niedziela, 31 maja 2020

My (szczecińscy)

  Zespół wokalno-instrumentalny My powstał w Szczecinie we wrześniu 1965 r. z połączenia grup Topazy i Unikaty. Pierwszy skład formacji tworzyli: Andrzej Szpak - śpiew, skrzypce, harmonijka ustna; Antoni Kujawa - śpiew, gitara; Janusz Łępa - śpiew, gitara; Jerzy Ziębiński - gitara basowa i Ryszard Raś - perkusja. Zespół działał przy Gminnej Spółdzielni Świerczewo - Gumieńce, a instytucja ta zapewniła salę do prób, zakupiła instrumenty muzyczne oraz jednolite, jasne garnitury na publiczne występy. Bardzo życzliwie do działalności grupy odnosił się prezes firmy - pan Mytnik.
  Muzycy kompletowali repertuar, składający się z utworów The Rolling Stones, a także Czesława Niemena, Czerwonych Gitar i Niebiesko-Czarnych oraz własnych piosenek, które przeważnie pisał wokalista, A. Szpak. Pierwszy występ odbył się w świetlicy Gminnej Spółdzielni podczas balu sylwestrowego.
  Pierwszym poważnym publicznym występem zespołu był udział w Szczecińskiej Wiośnie Orkiestr '66. 1 września 1966 r. My wzięli udział w "Wiecu Przyjaźni" na terenie NRD. Potem jeszcze kilkakrotnie reprezentowali województwo szczecińskie na tej imprezie. Pod koniec roku grupa na krótko zawiesiła działalność po kradzieży wszystkich instrumentów.
  W 1967 r. grupa My podczas trzech sesji nagraniowych rejestruje ponad dwadzieścia piosenek, z których do dzisiaj zachowała się jedna: "Stoisz i czekasz". A było wśród nich wiele udanych utworów, by wspomnieć: "Zamaluj to na czarno" (dochodzi do drugiego miejsca na liście Radiowego Studia Północ); "Mój psiak" (przez dwa tygodnie jest na pierwszym miejscu listy Nowości Muzyki Młodzieżowej). Te i inne piosenki grupy są prezentowane w audycji "Grająca szafa" szczecińskiej rozgłośni PR.
  Formacja bierze udział w imprezie "Rytmiczne popołudnia" organizowanej przez Radiowe Studio Piosenki. Zajmuje drugie miejsce w "Gitariadzie 67" zorganizowanej przez Dom Kultury Kolejarza oraz otrzymuje wyróżnienie podczas "Szczecińskiej Wiosny Orkiestr '67". Z końcem kwietnia następuje zmiana gitarzysty basowego - J. Ziębińskiego, powołanego do wojska, zastępuje Bogdan Kardasz.
  Niewątpliwą nobilitacją zespołu jest artykuł w miesięczniku "Jazz", w dodatku "Rytm i Piosenka". Grupa My uczestniczy w cyklicznej imprezie "Spotkanie z Piosenką", która odbywa sie w kinie Colosseum. Występują na 110, 115 i 121 Spotkaniu z Piosenką dochodząc do finału imprezy, który odbywa się 29 maja 1967 r. na kortach tenisowych. Formacja zajęła tam drugie miejsce (ex aequo z Pięć Smutnych Spojrzeń, a pierwsze miejsce przypadło Następcom Tronów).
  W czerwcu zespół otrzymuje od opiekującej się nim Gminnej Spółdzielni nowy sprzęt muzyczny, co znakomicie podnosi jakość koncertów grupy. 14 października 1967 r. następuje otwarcie Klubu Sympatyków Zespołu My - NOTOS, którego honorowym przewodniczącym został red. Leon Jarzębowski (PR Szczecin), a honorowymi członkami: Czesław Cupak (przewodniczący Związku Muzyków w Szczecinie) i Zygmunt Rychter (Państwowy Teatr Muzyczny w Szczecinie). Klub zrzeszał ok. 200 członków, sympatyków zespołu My ze Szczecina i sąsiednich województw. Organizowano spotkania z członkami grupy, zapraszano na koncerty formacji, a raz w miesiącu red. Ryszard Łukuć redagował i wysyłał zainteresowanym gazetkę pod nazwą "Euterpe".
  W listopadzie i grudniu zespół występuje na imprezie "Popołudnie Nastolatków", odbywającej się w restauracji Klubowa na ul. Bohaterów Warszawy.
  Na początku 1968 r. grupa występuje na imprezach studniówkowych. Wtedy, na krótko, do formacji dołączyła wokalistka, Barbara Włodarczyk oraz basista, Ryszard Kostański. W marcu 1968 r. My występują na wznowionych 127 "Spotkaniach z Piosenką". Zespół zajmuje drugie miejsce podczas kolejnej "Szczecińskiej Wiosny Orkiestr '68. 1 maja grupa występuje na stadionie w Policach, a kilka dni później zajmuje drugie miejsce na "Gitariadzie '68". Formacja występuje także w Zakładzie Poprawczym w Krzekowie. W tym roku następują kolejne zmiany w składzie. Powołanego do wojska perkusistę R. Rasia zastępuje na krótko Jacek Mirski, a jego z kolei Waldemar Dziedzic. Na gitarze basowej B. Kardasza zmienia Jan Brzoza. '
  W 1969 r. zespół wiele występuje w kraju i za granicą. Grupa otrzymuje wyróżnienie na III Festiwalu Zespołów Muzycznych - Tarnów 1969, bierze udział w III Dekadzie Kultury Czechosłowackiej oraz kolejny raz występuje podczas "Wiecu Przyjaźni" w NRD. Formacja zwycięża podczas Szczecińskiej Wiosny Orkiestr '69 oraz daje koncert dla Telewizji Polskiej.
  Grupa My zostaje gospodarzem cyklu imprez "Jacy jesteśmy, jakimi chcemy być", zorganizowanych przez kuratorium i ZHP, gdzie młodzież prezentowała swoje artystyczne osiągnięcia. W tym samym roku formację zasila wokalista i gitarzysta, Wojciech Charzyński.
  W 1970 r. zespół zajmuje pierwsze miejsce na "Gitariadzie" w Koszalinie, rozpoczyna współpracę ze Szczecińskim Przedsiębiorstwem Imprez Artystycznych. Jako laureat "Spotkań z Piosenką" daje cykl koncertów na terenie województwa szczecińskiego. W tym roku grupę opuszcza W. Charzyński, którego zmienia wokalistka Ewa Szklarz (później Wołoszyn), współpracująca z formacją w okresie wrzesień 1970 r. - luty 1971 r.
  Po odejściu A. Kujawy do pracy w Telewizji Szczecin i wyjazdach za granicę innych członków zespołu, w czerwcu 1970 r. grupa zawiesza działalność, co skutkuje rozwiązaniem formacji.
  Z byłych członków grupy My, do dzisiaj czynnie muzyką zajmują się wokaliści: A. Szpak i E. Wołoszyn, występujący ze swoimi formacjami w kraju i za granicą. 
 
 
    Źródło:
 "Mocne uderzenie po szczecińsku" - autor: Wojciech Rapa (wyd. Szczecińska Agencja Artystyczna; Szczecin, 2013 r.)

niedziela, 24 maja 2020

Nieznani

  Zespół wokalno-instrumentalny Nieznani powstał w Szczecinie latem 1964 r. Założycielem grupy był Henryk Fabian (wł. Henryk Sawicki) - gitara, śpiew. Skład formacji uzupełniali: Zbigniew Włodarczyk - gitara; Andrzej Nartowicz - gitara basowa, śpiew i Zbigniew Kowalski - perkusja. Od strony organizacyjnej zespołem opiekuje się Waldemar Chlebionek, a elektroakustykiem grupy jest Ryszard Kalbarczyk.
  Pierwszy publiczny występ Nieznani dają 8 października 1964 r. podczas cyklicznej imprezy "Spotkania z piosenką" w szczecińskim kinie "Promień". Muzycy zespołu występujący w maskach (nieco podobnych do maski Zorro) zostali gorąco przyjęci przez młodą publiczność. Repertuar grupy składał się z piosenek The Beatles, The Rolling Stones, Elvisa Presleya, Ricky Nelsona, Roya Orbisona oraz Czerwono-Czarnych i Niebiesko-Czarnych.
  Formacja gra dużo koncertów - występuje w szczecińskich domach kultury, na balach, studniówkach. W ramach "Spotkań z piosenką" w towarzystwie zespołów Kon-Tiki, Brodacze i Nowalijki występują na niezwykłym, pływającym koncercie. Na przełomie 1964 i 1965 r. grupa występuje na balu sylwestrowym w Teatrze Lalek "Pleciuga". Formacja ma na swym koncie także koncert w Poznaniu.
  W 1964 r. domowym sposobem w mieszkaniu Z. Włodarczyka zespół Nieznani rejestruje na taśmie magnetofonowej aktualne angielskie  i amerykańskie przeboje z polskimi tekstami H. Fabiana.*
  Na początku wakacji Nieznani występują na "fajfach" w kawiarni ZBN Klubowej przy kinie "Promień". Na tych samych koncertach występują gdańskie Tony. Organista tej grupy, Ryszard Poznakowski, proponuje H. Fabianowi i Z. Włodarczykowi grę w swojej formacji, co spotyka się ze zgodą młodych muzyków. I to jest koniec zespołu Nieznani.
  Ironią losu jest to, że jeszcze tego lata rozpadają się Tony. Po powrocie do Szczecina, H. Fabian i Z. Włodarczyk nie decydują się reaktywować Nieznanych.
  H. Fabian po krótkim epizodzie w Kon-Tiki gra i śpiewa w zespole Czerwono-Czarni. Z. Włodarczyk występuje potem m.in. w Zjawach, Bez Atu, grupie Serpens i do dzisiaj jest czynnym muzykiem. A. Nartowicz i Z. Kowalski po rozpadzie swego zespołu nie kontynuowali muzycznej kariery.
  H. Fabian zmarł 23 sierpnia 1998 r. w Koszalinie. Z. Kowalski zmarł w 2001 r. w Szczecinie. A. Nartowicz zmarł w 2008 r. w Szczecinie.

   Źródła:
 "Mocne uderzenie po szczecińsku" - autor: Wojciech Rapa (wyd. Szczecińska Agencja Artystyczna; Szczecin, 2013 r.)
    https://www.tekstowo.pl/wykonawca,henryk_fabian.html (data pierwszego koncertu)


 * Kiedyś na stronie internetowej były do posłuchania utwory Nieznanych. Przygotowując ten biogram szukałem tej strony, ale z miernym skutkiem. Może ktoś pomoże w znalezieniu tej strony. A jeśli już nie istnieje, to może pomoże w opracowaniu wykazu nagrań.

  7 maja uzupełniłem biogram Henryka Fabiana o informacje zawarte w książkach Pana Wojciecha Rapy. Zapraszam do lektury:
https://polskibigbitinietylko.blogspot.com/2013/07/henryk-fabian-szkic-biogramu.html

niedziela, 17 maja 2020

Urząd Celny

  Zespół wokalno-instrumentalny Urząd Celny powstał w końcu 1979 r. w Legnicy. W skład grupy wchodzili: Stefan Melcer - gitara, śpiew; Andrzej Melcer - gitara basowa, śpiew; Robert Kwasiński - instrumenty klawiszowe i Waldemar Szelepiński - perkusja.
  Muzycy uprzednio grali przez półtora roku  w zespole Kontrast. Grupa próby odbywała w MDK przy ul. Mickiewicza w Legnicy, a opiekunem formacji był Cezary Rzeszot. Kontrast swój pierwszy koncert dał 1 maja 1978 r., występując w składzie: S. Melcer - gitara, śpiew; A. Melcer - gitara basowa, śpiew; R. Kwasiński - instrumenty klawiszowe i W. Szelepiński - perkusja. Przez pewien czas w zespole występował drugi gitarzysta - Waldemar Kania. Od początku września 1978 r. nowym klawiszowcem formacji został Mirosław Kostyszak, który grał w formacji cały rok. Po wakacjach 1979 r. na jego miejsce do zespołu powrócił R. Kwasiński. Kontrast zakończył działalność po odejściu z MDK-u.
  Nazwę nowego zespołu - Urząd Celny -  zaproponował muzykom ich kolega po fachu - Mariusz Jasiński, wokalista grupy Cirrostratus (później Fakt). Urząd Celny z nowym perkusistą rozpoczął intensywne próby w WDK-u przy ul. Leńskiego (obecnie Nowy Świat), przygotowując nowy repertuar. Grupa występowała na lokalnych imprezach, m.in. Maraton Muzyki Młodzieżowej w Złotoryi. W listopadzie 1980 r. doszło do zmiany perkusisty - W. Szelepińskiego zastąpił Mirosław Wasielewski.
  W 1981 r. zespół zakwalifikował sie do pierwszej edycji przeglądu zespołów młodzieżowych "Muzyczny Start" we Wrocławiu. 6 czerwca - po udanym występie na tej imprezie - grupa dostała wyróżnienie i możliwość dokonania nagrań w studu wrocławskiej rozgłośni Polskiego Radia (do których doszło dopiero w marcu 1983 r.). 11 grudnia 1981 r. formacja wystąpiła na "Spotkaniach Muzycznych nad Zimnicą" w Lubinie, gdzie Urząd Celny został laureatem imprezy (obok zespołu Etna z Jawora). Koncert laureatów dwa dni później uniemożliwiło wprowadzenie stanu wojennego.
  Po trzymiesięcznej przerwie, 13 marca 1982 r., grupa daje dwa koncerty w legnickim kinie "Ognisko", a dochód z imprezy zostaje przeznaczony na wychowanków domu dziecka. 12 czerwca na amatorskim sprzęcie formacja nagrywa cztery utwory: "Przeklęty dom", "Kapela rockowa", "Sumienie" i "Nałóg". Dzień później występuje na drugim "Muzycznym Starcie". 21 lipca zespół zajmuje II miejsce na przeglądzie "Rock na Pojezierzu" w Brodnicy. Miesiąc później grupa występuje na festiwalu "Open Rock" (20-22 sierpnia 1982 r.).
  W marcu 1983 r. formacja dokonała pierwszych nagrań w studiu PR we Wrocławiu - zarejestrowano  dwa utwory: "Szczyty marzeń" i "Śnieżna kula". "Szczyty marzeń" przez dwanaście tygodni gościły na Dolnośląskiej Liście Przebojów PR Wrocław. Zespół wygrał także wiosenny przegląd "Rockolekcje" w Poznaniu, gdzie nagrodą była możliwość dokonania nagrań w poznańskiej rozgłośni Polskiego Radia.
 Po ponad dwuletniej grze w niezmienionym składzie, z początkiem lata 1983 r. do grupy dołączył drugi gitarzysta, Jacek Talko, przez pewien czas łączący grę w formacji Fakt. W pięcioosobowym składzie zespół wystąpił w lokalnych przeglądach, m.in. "Rock na Grodźcu". 13 sierpnia 1983 r. grupa zagrała na I Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie.
  Jesienią 1983 r. w studiu PR w Poznaniu formacja dokonała nagrania  "W bezpiecznej ciszy". Wkrótce potem nastąpiła zmiana perkusisty - miejsce M. Wasielewskiego zajął Marek Podstawek.
  Latem 1984 r. zespół zwyciężył w konkursie muzycznym zorganizowanym przez "Trybunę Ludu" w Warszawie. Nagrodą w tej imprezie było przejęcie opieki artystycznej nad formacją przez Estradę Stołeczną. Jesienią tego roku grupa dokonała kolejnych trzech nagrań w poznańskiej rozgłośni Polskiego Radia: "Równy gość", "Jeszcze zdążysz" i "Jak dzieci". Niedługo potem potem w studiu Tonpressu zespół zarejestrował dwa utwory: "Nałóg" i "Ostrogi życia". Piosenki miały wejść na pierwszy singiel formacji, ale wydawnictwo zrezygnowało z wydania płyty, a nagrania skasowano. Tylko drugie nagranie udało się odnaleźć. W końcu listopada następuje kolejna zmiana perkusisty - miejsce M. Podstawka zajmuje Tomasz Ofman (eks Fakt).
  W dniach 22-25 kwietnia 1985 r. w Studiu S-1 Polskiego Radia w Warszawie Urząd Celny rejestruje dwa nagrania: "Wariat" i "Nieśmiały", chętnie prezentowane na antenie Programu II PR. W dniach 6-11 maja w szczecińskiej rozgłośni Polskiego Radia zespół nagrywa cztery utwory: "Biznesmen", "Nocny klub", "Ostrogi życia" i "Naprzód".
  Latem 1985 r. grupa wystąpiła - jako ubiegłoroczny laureat - na kolejnej edycji przeglądu organizowanego przez "Trybunę Ludu" w Warszawie. Po koncercie miała miejsce sesja fotograficzna formacji - jedno ze zdjęć trafiło jako plakat do tygodnika "Zarzewie". W tym czasie Estrada Stołeczna zorganizowała zespołowi sporą trasę po Górnym Śląsku. Jesienią 1985 r. następuje zmiana klawiszowca - R. Kwasińskiego zastąpił Paweł Lenar.
  Niewystarczające na utrzymanie rodzin dochody z muzycznej działalności stały się końcem grupy. W 1986 r. Urząd Celny zawiesił działalność, której już nie wznowił.


Urząd Celny (1983) (zdjęcie z wkładki płyty CD)
 

Urząd Celny (1985) [plakat w tygodniku Zarzewie]
od lewej: S. Melcer, J. Talko (siedzi najniżej), R. Kwasiński, T. Ofman i A. Melcer



NAGRANIA RADIOWE:

03.1983:
Szczyty marzeń; Śnieżna kula

1983:
W bezpiecznej ciszy

1984:
Równy gość; Jeszcze zdążysz; Jak dzieci

04.1985:
Wariat; Nieśmiały

06.1985:
Biznesmen; Nocny klub; Ostrogi życia; Naprzód


NAGRANIA PŁYTOWE:

2CD ATR 005 LEGNICKIE CENTRUM KULTURY / ATRAMENT RECORDS  2019
SZCZYTY MARZEŃ - ARCHIWUM 1981-1985
CD1: Urząd Celny / Przeklęty dom / Kapela rockowa / Sumienie / Nałóg / Szczyty marzeń / Śnieżna kula
CD2: Pokerowa noc / Śnieżna kula / Szczyty marzeń / Równy gość / Krąg miłości / W bezpiecznej ciszy / Równy gość / Jeszcze zdążysz / Jak dzieci / Ostrogi życia / Indory / Wariat / Nieśmiały / Biznesmen / Nocny klub / Ostrogi życia / Naprzód


Źródła:
"Urząd Celny. Miłość do przesterowanej gitary" - autorzy: Mieczysław Pytel, Zbigniew Tymyk, Robert Luchowski, Paweł Jurczyk (wyd. Czerwone Miasto - Legnickie Centrum Kultury, Legnica 2019 r.)
Wkładka do płyty CD Urząd Celny - Szczyty marzeń. Archiwum 1981-1985 (Legnickie Centrum Kultury - Atrament Records ATR 005 (2019)


Powyższe materiały nadesłał Pan Robert Luchowski
Wielkie dzięki Panie Robercie!

  Wymienione powyżej w wykazie źródeł - dwupłytowy album CD i książkę - wysyłkowo można kupić pisząc na adres mailowy: bgk@lck.art.pl, bądź szukać w sklepie Kultowe Nagrania wydawnictwa GAD Records - https://kultowenagrania.pl/  (niebawem będzie drugie wydanie z delikatnymi poprawkami w poligrafii).

 Pan Robert jest m.in. autorem bloga:
http://zmuzycznejszafy.blogspot.com/