niedziela, 30 listopada 2014

Crash (szkic biogramu)

  Zespół wokalno-instrumentalny Crash powstał we Wrocławiu we wrześniu 1976 r. z inicjatywy Zbigniewa Czwojdy. Pierwszy skład grupy tworzyli: Z. Czwojda – trąbka, lider; Władysław Kwaśnicki – saksofon altowy, saksofon sopranowy; Juliusz Mazur – fortepian; Stanisław Zybowski (1953 - 2001) – gitara; Andrzej Pluszcz (1948 - 2005) – gitara basowa; Adam Bielawski – perkusja. Muzycy formacji poprzednio związani z zespołami: Spisek Sześciu (z. Czwojda, A. Bielawski, A. Pluszcz), Integracja (S. Zybowski), Jumbo Jazz Band i Big Band Wrocław. Crash wykonywał muzykę jazz-rockową, będąc w czołówce polskich grup wykonujących fusion jazz.
  W październiku 1976 r. zespół udanie zadebiutował na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej "Jazz Jamboree" w Warszawie. Grupa wystąpiła na wielu imprezach jazzowych, w tym na festiwalach - w Polsce (m.in. w Kaliszu, Krakowie, Lublinie, Warszawie, Wrocławiu) i za granicą (San Sebastian w Hiszpanii oraz w Danii, RFN i Szwecji). Na koncertach zespół chętnie wykonywał kompozycje Chicka Corei.
  W lipcu 1977 r. Crash zdobył I nagrodę na II Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w San Sebastian w kategorii zespołów jazzu nowoczesnego, a basista formacji - A. Pluszcz uznany został najlepszym instrumentalistą imprezy. Rok później zespół wystąpił tam w roli gościa.
  W 1977 r. nastąpiły pierwsze zmiany personalne - nowym perkusistą grupy został Zbigniew Lewandowski (eks Sami Swoi), a wiosną 1978 r. do formacji dołączyła wokalistka Grażyna Łobaszewska. W koncertach głównych festiwalu "Jazz nad Odrą'78" Crash wystąpił z nową solistką oraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Bałtyckiej pod dyrekcją Tadeusza Chałaja i wykonał utwór pt. "Baśń o brzydkim kaczątku" (komp. Z. Czwojda). Ponownie na tym festiwalu zespół wystąpił w 1981 r.
  W 1978 r. G. Łobaszewska wraz grupą Crash otrzymała III nagrodę na KFPP w Opolu za wykonanie piosenki "Zwierciadło czasu". W 1979 r. formację opuścił jej założyciel Z. Czwojda, a zespół stał się kwintetem. W roku następnym Z. Lewandowskiego zastąpił Wojciech Morawski. Okresowo z zespołem współpracowali także perkusiści Ryszard Kupidura (eks Maanam), Jose Torres i Marek Surzyn.
  Menedżerem formacji był Maciej Partyka, a akustykiem Andrzej "Anzelm" Knapczyński.
  Grupa zakończyła działalność w 1983 r.

Crash (lata 70-te)
od lewej: S. Zybowski, A. Pluszcz, Z. Czwojda, J. Mazur, W. Kwaśnicki, Z. Lewandowski.




NAGRANIA PŁYTOWE I KASETOWE:

MC NK-529 Wifon (1978)
CRASH
Końcówka banderoli / Kakadu / Nocna zabawa // Baraqua / Trzy po cztery / Akele
  Skład: Z. Czwojda - trąbka, kierownik muzyczny; W. Kwaśnicki - saksofon altowy i sopranowy; S. Zybowski - gitara; A. Pluszcz - gitara basowa; J. Mazur - fortepian, instrumenty klawiszowe; Z. Lewandowski - perkusja, instrumenty perkusyjne

LP SX-1782 Muza (1979)
MC CK-359  Muza
SENNA OPOWIEŚĆ JANA B.
Chociaż niewiele, ale zawsze / Senna opowieść Jana B. / Niespokojny duszek // Rysopis na wszelki wypadek / W jednej chili / W najprostszych gestach
  Skład: G. Łobaszewska - śpiew (2, 4, 6); A. Pluszcz - gitara basowa,lider; W. Kwaśnicki - saksofona altowy i sopranowy; S. Zybowski - gitara; J. Mazur - instrumenty klawiszowe; Z. Lewandowski - perkusja

LP 005 Ja & Ro (1981) [RFN]
EVERY DAY A TRIAL
Half a Piece / Check Please / Every Day a Trial / Wpadka Władka / Good Message / In My Shelter / Little Sad Story
 Skład: G. Łobaszewska - śpiew; W. Kwaśnicki - saksofon; J. Mazur - instrumenty klawiszowe; A. Pluszcz - gitara basowa; S. Zybowski - gitara; W. Morawski - perkusja

LP 4115 Ja & Ro (1983) [RFN]
SOMETHING BEAUTIFUL BUT NOT EXPENSIVE
Needle Of Love / Flowering Sky / Rockin`n`Bopin` / Yellow Party / Be Aware Of... / The Happy Sanitary Man / Koliflower /  Trio / Something Beautiful But Not Expensive / Chicharera
  Skład: G. Łobaszewska - śpiew (1 - 4); W. Kwaśnicki - saksofon; J. Mazur - instrumenty klawiszowe; A. Pluszcz - gitara basowa, akordeon; S. Zybowski - gitara; W. Morawski - perkusja; J. Torres - instrumenty perkusyjne; R. Kupidura - perkusja (2, 9)

MC STC 1008 Rogot (1983)
LIVE IS BRUTAL
Needle of Love / Flowering Sky / Rockin' and Boppin' / Be Aware Of... // The Happy Sanitary Man / Koliflower / Trio / Something Beautiful But Not Expensive / Chicharera
  Skład: G. Łobaszewska - śpiew; J. Mazur - instrumenty klawiszowe; W. Kwaśnicki - saksofon; S. Zybowski - gitara, śpiew; A. Pluszcz - gitara basowa, akordeon; W. Morawski - perkusja; R. Kupidura - perkusja; J. Torres - instrumenty perkusyjne
 Nagrano na żywo w "Teatrze Stu" w Krakowie


SP S-137 Tonpress (1978)
Michałek" / "Pejzaże

SP 35-4192 Ja & Ro (1983) [RFN]
Needle of Love"/ "Trio

LP Z-SX-0648 Poljazz (1977)
[RÓŻNI WYKONAWCY] JAZZ NAD ODRĄ '77 - LAUREACI
Akalei

MC NK-507 Wifon (1978)
[RÓŻNI WYKONAWCY] OPOLE 78
Zwierciadło czasu

LP 9115 0871-72 Opus (1980)
[RÓŻNI WYKONAWCY] BRATISLAVSKE DZEZOVE DNI
God Bless The Child  / Ka-Ka-Du

LP 001/002 ZPR (1984)
[RÓŻNI WYKONAWCY] MUSIC FROM POLAND '84
Needle Of Love"

LP SX 4006 Muza (2008)
CD PNCD 1223 Muza (2008)
[RÓŻNI WYKONAWCY] WHY NOT SAMBA
W najprostszych gestach

CD PNCD 1337 (2011)
[RÓŻNI WYKONAWCY] OFF SEASON
Chociaż niewiele, ale zawsze


Źródła:
 https://www.facebook.com/pages/Grupa-Crash/182909888435646 (tekst i zdjęcie)
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Crash_%28zesp%C3%B3%C5%82_muzyczny%29
 http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=1887&ruch=200


Uzupełnienie biogramu mile widziane!

niedziela, 23 listopada 2014

Heam (szkic biogramu)

  Zespół instrumentalny Heam powstał w lipcu 1975 r. w Poznaniu. Nazwa grupy powstała od pierwszych liter imion członków pierwszego składu zespołu, którymi byli: Henryk Tomczak (eks Stress) - gitara basowa);  Eugeniusz Parzyński  - perkusja; Andrzej Modrzejewski - elektronik-akustyk formacji i  oraz Marek Biliński - instrumenty klawiszowe, lider. Zespół działał przy studenckim klubie "Nurt", a zrzeszony był w Wielkopolskim Klubie Jazzowym. Twórczość grupy zawierała elementy rocka, jazzu, muzyki poważnej i elektronicznej.  Formacja zdobyła I nagrodę - Złotego Kameleona - na VI Wielkopolskich Rytmach Młodych - Jarocin '75. Nagrodą była sesja nagraniowa  studiu Giełda w Poznaniu (zarejestrowano suitę "Przedwiośnie"). Wkrótce w zespole nastąpiły pierwsze zmiany - na perkusji E. Parzyńskiego zastąpił Marek Olszak-Dobosz. W 1976 r. Formacja wystąpiła - obok SBB i Scorpio - podczas 22 Musicoramy Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego oraz gościnnie - obok Apokalipsy i Ergo Bandu - na WRM - Jarocin '76. W tym samym roku Heam został jednym z laureatów I Wałbrzyskiej Jesieni Estradowej.
  Zespół występował m. in. z SBB i Czesławem Niemenem. Grupa zaczęła zmierzać w kierunku muzyki elektronicznej spod znaku Klausa Schulze czy Keitha Emersona. Przykładem tego typu twórczości jest trzydziestominutowa suita pt. "Komedia ludzka", w której pojawiają się muzyczne cytaty z Jana Sebastiana Bacha, Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, Fryderyka Chopina, a także fragment kompozycji innego tuza muzyki elektronicznej Jana Hammera.
  W czerwcu 1977 r. do grupy dołączyli: Wojciech Hoffmann - gitara oraz Przemysław Pahl (eks Stress) - perkusja. W tym samym roku zespół wystąpił na imprezie "Maraton Jazzowy" wspólnie z zespołem Warsztat., a także gościnnie - obok Wojciecha Kordy i jego Hordy oraz Homo Homini - na VII Wielkopolskich Rytmach Młodych - Jarocin '77. W 1978 r. Heam pojawił się na imprezach: Międzynarodowej Wiośnie Estradowej w Poznaniu i  Pop Session '78 w Sopocie, gdzie wystąpił razem z Haliną Frąckowiak. Współpraca z wokalistką zaowocowała wspólnymi koncertami podczas tournee po ZSRR - od połowy października do połowy grudnia 1978 r. - w czasie którego zespół zanotował 66 występów. Muzycy specjalnie na tę trasę zmienili aranżacje utworów z płyty "Geira" (nagranej przez wokalistkę z grupą SBB), ale wykonywali także utwory instrumentalne z własnego repertuaru. Po powrocie do Polski grupa zarejestrowała w Studiu Polskiego Radia w Lublinie pięć utworów. W lipcu 1979 r. Heam wystąpił podczas Muzycznego Campingu w Lubaniu, obok m.in. grup Exodus, Irjan, Kombi, Krzak, Porter Band, Bogdana Gajkowskiego i jego Magicznej Maszyny. Muzyka formacji zyskała bardziej rockowe brzmienie, czego wyrazem była zmiana nazwy na Krater, a następnie na Krater Rock Band. Pod nową nazwą zespół działał w składzie: M. Biliński - instrumenty klawiszowe, fortepian; H. Tomczak - gitara basowa; W. Hoffmann - gitara i P. Pahl - perkusja. Grupa wystąpiła 14 grudnia 1979 r. w Poznaniu na imprezie Muzyka Młodej Generacji - Rock 1979 (obok grup: Kasa Chorych, Krzak, Porter Band, Kombi i Exodus). Wkrótce drogi muzyków się rozeszły i na przełomie 1979/1980 zespół zakończył działalność (autor notki biograficznej w wikipedii podaje datę 3 stycznia 1980 r.).
  M. Biliński założył nową formację Arbiter Elegantiarum z wokalistą Włodzimierzem Grzesikiem, a następnie trafił do popularnej grupy Bank, by nieco później rozpocząć karierę solową.  H. Tomczak i W. Hoffmann założyli heavy metalowy zespół Turbo.

Heam (1976 r.).
Od lewej: M. Biliński, M. Olszak-Dobosz i H. Tomczak

Zdjęcie Marek Radzikowski (Panorama nr 48/1976)


Źródła:
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Heam
 http://www.jarocin-festiwal.com/historia/popsession/1978/folder/mmg2.html
 http://sbbfanblog.blogspot.com/2011_12_01_archive.html (tekst i zdjęcie)
 http://neptun-gdansk.w.interia.pl/wyw_z_mb.html
 http://www.zl.xn--luba24-leb.pl/1,3558,1,item.html
 archiwalne numery miesięcznika Non Stop ( 12/1976; 1/1978; 8/1978; 11/1978; 10/1979; 12/1979)


1. Biogram grupy Heam w wikipedii jest bodaj najlepiej opracowanym opisem działalności mało znanej formacji dla której brak ogólnie dostępnych źródeł. Brawa dla autora.
2. Moja notka oparta jest na biogramie z wikipedii, zweryfikowanym wiadomościami z Non Stopu. Choć czytając informacje z tego pisma trzeba mieć świadomość, że jego autorzy popełniali sporo błędów...

niedziela, 16 listopada 2014

Eden (szkic biogramu)

  Zespół wokalno-instrumentalny Eden powstał w Warszawie w grudniu 1972 r. Grupę tworzyli: Danuta Ławrynowicz - śpiew, banjo, instrumenty perkusyjne; Tadeusz Bajewski - gitara, harmonijka ustna, fortepian, lider, kompozytor większości piosenek i Maciej Kubicki - gitara basowa, skrzypce, instrumenty perkusyjne.
  Jesienią 1974 r. formacja trafiła pod skrzydła Domu Kultury Zakładów Radiowych im. M. Kasprzaka, gdzie zapewniono jej dobre warunki do pracy. Niedługo potem grupa uczestniczyła w Mokotowskiej Jesieni Muzycznej. Na ogólnopolskiej scenie muzycznej formacja pojawiła się dzięki piosence "Oko za oko", która została zauważona na KFPP Opole '75 (koncert "Po raz pierwszy w Opolu - Debiuty" - 26 czerwca 1975 r.). Efektem tego było roczne stypendium ufundowane przez ZPR oraz kurs szkoleniowy w tej instytucji. W finale III Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego, który odbył się w dniach 26-28 września 1975 r. w Katowicach, zespół otrzymał wyróżnienie.
  26 czerwca 1976 r. na koncercie Premiery XIV KFPP Opole '76 formacja zaprezentowała swoją piosenkę "Rajska jabłoń".
  Dorobek fonograficzny zespołu jest bardzo skromny. Debiut płytowy grupy to piosenka "Oko za oko" na dzielonym z Andrzejem Dąbrowskim singlu Tonpressu. Oprócz singla formacja nagrała także wydaną przez Pronit EP-kę z utworami: "Wiosna"; Hej przyjacielu" i "Dla ciebie Cygan się powiesił". Piosenka "Oko za oko" została wydana także na kasecie Wifonu "Rewia rytmów nr 2".
  Utwory grupy Eden były prezentowane na antenie Polskiego Radia, głównie w Programie I. Zespół wystąpił także widowisku telewizyjnym "Sentymenty" w reżyserii Olgi Lipińskiej. Formacja występowała z koncertami na terenie całego kraju i za granicą. Eden zakończył działalność pod koniec lat 70-tych.

NAGRANIA PŁYTOWE:

EP Z-N0609 Pronit
IMPRESJE
Wiosna // Hej przyjacielu / Dla ciebie Cygan się powiesił

SP S10 Tonpress (1975)
[RÓŻNI WYKONAWCY] OPOLE 75
Oko za oko

MC CL 093 Stilon
[RÓŻNI WYKONAWCY] REWIA RYTMÓW NR 2
Oko za oko


EDEN (Non Stop nr 9/1975)

EDEN (Non Stop nr 11/1975)

EDEN (Non Stop nr 3/1976)


Źródła:
 Archiwalne numery miesięcznika Non Stop (nr 9/1975, 11/1975, 3/1976) (tekst i zdjęcia)
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Eden_%28polski_zesp%C3%B3%C5%82_muzyczny%29
 https://pl.wikipedia.org/wiki/XIII_Krajowy_Festiwal_Piosenki_Polskiej_w_Opolu
 https://pl.wikipedia.org/wiki/XIV_Krajowy_Festiwal_Piosenki_Polskiej_w_Opolu
 http://kppg.waw.pl/Strona%202019/person.php      [kppg#:3772]

 [Biogram uzupełniony 2.06.2019 r.]

  I to wszystko, co mi się udało znaleźć na temat tego obiecującego - wtedy - zespołu. Dalsze losy grupy nie są mi znane. Wszelka pomoc przy uzupełnieniu tego materiału mile widziana.

  Numery miesięcznika Non Stop, które posiadam w wersji elektronicznej nie są kompletne. Części numerów brakuje, a w niektórych brakuje całych stron lub ich fragmentów, bo ówczesny fan - uczciwy inaczej wandal - wyrwał kartkę lub "wyciął" część strony długopisem i zabrał sobie "trofeum" z bibliotecznego pisma. Szkoda, bo mogły być tam istotne materiały.

Dziękuję bardzo za komentarz, który wskazał na krótki biogram zespołu w Wikipedii!

niedziela, 9 listopada 2014

Stalowy Bagaż

  Zespół wokalno-instrumentalny Stalowy Bagaż powstał na początku 1981 r. Grupę tworzyli: Aleksander Mrożek (eks Porter Band, Test, Nurt) - gitara; Kazimierz Cwynar (eks Porter Band, Test, Nurt) - gitara basowa; Jacek Krzaklewski (eks Test, Spisek, Art Flash) i Bolesław Patryn (eks Jazz Day) - perkusja. Na początku działalności formacja towarzyszyła Izabeli Trojanowskiej podczas jej występów, a w poznańskim studiu nagrała z piosenkarką cztery utwory, które potem zostały wydane na EP-ce Tonpressu. Zespół zadebiutował z wokalistką podczas "Rock Areny", gdzie także wykonał utwory bez solistki (m.in. "Savage" z rep. The Shadows). Z I. Trojanowską grupa wystąpiła także na XIX KFPP w Opolu, gdzie wykonała "Pieśń o cegle" oraz "Na bohaterów popyt już minął". Po wyjeździe solistki na występy w USA formacja zaczęła samodzielne występy.
  Pod koniec maja 1981 r. Stalowy Bagaż nagrał w studio PR w Poznaniu piosenki: "Baczność"; "Hamuj, hamuj" i "Pożegnanie pychy", które śpiewał K. Cwynar (teksty do dwóch ostatnich piosenek napisał satyryk Jan Kaczmarek) oraz utwór instrumentalny "Riki Tiki"(*), w którym na skrzypcach grał Krzesimir Dębski. Grupa koncertowała na terenie województw: szczecińskiego, katowickiego i olsztyńskiego.
  Późną jesienią do zespołu doszedł wokalista Leszek Kot (eks Romuald & Roman; Pakt, Kasa Chorych). Muzyka formacji stała się cięższa, hard rockowa.  W dniach 2-5.12.1981 r. w rozgłośni PR w Szczecinie zespół nagrał 10 nowych utworów, którymi były kompozycje członków formacji w większości do tekstów Jacka Zwoźniaka. Materiał ten był planowany na pierwszy album grupy. Podczas sesji Grzegorz Dubowski zrealizował dwa programy dla TVP.
  Latem 1982 r. nowym wokalistą zespołu został Leonard Kaczanowski, znany dotychczas z jazzowych fascynacji.  Stalowy Bagaż tworzyli wtedy: A. Mrożek - gitara; K. Cwynar - gitara basowa; J. Krzaklewski - gitara; Andrzej Polak - perkusja i L. Kaczanowski - śpiew, instrumenty klawiszowe. Muzyka grupy powędrowała w rejony nowej fali. Formacja nagrała dla radia m. in. utwory: "Synowie nocy"; "Morze ognia", "Wielki błąd"; "Oto spowiedź" i "Opera". Ostatni z utworów był także prezentowany w Telewizyjnej Liście Przebojów. Zespół przygotował nowy program oparty na tekstach J. Zwoźniaka i Macieja Zembatego do kompozycji A. Mrożka, K. Cwynara i L. Kaczanowskiego. Jesienią J. Krzaklewski odchodzi do Bandy i Wandy, a grupa koncertuje jako kwartet. Zespół dwukrotnie występuje w RFN podczas Wystawy Polskiej Sztuki Współczesnej w Heidelbergu (w październiku 1982 r. i kwietniu 1983 r.). W marcu 1983 r. Stalowy Bagaż wystąpił podczas poznańskich "Rockolekcji", obok m.in. Republiki i Mechu. Próba nagrania albumu zespołu nie powiodła się. Grupa uległa rozwiązaniu latem 1983 r.
  K. Cwynar i L. Kaczanowski utworzyli grupę Tabu, w skład której weszli także: Jerzy Kaczanowski (eks CDN) - gitara, Waldemar Mleczko (eks Tapir) - gitara, śpiew i Mirosław Kowalczyk (eks Vincent van Gogh) - perkusja. Zespół zarejestrował tylko kilka nagrań  demo dokonanych w "Piwnicy Świdnickiej". (**)
  A. Mrożek wszedł w skład grupy Hazard, która powstała na bazie grupy Cross, towarzyszącej wcześniej Krzysztofowi Cugowskiemu. Formację tworzyli: A. Mrożek - gitara; Grzegorz Markowski  - śpiew; Ireneusz Nowacki - perkusja; Romuald Tarnawski - gitara basowa i Andrzej Wysakowski - gitara. Zespół nagrał singla dla Tonpressu (S-486) z utworami: "Ciągły ból głowy" i "Jeśli nie wiesz, co jest grane".

Stalowy Bagaż 

Stalowy Bagaż
od lewej: A. Mrozek, B. Patryn, L. Kot, J. Krzaklewski, K. Cwynar

Stalowy Bagaż (1983)
Od lewej: K. Cwynar, L. Kaczanowski, A. Polak i A. Mrożek
NAGRANIA PŁYTOWE

CD GAD CD 056 GAD Records (2017)
CIEŻKI ROK
Nie idź do opery / Wojna słów / List emigranta / Bądź sobą / Ciężki rok / Jak zacząć / Po co tu przychodzisz / Za cichy świat / Krzywda / Mój powrót / Hamuj, hamuj / Baczność / Riki Tiki / Pożegnanie pychy
  Skład: A. Mrożek - gitara (1-14); K. Cwynar - gitara basowa (1-14), śpiew (11-14); J. Krzaklewski - gitara (1-14); Bolesław Patryn - perkusja (1-14); Lesław Kot - śpiew, gitara (1-10); gościnnie Krzesimir Dębski - skrzypce (13)
  Nagrania 1-10 - dokonano 2-5.12.1981 r. w studiu PR w Szczecinie
  Nagrania 11-14 - dokonano w maju 1981 r. w studiu PR w Poznaniu

EP N54 Tonpress (1981)
IZABELA TROJANOWSKA I STALOWY BAGAŻ
Przyda się do kartoteki / Na bohaterów popyt minął // Pieśń ocegle / Czysty zysk
 Skład: I. Trojanowska - śpiew i Stalowy Bagaż: K. Cwynar - gitara basowa; A. Mrożek - gitara; J. Krzaklewski - gitara; B. Patryn - perkusja

EP N43 Tonpress (1981)
VIII KONKURS NA PIOSENKĘ DLA MŁODZIEŻY
Na bohaterów popyt minął
 Skład: I. Trojanowska - śpiew i Stalowy Bagaż: K. Cwynar - gitara basowa; A. Mrożek - gitara; J. Krzaklewski - gitara; B. Patryn - perkusja

Żródła:
 archiwalne numery miesięcznika Non Stop (5/1981; 6/1981; 7/1981; 8/1981; 9/1981; 12/1981; 6/1982; 4/1983; 10/1983; 11/1983; 12/1983)
 archiwalne numery czasopism (m. in. Na przełaj; Nowa Wieś) nadesłane przez Pana Leonarda Kaczanowskiego
 wkładka do płyty CD "Stalowy Bagaż - Ciężki rok" (GAD Records GAD CD 056)
 Non Stop nr 12/1981 (zdjęcie nr 1)
Pan Aleksander Nowak (zdjęcie nr 2)
Pan Leonard Kaczanowski (zdjęcie nr 3 - z czasopisma)

(*) NS pisze, że to roboczy tytuł. Czy się zmienił? Nie wiem...

(**) W Non Stopie zamieszczono informację, że  zespół Tabu  nagrał kilka utworów dla PR w Poznaniu. Pan L. Kaczanowski zaprzecza temu faktowi. Wielka szkoda, że ta informacja się nie potwierdziła...

PS.

1. Non Stop pisze przeważnie o planach grupy, nie potwierdzając ich w następnych numerach pisma.
 1a. Miesięcznik (nr 12/1981) podaje: "W listopadzie i grudniu zespół występować będzie ze Stefanem Diestelmannem, wokalistą i gitarzystą z NRD, który nagrał m.in. płytę z Memphis Slimem."
 Niestety, NS nie pisze, czy te koncerty się odbyły. Także informacje w wikipedii o tym, zmarłym w 2007 r., wokaliście tego nie potwierdzają...
 1b. Pismo (nr 4/1983) pisze: "Na początku bm. planowany jest wyjazd do  RFN - występy podczas  Wystawy Polskiej Sztuki Współczesnej."
 Tutaj także brak potwierdzenia zrealizowania tych planów.
 1c. NS 7/1981 podaje: "Trwają przygotowania do nowego programu estradowego, którego premiera planowana jest na jesień br. Niewykluczone, że dwie piosenki ukażą się na płytce Tonpressu."
  W żadnym z dostępnych źródeł, z KPPG na czele, nie ma informacji o wydaniu tego singla. Wychodzi z tego, że - niestety - nie wydano tej płyty...
2. W biogramie Aleksandra Mrożka w wikipedii możemy przeczytać:
  "1981 – współzałożyciel zespołu Stalowy Bagaż. Zespół nagrywa LP "Stalowy Bagaż", który ukończony 12 grudnia, w noc przed wprowadzenia stanu wojennego, dotychczas się nie ukazał. Grupa współpracowała z Izabelą Trojanowską. Nagroda publiczności na festiwalu Opole '81 za piosenkę "Pieśń o cegle" (kompozycja – A. Mrożek, A. Mogielnicki)."
  Jak na złość, nie ma żadnych informacji o XIX KFPP w Opolu w 1981 r. W wikipedii ten festiwal nie jest jeszcze  opisany. Trudno więc zweryfikować informację o nagrodzie dla piosenki "Pieśń o cegle".
3. O grupie można przeczytać na stronach:
http://tollerblogspotcom-toller.blogspot.com/2009/06/stalowy-bagaz.html
http://tollerblogspotcom-toller.blogspot.com/2011/08/stalowy-bagaz-1980.html
 Polecam odwiedzenie tych stron, tym bardziej, że są znowu dostępne.

4. Autor bloga wspomnianego punkt wyżej pisze w komentarzu do
http://musicblog-piotrk.blogspot.com/2009/10/alka-mrozka-projekty-rozne.html

- Tytuły jakie znalazłem, niektóre byc może nieoficjalne:
1. Przyda się do kartoteki
2. Na bohaterów popyt minął
3. Pieśń o cegle
4. Czysty zysk
5. Baczność
6. Hamuj, hamuj
7. Riki tiki
8. Wojna słów
9. Mój powrót
10. Krzywda
11. Po co tu przychodzisz?
12. Bądź sobą
13. Opera
14. Ciężki rock
15. Taki list
16. Koślawe życie
17. Synowie nocy
18. Aisak
19. Morze ognia
20. Paszport
21. Po co
22. Weź mnie
23. Jaśniej
24. Wielki błąd
25. Oto spowiedź
(...)
Wygrzebałem właśnie stare materiały o SB:
- Mrożek i Cwynar rozeszli się z Porterem, bo mieli dosyć narzuconych przez niego konwencji i chcieli wyjść z jego cienia, w 81 najpierw jednak towarzyszyli Trojanowskiej (czy ta "4" gdzieś była w sieci?) i dopiero pod koniec roku nagrali na swoje konto BACZNOŚĆ i HAMUJ, HAMUJ ze śpiewającym Cwynarem i pomagającym mu Mrożkiem. W składzie byli też Krzaklewski i perkusista Bolesław Patryn.
- 1982, wokalistą zostaje Lesław Kot, który śpiewa m.in. piosenkę PO CO TU PRZYCHODZISZ? (w tekście było jakoś tak "przychodzisz zawsze do mnie wczesnym popołudniem", by coś tam...)
- Latem 82 Kot współtworzy OZZY (w tym samym roku nagrywa też singla z Kasą Chorych - "Przed nami drzwi zamknięte"/"Pieniądze to nie wszystko"), Krzaklewski przechodzi do Bandy i Wandy, odchodzi również Patryn, a przychodzą Kaczanowski i Polak.
- Latem 83 Stalowy ulega rozwiązaniu - Cwynar z Kaczanowskim tworzą Tabu (w składzie z nimi niejacy ACE, Nerwowy i Czarownica), a Mrożek - jeszcze przed Janem Kowalskim - Hazard.

 Edycja 14.01.2018 r.
 W biogramie zmieniłem datę nagrań w szczecińskim studiu PR na podaną we wkładce do płyty  Stalowy Bagaż - Ciężki rok, wydanej przez GAD Records. Podejrzewam, że wydawca tą datę podał za dokumentami z  rozgłośni.
Wobec tego, skąd jest data podana w archiwalnym numerze Non Stopu?
Na wspomnianej wkładce jest jeszcze kilka ciekawych informacji:
- Pan L. Kot wspomina, że uczestniczył w pierwszych próbach zespołu. Jednak po otrzymaniu propozycji od Kasy Chorych zrezygnował ze śpiewania w grupie. Czyli tak jakby go nie było, albo i gorzej...
- instrumentalny utwór "Riki Tiki" miał być pierwotnie piosenką, "ale... zabrakło tekstu".
- zespół wystąpił na I Przeglądzie Piosenki Prawdziwej (sierpień 1981 r.). Niestety, ale inne dostępne źródła nie potwierdzają tego faktu. Podają, że z uznanych formacji uczestniczyli tam m.in.: Maanam, Wały Jagiellońskie, Pod Budą, Wolna Grupa Bukowina. Nigdzie nie ma wspomnienia o Stalowym Bagażu... [http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=182] [https://pl.wikipedia.org/wiki/I_Przegl%C4%85d_Piosenki_Prawdziwej] [https://www.polskieradio.pl/9/210/Artykul/1204113,Niepokorni-I-Przeglad-Piosenki-Prawdziwej-Hala-Olivia-Sierpien-1981]
- przed rozpoczęciem występów z L. Kotem, grupa współpracowała z niemieckim bluesmanem Stefanem Diestelmannem. Niestety, data podana we wkładce nie pokrywa się z tą wspomnianą nieco wyżej w archiwalnym numerze Non Stopu.




niedziela, 2 listopada 2014

Porter Band

  Zespół wokalno-instrumentalny Porter Band powstał w maju 1979 r. we Wrocławiu. Założony został przez - przebywającego w Polsce od 1976 r. - Walijczyka Johna Portera (ur. 15 lipca 1950 r. w Lichfield, Wielka Brytania) - śpiew, gitara akustyczna, wówczas jeszcze muzyka grupy Maanam Elektryczny Prysznic. Spośród członków Maanamu na wrocławski koncert dotarł tylko J. Porter, który postanowił  zagrać na imprezie z miejscowymi muzykami. Na tym koncercie z liderem zagrali: Aleksander Mrożek (eks Nurt, Test) – gitara, Kazimierz Cwynar (eks Nurt, Test) – gitara basowa i Leszek Chalimoniuk (eks Spisek) – perkusja. Powodzenie tego występu skłoniło J. Portera do opuszczenia Maanamu i założenia nowej grupy.
  Właściwy debiut formacji nastąpił podczas Muzycznego Campingu w Lubaniu w lipcu 1979 r. Od tego momentu kwartet zaczął występować na terenie całej Polski. W dniach 10-13 grudnia 1979 r. w Studio Polskiego Radia w Opolu muzycy nagrali swoją pierwszą płytę długogrającą - "Helicopters". Nowa, ożywcza muzyka z tego albumu spowodowała, że album cieszył się wielką popularnością.
  Niedługo po nagraniu pierwszego LP nastąpiły pierwsze zmiany personalne. Na początku 1980 r. odszedł L. Chalimoniuk, a jego miejsce za perkusją zajął Wojciech Morawski (eks Breakout, Test). W tym składzie grupa wystąpiła w czerwcu w Jarocinie, latem na Pop Session w Sopocie, w październiku na Rockin' Jamboree w Warszawie, późną jesienią w NRD. Podczas występu w poznańskim klubie "Browar" 14 września 1980 r. został nagrany koncertowy album "Mobilization", który na rynek trafił dopiero w 1982 r., gdy formacja już nie istniała. Lider rozwiązał zespół po występie na łódzkim Rockowisku w grudniu 1980 r.
  Po kilku miesiącach solowych występów, J. Porter postanowił reaktywować zespół w nowym składzie. Porter Band ponownie "zadebiutował" pod koniec kwietnia 1981 r. koncertem w warszawskiej "Rivierze". Grupę wtedy tworzyli: J. Porter - gitara, śpiew; W. Morawski - perkusja; Krzysztof Mandziara - gitara i Roman Tarczyński - gitara basowa. Następnie formacja odbyła trasę koncertową po kraju, występując m. in. w Białymstoku, Kielcach, Katowicach, Lublinie. Wkrótce doszło do kolejnych zmian personalnych. Na koncercie w Płocku, który odbył się 10 lipca 1981 r. , zespół tworzyli: J. Porter - gitara, W. Morawski - perkusja, Winicjusz Chróst - gitara i Paweł Dąbrowski - gitara basowa. W tym samym składzie grupa wystąpiła przed publicznością Teatru Letniego w Sopocie, podczas "Pop Session". Formacja została rozwiązana jeszcze  w tym samym roku.
  Muzycy rozpoczęli samodzielne występy. J. Porter rozpoczął karierę solową - nagrał kilka albumów, występował m.in. w duecie z Maciejem Zembatym, nagrał także jeden album z zespołem Mirror. A. Mrożek i K. Cwynar utworzyli Stalowy Bagaż, który krótko towarzyszył Izabeli Trojanowskiej. A. Mrożek występował m.in. w Recydywie, a także w pierwszej połowie lat 90-tych reaktywował grupę Nurt. W. Morawski dołączył do grupy Morawski Waglewski Nowicki Hołdys.
  W 1993 zespół został reaktywowany, pod nazwą John Porter Band, w składzie: J. Porter - śpiew, gitara, gitara akustyczna; W. Morawski - perkusja; Sebastian Wojnowski - gitara basowa;  Piotr Domiński - gitara; Neil Black - skrzypce. W tym składzie grupa nagrała płytę Alexandria (1994). Do nazwy Porter Band zespół wrócił pięć lat później, zapewne pod wpływem namów wydawców płyty "Porter Band '99". Zespół, oprócz lidera, tworzyli wtedy: Marek "Bruno" Chrzanowski - gitara basowa; Krzysztof Zawadka - gitara i Piotr "Posejdon" Pawłowski - perkusja. Album, stylistycznie nawiązujący do pierwszego LP, stanowił miłe zaskoczenie dla fanów zespołu. Formacja koncertowała m.in. w 1999 r. i 2000 r. podczas koncertów "Inwazja Mocy". W listopadzie 2000 r. podczas występu w chorzowskiej Leśniczówce zarejestrowano materiał wydany na koncertowym albumie "Electric". W następnym roku Porter Band wystąpił na Tyskim Festiwalu im. Ryśka Riedla i Przystanku Woodstock. W tym roku lider zakończył istnienie formacji.
 W 2007 r., pod nazwą John Porter Band, wydano album "Psychodelikatesy", nagrany w krakowskim Studiu Kopiec w 2002 r. przez J. Portera, K. Zawadkę, P. Pawłowskiego i Krzysztofa Najmana - gitara basowa.

Porter Band (1980)
Od lewej: K. Cwynar, J. Porter, A. Mrożek, L. Chalimoniuk


Źródła:
 "Encyklopedia Polskiego Rocka" - autorzy Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński (wyd. In Rock, Poznań 2001)
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Porter_Band
 http://pl.wikipedia.org/wiki/John_Porter
 wkładki do płyt CD "Helicopters" (MMP CD 0503 DG) i "Mobilization" (MMP CD 0504 DG)
 http://poorterband.blogspot.com/2012/04/historia-zespou.html
 http://www.jarocin-festiwal.com/1980/folder80/porter.jpg  (zdjęcie)
 miesięcznik Non Stop - numery 4/1981, 5/1981 i 9/1981

 1. W "Encyklopedii Polskiego Rocka" autorzy piszą: "Porter Band już nie istniał, rozwiązany pod koniec 1981 r. - w którym koncertował z Winicjuszem Chróstem (eks Breakout) w miejsce Mrożka i Pawłem Dąbrowskim w miejsce Cwynara."
  Natomiast we wkładce do płyty CD "Mobilization" (MMP CD 0504 DG) jest opublikowany fragment wspomnień J. Portera z nieistniejącej strony Porter Bandu: "W zimie graliśmy pierwsze "Rockowisko" w Łodzi i po koncercie rozwiązałem kapelę - i tak grali tylko z rutyny..."
Przeglądając archiwalne numery miesięcznika Non Stop z 1981 r. znalazłem notki o istnieniu formacji w nowym składzie. I je zamieszczam w notce biograficznej grupy.

2. Albumu "Helicopters", mimo upływu prawie 35 lat, wciąż słucham z "gęsią skórką". Większość utworów to prawdziwe perełki. Dlatego dziwne jest to, że żaden z utworów zawartych na tej płycie nie został przebojem. A taki "Ain't Got My Music" odpowiednio lansowany miał zadatki nie tylko na ogólnopolski przebój.