niedziela, 28 października 2012

Wawele

  Zespół wokalno-instrumentalny Wawele powstał w Krakowie w 1966 r. Inicjatorem jego powstania był Lesław Palca. Pierwszy skład grupy tworzyli: L. Palca - śpiew; Janusz Mamczarczyk - gitara basowa; Krzysztof Marjański - gitara, śpiew; Janusz Czarnecki - gitara, Andrzej Puszkarzewicz - perkusja. Początkowo próby odbywały się w Krakowskich Zakładach Gospodarstwa Domowego, później - po propozycji Marka Olesia, który został kierownikiem organizacyjnym formacji  - w oddziale Z.P.C. "Wawel".
  Wkrótce potem odszedł K. Marjański, który rozpoczął naukę w szkole wyższej.
  Działalność zespołu po krótkiej przerwie, została wznowiona latem 1967 r. przez dwóch muzyków: L. Palcę i A. Puszkarzewicza. Patronat nad grupą objęły Zakłady Przemysłu Cukierniczego "Wawel" w Krakowie i stąd pochodzi nazwa zespołu. Kompozytorem i aranżerem utworów formacji był Edward Krzynówek. W repertuarze grupy było w tym czasie 8 kompozycji własnych.
  W 1967 r. formacja zajęła I miejsce w Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Młodzieżowych w Krakowie - Nowej Hucie. Ówczesny skład Waweli: L. Palca - śpiew; A. Puszkarzewicz - perkusja;  E. Krzynówek - gitara basowa; Stanisław Nogieć - gitara; Zbigniew Baranowski - instrumenty klawiszowe. W 1967 w zespole występował także Antoni Krupa - gitara.
  Kolejny znaczący sukces grupa zanotowała w kwietniu 1968 r., zajmując I miejsce w tzw. "Czwórmeczu zespołów beatowych Krakowa", gdzie wystąpiły także: Telstar, Rytmy i Czarne Perły . W tym samym roku formacja wystąpiła na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki i Muzyki w Jeleniej Górze, obok m.in. Elżbiety Igras i Jacka Lecha. W tym czasie zespół tworzyli: L. Palca - śpiew; E. Krzynówek - gitara basowa; Andrzej Lorenz - gitara; Jan Jurewicz - perkusja; Z. Baranowski - instrumenty klawiszowe.
  W 1969 r. zespół zajął  I miejsce w Miesiącu Muzyki Młodzieżowej w Tarnowie, wystąpił na I Międzywojewódzkim Przeglądzie Amatorskich Młodzieżowych Zespołów Muzyczno-Wokalnych w Sanoku (27-30.03.1969 r.), wziął udział w eliminacjach VII KFPP w Opolu. W tym samym roku grupa udanie wystąpiła w półfinale  II Festiwalu Muzyki Młodzieżowej w Krakowie. Po tej imprezie, wraz  z  wrocławską formacją Romuald & Roman, Wawele odbyły krótkie tournee po kraju.
  W czerwcu 1969 r. w Studio Rytm radiowej "Trójki" został zarejestrowany wywiad z zespołem i kilka utworów - m.in. "Gwiazdy nad Krakowem"; "Alibej"; "Krakowiak"; "Powiesili kota" i kilka innych utworów w aranżacji własnej grupy. Nagrania te były wyemitowane pierwszy raz 16 czerwca, potem jeszcze wielokrotnie w Polskim Radiu. Niestety, materiał ten nie zachował się - został skasowany we wrześniu 1975 r.
  W dniach 13-16 lipca 1969 r. Wawele wystąpiły w sopockim Non Stopie, obok czeskiego zespołu The Samuels. W lipcu - bezpośrednio przed finałem II MFM - odbyła się sesja nagraniowa w Polskim Radiu w Katowicach, gdzie Wawele zarejestrowali kilka kompozycji własnych (zestaw utworów taki sam, jak nagrany w Warszawie).
  W dniach 18-20 lipca 1969 r. odbył się finał II Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego w Rybniku i Chorzowie. Ostatniego dnia festiwalu formacja wystąpiła w koncercie laureatów w Chorzowie , obok m.in. zespołów: Dżamble, Romuald & Roman, Pięciu, Ritornel, Warszawskie Kuranty oraz Barbary Trzetrzelewskiej, Elżbiety Igras i Waldemara Koconia. Skład Waweli tworzyli wtedy: L. Palca - śpiew; E. Krzynówek - gitara basowa; Bogusław Dmochowski -gitara; Marek Ślazyk - perkusja; Sławomir Marcinkiewicz - puzon; Kazimierz Michalik - trąbka.
  21 lipca 1969 r., wraz z innymi laureatami II MFM, zespół wystąpił w programie TVP Katowice.
  Po kolejnej reorganizacji składu grupa udanie wystąpiła w finale Ogólnopolskiego Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu (27-30.11.1969 r.), gdzie zajęła II Miejsce. Formacja wystąpiła w składzie: Janusz Tiahnowski - śpiew; E. Krzynówek - gitara basowa; Jacek Kaffel - gitara; Edward Kasperczyk - perkusja i Sławomir Kula - trąbka, saksofon, klarnet, instrumenty ludowe. W 1970 r. z zespołem współpracowali: Marek Pawlak - śpiew; Andrzej Pawlik - gitara basowa i Antoni Krupa - gitara. Później o grupie było cicho.
  W grudniu 1971 r. Wawele wystartowały ponownie, tym razem pod kierunkiem gitarzysty, kompozytora i wokalisty Jana Wojdaka (ur. 18.06.1947 r. w Niepołomicach, eks Wawelskie Smoki). Nowy skład tworzyli: J. Wojdak - gitara, bandżo, śpiew; Marek Kulisiewicz - śpiew, tamburyn; Adam Moszumański - gitara basowa, bandżo, skrzypce; Janusz Wroński - skrzypce i Jerzy Fasiński (eks czarne Perły) - perkusja. Później J. Wrońskiego zastapił Kazimierz Skowron. Premierowy koncert grupy w nowym składzie miał miejsce w klubie "Grota" w Krakowie. Zespół stosunkowo szybko wylansował pierwsze przeboje ("Kup mi księżyc"; "Mleczarz"; "Nie odchodźcie gitarzyści"), do których teksty pisali m. in. Tadeusz Sliwiak i Ewa Lipska - kierownik literacki grupy. Repertuar Waweli, oparty na melodyjnych balladach, daleki był od konwencji rockowej.
  Pod kierunkiem J. Wojdaka w latach 1973-1978 zespół koncertował w NRD (1973, 1974, 1976, 1977); Czechosłowacji (1974, 1975, 1976); RFN (1976); Bułgarii (1976); i ZSRR (1977). W 1975 r. popularność grupy ugruntował program TV "Szperacze". Na początku 1976 r. A. Moszumańskiego i J. Fasińskiego zastąpili: Bogusław Mietniowski - gitara basowa; Bogumił Dijuk - pianino, śpiew i Ryszard Idzi - perkusja. Dwaj ostatni muzycy wystepowali poprzednio w zespole Ab Ovo, który współtworzyli: Marek Patrzałek - gitara i Kazimierz Raczyński - gitara basowa. W 1976 r. współpracę z grupą rozpoczął kompozytor Andrzej Zygierewicz. W lipcu Wawele otrzymały wyróżnienie za piosenkę "Po żołniersku znaczy dobrze" na X FPŻ w Kołobrzegu. Po nagraniu albumu "Daj mi dzień" w zespole doszło do rozłamu. M. Kulisiewicz zorganizował konkurencyjne Wawele pod auspicjami Estrady Szczecińskiej. Grupę tworzyli: M. Kulisiewicz - gitara akustyczna, śpiew; Wojciech Rapa - gitara, śpiew; B. Mietniowski - gitara basowa; B. Dijuk - organy, pianino, śpiew; K. Skowron - skrzypce, śpiew i R. Idzi - perkusja. W połowie 1977 r. formacja M. Kulisiewicza przyjęła nazwę Telegram, a zespół J. Wojdaka wrócił do nazwy Wawele. Telegram działał do 1980 r., grali w nim m. in. J. Wroński - skrzypce i Jerzy Dąbrowski (eks Niebiesko-Czarni) - perkusja.
  Tymczasem J. Wojdak wystepował z grupa, którą tworzyli: J. Wojdak - gitara, spiew; Maciej Górski (eks Laboratorium) - gitara basowa; Krzysztof Polak - pianino; Marek Czarnecki - skrzypce, śpiew i Sławomir Telka - perkusja, śpiew. W latach 1978-1980 utwory Waweli przewodziły plebiscytom przebojów "Lata z Radiem" ("Nie szkoda róż"; "Alalija"; "Biały latawiec"; "Zostań z nami melodio"). W tym okresie grupa wystąpiła w filmie TV "Wawele" (reż. Grzegorz Dubowski; prem. 1979 r.).
  W 1979 r. S. Telkę zastąpił R. Idzi (eks Telegram), a K. Polaka - Jerzy Gumuła. Później nowym pianistą grupy został Jacek Leski. Równocześnie J. Wojdak rozpoczął współpracę solistyczną z Ork. PRiTV w Łodzi p/d Henryka Debicha. W 1981 r. na XIX KFPP w Opolu, w koncercie "Premier", jego piosenka "Dom, który czeka" zdobyła 3 miejsce. Przez kolejne 2 lata grupa koncertowała w klubach polonijnych USA. W kraju pojawiła się w 1984 r. w składzie: J. Wojdak - gitara, śpiew; Adam Banach - gitara; Andrzej Cichoć - gitara basowa; Piotr Pamin - instrumenty klawiszowe; Ryszard Trzaska - perkusja. Wkrótce wylansowała nowe przeboje (m. in. "Na strunach gitary") oraz wystąpiła w filmie TV "Na strunach gitary" (reż. Grzegorz Dubowski; prem. 1987 r.).
  W 1990 r. zespół nagrał nową płytę pt. "Małe oceany" w następującym zestawieniu: J. Wojdak - gitara, śpiew; Jacek Chruściński - gitara basowa; Tadeusz Malicki - gitara; Wojciech Włodarczyk - perkusja i Marek Kowalczewski - pianino. W latach 90-tych zespół ograniczył działalność koncertową. Kolejny album "Zaczarowany fortepian" grupa nagrała w 1997 r.
  W 2002 r. POMATON EMI wydał płytę CD z serii "Złota kolekcja" prezentując na niej część dorobku zespołu. POLSKIE RADIO S.A. w serii "Niepokonani" wydało pozostałą część znanych piosenek Waweli. Rok 2002 okazał się także bogaty w nagrody:   Rada Miasta Krakowa przyznała Medal Kraków 2000 zespołowi za dotychczasową działalność twórczą i koncertową oraz za osiągnięcia w dziedzinie kultury; J. Wojdak za działalność koncertową na rzecz dzieci, a także twórczość im poświęconą, decyzją Międzynarodowej Kapituły został Kawalerem Orderu Uśmiechu; Decyzją Prezydenta RP Jan Wojdak uhonorowany został Złotym Krzyżem Zasługi.
  W 2002 r. Zespół wydał nową autorską płytę z udziałem gwiazd polskiej piosenki. Wraz z Janem Wojdakiem i zespołem Wawele na płycie zaśpiewali: Irena Jarocka, Halina Frąckowiak, Krystyna Giżowska, Mirosław Breguła (Uniwerse), Jacek Dewódzki (Dżem), Sławek Wierzcholski (Nocna Zmiana Bluesa). Prezentacja płyty "Miłość jak pochodnia" odbyła się na konferencji prasowej w Warszawie. Film telewizyjny Leszka Bonara pt. "30 lat Waweli" nakręcony dla TVP1 i przez nią wyemitowany w dniu 23 lipca 2002 r. był podsumowaniem i jednocześnie promocją nowej twórczości Waweli.
  W 2005 r. zespół wydał kolejną płytę pt: "Żółte plaże". W 2008 r. firma A.A. MTJ wydała, z okazji - jak napisano - 35-lecia istnienia grupy, box "Zostań z nami melodio" a w nim 5 CD, na których znalazło się 100 wybranych piosenek z całego okresu działalności + DVD (12 teledysków) oraz książeczka z opisem i historią zespołu.
 TVP3 o/Kraków pod redakcją Zbigniewa Liśkiewicza zrealizowała dwudziestominutowy program o zespole przypominając największe przeboje zespołu i prezentując nowe piosenki.
  Podczas Koncertu Jubileuszowego, który odbył się 24 listopada 2008 r. w Filharmonii Krakowskiej - Jan Wojdak otrzymał od Prezydenta Miasta Krakowa Profesora Jacka Majchrowskiego order "Honoris Gratia" a od Firmy AA MTJ "Złotą Płytę" za w/w box "Zostań z nami melodio". 17 września 2009 zespół Jan Wojdak & Wawele otrzymał od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego nagrodę "za działalność na rzecz polskiej kultury muzycznej"
  11 marca 2011 r ukazała się nowa płyta zespołu pt.: "Ballady z walizki".

 

Wawele (1966)
Powyżej: J. Mamczarczyk, L. Palca- Palczyński, K. Marjański, J. Czarnecki Janusz, (A. Puszkarzewicz- nieobecny) 

Wawele (1967)
od lewej: Z. Baranowski, A. Puszkarzewicz, E. Krzynówek, A.Krupa, L. Palca


Wawele (1967)
od lewej: Z. Baranowski, L. Palca, J. Jurewicz, E. Krzynówek, A. Lorenz


Wawele (1968)
od lewej: Z. Baranowski, L. Palca, J. Jurewicz, E. Krzynówek, A. Lorenz


Wawele (1969)
od lewej: E. Krzynówek, L. Palca, B. Dmochowski, K. Michalik, M. Ślazyk, S. Marcinkiewicz

Wawele - notka Sztandar Młodych - czerwiec 1968 r.


Wawele - notka Głos Wybrzeża - lipiec 1969 r.


Wawele - notka - Dziennik Bałtycki 16 lipca 1969 r. (nr 167)


Plakat koncertów półfinałowych II MFM 1969

Afisz Koncertu Laureatów II MFM 1969


Wawele (1972)
od lewej: J. Wroński, J. Wojdak, M. Kulisiewicz, S. Mozdyniewicz
        


 

 
NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE

LP SX 1189 Muza
NIEBIESKIE DNI
Ballada o trzech kotach / Niebieskie dni / Która to godzina / Za różami, za słowami / Z nowym światem / Kolorowy cyrk / Mleczarz / Żółte plaże / Abonament na szczęście / Tobie światło przywrócę / Bal na niebie / Kup mi księżyc
 Nagrano w październiku 1974 r.
Skład: J. Wojdak - gitara, śpiew; M. Kulisiewicz - śpiew, tamburyn; A. Moszumański - gitara basowa, pianino, skrzypce; K. Skowron - skrzypce, altówka, spiew; J. Fasiński - perkusja

LP SX 1457 Muza
DAJ MI DZIEŃ
Kacaraba / Trochę wiatru / Daj mi dzień / Szalona Mary / Byle tylko mieć / Ptakiem wyleci, a kamieniem wraca / Johnny Marzyciel / Sady o świtaniu / W liściach snu / Przyjedź tu / Nauczymy Cię szczęścia / Tamta noc
 Nagrano w listopadzie 1976 r.
Skład: J. Wojdak - gitara, śpiew; M. Kulisiewicz - śpiew, instrumenty perkusyjne; B. Mietniowski - gitara basowa; B. Dijuk - pianino, śpiew; K. Skowron - skrzypce, śpiew; R. Idzi - perkusja

LP SX 1860 Pronit
ZOSTAŃ Z NAMI MELODIO
Alalija / Biały latawiec / Nie szkoda róż / Twoje oczy będą śnić / Co powiemy / Zegar liczy nam czas / Zostań z nami melodio / Zaśpiewajmy razem / Umówmy się z Wisłą / Księżyc z dachami w karty gra / Moja Wenus / Doczekasz się jeszcze
 Nagrano w listopadzie 1979 r.
Skład: J. Wojdak - gitara, śpiew; M. Górski - gitara basowa; K. Polak - pianino; M. Czarnecki - skrzypce, śpiew; S. Telka - perkusja, śpiew

LP PLP 0044 Pronit
NA STRUNACH GITARY
Miłosny zawrót głowy / Dobrej drogi miła / Tylko ty w marzeniach / Przywiozę ci miłość / Tłumacz snów / Jutro bal / Na strunach gitary / Mała plaża / Białe konie życia / W słońcu świat / Na peronie / Dom, który czeka
 Wydano w 1986 r.
Skład: J. Wojdak - gitara, śpiew; J. Chruściński - gitara basowa; Roberto Adamo -= gitara, spiew; Franciszek Cichoń - perkusja , spiew i V. Białobłocka - śpiew (8)

MC 003 AIA Sound
MAŁE OCEANY
Na skraju lata / Niesie burze dobry wiatr / Co nowego w Santa Fe / Małe oceany / Wyspy zegarów / Oczy pełne marzeń / Bayajabula / Zostawmy miasto za mgłą / Prywatny blues / Zostań tą dziewczyną / Jesteś jak Gioconda
 Nagrano w maju i czerwcu 1990 r.
Skład: J. Wojdak - gitara, spiew; J. Chruściński - gitara basowa; T. Malicki - gitara; W. Włodarczyk - perkusja; M. Kowalczewski - pianino oraz Wojciech Groborz - instrumenty klawiszowe; Andrzej Mrowiec - perkusja; Ryszard Krawczuk - saksofon altowy; Janusz Pilch - perkusja i chór Zulusów Mambazoo (7)

SP SP-529 Muza (10.1974)
Ballada o trzech kotach / Mleczarz

SP SP-596 Muza (1975)
Szperacze / Na co komu manna

SP S-126 Tonpress (11.1979)
Biały latawiec / Nie szkoda róż

SP S-235 Tonpress (1979)
Niech żyje deszcz / Zostań z nami melodio

SP S-255 Tonpress (1979)
Na dobry los / Czwarta nad ranem

SP S-599 Tonpress (1986)
Fartu brak / Serce szydercy

SP S-667 Tonpress (1985)
Mała plaża / Miłosny zawrót głowy

PD R-0523 Ruch (10.1974)
Mleczarz

PD R-1083 Tonpress (10.1974)
Żółte plaże

PD R-0169-II Ruch (1974)
Papierowi ludzie

PD R-0205-II Ruch (02.1973)
Srebrny klucz / Kup mi księżyc

PD R-0374-II Ruch (03.1974)
Zielone panny

PD R-0555-II Tonpress (10.1976)
Johnny marzyciel / Tamta noc

PD R-0589-II Tonpress (11.1976)
Daj mi dzień

PD R-0603-II Tonpress (11.1979)
Doczekasz się jeszcze / Zaśpiewajmy razem

PD R-0714-II Tonpress (11.1979)
Zostań z nami melodio / Zegar liczy nam czas

PD R-0755-II Tonpress (11.1979)
Miłość w życiu pomaga / Umówmy się z Wisłą

PD R-0780-II Tonpress (11.1979)
Alalija / Twoje oczy będą śnić

PD R-0845-II Tonpress (1980)
Na zawsze lato / Kolorowa dama karo

LP SX 1105 Muza (02.1973)
CZY NAS JESZCZE PAMIĘTASZ?
Piosenka o Nowej Hucie
 Skład: J. Wojdak - gitara, śpiew; M. Kulisiewicz - śpiew, tamburyn; A. Moszumański - gitara basowa, skrzypce; K. Skowron - skrzypce, śpiew; J. Fasiński - perkusja

LP Z-SX 0623 Pronit (1975)
[bez tytułu]
Silni jednością



NAGRANIA RADIOWE:

1972:
Ballada o trzech kotach; Tobie światło przyniosę; Mój szczęśliwy dniu

02.1973:
Kup mi księżyc; Ich dwoje; Mleczarz; Kolorowy cyrk; Z Nowym Światem; Srebrny klucz; Piosenka o Nowej Hucie

06.1973:
Niebieskie dni; Polski Fiat

03.1974:
Gra stara jak świat; Gdy ciebie nie ma; Zielone panny; Na morzu nie ma skrzynek pocztowych

1974:
Nie odchodźcie gitarzyści; W liściach snu; Byle tylko mieć; Papierowi ludzie; Lubię Lublin

1975:
Kacaraba; Urocze dziewczyny; Szperacze; Na co komu złota manna; Nauczmy Cię szczęścia
1976:

Właśnie z tobą; Szalona Mary; Przez życie z piosenką; Chwytaj czas; Może pogodzą nas święta; Kacaraba (w jęz. niem.); Nauczymy Cię szczęścia (w jęz. niem.); Daj mi dzień (w jęz.niem.)

1977:
Doczekasz się jeszcze; Disco-Zoo; Zaśpiewajmy razem; Krakowskie czerwcowe noce

1978:
Co powiemy; Nie szkoda róż; Biały latawiec

1979:
Niech żyje deszcz; Zostań z nami melodio; Na dobry los; Czwarta nad ranem

1980:
Na zawsze lato; Kolorpowa dama karo; Dom, który czeka; Tłumacz snów; Polecieć balonem

1981:
Szare żagle dnia; Dom, który czeka (instr.); Tłumacz snów (instr.); Piosenka na jutro; Uratuj mi życie

1984:
Tylko ty w marzeniach; Na strunach gitary; Dobrej drogi miła

1985:
Jesienią wróć; Białe konie życia; Mała plaża (voc. J. Wojdak i V. Białobłocka); Miłosny zawrót głowy

1989:
Jesteś jak Gioconda; Dwa razy tyle

  Źródła:
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’Roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock Serwis, Kraków 1995);
http://wawele.com.pl/ ;
http://www.ryszardy.pl/ (tekst i zdjęcia);
Informacje od Pana Lesława Palcy

Informacje o sesjach nagraniowych w 1969 r. - Pan Lesław Palca.
Zdjęcia zamieszczone na życzenie Pana Lesława Palcy.






 


sobota, 27 października 2012

Wibratony

  Zespół wokalno-instrumentalny Wibratony powstał w 1964 r. w Gdyni-Orłowie, przy tamtejszym I Liceum Ogólnokształcącym. W skład grupy wchodzili: Piotr Madziar - gitara; Michał Urbanek - gitara; Antoni Łaniecki - gitara basowa; Marek Faust - perkusja; Marek Busch - śpiew. Formacja występowała na sobotnio-niedzielnych wieczorkach tanecznych w MDK w Gdyni. Repertuar zespołu składał się głównie z utworów grup The Shadows i The Ventures oraz kilku własnych kompozycji.  Formacja dysponowała własnym sprzętem, a także kamerą pogłosową samodzielnej konstrukcji. Gitary zespołu charakteryzowały się nietypowym kształtem skopiowanym z katalogu instrumentów firmy VOX.



Źródło:
Motława-Beat Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009) (tekst i zdjęcie);

PS.

1. Uzupełnienie biogramu mile widziane.
2. Zdjęcie zeskanowane, ale słabej jakości.
2. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
3. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

niedziela, 21 października 2012

Monsuny (gliwickie)

   Zespół wokalno-instrumentalny Monsuny powstał w 1964 r. w Gliwicach przy tamtejszym Technikum Mechanicznym, z którym był związany w pierwszym, najwczesniejszym okresie działalności. Grupę tworzyli: Zbigniew Kozłowski - gitara; Ryszard Wachowicz - gitara; Janusz Gracyas - gitara basowa, Jerzy Breguła - perkusja; Roman Cybulski - pianino, klawiset.
Akustykiem grupy i konstruktorem sprzetu muzycznego przez cały okres istnienia był Andrzej "Zoltan" Żółtowski.  Repertuar grupy składał się z aktualnych przebojów, polskich i zagranicznych, autorsko opracowanych przez zespół. Skład zespołu powodował, że jego brzmienie upodobniało go do grupy The Shadows. Zespół wykonywał wtedy także własne, gitarowe transkrypcje utworów muzyki klasycznej: "Marsz turecki" W. A. Mozarta; "Jezioro łabędzie" P. Czajkowskiego i "Czardasz" V. Montiego.
   W latach 1965-1966 grupa działała pod patronatem Domu Kultury dzielnicy Stare Gliwice, następnie Domu Kultury  przy gliwickim PKS. Od jesieni 1967 r. do wiosny 1969 r. formację wziął pod opiekę DK w Bojkowie (wtedy osobnej miejscowości). W tym czasie, w 1968 r., grupa wzięła udział w Powiatowym Przeglądzie Młodzieżowych Zespołów Muzycznych w Pyskowicach, gdzie zajęła trzecie miejsce.
  W 1969 r. Monsuny przeszły pod opiekę Komendy Hufca ZHP w Gliwicach, co związane było to z przymusową zmianą nazwy na Hornet. Zespół wtedy tworzyli: R. Wachowicz - gitara; J. Gracyas - gitara basowa; Piotr Furtas - instrumenty klawiszowe, pianino; Andrzej Wilczek - perkusja. W tym składzie grupa wzięła udział w 4-tygodniowym zgrupowaniu obozów gliwickiej Komendy Hufca ZHP w Istebnej latem 1970 r. W czasie zgrupowania z zespołem śpiewała Barbara Bauer - harcerka, uczennica jednej z gliwickich szkół średnich. W roku nastepnym grupa zakończyła działalność.
  Nie przetrwało żadne nagranie zespołu. Muzycy zapamiętali: "Monsun" - własny utwór otwierający koncerty grupy; piosenkę "Zapomniane miasteczka" w wykonaniu R. Wachowicza oraz utwór instrumentalny "Dominika" - wszystkie to własne kompozycje muzyków. Z całego okresu działalności grupy zachowały się plakat i trzy zdjęcia ze zgrupowania w Istebnej. Jedno, z opisem zrobionym przez Pana Andrzeja Żółtowskiego, zamieszczone jest poniżej.

 
 
Źródło: Korespondencja z Panem Andrzejem Żółtowskim.
 
PS.
 
1. Uzupełnienie biogramu mile widziane.
2. List wysłany do MOKiS Pyskowice, z prośbą o dane z ówczesnych Powiatowych Przeglądów Młodzieżowych Zespołów Muzycznych, pozostał bez odpowiedzi.

 
 

sobota, 20 października 2012

Czesław Niemen (Czesław Wydrzycki)

  Czesław Niemen (wł. Czesław Juliusz Wydrzycki) - wokalista, instrumentalista, kompozytor, poeta i plastyk. Urodził się 16 lutego 1939 r. w Wasiliszkach Starych, k. Nowogródka (na terenie dzisiejszej Białorusi). Pierwsze doświadczenia wokalne zdobywał śpiewając w miejscowym chórze kościelnym. W 1954 r. rozpoczął naukę w pedagogicznym Liceum Muzycznym w Grodnie w klasie fortepianu.
  Cztery lata później rodzina Wydrzyckich w ramach repatriacji przyjechała do Polski, gdzie Cz. Wydrzycki rozpoczął naukę w średniej szkole muzycznej w Gdańsku w klasie fagotu. Problemy rodzinne sprawiły, że nie ukończył szkoły i zmuszony był podjąć pracę zarobkową. Mimo to nie zerwał kontaktu z muzyką, śpiewając piosenki rosyjskie, orientalne i latynoamerykańskie. Występując w duecie z plastykiem Januszem Krzywickim, dość szybko zadebiutował na estradzie kabaretu "To Tu". Z takim repertuarem przystąpił do eliminacji I Festiwalu Młodych Talentów. Zakwalifikował się tam do finału wykonując popularny utwór "Malaguena". 2 lipca 1962 r. został jednym z 15 laureatów festiwalu.
  Zauważony przez Franciszka Walickiego, który mocno ocenił mocny, wysoki i dobrze ustawiony głos oraz dużą muzykalność i wrażliwość Cz. Wydrzyckiego, wkrótce trafił do kierowanego przez niego zespołu Niebiesko-Czarni . Jego udział w występach grupy ograniczył się początkowo do krótkiej prezentacji piosenek rodem z Ameryki Południowej. Taki repertuar znalazł się na debiutanckim singlu Cz. Wydrzyckiego, nagranym 27 listopada 1962 r. z symbolicznym udziałem grupy.
  Dwa tygodnie wcześniej (10.11.1962) artysta umieścił na "czwórce" Niebiesko-Czarnych własną interpretację piosenki z repertuaru Connie Francis "Teach Me How To Twist [Lekcja twista]". Później aktualne przeboje rynku anglosaskiego miały urozmaicać twistowe przeróbki rodzimego folkloru, śpiewane z Bernardem Dornowskim i Markiem Szczepkowskim. W listopadzie 1962 r. i w marcu 1963 r. grupa zarejestrowała dla Polskich Nagrań sześć piosenek ludowych. Głos Cz. Wydrzyckiego wyróżniał się w nagraniach "Głęboka studzienka" i "Mamo, nasza mamo".
  Pierwszą oryginalną kompozycją artysty był utwór "Wiem, że nie wrócisz". Nie zauważony przez jurorów I KFPP w Opolu, stał się latem 1963 r. wielkim przebojem sopockiego "Non Stopu". Nagrany dla Programu III PR obok kompozycji "Tylko nie mów mi o tym" (z repertuaru Joe Ligginsa) cieszył się wielką popularnością. Radiowy debiut nagraniowy wokalisty miał miejsce we wrześniu 1963 r., kiedy z zespołem Bossa Nova Combo nagrał utwór "Pod papugami".
  Jesienią, tuż przed wyjazdem Niebiesko-Czarnych do Francji, przyjął zaproponowany przez Czesławę Walicką, pseudonim Niemen. W paryskiej "Olimpii", wykonał kompozycję "Wiem, że nie wrócisz". Inny utwór Niemena ("Czy mnie jeszcze pamiętasz") pod tytułem "Mutter, hast Du mir vergeben", nagrała w grudniu 1964 r. Marlena Dietrich. Sam kompozytor zarejestrował tę piosenkę w lutym 1964 r. Obok Niebiesko-Czarnych Cz. Niemenowi towarzyszył zorganizowany przez niego przed wyjazdem do Francji tercet wokalny Błękitne Pończochy.
  W czerwcu muzyk bez powodzenia zaprezentował na II KFPP w Opolu nowe i stare kompozycje: "Czy mnie jeszcze pamiętasz"; "Czas jak rzeka"; "Ach jakie oczy" i "Pamiętam ten dzień". Dwa miesiące później nagrał swoją drugą "czwórkę". Na koncertach piosenkarz wykonywał przeboje zagraniczne: "What'd I Say", "Twist And Shout", "Hippy, Hippy Shake", zaś jesienią pojawiły się w jego repertuarze "A Hard Day'S Night", "Pretty Woman" oraz "Kałakolczik". Premierowe kompozycje Cz. Niemen nagrał dla Polskiego Radia i Polskich Nagrań dopiero na przełomie maja i czerwca 1965 r.
  W listopadzie artysta opuścił grupę Niebiesko-Czarni. Już samodzielnie wystąpił na III Międzynarodowym Festiwalu Variete w Rennes, zdobywając dwie nagrody: Nagrodę Specjalną Jury i "Srebrnego Gronostaja". Przed wyjazdem na konkurs, w październiku 1965 r., Cz. Niemen nagrał z zespołem Młodzieżowego Studia "Rytm" kompozycje "Czy wiesz o tym, że" i "Przyjdź w taką noc". Efektem pobytu za granicą była propozycja nagrania płyty. W marcu 1966 r. artysta zarejestrował dla wytwórni "AZ", z towarzyszeniem orkiestry Michaela Colombiera, cztery kompozycje z francuskimi tekstami Alicji Ursini i Pierre'a Delanoe. Mimo, iż wystąpił później w Paryżu w programach Music-Hall de France (obok The Spencer Davis Group, The Kinks i The Pretty Things) nie zdołał wypromować nagrań z płyty, nie mając wsparcia ze strony wytwórni "AZ".
 Sukces przyniosło mu natomiast wydanie płyty w kraju. Pochodząca z "czwórki" piosenka "Sen o Warszawie" uplasowała sie na 2 miejscu rocznego podsumowania Radiowej Piosenki 1966 r. Ciekawostkę stanowi fakt, że francuski tekst "A Varsovie" powstał pierwotnie do melodii "Chciałbym cofnąć czas".
  Niezrażony niepowodzeniem Cz. Niemen, po powrocie do kraju, nagrał serię melodii rosyjskich ("Nie odchodź"; "Spotkałem dziewczynę"; "Włóczęga"), w których towarzyszył sobie na gitarze klasycznej. Pod koniec lata 1966 r. muzyk sformował zespół Akwarele, złożony w większości z członków warszawskich Chochołów. Grupę tworzyli: Tomasz Jaśkiewicz - gitara; Paweł Brodowski (eks Czterech) - gitara basowa; Marian Zimiński - organy, pianino i Tomasz Butowtt - perkusja. Podczas zgrupowania w Wałbrzychu funkcję gitarzysty basowego pełnił Marek Brodowski. W październiku wokalista odbył, jeszcze z Niebiesko-Czarnymi, tournee po Jugosławii.
  Do oficjalnego debiutu grupy Akwarele doszło w Jeleniej Górze 16 stycznia 1967 r.podczas wspólnego koncertu z Niebiesko-Czarnymi. Na jego repertuar złożyły się następujące utwory: "Przebacz"; "Nigdy się nie dowiesz"; "Domek bez adresu"; "Pamiętam ten dzień"; "Stoję w oknie"; "Ten los, zły los"; "Sen o Warszawie"; "Kansas City"; "The T-Bird" i "What'd I Say". Trzy tygodnie później Niemen i Akwarele dokonali pierwszych nagrań dla Młodzieżowego Studia "Rytm". W marcu zaś zarejestrowano piętnaście kompozycji dla Polskich Nagrań. Ukazały się one na na płycie długogrającej "Dziwny jest ten świat" i EP N-0497. Album zawierał dwanaście piosenek, z których tylko dwie nie były autorstwa Cz. Niemena. Jedna z nich, "Wspomnienie" Marka Sarta do słów Juliana Tuwima, dwa lata wcześniej wykonywana była jeszcze z Niebiesko-Czarnymi w Opolu.
  Przełomowym momentem w karierze Cz. Niemena okazał się występ z Akwarelami na V KFPP w Opolu w czerwcu 1967 r. Za interpretację utworu "Dziwny jest ten świat" artysta zdobył Nagrodę Specjalną Przewodniczącego Komitetu d/s PRiTV. Tytułowa kompozycja płyty długogrającej była odpowiedzią artysty na ordynarne i niewybredne docinki na temat jego niekonwencjonalnego zachowania i ubierania się. LP "Dziwny jest ten świat" został uhonorowany pierwszą w historii polskiej fonografii nagrodą "Złotej Płyty", wręczoną 20 grudnia 1968 r. w Warszawie.
  Latem 1967 r., w trakcie występów w sopockim "Non Stopie", Cz. Niemen powiększył skład swojego zespou o saksofonistę Zbigniewa Sztyuca (eks Szwagry). We wrześniu doszedł trębacz Ryszard Podgórski (eks Flamingo i Big Band Jana Tomaszewskiego). Po koncercie dla WDR w Kolonii, pod koniec października 1967 r. odszedł gitarzysta basowy P. Brodowski. Przez miesiąc basistą zespołu był Janusz Zieliński (eks zesp. Zbigniewa Namysłowskiego), później zaś Tadeusz Gogosz (eks Skaldowie).
  Inspiracją dla wzbogacenia składu zespołu o sekcję dętą było brzmienie wytwórni Stax, tzw. Memphis Sound. Czołowym jej przedstawicielem był Otis Redding, którego wpływy uwidoczniły się na płycie "Sukces". Kolejne etapy nagrywania tytułowego utworu zostały przedstawione w sposób celowo ironiczny w kontrowersyjnym filmie "Sukces" (reż. Marek Piwowski, prem. 1968). Największymi przebojami z nowego albumu były piosenki "Klęcząc przed tobą"; "Allilah" i "Płonąca stodoła". Album nagrodzono "Złotą Płytą", wręczoną 12 listopada 1970 r. w Warszawie.
  W tym okresie Cz. Niemen wystąpił na wszystkich ważniejszych imprezach muzycznych w Polsce począwszy od I "Musicoramy" (1966), poprzez II "Musicoramę" (1967), I Festiwal (Plebiscyt) Zespołów o Złotą Kotwicę Sopockiego Lata 1968 do VII MFP w Sopocie.
  Kolejną płytę długogrającą muzyk nagrał pod koniec października 1968 r. LP "Czy mnie jeszcze pamiętasz" zgromadziła zaaranżowane na nowo przeboje artysty sprzed 1966 r. Na albumie znalazły sie także propozycje premierowe - przebój K. Sobczyk "Nie wiem czy to warto" i kompozycja realizatora płyty, Wojciecha Piętowskiego, "Obok nas".
  Największym sukcesem Niemena w 1968 r. było zdobycie w styczniu nagrody "MIDEM" w Cannes i statuetki "Billboardu" dla najpopularniejszego piosenkarza polskiego. Efektem pobytu w Cannes było zaproszenie artysty do Czechosłowacji i Włoch. Jescze w tym samym roku, po udziale w festiwale "Złota Róża" w Montreux, Cz. Niemen wystąpił na III Festiwalu "Bratysławska Lira" w Bratysławie. W styczniu 1969 r. Akwarele wyjechały do Włoch. Próby podbicia tego kraju trwały z przerwami prawie półtora roku i zakończyły się niepowodzeniem. Mimo, iż ekspresyjny styl Niemena przypadł do gustu włoskiej młodzieży, karierę artysty zablokowały tamtejsze związki zawodowe, które chroniąc rodzimym wykonawców, nie dopuściły do udziału artysty w festiwalu San Remo w 1970 r.
  Artysta nagrał we Włoszech trzy single, na których repertuar złożyły się kompozycje własne oraz przeboje amerykańskie i włoskie. Jednak pobyt we Włoszech nie był bezowocny. W atmosferze tęsknoty za krajem powstał materiał na czwarty album oparty na poezji Adama Asnyka, Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Tadeusza Kubiaka. Cz. Niemen dopracował też monumentalną kompozycję "Bema pamięci żałobny rapsod" (do tekstu C.K. Norwida), której zarys zaprezentowany został 20 grudnia 1968 r. w Sali "Kongresowej".
  W lipcu 1969 r. w Bolonii nastąpiła zmiana nazwy zespołu na Niemen Enigmatic, która związana była ze zmianami personalnymi, do których doszło już w kraju. Odeszli T. Gogosz i M. Zimiński, wrócił J. Zieliński (eks grupa Piotra Puławskiego), a T. Butowtta zastąpił Czesław Bartkowski (eks Zbigniew Namysłowski Quartet)
  W październiku muzycy nagrali album "Niemen Enigmatic", który, mimo swej awangardowości, 26 czerwca 1971 r. w Opolu otrzymał "Złotą Płytę". Pod koniec lata 1970 r. nowym muzykiem Niemen Eigmatic, został Jacek Mikuła (ur. 23.03.1946 r. w Zabrzu; eks Metrum, Old Timers). Na koncertach grupie towarzyszył zespół wokalny w składzie: Krystyna Prońko (eks Respekt), Elżbieta Linkowska (eks Respekt) i Zofia Borca (eks Respekt). W listopadzie artysta dał w Polsce cykl koncertów "Niemen przedstawia" z gościnnym udziałem Z. Namysłowskiego i Faridy.
  W styczniu 1971 r. Cz. Niemen zakończył nagrywanie podwójnego albumu "[Niemen Enigmatic]", z tak interesującymi kompozycjami jak "Człowiek jam niewdzięczny" i "Italiam, Italiam". Grupa sporo w tym czasie koncertowała. Wystąpiła m. in. na Festiwalu Beatowym w Pradze, Rock Festiwalu w Turku, XI MFP w Sopocie i w NRD. Wiosną nowym perkusistą zespołu został Andrzej Tylec (eks Romuald i Roman). Kształt propozycji muzycznych Cz. Niemena ulegał dalszym zmianom.
  Decydujące znaczenie miało jego spotkanie z członkami Silesian Blues Band. Wkrótce Józef Skrzek (ur. 2.07.1948 r.) - gitara basowa, instrumenty klawiszowe, altówka, harmonijka ustna; Antymos Apostolis (ur. 25.09.1954 r.) - gitara i Jerzy Piotrowski (ur. 9.02.1950 r.) - perkusja, zostali zaangażowani do grupy Niemen, która publicznie zadebiutowała 22 grudnia 1971 r. Najbardziej istotny wpływ na nowatorskie brzmienie grupy miało dojście Helmuta Nadolskiego (ur. w 1942 r.) - gitara basowa i Andrzeja Przybielskiego trąbka, wykonujących awangardową muzykę improwizacyjno-intuicyjną. Skład ten zarejestrował w lipcu 1972 r. dwie wysoko oceniane płyty, zatytułowane "Niemen Vol. 1" i "Niemen Vol. 2".
  Zespół występował często na imprezach w Polsce (X KFPP w Opolu, koncerty w gdańskim klubie "Żak", XV Festiwal "Jazz Jamboree", XII "Musicorama") i za granicą (festiwale jazzowe we Frankfurcie, Bilsen, Helsinkach, Czechosłowacji, Węgrzech, "Rock And Jazz Now" podczas XX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium).
  Lata 1972-1973 były kolejną próbą podbicia przez Cz. Niemena rynku zachodniego. Muzyk, związany kontraktem z niemieckim oddziałem CBS, nagrał trzy płyty: "Strange Is This World"; "Ode To Venus" i "Russische Lieder", z bliskimi artyście melodiami rosyjskimi.
  W 1973 r. po letnim tournee po Skandynawii, z zespołem rozstali się J. Skrzek, A. Apostolis i J. Piotrowski, wracając do swej poprzedniej nazwy Silesian Blues Band, lepiej znanej - od lutego 1974 r. - ze skrótu SBB. W tej sytuacji lider zaproponował współpracę Maciejowi Radziejewskiemu - gitara; Jackowi Gaździe - gitara basowa i Janowi Błędowskiemu - skrzypce, muzykom pochodzącym ze śląskiej formacji Krzak, oraz Piotrowi Dziemskiemu - perkusja (związanemu z Filharmonią Białostocką). 3 grudnia 1973 r. Cz.Niemen wyjechał do USA, gdzie na początku 1974 r. nagrał album "Mourner's Rhapsody", z towarzyszeniem znanych muzyków amerykańskich, m. in. Jana Hammera i Ricka Lairda z Mahavishnu Orchestra Johna McLaughlina. W sesjach wziął także udział, rozpoczynający wówczas swój wieloletni pobyt za oceanem, Michał Urbaniak.
  Wiosną 1974 r. Cz. Niemen zorganizował zespół Aerolit. Tworzyli go: Sławomir Piwowar (eks Paradox) - gitara; Andrzej Nowak - instrumenty klawiszowe; J. Gazda - gitara basowa i P. Dziemski - perkusja. W serii kwietniowych recitali brali udział też J. Błędowski - skrzypce i Jan Jarczyk - pianino. Z grupą tą artysta wystąpił w Finlandii podczas "Dni Polskich", a następnie wziął udział w XII KFPP w Opolu i XIV MFP w Sopocie. Po realizacji albumu "Niemen Aerolit" artysta zamierzał nagrywać i występować wyłącznie z P. Dziemskim. Kres tym planom położyła tragiczna śmierć tego muzyka - 28 marca 1975 r.
  W tym okresie Niemen zaczął poświęcać coraz więcej czasu na komponowanie muzyki ilustracyjnej. W tej roli zadebiutował w 1972 r., opracowując ścieżkę dźwiękową do filmu Janusza Kondratiuka "Dziewczyny do wzięcia". W sierpniu 1973 r. napisał kilka utworów do obrazu TV "Sobie król" (reż. Janusz Łęski). W sesjach wziął też udział Jerzy Grunwald. Dwa lata później zilustrował "Mindowe" Juliusza Słowackiego (Gniezno, prem. 04.1975). Na zrealizowanej w maju 1975 r. płycie "Katharsis" znalazły się fragmenty muzyki do tego ostatniego spektaklu oraz "Epitafium", poświęcone zmarłemu P. Dziemskiemu. Cz. Niemen był autorem muzyki i słów, projektu graficznego okładki i jedynym wykonawcą albumu.
  W latach 1975-1977 Cz. Niemen występował z zespołem, który tworzyli w różnych konfiguracjach: M. Radziejewski - gitara; S. Piwowar - gitara; Jerzy Dziemski - gitara basowa, skrzypce; Jarosław Jakimowicz - perkusja, instrumenty perkusyjne i Stanisław Kasprzyk (eks Romuald i Roman) - perkusja. Nagrany w latach 1975-1978 album "N. AE. Idee Fixe", podobnie jak "Katharsis" zawierał częściowo muzykę ilustracyjną.
  Od 1977 r. artysta ograniczył koncerty do minimum, w większym stopniu tworząc muzykę teatralna i filmową. W samym tylko 1977 r. uczestniczył w realizacji spektakli Mały książę"; "Ballada Łomżyńska"; "Hamlet"; "Fedra" i "dziady". W latach 1977-1978 wystąpił zaledwie z kilkoma recitalami. Wraz z zespołem Laboratorium w lutym 1978 r. wziął udział w festiwalu "Jazz Yatra" w Bombaju. 2 sierpnia pojawił się na XI Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Hawanie, gdzie wykonał suitę "Hymn do Matki Ziemi". W 1979 r., zaproszony jako gość i juror XVII KFPP w Opolu, zaprezentował na nowo opracowany "Dziwny jest ten świat". Dwa miesiące później odniósł sukces nagrodzoną Grand Prix kompozycję "Nim przyjdzie wiosna"., która znalazła się na albumie "Postscriptum". Premierowa prezentacja materiału z tej płyty odbyła się 23 stycznia 1980 r. podczas XIV "MIDEM" w Cannes.
  W 1980 r. artysta dokonał z orkiestrą Zbigniewa Górnego radiowych nagrań swych największych przebojów. 11 maja wystąpił w Poznaniu podczas Międzynarodowej Wiosny Estradowej. Pod koniec roku udał się na tournee do ośrodków polonijnych w USA. Później skoncentrował się na pracy we własnym studiu. Komponował muzykę do filmów (m. in. "Rodzina Leśniewskich"; "Kłusownik"; "Kronika Polska") i spektakli teatralnych (m. in. "Zapach ziemi"; "Bracia Karamazow"; "O poprawie Rzeczypospolitej").
  Na krajowe estrady Cz. Niemen powrócił w 1983 r. (m. in. koncert w Olsztynie), a w pamięci fanów zapisał się recital w klubie "Stodoła" (12 grudnia 1985 r.). W 1986 r. wystąpił, obok Małgorzaty Ostrowskiej, Maryli Rodowicz, M. Urbaniaka i Skaldów, w imprezie "Polish Extravaganza" w Studio 54 w Nowym Jorku. Później przypomniał sie podczas imprez: "Old Rock Meeting" (1986) i  "Przeżyjmy to jeszcze raz - 25-lecie Niebiesko-Czarnych" (1987). W styczniu 1986 r. po raz kolejny wybrał sie na koncerty za Atlantyk. Nagrał tam w duecie z M. Urbaniakiem maxi-singiel "Extravaganza" z utworami "Pod papugami" (w wersji funk-jazz-rockowej) i "High Horse". Jesienią tego samego roku pojawił się niespodziewanie - u boku wojciecha Karolaka i M. Urbaniaka - na festiwalu "Jazz Jamboree". Jeszcze większą sensację wzbudził jego występ 7 sierpnia 1987 r. na V Festiwalu Muzyków Rockowych Jarocin '87, gdzie spotkał sie z bardzo ciepłym przyjęciem. Jesienią zagrał kilka koncertów w Danii i Szwecji, by 29 listopada przedstawić swój recital w prestiżowej sali Queen Elizabeth Hall w Londynie. W 1989 r. Cz. Niemen wystąpił na festiwalu opolskim i powrócił na rynek płytą "Terra Deflorata", która została nagrana przez muzyka solo, z użyciem jedynie elektronicznych instrumentów.. W 1992 r. w Teatrze Muzycznym w Gdyni miała miejsce premiera spektaklu "Krzysztof Kolumb" z muzyką artysty.
 Lata 90' przyniosły pewne ożywienie w działalności artysty. Pisał felietony do czasopism, mi in. nowopowstałego Tylko Rocka. Występował jako juror na festiwalu opolskim, wziął udział w paru koncertach np. pamięci Ryszarda Riedla w 1995 roku, czy wraz z reaktywowanym Perfectem. W 2001 roku ukazała się jego ostatnia już płyta, na którą fani czekali długie 12 lat.  Album "Spodchmurykapelusza" przyniósł muzykę nie komercyjną,  wyłącznie elektroniczną, z krytycznymi autorski tekstami.
  Nowe milenium artysta spędził na remasteringu swoich starych płyt oraz malarstwie.
  Zmarł 17 stycznia 2004 r. na oddziale intensywnej terapii warszawskiego Instytutu Onkologii, po długiej chorobie nowotworowej. Pogrzeb artysty odbył się 28 stycznia na Powązkach.



Źródła:
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock serwis, Kraków 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa 2003);
Informacje zawarte poniżej w komentarzach internauty Sariusz Markovitz
Musiq.pl;
http://progressive-bolt.pl/component/k2/itemlist/category/69-czes%C5%82aw-niemen.html (zdjęcie)

niedziela, 14 października 2012

Halina Frąckowiak

  Halina Frąckowiak - wokalistka, kompozytorka i autorka tekstów. Urodziła się 10 kwietnia 1947 r. w Poznaniu. Zadebiutowała w wieku 16 lat - w czerwcu 1963 r. zakwalifikowała sie do "Złotej Dziesiątki" II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Jako laureatka tego festiwalu współpracowała z Czerwono-Czarnymi. W maju 1964 r. została solistką gdańskich Tonów, w skład których wchodzili także: Ryszard Poznakowski - organy, pianino; Andrzej Jaroszewicz - gitara; Tadeusz Chlewiński - gitara, Krzysztof Wiśniarowski - gitara basowa; Tadeusz Głuchowski - perkusja; Andrzej Szary - śpiew; Krzysztof Mikołajaczak - śpiew. Po rozpadzie zespołu, na przełomie lat 1965 i 1966 wróciła do Poznania, zasilając grupę Tarpany, z którą nagrała swój pierwszy przebój "Cień i ty". Wraz z zespołem zakwalifikowała się także do finału Wiosennego Festiwalu Muzyki nastolatków (1966).
  Rok 1968 wokalistka rozpoczęła jako solistka Drumlersów. Występowała w nim pod pseudonimem Sonia Sulin. Z grupą wylansowała przeboje: "Wymyśliłam nas"; "Cwaniara". Formacja występowała w TV, dokonała licznych nagrań radiowych i muzyki do filmu "Przygoda z piosenką". Po rozwiązaniu zespołu z końcem 1968 r., H. Frąckowiak powróciła do własnego nazwiska i w kwietniu 1969 r. pojawiła się w składzie grupy ABC Andrzeja Nebeskiego.
  Jeden z pierwszych utworów - "Napisz, proszę" - stał się przebojem, a "Czekam tu" nagrodzono na VII KFPP w Opolu. Wkrótce H. Frąckowiak stała sie czołową wokalistką w kraju. Zaczęła wtedy komponować. Wspólnie z M. Napieralskim napisała utwór "Lękam się, że odejdziesz" (wylansowany później przez K. Sobczyk), do własnego reperturu włączyła "Za mna nie oglądaj się"; "Ktoś"; "Idę dalej". Zarejestrowana w marcu 1970 r. płyta długogrająca ABC potwierdziła wiodącą rolę H. Frackowiak wśród wokalistów grupy. VIII KFPP w Opolu (1970) przyniósł nagrodę dla śpiewanej przez nią piosenki "Barwy ziemi". W końcu roku H. Frackowiak uczestniczyła w nagraniu śpiewogry "Janosik, czyli na szkle malowane".
  Na przełomie 1971 i 1972 r. wokalistka zrealizowała dla TV program "Julia" (reż. Krzysztof Bukowski), wieńcząc nim współpracę z ABC. Kilka piosenek do programu nagrała z muzykami Testu. Będąc u szczytu popularnosci H. Frąckowiak w lutym 1972 r. zdecydowała się na karierę solową. Współpracowała z zespołem A. Thenarda, później zorganizowała własną grupę instrumentalną, którą tworzyli: Krzysztof Zgraja - flet; Mirosław Męczyński (eks Test) - gitara, gitara basowa; Andrzej Tylec (eks Niemen Enigmatic) - perkusja i Jacek Mikuła - instrumenty klawiszowe. Jesienią 1972 r. występowała z czeską grupą Blue Effect, a w roku następnym z zespołem instrumentalnym Karola Nicze. W latach 1972-1973 wokalistka wystąpiła na festiwalach w Rostocku, Dreźnie, Belgradzie i Ostendzie, gdzie zdobyła 3 nagrodę wraz z Urszulą Sipińską i Stanem Borysem.
  We Włoszech nagrała dla firmy RCA Italia "Karolinkę". Nowe pisenki ("Julio nie bądź zła"; "Bawimy się w życie"; "Do końca świata"; "Znikąd"), choć odbiegały od wcześniejszych propozycji, zdobywały uznanie publiczności. W plebiscytach "Non Stopu" w latach 1972-1973 solistkę dwukrotnie wybrano najpopularniejszą piosenkarką kraju.
  W 1974 r. ukazał się pierwszy solowy album H. Frąckowiak "Idę", gromadzący nagrania radiowe z lat 1971-1974, nagrane z towarzyszeniem muzyków różnych formacji. W latch 1972-1974 wokalistka występowała w NRD, Rumunii, Jugosławii, Bułgarii i Czechosłowacji.
  W 1975 r. H. Frąckowiak rozpoczęła współpracę z Józefem Skrzekiem, który skomponował dla niej m. in. "Brzegi łagodne" oraz nagrodzoną na XIV KFPP w Opolu (1976) "Pieśń Geiry". Na festiwalu tym H. Frąckowiak wystąpiła z grupą Hokus. W latach 1975-1978 wokalistka śpiewała m. in. z zespołami: Dzikie Dziecko; 26-S; Spisek; Heam i Krater. Płyta "Geira", nagrana z grupą SBB, zawierała zbiór kompozycji J. Skrzeka do tekstów Juliana Mateja.
  W 1978 r. H. Frąckowiak wystąpiła na koncertach w ZSRR. Przez trzy miesiące następnego roku koncertowała w USA z grupą Perfect. Później wystepowała z kwartetem Marka Stefankiewicza (eks Budka Suflera) - pianino, którego skład uzupełniali: Zbigniew Szularz - gitara; Wojciech Bruślik - gitara basowa; Aleksander Bem - perkusja. Na listach przebojów pojawiły się utwory: "Małe jeziora" i "Tam gdzie lekki wieje wiatr", śpiewany w duecie z Krystyną Prońko. Wokalistka kontynuowała współpracę z J. Skrzekiem, biorąc udział w realizacji jego płyty "Józefina" oraz nagrywając album "Ogród Luizy" z muzyką J. Skrzeka do wierszy K. Wierzyńskiego. Równolegle na albumie "Serca gwiazd" ukazały się nagrania radiowe z ostatnich lat. W połowie lat 80-tych H. Frąckowiak powróciła na listy przebojów serią udanych utworów - "Anna już nie mieszka tu"; "Tin Pan Alley"; "Dancing Queen"; "Papierowy księżyc". W 1986 r. artystka wystapiła na festiwalu "Old Rock Meeting", zaś podczas XXX KFPP w Opolu (1993) otrzymała "Złotą Płytę" za całokształt pracy artystycznej. Artystka cały czas prowadzi czynne życie muzyczne, koncertuje, wystepuje w programach telewizyjnych i radiowych.



Halina Frąckowiak


NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE:

LP SXL 1055 Muza
IDĘ
Do końca swiata / Julio, nie bądź zła / Słońca, moje słońca / Bawimy się w życie / Panna pszeniczna / Bądź gotowy do drogi / Idę dalej / Karolinka / Na sianie / Wodo, zimna wodo
 Nagrania z lat 1971-1974
Skład: H. Frąckowiak - śpiew; M. Męczyński - gitara (3, 4,7, 9, 10); Z. Hołdys - gitara (3-6); D. Kozakiewicz - gitara (2, 4); M. Bliziński - gitara (1); M. Mataczyński - gitara basowa 7, 9, 10); J. Sikorski - gitara basowa (1, 5, 6); B. Gorbaczyński - gitara basowa (2, 4); J. Górzyński - gitara basowa (3); M. Zimiński - organy (7, 9, 10); K. Gaertner - fortepian (6, 7); A. Mikołajczak - pianino(2, 4); A. Michalski - flet (2, 4); E. Walczak - flet (1); A. Nebeski - perkusja (7, 9, 10); R. Gromek - perkusja (2,4); W. Kowalewski - perkusja (5, 6); M. Nowak - perkusja (5, 6); T. Pilewski - perkusja (1) i Partita - śpiew

LP SX 1428 Muza
GEIRA
Jesteś spóźnionym deszczem / Myśli twoje śnić zaczynam / Wzejdę polnym makiem / Otwieram list - brązowy wrzesień / W powszednie dni / Śnij tylko szczęście / Pieśń Geiry / Chcę być dla ciebie / Brzegi łagodne
 Nagrano w marcu 1977 r.
Skład: H. Frąckowiak - śpiew i SBB: J. Skrzek - gitara basowa, pianino; A. Apostolis - gitara; J. Piotrowski - instrumenty perkusyjne

LP SX 2346 Muza
OGRÓD LUIZY
Podróż z ukochaną / Jedyna światłość / Na samym dnie / Miłość / Usta twoje całują / Umiłowanie / Do nocy / Smutek / Noc w mieście / Lekcja natchnienia / Pieśń weselna / Coraz blizej / Kolęda dziecinna
 Nagrano w 1981 r.
Skład: H. Frąckowiak - śpiew; J. Skrzek - pianino, gitara basowa, instrumenty klawiszowe, klarnet, perkusja, śpiew; Hubert Rutkowski - instrumenty klawiszowe

LP SX 2451 Muza
MC CK 0653 Muza
HALINA FRĄCKOWIAK
Tin Pan Alley / Mały elf / Sól na twarzy / Jak pięknie by mogło być / Papierowy księżyc / Dancing Queen / Tyle tęsknot w każdym sercu / Milczenie to najlepsza obrona / Moze życie dobrze znam / Ocean niespokojny
 Nagrania radiowe
Skład: H. Frąckowiak - śpiew i zespoły instrumentalne

LP LP 051 Wifon
SERCA GWIAZD
Ucieczka / Który to bal bez ciebie / Alicji rozdział XVI / Małe jeziora / Pamiętam ciebie z tamtych lat / Tam, gdzie lekki wieje wiatr / Wzywam cię / Twój najlepszy film / Serca gwiazd
 Nagrania radiowe.
MC NK 544 Wifon (1978)

ZŁOTE PRZEBOJE
Czekam tu (z zesp. ABC) / Za mną nie oglądaj się (z zesp. ABC) / Ktoś (z zesp. ABC) / Na sianie (z zesp. ABC) / Bawimy się w życie / Panna pszeniczna / Bądź gotowy do drogi / Julio nie bądź zła / Motyw z Walta Disneya (z zesp. Spisek) / Brzegi łagodne (z zesp. ABC) / Jesteś spóźnionym deszczem (z zesp. ABC) / Wariatka tańczy

MC CK 1316 Muza (1992)
NAPISZ PROSZĘ... - DAWNE I NOWE PRZEBOJE
Napisz, proszę (z zesp. ABC) / Cień i ty (z zesp. Tarpany) / Za mną nie oglądaj się (z zesp. ABC) / Czekam tu (live) (z zesp. ABC) / Ktoś (z zesp. ABC) / Za dużo chcesz (z zesp. ABC) / Chcę ci dać zachwyconych oczu blask (z zesp. ABC) / Idę dalej (z zesp. ABC) / Julio, nie bądź zła / Bawimy się w życie / Do końca świata / Zabiorę cię ze sobą (z zesp. ABC) / Na sianie (z zesp. ABC) / Karolinka / Nie ukryjesz się przede mną (z zesp. ABC)

MC CK 1317 Muza (1992)
NAPISZ PROSZĘ... - DAWNE I NOWE PRZEBOJE
Rock And Roll Music / Bądź gotowy do drogi / Brzegi łagodne (z zesp. SBB) / Jesteś spóźnionym deszczem (z zesp. SBB) / Usta twoje całują / Umiłowanie / Ucieczka / Panna pszeniczna / Wspomnienie z Sopotu (z zesp. ABC) / Nie zobaczysz matko syna / Smutek / Ocean niespokojny / Gdzie jest wczorajszy dzień (z zesp. ABC) / Papierowy księżyc

MC CK 1318 Muza (1992)
NAPISZ PROSZĘ... - DAWNE I NOWE PRZEBOJE
Mały elf / Milczenie to najlepsza obrona / Sól na twarzy / Może życie dobrze znam / Anna już nie mieszka tu / Dancing Queen / Tyle tęsknot w każdym sercu / Wiatraki mojej wyobraźni / Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny / Jak pięknie by mogło być / Tin Pan Alley / Serca gwiazd

SP SP-506 Muza (1974)
Panna pszeniczna / Bądź gotowy do drogi

SP SS-723 Muza (1977)
Jesteś spóźnionym deszczem / Wzejdę polnym makiem

SP SS-730 Muza (1977)
W powszednie dni / Otwieram list, brązowy wrzesień

SP S-45 Tonpress (03.1976)
Pieśń Geiry / Otwieram list, brązowy wrzesień
Skład: H. Frąckowiak - spiew i Hokus: Jacek Berenthal - instrumenty klawiszowe, śpiew (1); Henryk Szpernol - gitara; Jacek Gazda - gitara basowa; Benedykt Musioł - perkusja

SP S-96 Tonpress (03.1977)
Wzejdę polnym makiem / Jesteś spóźnionym deszczem

SP S-580 Tonpress (1985)
Papierowy księżyc / Mały elf

SP SPW-003 Wifon (1983)
Małe jeziora / Pamiętam ciebie z tamtych lat

SP SPW-013 Wifon (1985)
Mały elf / Papierowy księżyc

SP 456 246 AMIGA [DDR] (1977)
Stundenlang / Zweifel
 Skład: H. Frąckowiak i Horst Krueger - Band

PD R-0406 Ruch (1972)
Julio nie badź zła

PD R-0602 Ruch (1975)
Kwiat, który chodzi

PD R0647 Ruch (04.1975)
Zagrajcie nam dzisiaj wszystkie srebrne dzwony

PD R-1118 Tonpress (1980)
Sezon trwa

PD R-0109-II Ruch (1972)
Bawimy się w życie

PD R-0137-II (1972)
Karolinka

PD R-0161-II (1973)
Na prawo most, na lewo most

PD R-0223-II (1973)
Słońca, moje słońca / Do końca świata

PD R-0269-II (1970/1974)
Bądź gotowy do drogi / Ktoś (z zesp. ABC)

PD R-0342-II (1971/1972)
Karolinka / Wodo, zimna wodo

PD R-0615-II (1974)
Bądź gotowy do drogi

LP XL/SXL 0666 Muza (12.1970)
NA SZKLE MALOWANE
Wodo, zimna wodo / Na sianie
  Skład: H. Frąckowiak - śpiew; J. Kruk - gitara; A. Rybiński - gitara, spiew; H.Zomerski - gitara basowa; K. Maga - organy, flet, śpiew; A. Wójcik - perkusja

LP XL/SXL 0954 Muza (06.1973)
PREMIERY OPOLE 1973 (1)
Ty, który przyjdziesz

LP SX 1217 Muza (06.1975)
OPOLE 1975
Brzegi łagodne
Skład: H. Frąckowiak - śpiew; J. Skrzek - gitara basowa, pianino; A. Apostolis - gitara i J. Piotrowski - instrumenty perkusyjne

LP SXL 1228 Muza (04.1975)
ZAGRAJCIE NAM DZISIAJ WSZYSTKIE SREBRNE DZWONY
Daleko od swej dziewczyny / Nie zobaczysz matko syna / Zagrajcie nam dzisiaj wszystkie srebrne dzwony
 Skład: H. Frąckowiak - śpiew; S. Borys - śpiew (3) i ork. PRiTV p/d S. Rachonia

LP SX 1379 Muza (1975)
ZAPRASZAMY DO TRÓJKI (1)
Znikąd

LP SX 2214 Muza (1985)
[JAROSŁAW KUKULSKI] J. KUKULSKI I JEGO PRZEBOJE
Anna już nie mieszka tu / Serca gwiazd / Tin Pan Alley

LP SX 2246 Muza (1985)
OPOLE '85
Papierowy księżyc

LP SX 2782 Muza (1989)
BAJLANDIA
Namaluję wiatr / Dzieją się dziwy

LP SX 3048 Muza (1991)
MC CK 1237 Muza (19910
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1965 VOL. 2
Cień i ty

LP PLP 0017 Pronit (1986)
KOLĘDY
Bóg się rodzi / Gdy śliczna panna / Przekażmy sobie znak pokoju

LP K-PSJ 013/2 Poljazz (07.1986)
OLD ROCK MEETING A.D. 1986
I'm sorry (live) / Napisz, proszę (live) / Za mną nie oglądaj się (live) / Gdzie jest wczorajszy dzień (live) / Rock And Roll Music (live)

LP 110549-1311 Supraphpon [CS] (05.1985)
SMERFY
Baj, bajeczko baśń / Kto nic nie wskórał

LP 855 364 AMIGA [DDR] (1973)
BOX 4
Du liebst nach das Madchen [Karolinka]

EP N-0550 Muza (11.1968)
PIOSENKI Z FILMU "PRZYGODA Z PIOSENKĄ"
Osiołkowi w żłoby dano / Wiosną mi bądź
 Skład: H. Frąckowiak - spiew; Drumlersi (1) i ork. p/d L. Bogdanowicza (2) oraz B. Łazuka - spiew (2)

SP SP-530 Muza (1974)
Bądź gotowy do drogi

SP SM-8 Tonpress (06.1975)
Brzegi łagodne

SP S-449 Tonpress (1981)
Jsak pięknie by mogło być

NAGRANIA RADIOWE:

1966:
Cień i ty (z zesp. Tarpany)

1972:
Julio, nie bądź zła; Karolinka; Bawimy się w życie / Wszystkie twoje sny

1973:
Na prawo most, na lewo most (z zesp. A. Kopffa); Ty, który przyjdziesz; Słońca, moje słońca; Do końca swiata; Na sianie (w jęz. włos.); Idzie sobie żołnierz (z zesp. A. Kopffa); Rozszumiały się wierzby (z zesp. A. Soja)

1974:
Bądź gotowy do drogi; Obłęd w podmiejskiej dyskotece; Nie płacz chłopcze mój; Panna pszeniczna

1975:
Kwiat, który chodzi; Brzegi łagodne (z zesp. SBB); Znikąd; Wzejdę polnym makiem (z zesp. SBB)

1976:
Wszystkie twoje sny (z zesp. K. Nicze); Jambalaya (z zesp. K. Nicze)

1977:
Hosanna rąk

1978:
Motyw z Walta Disneya (z zesp. Spisek); Odpoczywam (z zesp. Spisek); Wariatka tańczy; Taniec ognia; Hallo Herbie; Koziorożec i Panna

1979:
Nie płacz chłopcze mój (z zesp. Perfect); Piosenka o wielkiej podróży; Rock And Roll Music

1980:
Małe jeziora; Sezon trwa; Twój najlepszy film; W pólnocnych stronach ciszy; Pamietam ciebie z tamtych lat; Tam gdzie lekki wieje wiatr (voc. K. Prońko i H. Frackowiak)

1981:
Nocny lot; Uścisk miłosny; Ucieczka; Alicji rozdział XVI; Który to bal bez ciebie; Wzywam cię; Serca gwiazd; Jak pieknie by mogło być

1982:
Anna już nie mieszka tu

1983:
Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny; Smutek (z R. Ziemlańskim - gitara)

1984:
Standard kolor film; Tin Pan Alley

1985:
Mały elf; Sól na twarzy; Ewa; Sto horyzontów; Papierowy księżyc

1986:
Dancing Queen; Tyle tęsknot w każdym sercu; Milczenie to najlepsza obrona

1988:
Jak cień Chaplina

1990:
Kup mi bilet powrotny; Wiatraki mojej wyobraźni [Windmills Of Your Mind]; Wiązanka przebojów (z ork. p/d Z. Górnego)

1991:
Nie bój się żyć; Królestwo gwiazd; Poranne budzenie; Kobieta i mężczyzna (voc. Z. Wodecki i H. Frąckowiak z ork. p/d Z. Górnego); I Don't Know How To Love Him (z ork. p/d Z. Górnego); Anatewka (voc. A. Zaucha i H. Frąckowiak z ork. p/d Z. Górnego)

1992:
Odnajdziesz świat; Jesienny wieczór

Źródła: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock serwis, Kraków 1995);
Zdjęcie - plotek.pl (ze strony artystki nie mogłem pobrać...)

PS.

1. Uzupełnienie biogramu artystki mile widziane.
2. Dobra strona internetowa artystki. Jest bogata biografia (w formie kalendarium), nieco zdjęć, opis dyskografii w przygotowaniu. Z kalendarium pewnie skorzystam...
3. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
4. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

sobota, 13 października 2012

Akcenty

  Zespół wokalno-instrumentalny Akcenty powstał w 1969 r. w Gdańsku. Założycielem grupy był Sławomir Łosowski i był to jego autorski projekt. Namówił go do tego szkolny przyjaciel, perkusista Andrzej Kyś. Pierwszy skład zespołu stanowili: S. Łosowski - organy, lider, Lech Badełek - gitara, Jacek Tomaszewski - gitara basowa, A. Kyś - perkusja i Jan Schwartz - wokal. Zespół występował w młodzieżowych i studenckich klubach Trójmiasta oraz brał udział w wielu ówczesnych trójmiejskich festiwalach i przeglądach. W 1969 r. zagrał w I Wiosennym Festiwalu Młodzieżowego Studia Posejdon, na którym zajął I miejsce. Na Wojewódzkim Festiwalu Amatorskich Zespołów Muzycznych grupa zdobyła II nagrodę i została uhonorowana Srebrnym Kluczem Wiolinowym. W skład zespołu wchodzili wówczas: S. Łosowski - organy, wokal, lider; L. Badełek - gitara, Henryk Sikora - gitara basowa i A. Kyś - perkusja. W repertuarze obok kompozycji lidera ("Portret Rubensa", "Ballada o czterech żołnierzach" i in.) znajdowały się utwory The Cream, Johna Mayalla oraz niektóre standardy jazzowe.
  W 1971 r. po dwóch latach istnienia i wyjeździe perkusisty A. Kysia na Słowację, grupa przekształciła się w trio (organy, gitara basowa, perkusja). S. Łosowski zaprosił do współpracy basistę Piotra Gągałkę i perkusistę Jana Ruckiego. W tym składzie zespół osiągnął swoje największe ogólnopolskie sukcesy. Pomagali w tym jego przyjaciele: Jarosław Szeipuk pełniący funkcję managera i Mirosław Adamowicz akustyk. Zespół występował na stałe w gdańskim klubie "Rudy Kot", gdzie wykonywał kompozycje lidera, uzupełniając repertuar utworami amerykańskiego rhythm and bluesa i jazz-rocka.
  Poszukiwania muzyczne i ambicje S. Łosowskiego spowodowały, że Akcenty zaczęły podążać drogą muzyki improwizowanej i eksperymentalnej. Instrumentalne kompozycje były często utworami o rozbudowanych formach, zmieniających się podziałach rytmicznych i bogatych improwizacjach indywidualnych bądź zespołowych. Grupa wzięła udział we wszystkich trzech Festiwalach Młodzieżowej Muzyki Współczesnej w Kaliszu. Na ostatnim w 1973 r. otrzymała I nagrodę, wykonując kilka kompozycji S. Łosowskiego ("Siódme Żebro", "Bumerang", "Zapylanie" i in.). Poza tym zespół trzykrotnie występował na wrocławskim festiwalu "Jazz nad Odrą", gdzie w 1973 r. zdobył wyróżnienie, a rok później S. Łosowski otrzymał główną nagrodę indywidualną. Po tych sukcesach zespół Akcenty zagrał w latach 1973 - 1974 szereg koncertów w znanych klubach większych miast polskich i nagrał kilka utworów w studiu studenckiego radia S.A.R. w Gdańsku.
  Po przygodzie z muzyką improwizowaną i eksperymentalną S. Łosowski postanowił wrócić do swoich rockowych korzeni. Okazją do tego była kolejna zmiana towarzyszących mu muzyków. W 1975 r. zaprosił do współpracy perkusistę Jana Plutę, a pod koniec roku na miejsce śpiewającego basisty Zbigniewa Sentowskiego przyjął basistę Waldemara Tkaczyka. Następnie przyjął do zespołu śpiewającego gitarzystę Grzegorza Skawińskiego. Rozbudowane formy utworów i długie improwizacje ustępowały na rzecz muzyki jazz-rockowej i rockowej, a utwory instrumentalne zastępowały piosenki. Akcenty oprócz kompozycji lidera wykonywały popularne w tym czasie utwory amerykańskich artystów elektrycznego jazzu, a także aktualne przeboje muzyki pop-rock. Aby bardziej zintegrować skład zespołu, lider zachęcił swoich muzyków do komponowania. Chciał, aby także oni mieli swój wkład w program zespołu. W tym czasie poznał Annę Sawicką, która napisała teksty do jego pierwszych utworów wokalnych ("Leniwe sny", "Jak ja to wytrzymam" i in.).
  W 1975 r. S. Łosowski nawiązał stałą współpracę z Bałtycką Agencją Artystyczną w Sopocie, co dało możliwości grania większej ilości koncertów i zapewniło większą promocję zespołu. W agencji zasugerowano S. Łosowskiemu zmianę nazwy na bardziej współczesną, co też postanowił zrobić przy okazji, która się właśnie nadarzała. Zespół został zaproszony do występu na żywo z publicznością w Radiu Gdańsk, w audycji "Bałtyckie Forum Muzyczne". W dniu 4 lipca 1976 r. rozpoczął udział w tej audycji pod starą nazwą Akcenty, a ostatnie dwa utwory i bis zagrał już jako Kombi. Był to oczywiście zabieg czysto promocyjny, bo nie powstała przecież nowa formacja. Pod nazwą Kombi zespół stał się jedną z najbardziej popularnych polskich grup lat 80-tych, a po zmianach składu w 1992 r. i długiej przerwie spowodowanej chorobą żony lidera gra dzisiaj jako KOMBI - Łosowski (nie mylić z grupą KOMBII G. Skawińskiego i W. Tkaczyka). W roku 2013 zostanie wydany album z okazji jubileuszu 45-lecia (1968-2013), na którym między innymi znajdą się archiwalne nagrania Akcentów. 


Akcenty (od lewej: H. Sikora, A. Kyś, S. Łosowski, L.Badełek) (źródło - S. Łosowski)


Źródła:
Motława-Beat Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009) (tekst i zdjęcie);
http://www.kombi.pl/;
Wikipedia
Wszystkie źródła zweryfikowane i uzupełnione przez Pana Sławomira Łosowskiego.

PS.

1. Mój pierwotny biogram grupy zweryfikował i uzupełnił Pan Sławomir Łosowski. Moja ingerencja w nadesłany przez Pana Sławomira tekst jest bardzo niewielka, czysto kosmetyczna. Pan Łosowski sprostował także kolejność nazwisk na powyższym zdjęciu. Wielkie dzięki Panie Sławomirze!
2. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

niedziela, 7 października 2012

2 Plus 1 (Dwa Plus Jeden)


  Zespół wokalno-instrumentalny Dwa Plus Jeden powstał w styczniu 1971 r. w Warszawie. Grupę tworzyli: Elżbieta Dmoch (eks Warszawskie Kuranty) - śpiew, flet; Janusz Kruk (eks Warszawskie Kuranty) - gitara, śpiew i Andrzej Rybiński (eks Kanon Rytm, Bumerang) - gitara basowa, śpiew. Trójka muzyków spotkała się w trakcie nagrywania muzyki do inscenizacji śpiewogry "Janosik, czyli na szkle malowane" Katarzyny Gaertner w Teatrze Polskim w Warszawie. Pierwotnie grupa miała nosić nazwę Smak Miodu. Debiut, zafascynowanej rodzimym folklorem, formacji miał miejsce w Klubie Piosenki ZAKR. Kierownikiem organizacyjnym zespołu został Jan Szewczyk. Pierwszymi przebojami grupy były utwory, pochodzące ze śpiewogry K. Gaertner i Ernesta Brylla: "Nie zmogła go kula"; "Hej baby, baby"; "Kolibajka". Wiosną 1971 r. A. Rybińskiego zastąpił Andrzej Krzysztofik (eks Grupa Bluesowa Stodoła).
  Latem 1971 r. formacja wystąpiła podczas IX KFPP w Opolu (1971) prezentując fragmenty widowiska "Janosik, czyli na szkle malowane", a pochodząca z niego piosenka "Nie zmogła go kula" została wyróżniona. Miesiąc później Dwa Plus Jeden wyróżniono na V FPŻ w Kołobrzegu za utwór "Już nie będę taki głupi". We wrześniu zespół nagrał pierwszą "czwórkę". W styczniu 1972 r. grupa odbyła się tournee po ZSRR, w marcu występowała w Berlinie Zachodnim, a w listopadzie nagrała 5 piosenek dla włoskiej wytwórni RCA Italiana.

   Latem 1972 r. zespół dokonał kolejnych nagrań dla Młodzieżowego Studia "Rytm". W tym roku  kolejne piosenki Dwa Plus Jeden: "Czerwone słoneczko" i "Chodź, pomaluj mój świat" stały się dużymi przebojami i przyniosły grupie ogólnokrajową popularność. Latem na FPŻ w Kołobrzegu otrzymali „Złoty pierścień” za utwór „Czerwone słoneczko” (gdzie wykonali także utwór „Uśmiech dla żołnierza”) oraz na MFP w Sopocie, a w listopadzie 1972 r. nagrywali dla wytwórni RCA Italiana. w tym roku zespół wystąpił na "Festiwalu Krajów Nadbałtyckich" w Rostocku. W grudniu nakładem Polskich Nagrań został wydany debiutancki longplay, zatytułowany "Nowy, wspaniały świat". Nowym muzykiem Dwa Plus Jeden został multiinstrumentalista Tomasz Rostkowski (eks Hagaw, Paradox), którego z końcem 1973 r. zastąpił Cezary Szlązak (eks Dylemat) - saksofon, klarnet, instrumenty klawiszowe, śpiew.
  W kwietniu 1973 r. grupa została zaproszona do niemieckiego programu telewizyjnego Disco, gdzie wykonała piosenkę "Zjechaliśmy kapelą". W czerwcu zespół po raz trzeci zaśpiewał na festiwalu w Opolu, a piosenka "Codzienność" otrzymała nagrodę dziennikarzy. W tym samym roku grupa nagrała piosenki "Gwiazda dnia" i "Baobab" do filmu "W pustyni i w puszczy"oraz wystąpiła na Festiwalu Muzyki Współczesnej w Edynburgu.
  Wiosną 1974 r. Dwa Plus Jeden pierwszy raz odwiedzili Stany Zjednoczone i Kanadę. Występowali także w Szkocji, Francji, Szwajcarii i Niemczech Zachodnich. Dzięki piosence "Kołysanka matki" zespół zajął trzecie miejsce na festiwalu w Sopocie (podczas tego festiwalu otrzymał złotą płytę za debiutancki album). Grupa wzięła udział w programie telewizyjnym "Piosenki z autografem" obok innych popularnych polskich artystów wykonując hit "Na luzie". Brytyjski magazyn muzyczny Music Week obwołał 2 plus 1 gwiazdą roku (*). W plebiscycie Non Stopu za 1974 r. E. Dmoch triumfowała w kategorii wokalistek, J. Kruk zajął 2 miejsce w jako "Kompozytor Roku", a grupa uplasowała sie na 2 pozycji.
  W 1975 r. skład formacji powiększył się o Adama Pilawę - skrzypce, pianino i Andrzeja Wójcika (eks Gramine) - perkusja. Zespół z powodzeniem koncertował W kraju i za granicą: w NRD, Czechosłowacji, ZSRR. W 1975 r. grupa wystąpiła na MFP w Sopocie, Festiwalu "Bratyslawska Lira" oraz na Festiwalu Muzyki Współczesnej w Edynburgu i "Schlager Festiwalu" w Dreźnie. W kwietniu tego roku zespół wydał swój drugi album zatytułowany "Wyspa dzieci". Jesienią 1976 r. odeszli A. Krzysztofik i A. Pilawa, a ich miejsce zajęli: Zbigniew Brzeziński (eks Bang) - pianino, mellotron, skrzypce, gitara i Andrzej Pawlik - (eks ABC) - gitara basowa. Po odejściu A. Krzysztofika trzecim oficjalnym członkiem Dwa Plus Jeden został C. Szlązak.  W 1976 r. formacja ponownie wystąpiła na MFP w Sopocie i Festiwalu "Bratyslawska Lira", III Polskich Targach Estradowych "Poltest" W Łodzi oraz wzięła udział KFPP w Opolu, gdzie zaprezentowała rozbudowaną suitę, poświęconą tragicznie zmarłemu Zbigniewowi Cybulskiemu. Materiał ten został wydany na trzecim albumie grupy zatytułowanym "Suita Aktor". W 1977 r. formacja wystąpiła na XIII Festiwalu "Złoty Orfeusz" w Słonecznym Brzegu.
  Na początku 1978 r. zespół nagrał swą kolejną płytę "Teatr na drodze", na której znalazły się takie utwory jak "Windą do nieba" i "Ding-Dong". W nagraniu albumu grupę wspomagali m. in. Czesław Niemen - instrumenty klawiszowe i Zbigniew Hołdys (eks Dzikie Dziecko) - gitara, który współpracował z formacja do września 1978 r., kiedy w Dwa Plus Jeden pojawił się Marek Śnieć (eks Saloon) - gitara. Latem 1978 r. grupa udała się na Kubę, gdzie wykonywała "La Habana mi amor" (hiszpańską wersję "California mon amour") i wystąpiła w programie telewizyjnym. Na Kubie zespół wystąpił ponownie w marcu 1979 r,gdzie odbył dwutygodniową trasę koncertową oraz nagrał singiel z piosenkami "Margarita" i "La Habana mi amor". W kraju ukazał się piąty album formacji zatytułowany "Irlandzki tancerz".
  Z końcem lat 70-tych grupa próbowała zrobić karierę międzynarodową, wiążąc sie kolejno z niemieckimi firmami Topas, Metronome i Autobahn. Dorobkiem tej współpracy jest kilka singli i dwa albumy - "Easy Come, Easy Go" (Autobahn, 1981) oraz "Warsaw Nights" (Autobahn, 1981). Z zespołem współpracowali wtedy W. E. Stein i W. Jass, autorzy przebojów grupy Goombay Dance Band. W związku z zainteresowaniem rynkiem niemieckim 2 Plus 1 regularnie gościli w RFN.
  W 1980 r. zespół wystąpił na Festiwalu Interwizji w Sopocie. W kwietniu 1981 r. polska telewizja wyemitowała program muzyczny "Moje marzenia" z polskimi, jak i zagranicznymi piosenkami zespołu. Tego samego roku grupa nagrała kolejną polską piosenkę – "Iść w stronę słońca", która stała się jednym z największych przebojów zespołu. Obok E. Dmoch, J. Kruka i C. Szlązaka zespół tworzyli: Krzysztof Słotkowicz (eks Pixi-Dixi-Land) - gitara; Bogusław Mietkowski (eks Telegram) - gitara basowa i Wacław Laskowski - perkusja.
 2 plus 1 nawiązali współpracę z autorem tekstów Andrzejem Mogielnickim i w 1982 r. ukazał się nowy singel z piosenkami "Kalkuta nocą"i "Obłędu chcę".  W 1983 r. zespół wystąpił na festiwalu opolskim, gdzie zaprezentował awangardowe show zawierające piosenki z nadchodzącego albumu, który zdobył uznanie krytyków i publiczności. Wkrótce na rynku pojawił się ósmy album, "Bez limitu". Premierowe nagrania bardzo różniły się od poprzednich dokonań zespołu, będąc połączeniem rocka i synth popu. Wiele piosenek z płyty stało się przebojami, w tym "Nic nie boli", "Requiem dla samej siebie" i "XXI wiek (Dla wszystkich nas)". Album okazał się sukcesem komercyjnym, osiągając status Złotej Płyty.
  W lutym 1984 r. 2 plus 1 wystąpili w Sali Kongresowej w Warszawie, gdzie podczas transmitowanego przez telewizję koncertu zespół otrzymał Złote Płyty za dwa poprzednie albumy: "Easy Come, Easy Go" i "Bez limitu". Kolejny singel grupy, "Wielki mały człowiek" ukazał się w tym samym roku, będąc zapowiedzią następnej płyty. Piosenka stała się jednym z większych hitów 2 plus 1 i radziła sobie bardzo dobrze na listach przebojów. Nagrywając materiał na nową płytę, zespół rozpoczął współpracę z Maciejem Zembatym i Johnem Porterem.
  Album "Video", dziewiąty studyjny LP 2 plus 1, ukazał się w 1985 roku nakładem wytwórni Savitor.  Na singlach wydane zostały utwory "Chińskie latawce", gdzie anglojęzyczne partie tekstu śpiewa J. Porter, "Koszmar" i piosenka tytułowa. Nagrano także specjalny program telewizyjny, który promował album. W 1985 r. C. Szlązak wydał swój pierwszy i zarazem jedyny singiel solowy, z piosenkami "Bezpłatny kurs" oraz "Inne życie, inny świat".
  Po wydaniu płyty "Video" nastąpił spadek aktywności muzycznej 2 plus 1. Grupa występowała coraz mniej i rzadko pokazywała się w telewizji. W 1986 r. wydano jedynie koncertową kompilację Greatest Hits - Live. Znalazły się tam największe hity oraz fragment koncertu z Sali Kongresowej z 1984 roku. Ukazał się również singel nagrany specjalnie z okazji Mundialu '86, zawierający dwie piosenki: "Orły do boju" i "Trochę nadziei na wygraną".
  W 1987 Janusz Kruk zaczął komponować muzykę do przedstawień teatralnych. Skomponował m.in. tło muzyczne do spektaklu Szaleństwa pana Hilarego, opartego na utworze Juliana Tuwima. Zespół nagrał jedną nową piosenkę, "Ocalić coś", która później trafiła na składankę "Całuj gorąco".
  W roku 1988 r. 2 plus 1 rozpoczęli współpracę z Jackiem Cyganem, który napisał większość tekstów na nadchodzący album. Zespół pojawił się w programie "Premie i premiery", gdzie zaprezentował wybrane piosenki z nowego wydawnictwa. W roku 1989 wydany został dziesiąty i – jak się później okazało – ostatni studyjny album, zatytułowany "Antidotum". Grupa wyruszyła w trasę koncertową po USA w 1990 r. Podczas jednego z występów J. Kruk zasłabł na scenie, co skłoniło zespół do ograniczenia działalności koncertowej. W 1990 r. zespół pojawił się w programie "Nocny Klub Jedynki", gdzie wykonał dwie piosenki: "Ameryka Cię zje" i "Margarita", a jednocześnie J. Kruk kontynuował pisanie muzyki do sztuk teatralnych. W 1991 r.  została wydana przez frimę Sonic druga kompilacja 2 plus 1, zatytułowana "18 Greatest Hits". Był to pierwszy album grupy wydany od razu na nośniku CD. Rok 1992 przyniósł definitywne zawieszenie działalności 2 plus 1, kiedy 18 czerwca Janusz Kruk niespodziewanie zmarł na zawał serca. Po tym wydarzeniu E. Dmoch, wycofała się z życia publicznego i artystycznego.  Wytwórnia Sonic wydała dwie kolejne kompilacje: "21 Greatest Hits" (1995) i "Greatest Hits Vol. 2" (1996).
  Jesienią 1998 r. Cezary Szlązak i Elżbieta Dmoch zdecydowali się na reaktywację 2 plus 1. Ich pierwszy występ miał miejsce w jednej z warszawskich szkół, gdzie zostali ciepło przyjęci. Zespół powrócił w nieco innym składzie – do E. Dmoch i C. Szlązaka dołączyło dwóch nowych muzyków: Michał Król - gitara, Dariusz Sygitowicz - perkusja. We wrześniu grupa pojawiła się na koncercie "Piknik Dwójki – Pożegnanie lata" w Gnieźnie. E. Dmoch pojawiła się w programie "Dozwolone od lat 40" Marii Szabłowskiej i Krzysztofa Szewczyka, gdzie udzieliła wywiadu. Niestety, na początku 1999 r. E. Dmoch i C. Szlązak razem z Markiem Dutkiewiczem i Witoldem Pogranicznym wzięli udział w programie "Szansa na sukces" Elżbiety Skrętkowskiej, który był ostatnim występem telewizyjnym reaktywowanego 2 plus 1. E. Dmoch wkrótce odwołała wszystkie plany i zespół ponownie się rozwiązał. C. Szlązak założył własną grupę pod nazwą Cezary Szlązak Band.[25]
 Jesienią 2005 r. ukazał się maxisingel "2 plus 1: Interpretacje 2005", zawierający covery czterech hitów zespołu, wykonywane przez Reni Jusis, Marię Sadowską, Kasię Klich i zespół Goya.
W kwietniu 2008 Elżbieta Dmoch i Janusz Kruk stali się bohaterami jednego z odcinków programu Taka miłość się nie zdarza emitowanego na antenie TVN Style. W sierpniu 2008 r. E. Dmoch pojawiła się na pierwszym zlocie wielbicieli zespołu, gdzie odpowiadała na pytania fanów i zaśpiewała z nimi kilka piosenek. W grudniu 2010 r. ukazał się box set muzyczny zatytułowany "2 plus 1".

2 Plus 1



NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE

LP XL/SXL 0866 Muza
MC CK 0027 Muza
NOWY, WSPANIAŁY ŚWIAT
zerwone słoneczko / Nowy, wspaniały świat / Pani moich godzin / Zieloną drogą / W kamień zaklęci / Kiedy rzeką płynie kra / Gwiazdo wód / Hej, dogonie lato / Wstawaj, szkoda dnia / Chodź, pomaluj mój świat / Jasny, biały dzień / Po jedwabnej stronie / Wrócimy tak któregoś ranka
 Nagrano w grudniu 1972 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; A. Krzysztofik - gitara basowa, śpiew; K. Gaertner - pianino; M. Nowak - perkusja; T. Rostkowski - skrzypce; C. Szlązak - klarnet

LP SX 1212 Muza
WYSPA DZIECI
Wyspa dzieci / Gdzies w sercu na dnie / Kołysanka matki / Coraz bliżej dom / Na luzie / Bez pieniędzy / Na naszym pietrze nowina / A my jak dzieci / Song rodziców (z musicalu "Mewa") / Setki mil / Gwiazda dnia
 Nagrano w kwietniu 1975 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet, mandolina; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, klarnet, śpiew; A. Krzysztofik - gitara basowa, śpiew, harmonijka ustna; A. Pilawa - pianino, skrzypce, akordeon, mellotron; A. Wójcik - perkusja oraz ork. PRiTV w Łodzi p/d H. Debicha i Bene-Nati - śpiew

LP SX 1449 Muza
MC CK 0142 Muza
SUITA AKTOR
Prolog / Rozmowa z Cyganką w wigilie niedzieli; Setki mil; Stop-klatka / Song dziewczyny I / Dzień, w którym umarł film / Song dziewczyny II / Ogromne zmęczenie / Ojciec nocy, ojciec dnia / Muzyka w serca wstąpi nam
 Nagrano w styczniu 1977 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, śpiew; A. Pawlik - gitara basowa, śpiew; Janusz Koman - pianino; A. Pilawa - pianino, skrzypce, mellotron; A. Wójcik - perkusja i J. Gawrych - instrumenty perkusyjne

LP SX 1574 Muza
MC CK 0240 Muza
TEATR NA DRODZE
Ding, dong / Windą do nieba / California mon amour / Dokąd idziesz kochanie / U nas już po burzy / Romanse za grosz / Podobny do ludzi / Teatr na drodze / Ballada łomżyńska / O leli lo / Komu w oczach słońce
 Nagrywano w lutym i marcu 1978 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, śpiew, mellotron; Z. Hołdys - gitara; A. Pawlik - gitara basowa; W. Laskowski - perkusja oraz J. Gawrych - instrumenty perkusyjne; Janusz Koman - pianino i Cz. Niemen - instrumenty klawiszowe, śpiew (9)

LP LP 005 Wifon
MC MC 0110 Wifon
IRLANDZKI TANCERZ
Irlandzki tancerz / Idę na zachód zielony / O Boże, Munster pobłogosław / Do Valentine Brown / Kraina Mayo / Bezdzietność / Lament na śmierć Williama Gould / Peggy Brown / Ja wa / Ona jest moją panią / Bally Na Lee / Waszmość Couglenie / Na zabicie Davida Gleesona
 Nagrano w 1979 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, klarnet, pianino, śpiew, mellotron oraz A. Mrożek - gitara, harmonijka ustna, akordeon; B. Mietniowski - gitara basowa; W. Laskowski - perkusja; J. Gawrych - instrumenty perkusyjne; K. Cwynar - instrumenty perkusyjne;  M. Śnieć - bandżo

LP LP 032 Wifon
EASY COME, EASY GO
Easy Come, asy Go / Move / Sad Is The Heart / Keep Your Hands To Yourself / You Won't See Me Crying / Calico Girl / Jumbo Jumbo / Allah inch' allah / My Gypsy Lady / Singapore / Silver Arrows
 Nagrano w 1979 r. (1, 6) i 1980 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, klarnet, pianino, śpiew

LP ETP-90067 Express [J]
WARSAW NIGHTS
Blue Lights Of Pasadena / Magic Island / Hula-hula Nights / Malibu / Mama Chita / Warszaw Nights / Joy For The World / Man Of Mystery / Long Ways / Lady Runaway / I'll See You Around
 Wydano w 1981 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, śpiew; C. Szlązak - pianino, śpiew

LP SX-T 27 Tonpress
BEZ LIMITU
Krach / Gorące telerony / China Boy / Boogie o 7 zbójcach / Nic nie boli / Super szczur / Requiem dla samej siebie / Dzień, gdy grali dla nas Rolling Stones / Hallo Panie Freud / XXI wiek (dla wszystkich nas)
 Nagrano w 1983 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, klarnet, pianino, śpiew

LP SVT 018 Savitor
MC MIX 0013 Merimpex
VIDEO
Wielki, mały człowiek / Samo życie (chmury umysłu) / Chińskie latawce / Naga plaża / Balet rąk / Video / Koszmar / Ma-czun-ga-loo / Pij moje łzy / Dawno, dawno temu
 Nagrano w 1984 r (1) i 1985 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, śpiew; J. Suchocki - instrument klawiszowe; B. Mietniowski - gitara basowa; M. Kaczmarek - moog; W. Laskowski - instrumenty perkusyjne; J. Gawrych - instrumenty perkusyjne; A. Żak - gitara basowa (5); J. Porter - śpiew (3); Z. Smogorzewski - saksofon altowy; W. Kozłowski - trąbka; M. Zabrodzki - śpiew

LP SX-T 168 Tonpress
ANTIDOTUM
Niech w tobie gra coś pieknie / Ameryka cię zje / Niespokojna kołysanka / Za mało życia / Chłodnym okiem / Ocalę cię / Rock antidotum / Przyciąganie ziemskie / Londyński pub / Oszczędzaj serce
 Nagrywano w latach 1988-1989. Nagranie (10) z SP S-208
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, klarnet, pianino, śpiew; Janusz Koman - instrumenty klawiszowe; M. Latalski - gitara basowa; P. Serafiński - instrumenty klawiszowe; J. Kosacz - instrumenty klawiszowe

LP K-PSJ 016 Poljazz
GREATEST HITS LIVE
Chodź, pomaluj mój świat / Wyspa dzieci / Odpłyniesz wielkim autem / Winda do nieba / California mon amour / Taksówka nr 5 / Iść w stronę słońca / Kalkuta nocą / Gdy grali dla nas Rolling Stones [Dzień, gdy grali dla nas Rolling Stones] / XXI wiek (dla wszystkich nas / Superszczur
 Nagrano w 1988 r.
Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; C. Szlązak - saksofon, klarnet, pianino, śpiew

EP N-0667 Muza (09.1971)
Panno radosna / Śpij, baju, baju / Już nie będę taki głupi / Nie zmogła go kula
 Skład: E. Dmoch - śpiew; J. Kruk - gitara, śpiew; A. Krzysztofik - gitara basowa, śpiew

EP N-0731 Muza (04.1974)
The Mother's Lullaby [Kołysanka matki] / There Was No Bullet [Nie zmogła go kula] / I'll atch The Summer [Hej, dogonię lato]
 Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, śpiew; A. Krzysztofik - gitara basowa, śpiew

SP SP-422 Muza (09.1971)
Panno radosna / Śpij, baju, baju

SP SP-497 (08.1974)
Na luzie / Lato na urodziny

SP SM-2 Tonpress (1975)
Na naszym piętrze / Nowina bez pieniędzy

SP SP-593 Muza (09.1975)
Wyspa dzieci / Bez pieniędzy

SP S-41 Tonpress (1976)
A ty się z tego smiej / Urodzeni nad Wisłą

SP S-47/48 Tonpress (1976)
Odpłyniesz wielkim autem / Miłość narcyza / Śpiewanki, malowanki / Oj, biedne panny

SP S-51 Tonpress (1976)
I'm Not The Way To Say Goodbye / Outing

SP SS-719 Muza (02.1978)
Ding, dong / Windą do nieba

SP SS-726 Muza (02.1978)
California mon amour / Podobny do ludzi

SP S-208 Tonpress (1978)
Orkiestra klownów / Oszczędzaj serce

SP S-247 Tonpress (1978)
Taksówka nr 5 / Z popiołu i wosku

SP S-430 Tonpress (1982)
Kalkuta nocą / Obłędu chcę

SP S-464 onpress (1983)
Krach / XXI wiek (dla wszystkich nas)

SP S-512 Tonpress (1984)
Wielki, mały człowiek / Cudzy ogień nie nie grzeje

SP S-548 Tonpress (1985)
Video / Samo życie (chmury umysłu)

SP S-600 Tonpress (1985)
Koszmar / Chińskie latawce

SP S-621 Tonpress (1986)
Orły do boju / Trochę nadziei na wygraną

SP 426 102 AMIGA [DDR] (1975)
Schlafe ein ind fang die Traume [Kołysanka matki] / Sei so frei [Na luzie]

SP 30035 Metronome [D] (1977)
Feuervogel / Der Hauptling von Ukamba

SP ZB 5830 Autobahn [D] (1981)
Lady Runaway / Man Of Mystery

SP ETP-17166 Express [J] (1981)
Blue Lights Of Pasadena / I'll See You Around

SP 10007 212 Bellaphon [D] (1983)
Rocky Doctor / Bang Bang Tambourine

PD R-0346 Ruch (1971)
Nieznany szlak

PD R-0351 Ruch (09.1971)
Już nie będę taki głupi

PD R-0354 Ruch (09.1971)
Śpij, baju, baju

PD R-0355 Ruch (09.1971)
Panno radosna

PD R-0378 Ruch (12.1972)
Chodź, pomaluj mój swiat

PD R-0462 Ruch (1973)
Lada dzień przyjdą święta

PD R-0464 Ruch (04.1975)
Kołysanka matki

PD R-0485 Ruch (1973)
Klub Pickwicka

PD R-0526 Ruch (1975)
Usmiechnij się, wyprostuj się

PD R-0554 Ruch (06.1974)
W młodości sadźcie drzewa

PD R-0564 Ruch (1974)
Lato na urodziny

PD R-0565 Ruch (04.1975)
Na luzie

PD R-0630 Ruch (04.1975)
Setki mil

PD R-0699 Tonpress (1976)
Odpłyniesz wielkim autem

PD R-0706 Tonpress (1976)
A ty się z tego smiej

PD R-0843 Tonpress (03.1978)
Podobny do ludzi

PD R-1169 Tonpress (1991)
Iść w stronę słońca

PD R-0011-II Ruch (1971)
Bądź zdrowa dziewczyno / Hej, dogonię lato

PD R-0063-II Ruch (12.1972)
Czerwone słoneczko

PD R-0066-II Ruch (1972)
Hej, czy ja czasem ciebie znam

PD R-0095-II Ruch (1972)
Zajechaliśmy kapelą

PD R-0148-II Ruch (12.1972)
Wstawaj, szkoda dnia / Zieloną drogą

PD R-0254-II Ruch (11.1973)
Gwiazda dnia / Baobab

PD R-0278-II Ruch (06.1974)
Hej, jutrzenko

PD R-0417-II Tonpressh (04.1975)
Gdzies w sercu na dnie / Song rodziców

PD R-0429-II Tonpress (1976)
Urodzeni nad Wisłą

PD R-0633-II Tonpress (1977)
Winda do nieba / U kowala

PD R-0644-II Tonpress (1977)
Romanse za grosz / California mon amour

PD R-0698-II Tonpress (01.1978)
Komu w oczach słońce / O leli lo

PD R-0885-II Tonpress (1981)
Droga donikąd / Muzyka w domu lalek


LP XL/SXL 0885 Muza (06.1972)
KOŁOBRZEG 1972
Czerwone słoneczko
 Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; A. Krzysztofik - gitara basowa, śpiew

LP XL/SXL 0938 Muza (12.1972)
TO PEJZAŻ MOJEJ ZIEMI - BEAT ORATORIO
Dobra jest ta godzina
 Skład: E. Dmoch - śpiew, flet; J. Kruk - gitara, pianino, śpiew; A. Krzysztofik - gitara basowa, śpiew

LP XL/SXL 0955 Muza (06.1973)
PREMIERY OPOLE 1973 (2)
Codzienność

LP XL/SXL 0965 Muza (07.1973)
CZTEREJ PANCERNI I PIES
Kołysanka szarikowa

LP SX 1110 Muza (07.1973)
PREMIERY KOŁOBRZEG 1974
Hej, jutrzenko

LP SX 1131 Muza (06.1974)
OPOLE 1974
W młodości sadźcie drzewa

LP SX 1518 Muza (1975)
MÓJ WARSZAWSKI DZIEŃ - WARSZAWO, TY MOJA WARSZAWO
Dobranoc, Warszawo dobranoc

LP SX 2642 Muza (1989)
MC CK 0783 Muza (1989)
[ANDRZEJ JASTRZĘBIEC-KOZŁOWSKI] CAŁUJ GORĄCO
Ocalić coś

LP 855 335 AMIGA [DDR] (1972)
HALLO NR. 5
Heuernte [Na sianie]

LP 855 340 AMIGA [DDR] (1973)
MC 055 340 AMIGA [DDR] (1973)
HALLO NR. 10
Hei, ich fang den Sommer [Hej, dogonię lato]

LP 855 477 AMIGA [DDR] (1976)
MC 055 477 AMIGA [DDR] (1976)
NON STOP BEAT
Schlafe ein und fang die Traume [Kołysanka matki]

MC AC 033 Arston (1993)
NIE WRÓCĄ TE LATA. SERIA Z POCZTÓWKI DŹWIĘKOWEJ (4)
W środku dnia

EP N-0730 Muza (11.1973)
PIOSENKI Z FILMU "W PUSTYNI I W PUSZCZY"
Baobab / Gwiazda dnia
 Skład: E. Dmoch - śpiew; J. Kruk - gitara, śpiew; A. Krzysztofik - gitara basowa, śpiew i zesp. A. Korzyńskiego

EP N-43 Tonpress (1981)
Iść w stronę słońca

SP SS-758 Muza (1978)
Orkiestra klownów

NAGRANIA RADIOWE

1971:
Nieznany szlak; pomaluj mój świat [Chodź, pomaluj mój swiat]; Wrzosyz Heathers Hills; Wróć do mnie wróć; Od nocy do rana; Gdy kłos dojrzewa; Panno radosna; Śpij, baju, baju; Już nie będę taki głupi; Nie zmogła go kula; Zasypany sniegiem świat; Latarnia Diogenesa; Hej baby, baby; Na sianie; Kolibajka [Kolibanka]; Góry, chmury i doliny; Czekałem na ciebie; Wiatr miał kolor popielaty; W środku dnia; Synku, będziesz wędrowcem; Bądź zdrowa dziewczyno; Hej, dogonie lato

1972:
Hej, czy ja czasem ciebie nie znam; Tak daleko od krańca podróży; Tyle ptaków do złapania; Czerwone słoneczko; Uśmiech żołnierza; Zajechaliśmy kapelą; Panno radosna (w jęz. niem.); Hej baby, baby (w jęz. niem.); Kolibanka (w jęz. niem.); Nie zmogła go kula (w jęz. niem.); Na sianie (w jęz. niem.); Chodź, pomaluj mój świat (w jęz. niem.); Już nie będę taki głupi (w jęz. niem.)

1973:
Kiedy rzeką płynie kra; Kołysanka matki; Codzienność; Baobab; Gwiazda dnia; Kołysanka; Lada dzień przyjdą święta; Klub Pickwicka; Od nocy do rana; Panno Czarnoziemna; Wrócimy tam któregoś dnia (w jęz. niem.); Wstawaj, szkoda dnia (w jęz. niem.); Hej, dogonię lato (w jęz. niem.); Po jedwabnej stronie (w jęz. niem.); Zieloną drogą (w jęz. niem.); Zajechaliśmy kapelą (w jęz. niem.)

1974:
Ścieżka twojej wolności; Lato na urodziny; Na luzie

1975:
Uśmiechnij się, wyprostuj się; Melodie moich dni [Melody Of Love]; Dobranoc, Warszawo dobranoc; Tyle kwiatów jest na ziemi

1976:
A ty się z tego śmiej

1977:
U kowala; Winda do nieba; Dajcie wina kobiecie, a sprowadzi deszcz

1979:
Jesień w mieście; Chatanoga Choo-choo

1980:
Cafe Magnolia; Wiśniowa rozmowa

1981:
Droga donikąd; Muzyka w domu lalek; Normalny wariat; Jak to smakuje; Zaloty; Gdziejest moja żona (voc. C. Szlązak); Iść w stronę słońca; Obłędu chcę

1983:
Snowlandia; Dwutygodniowy kurs rock and rolla

Źródła:
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rockserwis, Kraków 1995);
http://web.archive.org/web/20090122144741/http://www.dwaplusjeden.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1&Itemid=2
Wikipedia;
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa 2003);
http://www.lastfm.pl/music/2+plus+1/+images/69392568 (zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biogramu i spisu nagrań nile widziane.
2. Państwo E. Dmoch i J. Kruk w latach 1973 - 1989 byli małżeństwem. Po rozwodzie, jak napisał autor Wikipedii, "pozostali w przyjacielskich stosunkach".
3. W Leksykonie Pana Wolańskiego jest napisane, że" od kwietnia 1999 zespół tworzą: Urszula Błaszczyńska - śpiew, Tomasz Kosiarkiewicz - instrumenty klawiszowe, Michał Król - gitara, Dariusz Sygitowicz - perkusja, C. Szlązak - śpiew, saksofon sopranowy, klarnet, akordeon, pianino, lider." Wikipedia nie potwierdza tego faktu.
4. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
5. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka