niedziela, 24 sierpnia 2014

Wykonawcy bigbitowi w serii "Od piosenki do piosenki" [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]

  W latach 2005-2006 Polskie Radio wydało dwadzieścia kilka płyt CD pod wspólnym tytułem: "Od piosenki do piosenki" w serii "Gwiazdy Muzyki Rozrywkowej". Każdy dysk zawiera po 15 utworów każdego wykonawcy. Wśród wydanych płyt było kilkanaście CD z kręgu muzyki bigbitowej:



CD PRCD 405  Polskie Radio (2005)
Ada Rusowicz - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Nie lubię kłamać / Nie pukaj do moich drzwi / Czym byłby świat bez Ciebie / Nie mów jej / Halo jak się masz / Czekam na miłość / Wczesny zmierzch nad Sanokiem / Mogło być inaczej / Za daleko mieszkasz miły / Hej dziewczyno, hej / Świniorz / Hej, idzie chłopak młody / Po to przyszedłeś na świat / Wspólny jest nasz świat / Tańcz wolna wyspo




CD PRCD  Polskie Radio (2006)
Czerwone Gitary 1965-1969 - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Pluszowe niedźwiadki (Mały miś) / Historia jednej znajomości / Posłuchaj co Ci powiem / Bo Ty się boisz myszy / Taka jak Ty / Nie zadzieraj nosa / Barwy jesieni / Tuż przed zachodem słońca / Kwiaty we włosach / Takie ładne oczy / Jesień idzie przez park / Wróćmy na jeziora / Anna Maria / Już za rok matura (Matura) / Powiedz stary gdzieś Ty był




CD PRCD  Polskie Radio (2006)
Czerwone Gitary 1970-1976 - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Czekam na Twój przyjazd / W drogę / Płoną góry, płoną lasy / Mam dobry dzień / Słowo jedyne - Ty / Uwierz mi Lili / Trzecia miłość - żagle / Droga, którą idę / Dawno i daleko / Mija rok / Dzień, najwyżej dwa / Była to głupia miłość / Pani Nadziejo / Ciągle pada / Remedium




CD PRCD  Polskie Radio (2006)
Helena Majdaniec - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Rudy rydz / Tramwaj 24 / Przyjdź w taką noc / Piosenka o kapitanie / Happy end / Zakochani są wśród nas / Bilet w jedną stronę / Chciałeś wszystko zmienić / Dwadzieścia cztery tysiące pocałunków / Żółte kalendarze / Czarny Alibaba / Wakacje z deszczem / Monika / Wesoły twist / Długi Bill




CD PRCD  Polskie Radio (2006)
Jacek Lech - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Dwadzieścia lat, amoże mniej / Gdzie szumiące topole / Latawce porwał wiatr / Nie mówię żegnaj / Czereśnie, wiśnie / Bądź dziewczyną moich marzeń / Pozwólcie śpiewać ptakom / Mężczyzna nigdy nie płacze / Trochę dobrze, trochę źle / Czy ktoś Ci wierzy, tak jak ja / Ballada o dzikiej róży / Co jej mogłeś dać / Cygańska wróżba / Hej dziewczyno / Kawaler





CD PRCD 862  Polskie Radio (2006)
Krzysztof Klenczon - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Dziesięć w skali Beauforta / Coś / Hej słowiki, słowiki / Stary walc / Kronika podróży czyli ciuchcia w nieznane / Śmigła Diana / Polesia czar / Ludzie wśród ludzi / Nie przejdziemy do historii / Port / Jestem do przodu / Wiosenna miłość / Droga pełna słońca / Pożegnanie z gitarą / Więc jesteś tu




CD PRCD 863  Polskie Radio (2006)
Maciej Kossowski - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Dwudziestolatki / Nie zawsze musi być pochmurny dzień / Agatko pocałuj / Szkolny bal / Nie mów mi sentymentalnych słów / Wakacje z blondynką / Z Cyganami w świat / To Ty Mario / Saga o Cygance Darii / Wiatr od Klimczoka / Taka mgła / Ballada o nocnym expressie / Nie mówię żegnaj / Za co kochasz mnie / Gdy sam zostaniesz




CD PRCD  Polskie Radio (2006)
Piotr Szczepanik - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Puste koperty / Kochać / Zabawa podmiejska / Zanim zaśniesz / Żółte kalendarze / Dlaczego tak ma być / Nigdy więcej / Dzień niepodobny do dnia / Przyszła do mnie nostalgia / Goniąc kormorany / Jeszcze jestem / Głogi / Lepiej nie pytaj / Jutro bez Ciebie / Pójdę drogą w świat daleki





CD PRCD 850  Polskie Radio (2005)
Trubadurzy - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Zakochali się Trubadurzy / Znamy się tylko z widzenia / Po co ja za Tobą biegam / Dziewczyna i pejzaż / Jestem przy Tobie kiedy się śmiejesz / Kiedy dzień za nocą goni / Niekochane dziewczyny / Krajobrazy zimy / Będziesz Ty / Cóż wiemy o miłości / Nigdy więcej nie spotkamy się / Tańczyć z Tobą / Chcę po Twoich poznać oczach / Zapłonęły wszystkie maki / Przyjedź mamo na przysięgę





CD PRCD 404  Polskie Radio (2005)
Wojciech Korda - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Powiedzcie jej / Smutny list / Czy będziesz sama dziś wieczorem / Niedziela będzie dla nas / Raz ją spotkałem / Skończyły się wakacje / Pod naszym niebem / Adagio cantabile / Przeprosimy walca / Przyszedł do mnie blues / Na betonie nie rosną kwiaty / Lot na Wenus / Hej tam w dolinie / Andrea Doria / Stary las





CD PRCD 864  Polskie Radio (2006)
Wojciech Skowroński - Od piosenki do piosenki [Gwiazdozbiór Muzyki Rozrywkowej]
Kominiarz Johnny / Blues to zawsze blues jest / Alabama / Poczułem bluesa / Ja to się cieszę byle czym / Cały świat jaśnieje / Fortepian i ja / Lecz głupiego życia żal / Ludzie coś mi tutaj nie gra / Równy był gość / Wołaj czekaj wspomnij szukaj / Rock & Rolla każdy zna / Hallelujah / Miałem sen / Nas trzech



  Wśród wydanych płyt Polskie Radio swoje albumy mieli także wykonawcy spoza nurtu bigbitowego, m. in.: Hanka Ordonówna, Joanna Rawik, Ludmiła Jakubczak, Sława Przybylska, Maria Koterbska, Marta Mirska, Paulos Raptis, Wojciech Młynarski, Mieczysław Fogg, Zespół Pieśni i Tańca "Śląsk"' Zespół Pieśni i Tańca "Mazowsze" i Orkiestra Uliczna z Chmielnej.


 Źródła:
http://www.fan.pl/shopping/lista.php?qu=GWIAZDOZBI%F3R+POLSKIEJ+MUZYKI+ROZRYWKOWEJ&ot=11&og=3
http://allegro.pl/listing/listing.php?order=m&string=%22Od+piosenki+do+piosenki%22&search_scope=wszystkie+dzia%C5%82y&bmatch=s0-ce-0718


1. Nie posiadam wszystkich okładek z tej serii, może któryś z czytelników pomoże. Mile widziana pomoc w ustaleniu numerów katalogowych.
2. Niestety, na stronie Polskiego Radia nie znalazłem informacji na temat tej serii. Wielka szkoda.

niedziela, 17 sierpnia 2014

Bardowie (cieszyńscy) (szkic biogramu)

  Zespół wokalno-instrumentalny Bardowie  powstał z inicjatywy  pianisty i kompozytora Władysława Wilczaka w połowie lat 60-tych, przy klubie fabryki  CELMA  w Cieszynie. 
 W 1966 r. grupa brała udział w telewizyjnym konkursie "Turniej Miast" z piosenką "Tylko Cieszyn", wokalistą formacji był wtedy Mirosław  Pączek. W 1967 r. nastąpiła reorganizacja zespołu, który wówczas tworzyli: Gabriel Mitraszewski  - gitara; Piotr Buchtyar - gitara basowa, śpiew; Kazimierz Machej - gitara solowa; Władysław Wilczak - pianino, organy, lider; J. Gawlas - perkusja  i Stanislaw  Wenglorz - śpiew. W późniejszym czasie do zespołu dołączyli: Michał Rak - gitara basowa, śpiew; Janusz Marcinek - perkusja. W 1968 r., po kolejnej reorganizacji,  do grupy dołączyli: Marek Fober - gitara, śpiew; Bronisław Wrabec- gitara basowa, śpiew oraz Leszek Kupiec - perkusja,
  Zespół w 1967 r. dokonał pierwszych nagrań w katowickim radiu (reż.dźwięku - Norbert Szklorz). W styczniu 1968 r. podczas IV Przeglądu Zespołów Polski Południowej w Rybniku grupa zdobyła 1 miejsce, ex aequo z zespołem Regenci. Ponadto formacja zdobyła 1 nagrodę na festiwalu "O Złotą Lampkę Górniczą" w Rybniku, a także nagrody i wyróżnienia na innych konkursach lokalnych, np. "Rytmy Katowic".
  W 1969 r., po odejściu S. Wenglorza, grupa zmieniła skład i repertuar, do podstawowego składu doszły instrumenty dęte. Formacja poszła w innym kierunku repertuarowo-brzmieniowym, zmieniła nazwę na "Conglomerat" i działała jeszcze przez kilkanaście  miesięcy.
  S. Wenglorz, po opuszczeniu zespołu, rozpoczął karierę solową, a w drugiej połowie lat 70-tych śpiewał w zespołach Skaldowie i Budka Suflera. Inni muzycy nie kontynuowali działalności w głównym nurcie rodzimej muzyki rozrywkowej.

Bardowie (cieszyńscy) (1967)
Od lewej: Gabriel Mitraszewski, Stanisław Wenglorz, Kazimierz Machej, Leszek Kupiec, Michał Rak

Bardowie (cieszyńscy) (1967)
Od lewej u góry  G. Mitraszewski, S. Wenglorz, od dołu Piotr Buchtyar, K. Machej, w środku: nieznana osoba

Na obu zdjęciach brak Władysława Wilczaka - lidera i założyciela  zespołu
Źródła:
  Informacje uzyskane od Pana Stanisława Wenglorza
  "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK'N'ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,  Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. ROCK-SERWIS, Kraków 1995)
  Oba zdjęcia otrzymałem od Pana Stanisława Wenglorza. Wielkie dzięki Panie Stanisławie!

Uzupełnienie biogramu zespołu mile widziane!

niedziela, 10 sierpnia 2014

Wiesław Bernolak (szkic biogramu)

 Wiesław Bernolak - gitarzysta, pianista, organista, kompozytor. Urodził się 21 września 1941 r. w Łucku (obecnie Ukraina).
  Po II Wojnie Światowej rodzina Bernolaków przeniosła się do Gdańska. W muzycznej atmosferze W. Bernolak był wychowywany od najmłodszych lat - ojciec, nauczyciel muzyki, grał na fortepianie i prowadził szkolny chór. Właśnie fortepian był pierwszym instrumentem, który wprowadził artystę w świat muzyki. Pierwsze występy publiczne muzyka związane są z sobotnimi zabawami tanecznymi w klubie PPS "Społem" w Gdańsku. Artysta grał tam na pianinie, a na perkusji jego brat Zbigniew. Następnie w latach 1956-1958 grał z bratem w kwartecie dixielandowym, który tworzyli ponadto: Jan Szpakowski - trąbka i Jerzy Detka - klarnet. Zespół występował na scenach Trójmiasta, m. in. w Pawilonie w Sopocie. W 1959 r., po zachorowaniu na gruźlicę, w czasie pobytu w sanatorium w Dzierżążnie, W. Bernolak nauczył się grać na gitarze i występował w sanatoryjnej orkiestrze.
  W czerwcu 1960 r. zaczął próby z zespołem Czerwono-Czarni. Muzyk zagrał na gitarze w inauguracyjnym koncercie grupy 23 lipca 1960 r. w Klubie Studentów Wybrzeża "Żak" w Gdańsku. Z formacją występował w letnich "Non Stopach" i obu edycjach autorskiej  akcji zespołu "Czerwono-Czarni szukają nowych talentów" zakończonych Festiwalami Młodych Talentów w latach 1962-1963. Z formacją wystąpił także w trzech pierwszych edycjach KFPP w Opolu (1963-1965) oraz na koncertach w Czechosłowacji i NRD (1964).
  Latem 1965 r. odchodzi z Czerwono-Czarnych i z kolegą z zespołu - gitarzystą Piotrem Puławskim oraz trzema muzykami Niebiesko-Czarnych: basistą Z. Bernolakiem, saksofonistą Włodzimierzem Wanderem i perkusistą Andrzejem Nebeskim tworzy nowy zespół Polanie. Po okresie prób, jesienią 1965 r., grupa dokonuje nagrań płytowych i radiowych. W listopadzie 1965 r. nowa formacja odbywa wspólną dwutygodniową trasę koncertową z angielskim zespołem The Animals. Dla Polan to moment przełomowy. Grupa  muzycznie zbliżyła się do Anglików, a W. Bernolak zaczyna grać na organach. W grudniu 1965 r. Polanie występują na warszawskiej "Gitariadzie", a w styczniu 1966 r. w Filharmonii Narodowej. W maju tego roku zespół wyjeżdża na trasę koncertową po RFN i Skandynawii, która trwa do stycznia 1967 r. Po dokonaniu nagrań radiowych grupa koncertuje w kraju i ZSRR. Jesienią 1967 r. Polanie zarejestrowali materiał na debiutancki album i "czwórkę" dla Polskich Nagrań. W listopadzie 1967 r. formacja ponownie wyjechała na serię koncertów do ZSRR, gdzie występowała w składance estradowej z Daną Lerską, Reginą Pisarek i Wojciechem Gąssowskim. Po powrocie z tego tournee w marcu 1968 r. zespół rozpadł się. W. Bernolak nie wraca już do składu grupy po reaktywacji dokonanej przez W. Wandera i A. Nebeskiego.
  Muzyk wraz z bratem Zbigniewem wyjeżdza na siedem miesięcy do Holandii. Po powrocie do kraju przez dwa miesiące gra w zespole Marynarki Wojennej w Gdyni. Przez krótki czas pełni funkcję kierownika  muzycznego Studia Rytm w Polskim Radiu, zastępując Piotra Figla. W sierpniu 1969 r. zostaje gitarzystą grupy Quroum, by w następnym miesiącu wraz z zespołem Władysława Jagiełły, w którym grali m. in. byli muzycy Polan: Z. Bernolak i P. Puławski, wyjechać w trasę koncertową do Szwecji. Grupa rozpada się po czterech miesiącach, a W. Bernolak znajduje zatrudnienie w zespole Leszka Dudziaka (brata wokalistki jazzowej - Urszuli). W 1974 r. występuje w polsko-szwedzkiej formacji The Lolas. W latach 1974-2003 muzyk odbywa występy na statkach pasażerskich (m. in. "Royal Viking Sea", "Black Prince", "Vistafjord", "Sagafjord", "Europa"). W. Bernolak w 1979 r. został nauczycielem muzyki, a w  2003 r. zostaje profesjonalnym stroicielem fortepianów i pracuje w sklepie muzycznym w Malmoe.
  W Polsce muzyk pojawia się w 1996 r. w czasie pierwszej próby wznowienia działalności grupy Polanie w 1996 r., a także w koncertach formacji w 2009 r. Od 2004 r. występuje w składzie Czerwono-Czarnych, podczas występów w Szczecinie. Od tego czasu artysta aktywnie uczestniczy w koncertach grupy (ostatni odbył się 5 lipca 2014 r. w Bielsku-Białej).
 W. Bernolak jest autorem książki "Bernolak Boogie" wydanej Przez GKW (Gdański Kantor Wydawniczy) - Gdańsk 2009 r.

Źródła:
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK'N'ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,  Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. ROCK-SERWIS, Kraków 1995)
 "Bernolak Boogie" - autor Wiesław Bernolak (wyd. GKW, Gdańsk 2009)
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Wies%C5%82aw_Bernolak
 http://web.archive.org/web/20130114064901/http://www.pfm.waw.pl/html/wrzesien.html
 https://www.facebook.com/mark.katowice
 http://jazzforum.com.pl/main/artykul/wiesaw-bernolak-bernolak-boogie

1. Na tylnej okładce książki "Bernolak Boogie" jest napisane "W roku 2005 odznaczony przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wyróżnieniem "Gloria Artis" za całokształt pracy twórczej i artystycznej."
Informacja ta nie ma potwierdzenia ani w biogramie artysty w Wikipedii http://pl.wikipedia.org/wiki/Wies%C5%82aw_Bernolak), ani wśród odznaczonych
(http://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Odznaczeni_Medalem_Zas%C5%82u%C5%BCony_Kulturze_Gloria_Artis). Jeśli jest potwierdzenie tego faktu w innym żródle, proszę
napisać do mnie.
2. Dużo informacji zamieszczonych w tej notce zaczerpnąłem z książki "Bernolak Boogie". Polecam przeczytanie tego dzieła. Mnie szczególnie poruszył opis pobytu zespołu w czasie pobytu w Europie Zachodniej w 1966 r. - spis tygodniowego menu podczas przymusowej bezczynności w Kopenhadze daje wiedzę o "możliwościach finansowych" polskich muzyków. W tym świetle późniejsza emigracja wszystkich Polan nikogo nie powinna dziwić...
3. Uzupełnienie informacji zawartych w biogramie mile widziane!

niedziela, 3 sierpnia 2014

Zbigniew Bernolak (szkic biogramu)

  Zbigniew Bernolak - gitarzysta basowy, perkusista, kompozytor. Rocznik 1939 (*).
 Z muzyką był związany od najmłodszych lat. Występował na okolicznościowych imprezach wraz z braćmi - młodszym Wiesławem i starszym Edwardem. Początkowo grał na perkusji w zespole pobliskiego klubu PSS "Społem". W latach 1956-1958, wraz z bratem Wiesławem i dwójką kolegów, stworzył kwartet diexielandowy. Następnie, odbywając służbę w polskiej armii w Łomży grał na perkusji w orkiestrze wojskowej. Jesienią 1962 r. znalazł się w składzie zespołu Karmazyn, w którym śpiewali m. in. Sława Mikołajczyk, Danuta Rinn i Bogdan Czyżewski.
  W lipcu 1963 r. został gitarzystą basowym Niebiesko-Czarnych. Z formacją dwukrotnie wystąpił na KFPP w Opolu (1964-1965), grał w trakcie letnich "Non Stopów", nagrał 7 "czwórek", 4 single i kilkadziesiąt utworów dla radia. W grudniu 1963 r. wystąpił z Niebiesko-Czarnymi w paryskiej "Olimpii" w programie "Idole młodzieży" obok Stevie Wondera, Dionne Warwick, Franka Alamo i The Shirelles, a w styczniu 1964 r. zagrał w pierwszej części koncertów Marleny Dietrich w Sali "Kongresowej" w Warszawie. We wrześniu i październiku 1964 r. z formacją koncertował w Szwecji.
  W lipcu 1965 r. odchodzi z Niebiesko-Czarnych i wspólnie z muzykami tego zespołu: A. Nebeskim - perkusja i Włodzimierzem Wanderem - saksofon tenorowy oraz Czerwono-Czarnych: Wiesławem Bernolakiem - gitara i Piotrem Puławskim - gitara, śpiew, tworzą pierwszą polską "supergrupę" Polanie. W listopadzie 1965 r., po wspólnej trasie koncertowej z brytyjskim zespołem The Animals Polanie zaczynają grać ostrzej i wypracowują swoje charakterystyczne brzmienie. W grudniu 1965 r. grupa występuje na warszawskiej Gitariadzie. Z. Bernolak z zespołem nagrywa 1 LP, 3 "czwórki" i 2 "pocztówki dźwiękowe" oraz kilkadziesiąt utworów dla Polskiego Radia. Z formacją występuje na koncertach w RFN, Skandynawii, ZSRR. Po powrocie z drugiej trasy koncertowej po Związku Radzieckim w marcu 1968 r. grupa zawiesza działalność. Z. Bernolak nie wraca już do składu formacji po reaktywacji.
 Od maja do końca sierpnia 1969 r. był basistą Grupy ABC Andrzeja Nebeskiego, a następnie, przez krótki czas, grał w zespole Quorum. Potem został muzykiem zespołu Władysława Jagiełły, gdzie grali także Piotr Puławski - gitara; Zbigniew Namysłowski - saksofon altowy; Piotr Kott - trąbka i Stanisław Cieślak - puzon.
  Następnie emigruje do USA, gdzie gra w klubach polonijnych Chicago (m. in. "Cafe Polonaise").
 W Polsce muzyk pojawił się na imprezach wspomnieniowych: "Old Rock Meeting" (1986) i "Przeżyjmy to jeszcze raz - Srebrne wesele Niebiesko-Czarnych" (1987). Brał udział w koncertach Polan w 1996 r. i 2009 r.
 Artysta także pisze wiersze, opublikowane w 2011 r. na stronach: http://zbigniewbernolak.wordpress.com/   i   https://www.facebook.com/zbigniew.bernolak
 Zbigniew Bernolak podczas pobytu w USA nagrał kilka płyt. Jedna z nich „Nadziei Znak” z piosenką Michała Kienki, do słów Z. Bernolaka, powstała dzień po śmierci Jana Pawła II. Na drugiej gra polski zespół dixielendowy oldboyów The Dixie Kings założony przez Włodka Wandera w Chicago. Zespół występował na olimpiadzie w Atlancie, grał na różnych imprezach polonijnych.
Zbigniew Bernolak pisze także teksty dla polskiego kabaretu "Bocian" działającego w Chicago.

Źródła:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK'N'ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,  Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. ROCK-SERWIS, Kraków 1995)
 "Mocne uderzenie - Niebiesko-Czarni" - autor Marek Gaszyński (wyd. Prószyński i S-ka);
 http://tomaszdziubinski.pl/index.php/fotokalendarium/2000-2009
 Wiesław Bernolak - "Bernolak Boogie" (wyd. GKW, Gdańsk - 2009)
  http://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Bernolak
  http://wrzeszcz.info.pl/wordpress/rodzina-bernolakow-czerwono-czarni-i-czesio-niemen/


1. (*) Rok urodzenia - pośrednio za książką W. Bernolaka - "Bernolak Boogie", gdzie  autor (rocznik 1941) podaje, że jego brat w 1945 r. miał 6 lat. Dokładniejszej daty urodzenia Pana Z. Bernolaka brak. Inne źródła także na temat milczą.
2. Próba kontaktu z Panem Zbigniewem na facebooku nie powiodła się...
3. Co do zdjęcia, to wkleiłbym to ze strony:
http://galeria.trojmiasto.pl/Sopocki-Non-Stop-1967-85571.html?id_container=49809&pozycja=0
ale nie kopiuje się w przyzwoitej jakości... Proponuję obejrzeć wszystkie fotografie tam zamieszczone.