poniedziałek, 19 września 2011

Czterech

  Zespół instrumentalny Czterech powstał w Warszawie w październiku 1966 r. z inicjatywy gitarzysty Marka Blizińskiego, grającego poprzednio w Pesymistach. Formację współtworzyli: gitarzysta Andrzej Turski (eks Pesymiści), basista Paweł Brodowski (eks Chochoły), perkusista Marek Rosiński (eks Kawalerowie). W początkowym okresie działalności z grupą współpracował gitarzysta Jerzy Szczęśniak.
  Miejscem szerszego debiutu był występ na III Ogólnopolskim Przeglądzie Wokalistów i Zespołów Muzyki Rozrywkowej w maju 1967 r. w Gliwicach, który zespół wygrał, a wyróżnieni zostali M. Bliziński i Marek Brodowski (który w lutym 1967 r. zmienił P. Brodowskiego).
Grupa miała ambicje grania transkrypcji utworów J.S. Bacha obok wykonywania standardów rockowych i jazzowych. W październiku 1968 r. grupa poszerzona o wiolonczelistę Wojciecha Rosińskiego trafiła na koncert "W kręgu Jana Sebastiana Bacha" na II Festiwalu "Pro Musica" w Częstochowie. Niestety przed nagraniem LP z transkrypcjami utworów Bacha grupa się rozpadła...
  Dorobek fonograficzny grupy przedstawia się nader skromnie. Jedna "czwórka" dla Polskich Nagrań nagrana w kwietniu 1967 r. i kilka nagrań radiowych z gościnnym udziałem Tadeusza Woźniaka jako wokalisty.

NAGRANIA PŁYTOWE:

EP N-0499 PN Muza (1967)
Śpiew wiosny (instr.) - Jadąc w tłoku (instr.) - Dziwna historia (instr.) - Wielki skok (instr.)

NAGRANIA RADIOWE:

1967: 
Piękne krawaty (voc. T. Woźniak); Nie wiem gdzie, nie wiem jak; Gdzie jesteś Magdaleno; Odwilż; Płachta na byka; Śpiew wiosny (instr.); Jadąc w tłoku (instr.); Dziwna historia (instr.); Wielki skok (instr.); Nie śpiewaj przy mnie urodziwa dziewczyno

1968:
 Aria z IV suity orkiestrowej J. S. Bacha (instr.); Sarabanda z III suity francuskiej J. S. Bacha (instr.); X preludium f-moll J. S. Bacha (instr.); II preludium c-moll J. S. Bacha (instr.); Fuga d-moll J. S. Bacha (instr.); Preludium D-dur J. S. Bacha (instr.); Bouree z VI suity francuskiej J. S. Bacha (instr.)

Źródło: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej  - ROCK'N'ROLL 1959-1973 (Wydawnictwo "Rock-Serwis", Kraków 1995)

poniedziałek, 12 września 2011

Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973

Dzisiaj przedstawiam książkę pt. "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" autorstwa spółki: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając. Książka ta zawiera biogramy wielu zespołów i solistów, które działały w pionierskiej epoce bigbitu. I tych słynniejszych, jak choćby Czerwone Gitary, Skaldowie, Trubadurzy czy No To Co, jak i zapomnianych - np. Kanon Rytm, Izomorf 67 czy Hard Road. Wszystko opisane w sposób przystępny i dość dokładny. Dodatkową atrakcją są dyskografie poszczególnych wykonawców - zarówno LP, kasety magnetofonowe i single, jak też pocztówki dźwiękowe (sic!) oraz nagrania radiowe. Są też uwzględnione CD - reedycje płyt winylowych i składanki, niestety tylko do 1995 roku (rok wydania mojego egzemplarza książki). Na końcu książki jest "Kalendarium" zawierające fakty z działalności wykonawców, którzy tworzyli w tamtym okresie.
A teraz fragment przedmowy Pana Franciszka Walickiego pt. "W JURAJSKIM PARKU ROCK AND ROLLA":
 "Ta książka nie wymaga rekomendacji. Czterech, stosunkowo młodych autorów, uzbrojonych w cierpliwość, wiedzę i odwagę, wkroczyło w granice jurajskiego parku rock and rolla, aby opisać świat, który współczesnym miłośnikom rocka kojarzy się z epoka dinozaurów. Ich meldunek, ujęty w ponad stu biogramach, ujawnia, że muzyka rockowa, której odkrycie dzisiejsze nastolatki tak często przypisują tylko sobie i swoim idolom, powstała wiele lat temu, a Niemen, Burano i Korda robili to samo na długo przed ich urodzeniem. Na ponad trzystu stronach Encyklopedii - pierwszego tak obszernego kompendium wiedzy o muzyce lat sześćdziesiątych - przypomniano nie tylko te zespoły, które identyfikowały się z "mocnym uderzeniem", ale także takie, które nie nawiązywały bezpośrednio do rock and rolla, ale pod wpływem "muzycznej rewolucji nastolatków" wpływały na obraz polskiej muzyki rozrywkowej i zmniejszały dystans dzielacy tę muzykę od Europy i świata."
Tyle Nestor muzyki bigbitowej.
Ja ze swojej strony powiem, że biogramy artystów, które będą tu prezentowane - spisane będą przeważnie z tej Encyklopedii. Niestety tamten okres nie jest mi znany z autopsji., a wiedzę z jakiegoś źródła trzeba czerpać.
I na zakończenie - Śpiew wiosny:

https://rapidshare.com/files/3808447510/05-Czterech___Śpiew_wiosny.mp3

PS.
Jakość nagrań jest niska, niestety lepszych nie mam.
Szukam kaset  z drugiego rzutu serii "Złote lata polskiego beatu" - od 1969 vol. 3 do ostatniej. Bardzo chętnie odkupię.