gitara; L. Gackowski - gitara basowa; L. Bartosiewicz - perkusja

EP N-0435 Muza (08.1966)
Na dzikiej plaży / Dlaczego dziś / Moja Modlitwa / Jesień
Skład: A. Mułkowski - śpiew (1-4); Z. Halicki - śpiew (1-2,4), gitara; R. Mróz - gitara; L. Gackowski - gitara basowa; L. Bartosiewicz - perkusja

LP SX 3050 PN Muza (1991)
MC CK 1239 PN Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1966 vol. 2
 Pięć Linii - Posłuchaj, co ci powiem

Źródło:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

PS:
1. Zespół nie pozostawił po sobie nagrań radiowych. Przynajmniej nie ma jej w mojej skarbnicy mądrości. Jeśli jest inaczej, a ktoś o tym wie, niech napisze.
2. Zaskakuje zmiana instrumentarium przez Pana L. Gackowskiego...
3. Był w radiu, ponad ćwierć wieku temu, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" PR1 przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma...

piątek, 11 listopada 2011

Pięciolinie

  Zespół wokalno-instrumentalny Pięciolinie został utworzony w sierpniu 1963 r. przy Klubie Przyjaciół Piosenki Klubu Studentów Wybrzeża "Żak". Grupę tworzyło pięciu byłych członków Niebiesko-Czarnych: Henryk Zomerski - gitara basowa; Daniel Danielowski - pianino, lider; Jerzy Kowalski - perkusja; Bernard Dornowski - śpiew; Marek Szczepkowski - śpiew; do których dołączył gitarzysta Tadeusz Mróz. Na początku 1964 r. z grupą rozstali się D. Danielowski i J. Kowalski. Ich miejsca zajęli uczniowie gdańskiego Liceum Muzycznego: Jerzy Skrzypczyk - perkusja; Seweryn Krajewski - gitara i Roman Mróz - pianino. Z tego okresu pochodziły pierwsze nagrania zespołu - zapis Studenckiej Piosenki Miesiąca z 25 marca 1964 r., kiedy S. Krajewski wykonał swoją piosenkę "Samotność". W maju i lipcu odbyły się sesje radiowe grupy.
  W lipcu nowym gitarzystą Pięciolinii został Krzysztof Klenczon. W październiku 1964 r. w hali Stoczni Gdańskiej doszło do "Muzycznych Derbów" Tony - Pięciolinie. Sukces zapewnił zespołowi rozgłos na Wybrzeżu. Problemy ze sprzętem oraz obowiązki szkolne nie sprzyjały rozwojowi grupy. Po sylwestrowym koncercie w Stoczni Gdańskiej K. Klenczon, H. Zomerski, J. Skrzypczyk, B. Dornowski i S. Krajewski utworzyli, z inicjatywy Jerzego Kosseli, bardzo znany wkrótce zespół. Bracia Mrozowie założyli Pięć Linii.


NAGRANIA PŁYTOWE:

CD KAMCD-40 Kameleon Records (2016)
SZKOLNE WSPOMNIENIA
Molly-O [Poganiacze bydła] (instr.); Na południe od granicy [South Of The Border] (instr.); Piosenka nie na temat [Koniec lata] (wersja 1); Fajka pokoju [Peace Pipe] (instr.); Wzburzone morze (instr.); Gdy odlatują bociany (instr.); Chciałbym być przy Tobie (wersja 1); Fale Dunaju [Waves Of The Danube] (instr.); Koniec lata (wersja 2); Theme from Young Lovers (instr.); I Saw Her Standing There; Kiedy jestem sam; Trzmiel (instr.) (wersja 1); Zachód słońca (instr.); Szkolne wspomnienia [Letnie wspomnienia]; Chciałbym być przy tobie (wersja 2); Trzmiel (instr.) (wersja 2); Bo to był zły dzień.
    3, 9, 18 – voc. M.Szczepkowski; 7 – voc. M. Szczepkowski, B. Dornowski; 11, 12 – voc. B. Dornowski; 15, 16 – voc. Zespół.  
    1–19 – nagrania radiowe

LP SX 3006 PN Muza (1991)
MC CK 1188 PN Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1964
Seweryn Krajewski i Pięciolinie - Nad morzem /  Seweryn Krajewski i Pięciolinie - Roztańzcone niebo

NAGRANIA RADIOWE:

25.03.1964 (nagranie live)
Molly-O [Poganiacze bydła] - instr.; Na południe od granicy [South Of The Border] - instr.; Piosenka nie na temat [Koniec lata] – voc. M.Szczepkowski; Fajka pokoju [Peace Pipe] - instr.; Wzburzone morze - instr.; Samotność – voc. S.Krajewski.

05.1964

Bociany [Gdy odlatują bociany] - instr.; Chciałbym być przy tobie - voc. M. Szczepkowski, B. Dornowski (wersja 1);  Fale Dunaju [Waves Of The Danube] - instr.; Koniec lata - voc. M. Szczepkowski; Theme from Young Lovers - instr.; Nad morzem - voc. S. Krajewski.


11.07.1964
I Saw Her Standing There - voc. B. Dornowski; Kiedy jestem sam - voc. B. Dornowski; Trzmiel - instr. (wersja 1); Zachód słońca - instr.; Roztańczone niebo - voc. S. Krajewski);

22-30.11.1964

Szkolne wspomnienia [Letnie wspomnienia] - voc. Zespół; Chciałbym być przy tobie - voc. Zespół (wersja 2); Trzmiel - instr. (wersja 2); Bo to był zły dzień - voc. M.Szczepkowski; Taki już los mnie spotkał - voc. S.Krajewski; Nad morzem - voc. S.Krajewski (wersja 2)


1992:
Kiedy jestem sam - voc. B. Dornowski (remix J.Kossela); Chciałbym być przy tobie - voc. M. Szczepkowski, B. Dornowski (remix J.Kossela)

[Uzupełnienie biogramu - 10.03.2016 r.]

Źródła:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając
CD Pięciolinie - Szkolne Wspomnienia (Kameleon Records KAM-CD 040)
Informacje od Pana Janusza Cholewy


wtorek, 1 listopada 2011

Amazonki

  Zespół wokalny Amazonki powstał  w styczniu 1968 r. w składzie: Teresa Głowacka, Ewa Góra, Urszula Libera i Halina Żytkowiak. Kierownikiem formacji był Jan Janikowski, związany wcześniej z Filipinkami. Wkrótce do grupy dołączyła Monika Mystkowska. Grupa zadebiutowała 1 kwietnia 1968 r. na Radiowej Giełdzie Piosenki. Prezentowana wtedy kompozycja H. Żytkowiak "Motyle", zdobyła dużą popularność. Później pojawiły się kolejne przeboje: "Miłość latoś obrodziła" i "Wakacyjna miłość".
  Sporym sukcesem zespołu zakończył się występ w 1969 r. na KFPP w Opolu. Amazonki otrzymały tam wyróżnienie za debiut. Jesienią tego samego roku udały się na tournee do Mongolii i ZSRR, po którym z grupą rozstała się H. Żytkowiak.
  W latach 70-tych Amazonki wielokrotnie występowały w krajowych imprezach estradowych (m. in. Święto "Trybuny Ludu" 1975; program "Gdzie jest druga taka rzeka" 1976). Gościły też często poza granicami kraju: na Kubie (1972), w ZSRR (1975, 1976, 1980) i przede wszystkim w NRD (1972, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978, 1979), gdzie pozostawiły nagrania radiowe. Grupie nie udało się jednak utrzymać popularności w kraju.
  Amazonki przechodziły wielokrotne zmiany personalne. Już na początku 1976 r. w składzie formacji nie było żadnej z wokalistek, które tworzyły ją w 1968 r. Trzon zespołu stanowiły w połowie lat 70-tych Krystyna Karpińska, Mirosława Piotrowska, Elżbieta Linkowska i Hanna Taras. Grupa rozwiązała sie z początkiem lat 80-tych.

NAGRANIA PŁYTOWE:

EP N-0556 Muza (1968/1969)
Motyle / Miłość latoś obrodziła / Wakacyjna miłość / Nie zatrzymuj na mnie wzroku
Skład: T. Głowacka - śpiew; E. Góra - śpiew; U. Libera - śpiew; M. Mystkowska - śpiew; H. Żytkowiak - śpiew i zespół Studia Rytm

EP N-0587 Muza (01.1970)
TELEWIZYJNA GIEŁDA PIOSENKI (3)
Szukam chłopca sowizdrzała
Skład: T. Głowacka - śpiew; E. Góra - śpiew; U. Libera - śpiew; M. Mystkowska - śpiew i zespół instrumentalny

EP N-0665 Pronit (09.1971)
Dla tych co na morzu / Oczy czarne - parafraza / A mnie w to graj / Umówmy się tak...
Skład: T. Głowacka - śpiew; E. Góra - śpiew; U. Libera - śpiew oraz zespół J. Janikowskiego (1); Big Band PR p/k B. Klimczuka (2) I Test (3, 4)

EP N-0758 Muza (03.1976)
Mamo, mamo kochana / To ja jestem tą dziewczyną / Każdy chciałby się zakochać
skład: K. Karpińska - śpiew; M. Piotrowska - śpiew; H. Taras - śpiew

PD R-0324 Ruch (09.1971)
Dla tych co na morzu

NAGRANIA RADIOWE:

1968:
Amazonki i wiatr; Coś jeszcze; Wciąż ci trzeba podpowiadać; Pod niebem Warszawy; Dzieci wspaniałe; Parafraza na temat "Pieśni niewolników" z op. "Zaczarowany flet"; Gdy rybacy wracają z połowu; Miłość latoś obrodziła; Motyle; Wakacyjna miłość

1969:
Zielone oczy semaforów; Byłeś, jesteś, będziesz; Nie zatrzymuj na mnie wzroku

1970:
So Fine; Szukam chłopca sowizdrzała; umówmy się tak...; Ballada o siódmym niebie

1971:
Dla tych co na morzu; A mnie w to graj; Oczy carne - parafraza; Umówmy się tak..

1972:
Kiedy nadejdzie czas (z zesp. M. Zimińskiego)

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej -
ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając