Aura

  Zespół wokalny Aura powstał w maju 1976 r. w Warszawie. W skład grupy weszli: Ludmiła Zamojska (eks Partita); Marek Niedzielko (eks Partita); Bronisław Kornaus (eks Partita) i Ewa Jurkiewicz, którą wkrótce zastąpiła Elżbieta Brzega. Pierwszy koncert formacji odbył się w warszawskim klubie „Stodoła”.  W czerwcu 1975 r. Aura wyjechała na koncerty do Paryża. Po powrocie do kraju dokonała pierwszych nagrań radiowych. W 1977 r., na miejsce E. Brzegi, do zespołu dołączyła Ewa Sośnicka (eks Partita). W tym, najbardziej znanym , składzie grupa nagrała płytę długogrającą (1980), singiel i dwie pocztówki dźwiękowe. Formacja towarzyszyła na estradzie i w nagraniach wielu solistom, m.in.:  Alicji Majewskiej (gdzie w programie estradowym "Bardzo przyjemny wieczór" - prem. 19 listopada 1977 r. w Zielonej Górze - oprócz Aury i A. Majewskiej występowali także: Ewa Kuklińska, Roman  Gerczak i Maciej Wróblewski); Maryli Rodowicz, Irenie Santor, Krzysztofowi Klenczonowi (LP Pronit SX 1614), Wojciechowi Gąssowskiemu (LP Wifon LP 024), grupie Ossian (LP PN Muza SX 1777), Krystynie Giżowskiej (LP PN Muza Z-SX 0630). Samodzielnie grupa zrealizowała kilka recitali telewizyjnych, koncertowała zarówno w kraju, jak i za granicą (NRD, Czechosłowacja, ZSRR). Formacja wylansowała w tym czasie kilka piosenek: "Chwila marzeń"; "Dzień za dniem"; "Idylla przez jeden dzień"; "Idź na przebój"; "Komu maj"; "Łączą nas"; "O czym marzą ludzie w małych wioskach".
  Na przełomie listopada i grudnia 1980 r., po odejściu E. Sośnickiej, do zespołu dołączyła adeptka Studium Wokalno-Tanecznego przy Music-Hallu w Chorzowie Danuta Dunst. W tym czasie podstawowa działalność grupy związana była z programem "Bardzo przyjemny wieczór" A. Majewskiej. Również z A. Majewską i  zespołem  Karola Nicze  Aura występowała w następnych latach w kraju i za granicą. Równolegle wzięła udział w nagraniach chórków na płycie długogrającej (LP Pronit PLP 0001) i programu TV z Ireną Jarocką, co było początkiem późniejszej współpracy koncertowej z piosenkarką. Podjęta współpraca z Polskim Stowarzyszeniem Jazzowym zaowocowała również wspólnymi trasami koncertowymi z Izabelą Trojanowską i Budką Suflera, gdzie Aura wykonywała chórki. Jednocześnie zespół znalazł swoje stałe miejsce w programie kabaretowym - m.in. ze słynną radiową "60-tką" ("60-minut na godzinę"),dając wraz z innymi wykonawcami oprawę muzyczną programu.
  Aura nagrywała w tym okresie również własne piosenki (np."Kamyk w bucie","Nie zawsze jest w życiu naj..."), jednak bez promocji w radiu i telewizji utwory przeszły bez echa. W czteroosobowym składzie Aura występowała do początku 1985r. Po odejściu L. Zamojskiej, zespół występował jako tercet, by wkrótce zakończyć działalność.
  W latach 80-tych L. Zamojska i M. Niedzielko występowali jako duet Marek i Lusia. W latach 90-tych byli członkowie Aury - L. Zamojska, M. Niedzielko, B. Kornaus - wraz z Anną Pietrzak i Andrzejem Frajndtem reaktywowali grupę Partita. D.Dunst-Surowiec po rozwiązaniu Aury  podjęła pracę w chórze Opery Bałtyckiej w Gdańsku.

Aura. Odl lewej: M. Niedzielko, E. Sośnicka, L. Zamojska, B. Kornaus

Aura. Od lewej: L. Zamojska, M. Niedzielko, B. Kornaus, D. Dunst

Irena Jarocka i Aura: B. Kornaus, L. Zamojska, D. Dunst, M. Niedzielko

NAGRANIA PŁYTOWE:

LP SX 1880 Pronit (1980)
AURA
Komu maj / Idylla przez jeden dzień / Bociania wróźba / Skrzynka ciemności / Z nami się baw // Klucz / Modelka / Dziewczyna pirat / Płoną świece, gwiazda rzuca skry / Diesel chłodnia rock

SP S-350 Tonpress (1980)
XXV LAT SZKOŁY RUCHU DROGOWEGO MO IM. F. ZUBRZYCKIEGO 1955-1980
Autostrada / Szybkośc bezpieczna

PD  R-0497-II Tonpress (1976)
Twój przyjazd / Dziewczyny w porze dojrzewania zbóż

PD R-0722-II Tonpress
Idź na przebój / Dzień za dniem

EP N15 Tonpress
[RÓŻNI WYKONAWCY]
Wrocławski maj

SP SVT/S001 Savitor (1985)
[RÓŻNI WYKONAWCY] 40 LAT WARSZAWSKIEJ SŁUŻBY RUCHU DROGOWEGO
Szybkość bezpieczna

PD R-0576-II Tonpress
[RÓŻNI WYKONAWCY]
Odkochaj się

PD R-0723-II Tonpress
[RÓŻNI WYKONAWCY]
Z tobą było mi najpiękniej

PD R-0783-II Tonpress

Alicja Majewska i Aura - Ballada o drodze

PD R/A-154 Tonpress (1979)
[RÓŻNI WYKONAWCY] COCA-COLA TO JEST TO!
Dyskoteka


Źródła:

Ryszard Wolański - "Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej" (wyd. Agencja Artystyczna MTJ - Warszawa 2003)
Korespondencja z Panią Danutą Dunst-Surowiec
http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=1857&ruch=200
http://marcin23-s.blogspot.com/2011/03/zespo-aura.html
archiwalny numer miesięcznika Non Stop - NS 6/1978
http://pl.wikipedia.org/wiki/Aura_%28zesp%C3%B3%C5%82_muzyczny%29


Składam podziękowania dla Pani Danuty Dunst-Surowiec za przekazane informacje i unikalne zdjęcia.

Bogusław Kot Mazurkiewicz

  Bogusław Kot Mazurkiewicz (wł. Bogusław Mazurkiewicz) - pianista, trębacz, wokalista.
  Uczył sie gry na trąbce w Średniej Szkole Muzycznej u prof. Lutaka. We wrześniu 1964 r. znalazł się w składzie krakowskiego jazzowego septetu Playing Family. Zespół tworzyli: Andrzej Czernicki - perkusja; Tadeusz Oferta - banjo; Jan Poprawa - kontrabas; Wojciech Salomon - pianino; Andrzej Czechowski - puzon; B. Mazurkiewicz - trabka; Janusz Nowotarski - klarnet, lider. Grupa zadebiutowała na Krakowskich Zaduszkach Jazzowych. W 1967 r. formacja zdobyła pierwsze miejsce na festiwalu "Jazz nad Odrą" w kategorii jazz tradycyjny.
  W 1968 r. znalazł się w utworzonym przez Michaja Burano zespole Burano And Leske Rom, gdzie grał na trąbce. Grupa nagrała kilka piosenek dla radia (m. in. Moje sny; Nie chcę tego powiedzieć; Całe niebo w ogniu; Come una fiata [Jesteś biała jak zjawa]), by zakończyć działalność jeszcze w tym samym roku.
  Na początku 1969 r. założył w Ostrowcu Świętokrzyskim zespół Kolorowe Koty. Grupę tworzyli: B. Kot Mazurkiewicz - organy; Jerzy Klusek - saksofon; Mieczysław Wieczorek - trąbka; Tadeusz Gołasa - perkusja i Adam Lichota - gitara, którego wkrótce zmienił Maciej Sudwoj.Kolorowe Koty uczestniczyły w II Młodzieżowym Festiwalu Muzycznym w Chorzowie oraz "Muzykobraniu" w Kielcach. Wkrótce, wskutek nieporozumień, odchodzi z formacji.
  W październiku 1969 r. artysta
znalazł się w składzie zespołu Wiślanie 69, gdzie grał na trąbce i organach. Grupa w tym czasie wylansowała przeboje - śpiewane przez Elżbietę Żakowicz - "Chcę wierzyć twoim słowom"; i "Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?". Z zespołem B. Kot Mazurkiewicz uczestniczył w nagrywaniu płyty długogrającej i "czwórki", koncertował w kraju i za granicą. Z grupy odszedł w połowie 1971 r. po koncertach w Holandii.
  Wkrótce utworzył grupę Koło Napędowe, która istniała krótko.
  Muzyk został w tym czasie instruktorem muzycznym przy Zakładowym Domu Kultury Huty im. Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim, gdzie opiekował się muzykującą młodzieżą.
  Na początku 1975 r. zakłada nową formację Kafar. Zespół tworzyli: B. Kot Mazurkiewicz - instrumenty klawiszowe, trąbka, śpiew; Maciej Sudwoj - gitara; Tadeusz Gołasa - gitara; Mieczysław Wieczorek - trąbka; Waldemar Klimkowski - puzon; Jerzy Klusek - saksofon i Jacek Świątek - perkusja. Grupa nagrała cztery piosenki dla rogłośni Polskiego Radia w Kielcach ("Śnij spokojnie"; "Wejdź do mnie przyjacielu"; "Spójrz w niebo" i "Katuj mnie"). Na koncercie "Debiuty" XIII Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki Opole '75 formacja wykonała piosenkę "Ucałuj mnie". We wrześniu 1975 r. B. Kot Mazurkiewicz otrzymał wyróżnienie na III Młodzieżowym Festiwalu Muzycznym w katowickim Spodku. Po roku działalności lider rozwiązał zespół.
  Po rozpadzie grupy B. Kot Mazurkiewicz wyjechał na trwający rok kontrakt zagraniczny, gdzie kupił organy Hammonda. Po powrocie do kraju zorganizował trio, w którym grali także J. Klusek - saksofon i J. Świątek - perkusja. Plany dalszej działalności przerwała śmierć muzyka.
  Bogusław Kot Mazurkiewicz zmarł 29 kwietnia 1978 r.

Bogusław Kot Mazurkiewicz

Bogusław Kot Mazurkiewicz (z prawej) i Jacek Świątek

Źródła:
  "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995) ;
  "Leksykon Muzyczny Kielecczyzny" - autor: Paweł Solarz (wyd. ColorPress, Kielce - 2010);
  http://www.ryszardy.pl/play.html
  http://pl.wikipedia.org/wiki/Playing_Family
  http://www.ostrowiecnr1.pl/zdjecie/Boguslaw-Kot-Mazurkiewicz/
  Pan Jacek Świątek (tekst i zdjęcia)

René Glaneau

  René Glaneau (wł. Roman Środa) - wokalista, tłumacz, autor tekstów, kompozytor. Urodził się 10 czerwca 1928 r. w Hornaing we Francji. Przyjechał do Polski w 1947 r., a we wrześniu następnego roku rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Karpaczu, gdzie uczęszczał do czerwca 1951 r. W tym okresie występował w amatorskich zespołach muzycznych, grając na pianinie. Na tym instrumencie grał także w miejscowych lokalach, gdzie notuje swoje pierwsze próby wokalne. Po skończeniu szkoły średniej studiował 3 lata (w tym 2 zaocznie) na Wydziale Romanistyki Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów pracował w Polskim Radio jako spiker.
  Na estradzie zadebiutował - jako wykonawca piosenek śpiewanych po francusku - w lutym 1954 r. z Zespołem Jazzowym Zygmunta Karasińskiego „Melodia i Rytm”. Piosenkarz na potrzeby działalności estradowej przyjął pseudonim artystyczny René Glaneau, który został utworzony od nazwiska matki - Granowska. Z Zespołem Z. Karasińskiego występował na koncertach w całej Polsce do października 1955 r., a 9 września 1954 r. wystąpił we Wrocławiu z Orkiestrą Taneczną Jerzego Haralda.
  W lutym 1956 r. wokalista rozpoczął współpracę z Państwowym Zespołem Muzycznym „Błękitny Jazz” pod dyrekcją Ryszarda Damrosza. Z grupą koncertował w kraju oraz w ZSSR (Moskwa, Leningrad, Odessa, Lwów), gdzie oprócz występów na żywo zespół zanotował występy w telewizji. Z orkiestrą wokalista występował do końca sierpnia 1956 r., a plonem współpracy w latach 1955-1956 jest pięć płyt (Muza, Veriton, Pronit).
  Od września 1956 r. R. Glaneau śpiewa z Zespołem Jazzowym Zygmunta Wicharego. Formacja koncertowała w wielu miastach w Polsce, jak też zagranicą: na Węgrzech, w Czechosłowacji, ZSRR, NRD i Rumunii. Efektem współpracy z zespołem Z. Wicharego są tylko trzy płyty wydane przez rumuński Elektrecord i jedna radzieckiej Miełodii, natomiast w Polsce w latach 1956-1960 artysta doczekał się wydania siedemnastu płyt z Zespołem Tanecznym Wiesława Machana i Orkiestrą R. Damrosza.
  W czerwcu 1960 r. R. Glaneau rozpoczął współpracę z Zespołem Estradowym Jana Walaska, z którym koncertował przez kolejny rok w Polsce, na Węgrzech i w NRD.
  W latach 1961-1962 wokalista niezwiązany z żadnym zespołem mało koncertował. W tym czasie pracuje nad dykcją i zaczyna także śpiewać w języku polskim.
  W 1963 r. artysta wyjeżdża z Allans Quartet do Czechosłowacji, gdzie daje kameralne występy z w nocnym lokalu w Hotelu "International" w Brnie. Tam został zauważony przez pracowanika firmy fonograficznej Supraphon, która zaproponowała wokaliście kontrakt. Przy nagrywaniu płyt i koncertach artyście towarzyszyły zespoły: Karel Duba Big Beat Band, Miroslav Kefurt and his Combo, Karel Vlach Orchestra, Sláva Kunst Orchestra, Tanečni Orchestr Čs. Rozhlasu Řidi Josef Vobruba. W sumie Supraphon wydał dwanaście płyt piosenkarza. Artysta nie zapomniał o polskich melomanach i nagrywał kolejne płyty dla Muzy i Pronitu, gdzie artyście akompaniują: Zespół Tadeusza Suchockiego, Orkiestra R. Damrosza i Zespół Instrumentalny Krzysztofa Sadowskiego.
  Od 1966 r. wokalista występuje głównie na polskiej estradzie, koncertując m. in. z Zespołem Gitar Hawajskich Jana Ławrusiewicza. W  1966 r. R. Glaneau nagrywa dwie "czwórki" z towarzyszeniem zespołu Chochoły (Pronit N-0421 i PN Muza N-0433), natomiast w marcu następnego roku kolejną "czwórkę", w której wokaliście akompaniuje zespół Tarpany (Pronit N-0492). W lipcu 1967 r. R. Glaneau koncertuje z Zespołem Henryka Kuczyńskiego w czeskiej Pradze w Ośrodku Kultury Polskiej. W 1968 r. artysta nagrywa "czwórkę" (PN Muza N-0522), gdzie akompaniuje mu zespół pod jego dyrekcją. W 1969 r. występuje z Zespołem Józefa Mazurkiewicza w Finlandii (hotel "Karelia" w Savonlinna).
  W okresie poźniejszym wokalista występuje z recitalami z własnym akompaniamentem.
  R. Glaneau kilka razy wziął udział w programach telewizyjnych: w 1960 r. - „Muzyka łatwa i przyjemna” – reż. Janusz Rzeszewski; w 1961 r. - program TV w reż. J. Rzeszewskiego; w 1962 r. - „Jazz i Piosenka” – reż. Jerzy Gruza; w 1968 r. - „Rewia polskich nagrań” – reż. Janusz Rzeszewski. Karierze R. Glaneau poświęcony jest program telewizyjny z cyklu "Gwiazdy tamtych lat: (reż. Janusz Horodniczy i Krzysztof Wojciechowski, 1996 r.).
  Artysta brał udział w kilku audycjach radiowych, m.in.: "Nowości płytowe Supraphonu"; "Melodie przy piwie" i René Glaneau o sobie (maj 1994 r.)
  René Glaneau zmarł 12 kwietnia 1997 r. w Warszawie.

Rene' Glaneau
Fot. Henryk Bietkowski

Rene' Glaneau i Elisabeth Charles z  Orkiestrą Zygmunta Karasińskiego
Fot. z archiwum synów  Rene' Glaneau

Rene' Glaneau i PZM Błękitny Jazz Ryszarda Damrosza
Fot. z archiwum synów  Rene' Glaneau

Rene' Glaneau (z prawej) i Zygmunt Wichary
Fot. z archiwum synów  Rene' Glaneau

Rene' Glaneau, Jan Walasek i Carmen Moreno (1960-1961)
Fot. z archiwum synów  Rene' Glaneau

Plakat zapowiadający występy Orkiestry Z. Karasińskiego z solistami
Ciekawostka: muzyk występuje tu jako wokalista Rene' Glaneau i instrumentalista Roman Środa
Skan z archiwum synów  Rene' Glaneau

NAGRANIA PŁYTOWE:

SP78 2641 Muza (1955)
Madeleine / Pszczółka i motylek
 wyk. R. Glaneau i Orkiestra Taneczna p/d Ryszarda Damrosza

LP10 L0034 PN Muza (1955)
[IRENA MALKIEWICZ (str. A) i RENE GLANEAU (str. B)] PIOSENKI PARYŻA
Moulin Rouge / Martwe liście / Madeleine / Pszczółka i motylek
 wyk. R. Glaneau i Orkiestra Taneczna p/d Ryszarda Damrosza

SP78 2888 Muza (1956)
[CARMEN MORENO (str. A) i RENE GLANEAU (str. B)]
La petite Marie
  Skład: R. Glaneau i POT "Błękitny Jazz" P/d Ryszarda Damrosza

SP78 2889 Muza (1956)
[RENE GLANEAU (str. A) i ADA BIELL (str. B)]
Mambo Italiano
  Skład: R. Glaneau i POT "Błękitny Jazz" P/d Ryszarda Damrosza

SP78 2890 Muza (1956)
[CARMEN MORENO (str. A) i RENE GLANEAU (str. B)]
Istambuł
  Skład: R. Glaneau i POT "Błękitny Jazz" P/d Ryszarda Damrosza

SP78 2980 Muza (1956)
[RENE GLANEAU (str. A) i ORKIESTRA TANECZNA WALDEMARA KAZANECKIEGO (str. B)]
Pod mostami Paryża
  Skład: R. Glaneau i Zespół Instrumentalny Wiesława Machana

SP78 3248 Muza (1956)
Car je t'aime / Ou es-tu mon amour
  Skład: R. Glaneau i Zespół Instrumentalny Wiesława Machana

SP78 3255 Muza (1956)
[RENE GLANEAU (str. A) i ORKIESTRA SALONOWA STANISŁAWA ŁÓDZKIEGO (str. B)]
C’est magnifique
  Skład: R. Glaneau i Zespół Instrumentalny Wiesława Machana

SP78 3255 Muza (1956)
C’est magnifique /  Sous les ponts de Paris
  Skład: R. Glaneau i Zespół Instrumentalny Wiesława Machana

EP N0003 Muza (1957)
PIOSENKI PARYŻA
Ou es-tu mon amour / Car j t'aime / Sous les ponts de Paris / C’est magnifique
  Skład: R. Glaneau i Zespół Instrumentalny Wiesława Machana

EP V224 Veriton
Moulin Rouge / Martwe liście / Car j t'aime / C’est magnifique
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Orkiestra Smyczkowa Ryszarda Damrosza (1, 2) oraz Zespół Instrumentalny Wiesława Machana

EP N0101 Muza (1958)
PRZEBOJE ŚWIATA
Bambino / Luna Rosa / Mandolino / Avril au Portugal
  Skład: R. Glaneau i Zespół Taneczny Wiesława Machana

LP10 L0319 Muza (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] WSPOMNIENIA Z PARYŻA
La chanson d'Orfée / La mer / Petit fleur / Tout l'amour
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Orkiestra Ryszarda Damrosza

EP N 0221 Muza (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PIOSENKI PARYŻA
Moulin Rouge / Avril au Portugal
  Skład: Rene Glaneau i Orkiestra Smyczkowa Ryszarda Damrosza (1) oraz Zespół Taneczny Wiesława Machana

LP10 L 0224 Pronit (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] ZAPRASZAMY DO TAŃCA
Mambo Italiano
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i PZM "Błękitny Jazz" p/d Ryszarda Damrosza

LP10 L 0320 Muza
[RÓŻNI WYKONAWCY] ZŁOTA SERIA PRZEBOJÓW 1
Moulin Rouge
  Skład: Rene Glaneau i Orkiestra Smyczkowa Ryszarda Damrosza

LP10 L 0322 Muza (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PIOSENKI O DZIEWCZĘTACH
Madeleine
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Orkiestra Smyczkowa Ryszarda Damrosza

LP10 L 0324 Muza
[RÓŻNI WYKONAWCY] ZŁOTA SERIA PRZEBOJÓW 4
Bambino
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Zespół Taneczny Wiesława Machana

LP10 L 0333 Muza (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] ARIVEDERCI ITALIA
Bambino / Mandolino
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Zespół Taneczny Wiesława Machana

LP10 L 0335 Muza (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] RYTMY SŁONECZNEGO POŁUDNIA 2
Petite fleur
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Orkiestra Ryszarda Damrosza

LP10 L 0342 Pronit (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] POD NIEBEM PARYŻA
La mer
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Orkiestra Ryszarda Damrosza

LP10 L 0358 Muza (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] L'HISTORIE D'UN AMOUR
L'historie d'un amour / Le jour ou la pluie viendra / Les deux guitaires / Amor, amor..
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Orkiestra Ryszarda Damrosza

SP SP73 Muza (1963)
Petit Gonzales / Non je ne regrette rien
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Orkiestra Ryszarda Damrosza

SP SP75 Pronit (1963)
Catherine / Le twist de Schubert
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Zespół Tadeusza Suchockiego

LP XL0175 Pronit (1963)
[RÓŻNI WYKONAWCY] Z MELODIĄ I PIOSENKĄ DOOKOŁA ŚWIATA (3)
Catherine
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Zespół Tadeusza Suchockiego

LP XL0195 Pronit (1964)
[RÓŻNI WYKONAWCY] Z MELODIĄ I PIOSENKĄ DOOKOŁA ŚWIATA (4)
Le twist de Schubert
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Zespół Tadeusza Suchockiego

LP XL0202 Pronit (1965)
[RÓŻNI WYKONAWCY] Z MELODIĄ I PIOSENKĄ DOOKOŁA ŚWIATA (6)
Petit Gonzales
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Orkiestra Ryszarda Damrosza

SP SP125 Muza (1965)
Krystynka / Niebieskie włosy
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Zespół Instrumentalny Krzysztofa Sadowskiego

EP N0421 Pronit (1966)
Skandal w rodzinie / Powiedz mi... / Schody do nieba / Bo jeśli tak
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i zespół Chochoły

EP N0433 Muza (1966)
Nie wrócimy na Capri / Gdybym wtedy odwagę miał / Merci chérie / Nie zapominaj mnie
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i zespół Chochoły

EP N0492 Pronit (1967)
Mały człowiek / Mój Paryż / Bo odkąd swą dziewczynę mam / Wracaj, ja czekam cię
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i zespół Tarpany

EP N0522 Muza (1968)
Ostatni walc / Miasteczko dawnych dni / Cieniu mój / Dom, w którym nikt nie mieszka
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Zespół Instrumentalny p/d Rene Glaneau


SP F-9 31514 Supraphon [CSRS]
[RÓŻNI WYKONAWCY]
Malý Gonzales
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Sláva Kunst se swym orchestrem

SP SUN 43116 Supraphon [CSRS] (1963)
Speedy Gonzales / Bella, bella, bella Bambina
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Sláva Kunst Orchestra

SP SUK 33527 Supraphon [CSRS] (1963)
TWIST. BOSSA NOVA
Eso beso / Desafinado
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Miroslav Kefurt and his Combo

EP SUK 33527 Supraphon [CSRS] (1963)
Le petit Gozales / Bella, balla, bella Bambina / Eso beso / Desafinado
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Sláva Kunst and his dance Orchestra (1,2) oraz  Miroslav Kefurt and his Combo (3, 4)

SP SUK 33544 Supraphon [CSRS] (1964)
BIG BEAT PARTY
J’irai twister le blues / Dis lui
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Lubomir Pánek Singere & Swingers (1) oraz Karel Duba Big Beat Band (2)

EP SUK 33548 Supraphon [CSRS] (1964)
RENE' GLANEAU - KAREL DUBA
Marche tout droit / J’entends siffler le train
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Lubomir Pánek Singere & Swingers (1) oraz Karel Duba Big Beat Band (2)

SP SUK 43148 Supraphon [CSRS] (1965)
Le banc de Pierre / Le  Marchand de Sable
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Karel Vlach Orchestra (1) oraz Sláva Kunst  Orchestra (2)

SP SUK 43149 Supraphon [CSRS] (1965)
Ne delaisse pas / Boing – boing
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Karel Duba and his Combo

EP F-9 50348 Supraphon [CSRS] (1965)
Ne delaisse pas / Boing – boing / Le banc de Pierre / Le Marchand de Sable
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Karel Duba se Skupinou (1, 2) oraz Karel Vlach Orchestra (3) i Sláva Kunst Orchestra (4)

SP SUN 43165 Supraphon [CSRS] (1965)
Jolie miss Molly / Si j’avais le courage
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Karel Duba and his Combo

SP F-10 52485 Supraphon [CSRS] (1965)
Si tu croix / Je joue du violon
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Tanečnii Orchestr Čs. Rozhlasu Řidi J. Vobruba

EP SUK 33636 Supraphon [CSRS] (1966)
Si j’avais le courage / Jolie miss Molly / Si tu croix / Je joue du violon
  Skład: Rene Glaneau (śpiew) i Karel Vach Orchestra (1); Karel Duba and his Combo (2) oraz Josef Vobruba Orchestra


SP78 EDA 2784 Electrecord [RUMUNIA]
[RÓŻNI WYKONAWCY]
Buona Sera Signorina
  skład: R. Glaneau (śpiew) i Orkiestra Zygmunta Wicharego

SP78 EDA 22808 Electrecord [RUMUNIA] (1958)
[RÓŻNI WYKONAWCY]
Mais Que'Est Ce Que C'Est
  skład: R. Glaneau (śpiew) i Orkiestra Zygmunta Wicharego

LP EDE 041 Electrecord [RUMUNIA] (1961)
[RÓŻNI WYKONAWCY] MELODII DIN TOATA LUMEA
Mais Que'Est Ce Que C'Est / Buona sera Signorina
  skład: R. Glaneau (śpiew) i Orkiestra Zygmunta Wicharego

LP GOST 5289-56 D-7574 Miełodia [ZSRR] (1961)
[RÓŻNI WYKONAWCY] WOKRUG SWIETA (9 SERIA)
Morie (Morze)
  skład: R. Glaneau (śpiew) i Orkiestra Zygmunta Wicharego

LP BR 50146 Bruno Acropole Production [USA] (1960)
[RÓŻNI WYKONAWCY] AN EVENING IN PARIS
C'est magnifique / Madeleine / Ou es-tu mon amour / Moulin Rouge / Car je t'aime /  L'abeille le papillom / Sous les ponts de Paris
  Skład: Rene Glaneau i Orkiestra Smyczkowa Ryszarda Damrosza (2,4,6) oraz Zespół Taneczny Wiesława Machana (1,3,5,7)


CD TRCD 1029 Teddy Records (2011)
PIERWSZE NAGRANIA RENE' GLANEAU
L'histoire D'un Amour / Sous Les Ponts De Paris / La Chanson D'orfee / L'abeille Et Papillon / Luna Rossa / Tout L'amour / Moulin Rouge / C'est Magnifique / Les Feuilles Mortes / Car Je T'aime / La Mer / Mandolino / Petite Fleur / Avril Au Portugal / Les Deux Guitares / Madelaine / Bambino / Le Jour On La Pluie Viendra / Mambo Italiano / Ou Es Tu Mon Amour / La Petite Marie


NAGRANIA RADIOWE:

1965:
Niebieskie włosy; Si j'avais ose'en ce temps (Gdybym wtedy odwagę miał);

1966:
Bois si tu veux; Bo jeśli tak, to już; Il pleurait ; Je ferais pour toi; Jeszcze poczekajmy (1964); Mais depuis qu'jai...ma petite amie  (Bo odkąd swą dziewczynę mam); Nie wrócimy na Capri (Capri c'est fini); Schody do nieba; Skandal w rodzinie; Souvenir; Tramwaj nr 24 (Quelle etait belle)

Lata 60-te:
Cieniu mój (1967); Dom, w którym nikt nie mieszka (1968); Krystynka (Kristinka) (1964); Kuglarze (Les saltimbanques) (1964); Le let kiss; Les deux guitaire (1962); Madeleine; Miasteczko dawnych dni (1967); Mon amour, ecri moi (1964), (1969); The Last Waltz (1968); A' Paris (1956)


Źródła:
  Kalendarium i spisy płyt z archiwum synów Rene' Glaneau
  http://www.bibliotekapiosenki.pl/Glaneau_Rene
  http://pl.wikipedia.org/wiki/Ren%C3%A9_Glaneau
  http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=2777&ruch=200
  http://www.discogs.com/Various-%D0%92%D0%BE%D0%BA%D1%80%D1%83%D0%B3-%D0%A1%D0%B2%D0%B5%D1%82%D0%B0-9-%D0%A1%D0%B5%D1%80%D0%B8%D1%8F/master/351289
  Wszystkie zdjęcia zamieszczone w tym biogramie pochodzą z archiwum synów Rene' Glaneau

Zbigniew Kurtycz

  Zbigniew Kurtycz – wokalista, gitarzysta, kompozytor. Urodził się 16 maja 1919 r. we Lwowie. Jego ojciec, Zbigniew Kurtycz, oprócz pracy na kolei, grał na gitarze w prowadzonej przez siebie orkiestrze mandolinistów Hejnał. Z. Kurtycz w dzieciństwie nauczył się gry na skrzypcach, fortepianie i gitarze. Przed wybuchem wojny był piłkarzem Pogoni Lwów. Śpiewał także w studenckim zespole Wesoła Banda.
  Po wybuchu wojny Z. Kurtycz związał się z zespołem Tea Jazz Feliksa "Ref Rena" Konarskiego. Grając i śpiewając w tej orkiestrze artysta koncertował w wielu miastach Związku Radzieckiego. W 1943 r. wokalista znalazł się w Zespole Adi Rosnera, którego wielu członków, w tym Z. Kurtycz, znalazło sie potem w Człówkach Rewiowych II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych. Artyści przeszli cały szlak bojowy armii Władysława Andersa - od Iranu przez Palestynę, Egipt, Włochy do Anglii. Po zakończeniu wojny Z. Kurtycz znalazł się w Palestynie, gdzie śpiewał i grał na gitarze w Tel Awiwe w lokalach "Panorama"  i "Noga".
  W 1946 r. wrócił do Polski, gdzie grał w orkiestrze jazzowej Zbigniewa Wróbla. Po pewnym czasie artysta rozpoczął współpracę z warszawskim zespołem Tysiąc Taktów Muzyki Jazzowej Zygmunta Karasińskiego. Z. Kurtycz śpiewał w tym czasie nie tylko po polsku, ale także po angielsku, rosyjsku i hebrajsku.
 W latach pięćdziesiątych Z. Kurtycz współpracował z orkiestrami radiowymi, m. in. Stefana Rachonia, Edwarda Czernego, Waldemara Kazaneckiego. Artysta śpiewał standardy jazzowe z orkiestrami: Kazimierza Turewicza, Zygmunta Wicharego, Andrzeja Kurylewicza, Jerzego Matuszkiewicza, Ryszarda Damrosza.  W 1954 r. powstał najsłynniejszy przebój Z. Kurtycza - "Cicha woda" (muz. Adi Rosner i Z. Kurtycz; słowa: Ludwik Jerzy Kern).
  W 1957 r. wydawnictwo "Znak" wydało zeszyt nutowy "3 x Rock and Roll", gdzie znalazły się utwory: "Raz, dwa i..."; "Pomyłka" i "W Arizonie". Dwie pierwsze piosenki nie zrobiły furory, a trzecia w wykonaniu Z. Kurtycza, to pierwszy, a na pewno jeden z pierwszych, polski  utwór rockandrollowy. Artysta nagrał tą piosenkę dla radia z orkiestrą Kazimierza Turewicza, a wersję płytową z orkiestrą W. Kazaneckiego (tu nosi tytuł "Arizona").
  Po śmierci śpiewającego pianisty Juliana Sztatlera prowadził w Warszawie kawiarnię artystyczną Pod Gwiazdami. Występował w stołecznym kabarecie Nietoperz. W 1965 r. wokalista wystąpił na III KFPP w Opolu, gdzie wykonał "Piosenkę z przedmieścia". W tym samym roku artysta poślubił Barbarę Dunin, z którą wkrótce rozpoczął występy w duecie, który wylansował m. in. piosenki: "Bardzo proszę, nie odmawiaj" i "Żeby ludzie się kochali". Współpracował z Polskim Radiem i Telewizją, koncertował w kraju i za granicą (m.in. w NRD, ZSRR, Czechosłowacji, Austrii, USA i Kanadzie).
  W 1979 r. artysta wystąpił w koncercie "Przeboje 35-lecia" na XVII KFPP w Opolu wykonując "Cichą wodę". Ten sam utwór wykonał w duecie z Maciejem Maleńczukiem podczas festiwalu opolskiego w 2005 r.
  Z. Kurtycz jest bohaterem filmu dokumentalnego "Zbigniew Kurtycz" z serii "Gwiazdy tamtych lat" (reż. Janusz Horodniczy i Krzysztof Wojciechowski, 1994) oraz hasła w telewizyjnym Leksykonie Polskiej Muzyki Rozrywkowej odc. 49 (reż. R. Wolański).
  Zbigniew Kurtycz zmarł 30 stycznia 2015 r. w Warszawie. Pochowany został 5 lutego 2015 r. na Cmentarzu Powązkowskim.

Zbigniew Kurtycz
Foto: Rafał Mielnik / Agencja Gazeta

NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE:

EP N-0110 Pronit
Uśpiona fontanna / Kocham śpiew, kocham śmiech // Piosenka Stacha Matysiaka / Węgierska kapela
  Skład: Z. Kurtycz i Zespół Taneczny Wiesława Machana

PD R 0945 Tonpress
Cicha woda

SP78 2370 Muza
Cicha woda / Gdy się kogoś ma
  Skład: Z. Kurtycz i Sekcja Rytmicna p/d Kazimierza Turewicza

SP78 2371 Muza
Andriusza / Mała piosenka
  Skład: Z. Kurtycz i Sekcja Rytmicna p/d Kazimierza Turewicza

SP78 2428 Muza
Piosenka z dziwnym refrenem / Tak czy nie
  Skład: Z. Kurtycz i Sekcja Rytmicna p/d Kazimierza Turewicza

SP78 2796 Muza
Jadę do ciebie tramwajem / Gitarowo
  Skład: Z. Kurtycz i Sekcja Rytmicna p/d Wiktora Kolankowskiego

SP78 3221 Muza
Arizona / Księżyc ponad wodą
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

SP78 3328 Muza
Piosenka Stacha Matysiaka / Węgierska kapela
  Skład: Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny Wiesława Machana


SP78 3317 Pronit
Już taki jestem zimny drań / Umówiłem się z nią na dziewiataą
  Skład: Z. Kurtycz i Sekcja Rytmicna p/d Kazimierza Turewicza

LP XL 0208 Muza (1964)
[RÓŻNI WYKONAWCY] WARSZAWA DA SIĘ LUBIĆ
Piosenka Stacha Matysiaka
  Skład: Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny Wiesława Machana

LP XL 0671 Muza (1970)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PIOSENKI LAT 50-TYCH vol. 1
Cicha woda
  Skład: Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny Kazimierza Turewicza

LP XL 0680 Pronit (1970)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PIOSENKI LAT 50-TYCH vol. 2
Gdy się kogos ma
  Skład: Z. Kurtycz i Kwintet Taneczny Kazimierza Turewicza

LP10 L 0005 Muza (1954)
Tak czy nie / Mała piosenka / Za dzień już nie spotkamy się / Gdy się kogoś ma
  Skład: Z. Kurtycz i Kwintet Taneczny Kazimierza Turewicza

LP10 L 0117 Muza (1956)
[RÓŻNI WYKONAWCY] MOZAIKA TANECZNA NR. 2
Pędzi wiatr / Niewypowiedziane słowa / Bocian to mądry ptak /
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

LP10 L 0118 Muza (1956)
[RÓŻNI WYKONAWCY] MOZAIKA TANECZNA NR. 1
Światło księżyca / Gazowe latarnie / Szczęśliwy los
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

LP10 L 0201 Muza (Lento)
Dzień jak co dzień
  Skład: Z. Kurtycz i POT Błękitny Jazz Ryszarda Damrosza

LP10 L 0247 Muza
Już taki jestem zimny drań / Całuję twoją dłoń madame / Umówiłem się z nią na dziewiątą / Zakochany złodziej
  Skład: Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny Kazimierza Turewicza

LP10 L 0323 Pronit
[RÓŻNI WYKONAWCY] ZŁOTA SERIA PRZEBOJÓW NR. 3
Całuję twoją dłoń madame

EP V 106 Veriton
[RÓŻNI WYKONAWCY] PIOSENKI SENTYMENTALNE
Nikt o tym nie wie oprócz nas / Musisz
  Skład: Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny Jerzego Hermana

EP V 248 Veriton
Umówiłem się z nią na dziewiątą / Zakochany złodziej
  Skład: Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny Kazimierza Turewicza

SP SP23 Muza
Już taki jestem zimny drań
  Skład: Z. Kurtycz i Sekcja Rytmicna p/d Kazimierza Turewicza

SP SP24 Muza
Już taki jestem zimny drań
  Skład: Z. Kurtycz i Sekcja Rytmicna p/d Kazimierza Turewicza

SP SP491 Pronit
Cicha woda
  Skład: Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny Kazimierza Turewicza

SP78 2429 Muza
Za dzień już nie spotkamy się
  Skład: Z. Kurtycz i Kwintet Taneczny Kazimierza Turewicza

SP78 3050 Muza
Pędziwiatr
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

SP78 3110 Muza
Światło księżyca
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

SP78 3111 Muza
WALDEMAR KAZANECKI
Gazowe latarnie
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

SP78 3244 Muza
Zobaczyłem oczy
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

SP78 3253 Muza
Zielone kepi
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

SP78 3109 Polskie Nagrania
Szczęśliwy los
  Skład: Z. Kurtycz i Orkiestra Taneczna p/d Waldemara Kazaneckiego

LP SX 1231 Pronit (1975)
[BARBARA DUNIN I ZBIGNIEW KURTYCZ] ŻEBY LUDZIE SIĘ KOCHALI
Żeby ludzie się kochali / Jest mi potrzebna twoja miłość / Złote lata / Daleko gdzieś pojechałbym / Gdzie odeszła dziś twoja miłość / Dwoje takich jak my // Wiązanka: Za daleko; Cicha woda; Wołam cię; Jadę do ciebie tramwajem / Barwny duet / Słodkie tango dla ciebie / Kto się na to nabrać da / Zakochani bo młodzi
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz oraz Zespół Instrumentalny p/d Adama Skorupki (1-4, 7-8); Zespół Instrumentalny p/d Jacka Szczygła (5-6, 9-11)

LP SX 1591 Pronit (1978)
[BARBARA DUNIN I ZBIGNIEW KURTYCZ] RECEPTA NA ŻYCIE
Nasza miłość nie jest snem / Kiedy spóźniasz się z miłością / Jedyne słowo - amore / Ostatni papieros / Jedyne wyjście / Recepta na życie / Dla takich jak ty / Nim zamknę drzwi / Spóźniony uśmiech / Wciąż czeka ciebie / Wracam wciąż do ciebie, w świetle białych nocy / Bądź ze mną do jutra
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz oraz Alibabki i Orkiestra p/d Adama Skorupki

EP N 0491 Pronit
[BARBARA DUNIN I ZBIGNIEW KURTYCZ]
Bardzo proszę, nie odmawiaj / Konflikt / Pomarzyć to dobra rzecz / To nasza miłość
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny p/d Krzysztofa Sadowskiego

EP N 0669 Pronit (1971)
[BARBARA DUNIN I ZBIGNIEW KURTYCZ]
Kto się na to nabrać da / Krakowianka jedna / Czarodziejska studnia / Mister Warszawy
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz oraz Orkiestra Taneczna PR p/d Edwarda Czernego (1,2,4) i Zespół Instrumentalny Bogusława Klimczuka (3)

SP S 617 Muza
[BARBARA DUNIN I ZBIGNIEW KURTYCZ]
Słodkie tango dla ciebie / Kto się na to nabrać da
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny p/d Jacka Szczygła

PD R0410-II KAW (1975)
[BARBARA DUNIN I ZBIGNIEW KURTYCZ]
Słodkie tango dla ciebie / Daleko gdzieś pojechałbym

PD R0437-II Tonpress (1976)
[BARBARA DUNIN I ZBIGNIEW KURTYCZ]
Złote lata / Żeby ludzie się kochali

LP XL0426 Muza (1967)
[RÓZNI WYKONAWCY] MORZE, NASZE MORZE
Hej chłopcy
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz i Zespół Instrumentalny Jana Tomaszewskiego

LP SX 1374 Muza
[RÓZNI WYKONAWCY] TYLKO WE DWOJE
Kto się na to nabrać da
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz oraz Orkiestra Taneczna PR p/d Edwarda Czernego


LP SX 1945 Pronit (1983)
[RÓZNI WYKONAWCY] TYCH LAT NIE ODDA NIKT - KAZIMIERZ WINKLER I JEGO PIOSENKI
Bardzo proszę, nie odmawiaj
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz

EP N 0533 Pronit
[RÓZNI WYKONAWCY]
Nie spotkamy się już tak młodzi
  Skład: B. Dunin i Z. Kurtycz


Źródła:

 Dariusz Michalski - "Piosenka przypomni ci..." Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej - Lata 1945-1958 (wyd. Iskry - Warszawa 2010)
 Ryszard Wolański - "Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej" (wyd. Agencja Artystyczna MTJ - Warszawa 2003)
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Kurtycz
 http://www.polskienagrania.com.pl/oferta/piosenki_i_piosenkarze/zbigniew_kurtycz._cicha_woda/
 http://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=1115913
 http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=1789&ruch=200
 http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=2336&ruch=200
 http://wiadomosci.onet.pl/kraj/zmarl-zbigniew-kurtycz/dj34q (zdjęcie)


PS.

1. Data śmierći Z. Kurtycza podana w wikipedii jest w dwóch dniach. W tekście jest dzień 30 stycznia, natomiast w ramce po prawej stronie jest data 31 stycznia 2015 r. Informacje o śmierci artysty w mediach elektronicznych pojawiły się ok godz 13:00 31 stycznia.
2. W tekście książki Pana D. Michalskiego są przytoczone wspomnienia Artysty, gdzie pisze, że współpracował z "Teatrem Satyryków" już od 1952 r., najpierw w Warszawie, potem Katowicach (choć wtedy nazywały się inaczej) i Krakowie. Niestety, nie ma źródeł, które by mogły to potwierdzić, a autor książki pozostawia tą kwestię niewyjaśnioną..

Zygmunt Wichary (szkic biogramu)

  Zygmunt Wichary - pianista, lider orkiestr i zespołów muzycznych, dyrygent, kompozytor, aranżer. Urodził się 21 września 1928 r. w Hajdukach Wielkich (obecnie Chorzów Batory, dzielnica Chorzowa). Pochodził z muzykującej rodziny - ojciec artysty, Ryszard Wichary, kierował górniczą orkiestrą dętą.
  Z. Wichary rozpoczął muzyczną karierę w latach 1947–1954, grając w różnych amatorskich zespołach. W 1954 r. utworzył Zespół Jazzowy Zygmunta Wicharego, który grał w stylu dixieland (część muzyków brała udział w pierwszych krakowskich Zaduszkach Jazzowych, gdzie w tym stylu zagrali legendarni Melomani). Członkami tego pierwszego zespołu byli: Norbert Jarczok – klarnet, saksofon; Rudolf Malcherowicz – trąbka; Michał Niemira – perkusja; Franciszek Okoń – gitara, kontrabas; Roman Tesarczyk – puzon; Zygmunt Wichary – fortepian, lider. Zespół zadebiutował w marcu 1955 r. przed publicznością Domu Kultury "Metalowiec" w Sosnowcu. Po kilku koncertach na lokalnym, śląskim rynku, zespół podpisał umowę z agencją koncertową Artos, podejmując współpracę przy organizacji tras koncertowych w całej Polsce. Śpiewającymi solistami zostali wkrótce Carmen Moreno i Janusz Gniatkowski.
  W połowie lat 50-tych na scenie królował jazz, nic dziwnego, że Z. Wichary własny program zatytułował „Jazz gra”, a wśród jego wykonawców byli m.in. Zbigniew Kurtycz (zastąpił na ten okres Janusza Gniatkowskiego) i – prowadzący konferansjerkę – Leszek Szymocha.
 W styczniu 1956 r. w Zespole Jazzowym Z. Wicharego znalazła się wokalistka Elisabeth Charles i gitarzysta Bronisław Gęsikowski. W tym samym roku formacja brała udział w Turnieju Zespołów Jazzowych we Wrocławiu, gdzie wystąpiła w składzie: Zygmunt Wichary – fortepian, lider; Bronisław Gęsikowski – gitara, kontrabas; Norbert Jarczok – klarnet, saksofon tenorowy; Konrad Jargoń – puzon; Rudolf Malcherowicz – trąbka; Michał Niemira – perkusja; Franciszek Okoń – gitara, kontrabas; Elisabeth Charles – śpiew. W sierpniu 1956 r. zespół wystąpił w I Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Sopocie, gdzie występ orkiestry został zarejestrowany i wydany na 10-calowym longplayu (L 0081). W tym samym roku orkiestra Wicharego brała też udział w koncertach amerykańskich muzyków z zespołu Everyman Opera Company, którzy w ramach swojego światowego tournée z operą Gershwina "Porgy and Bess". Przed końcem roku zespół Wicharego wyjechał na Węgry. W Budapeszcie dali 35 koncertów. W pażdzierniku 1956 r. współpracę z zespołem Z. Wicharego rozpoczął Rene' Glaneau.
  W maju i czerwcu 1957 r. w Filharmonii Śląskiej zarejestrowano pierwsze studyjne nagrania Elizabeth Charles i Zespołu Dixielandowego Zygmunta Wicharego, które zostały wydane przez Polskie Nagrania na dwóch "czwórkach": N 0033 i N 0038. Zespół odbył kolejną trasę koncertową, tym razem po ZSRR. W tym czasie z Wicharym zaczęli grać: trębacz Piotr Kott, puzonista Tadeusz Franke i saksofonista tenorowy Jan Walasek. Następną zmianą było zastąpienie Michała Niemiry przez nowego perkusistę - Władysława Jagiełłę.
  W 1958 r. Zespół uczestniczył w I Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Budapeszcie, gdzie zdobył I nagrodę po koncercie na Népstadionie dla 60 tys. widzów. Po tym sukcesie nagrali płytę "Tancdalok" dla węgierskiej wytwórni płytowej Qualiton i pojechali na kolejne trasy po NRD, Czechosłowacji, Rumunii i Węgrzech. Pod koniec roku zespół Wicharego grał w Katowicach na swoim tysięcznym koncercie. Przez rok, na przełomie 1959/1960 w orkiestrze Wicharego grali też muzycy z zespołu Modern Dixielanders. Byli to: grający na klarnecie Włodzimierz Kruszyński, basista Zdzisław Orłowski i - jako saksofonista - Zbigniew Namysłowski, który już w 1960 r. zakłada własny zespół (razem z nim grali tam właśnie byli Dixielandowcy: Kruszyński i Orłowski oraz inni muzycy Wicharego: trębacz P. Kott i perkusista W. Jagiełło).
  W 1960 r. nastąpiły wielkie zmiany personalne w zespole.  Obok trębacza P. Kotta pojawili się nowi muzycy: Bruno Buczek - puzon; Mirosław Wójcik - klarnet i saksofon tenorowy; Jerzy Kowalski - perkusja i Jerzy Chromik - kontrabas. Obok Elisabeth Charles pojawiła się nowa wokalistka Renata Holm.
  W styczniu tego roku w zespole Wicharego pojawił się wokalista Bogusław Wyrobek, który odszedł z pierwszej polskiej grupy rock and rollowej Rhythm and Blues (po zakazie występów w salach powyżej 400 miejsc, działalność formacji praktycznie zamarła). Podczas koncertów wokalista miał swój własny kącik rock and rollowy. W dniach 11–12 lipca 1960 r. B. Wyrobek i zespół Z. Wicharego nagrał pierwszą w Polsce płytę rock and rollową  - „czwórkę" (N 0140) na której znalazły się: "Diana"; "Jailhouse Rock"; "Love Me" i "Two Hound Dogs". B. Wyrobek współpracował z Z. Wicharym do 1962 r.
  W sierpniu 1960 r. w ciągu dwóch nocy w warszawskiej Filharmonii Zespól Z. Wicharego nagrała materiał na 10-calową płytę długogrającą Polskich Nagrań (L 0318) "Karnawał jazzowy z Wicharym".
  W 1961 r. z zespołem rozpoczyna współpracę wokalistka Katarzyna Bovery. W nowym składzie zespół grał w trasach koncertowych w Polsce programy: „Soliści mają głos”; „Nie tylko w karnawale” (którego premierowe przedstawienie odbyło się w kwietniu 1961 r. w sali Filharmonii Narodowej) oraz „Stare i nowe”. W 1961 Polskie Nagrania wydały następną dużą płytę zespołu Z. Wicharego: "Dixieland, Swing and Rock" (L 0345). Wiosną 1961 r. przez kilka dni orkiestra Z. Wicharego  -bez wokalistów - nagrywała w sali Filharmonii Narodowej cztery utwory, które wydano razem z muzyką zarejestrowaną przez zespół Stanisława „Drążka” Kalwińskiego, grającego swing. Płyta wydana przez Polskie Nagrania Muza miała tytuł "Dixieland and Modern Jazz" (L 0361).
  Po trasie koncertowej po Węgrzech w czerwcu 1961 r. odeszła wokalistka Elisabeth Charles, która zrezygnowała ze śpiewania w Polsce i powróciła do Szkocji.  Jej miejsce zajęły kolejno dwie Angielki: Jeanne Johnstone (odeszła w styczniu 1963 r.) i Dinah Kaye (która przyjechała na festiwal sopocki w 1962 r.) a potem Niemka – Brigitte Petry.
  Od 6 do 8 lipca 1962 r. Z. Wichary ze swoją orkiestrą brał udział w II Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie akompaniując występującym tam artystom (obok Orkiestry Filharmonii Bałtyckiej pod dyrekcją Adama Wiernika). W 1963 r. Wichary przyjechał do Sopotu z programem „Rytmy z kapelusza”. Razem z liderem-pianistą występowali wtedy: P. Kott – trąbka; Waldemar Hajer – klarnet, saksofon altowy, skrzypce; Stanisław Sikora – puzon; Werner Hadzik – kontrabas; Zbigniew Ryfa – perkusja; Tomasz Dziubiński – gitara. Solistami byli wówczas B. Petry, Wiesława „Sawa” Orlewicz i krewny Michaja Burano, mający dopiero 14 lat – Tari Karwaj. W tym samym roku w zespole grali jeszcze: perkusista Władysław Anders, basista Andrzej Szybowski i gitarzysta Karol Przeliosz. Jako solista zaczął też występować Węgier Tomi (Thomas) Hardy.
  W 1964 r., przed wyjazdem do Finlandii, z zespołu odchodzą P. Kott i W. Hajer, przychodzą Manfred Niezgoda - trąbka i Tadeusz Petrow - klarnet. W lutym 1965 r., kiedy grany był program „Non Stop z Zygmuntem Wicharym”, skład zespołu wyglądał następująco: Ryszard Gromek – perkusja; Janusz Mańkowski – kontrabas; M. Niezgoda – trąbka; Tadeusz Petrow – klarnet, saksofon tenorowy; Stanisław Sikora – puzon; Zygmunt Wichary – fortepian. Wokalistami zespołu byli: Anita Mrajska, Grażyna Czarnecka, Stan Cather, Ryszard Pisarski. We wrześniu 1965 r. w olsztyńskim radiu z A. Mrajską zespół Z. Wicharego magrał m. in. "Alabamę" i "Honeysuckle Rose". W roku następnym śpiewała z nim Elżbieta Żakowicz.
  Zygmunt Wichary zmarł 11 października 1966 r. w Opolu, wskutek pobicia w oficerskim klubie garnizonowym w tym miescie. Nieszczęśliwy upadek oraz ogólny zły stan zdowia spowodowały zgon artysty w wieku 38 lat.
  W ciągu ponad dwunastu lat działalności przez zespół Wicharego przewinęło się wielu instrumentalistów i solistów: trębacze: Piotr Kott i Paweł Manfred Niezgoda; klarneciści: Waldemar Hajer, Włodzimierz Kruszyński, Tadeusz Petrow, Zbigniew Wojciechowski i Mirosław Wójcik; puzoniści: Bruno Buczek, Tadeusz Franke, Konrad Jargoń, Zbigniew Namysłowski, Stanisław Sikora; saksofonista tenorowy: Jan Walasek; gitarzyści: Bronisław Gęsikowski i Karol Przeliosz; kontrabasiści: Edward Chromik, Werner Hadzik, Janusz Kozłowski, Janusz Mańkowski, Zdzisław Orłowski, Andrzej Szybowski; perkusiści: Michał Niemira, Władysław Jagiełło, Jerzy Kowalski, Władysław Anders, Ryszard Gromek, Zbigniew Ryfa; wokalistki: Carmen Moreno, Elizabeth Charles, Katarzyna Bovery, Grażyna Czarnecka, Urszula Dudziak, Rena Holm, Jeanne Johnstone, Dinah Kaye, Anita Mrajska, Wiesława Orlewicz, Brigitte Petry, Elżbieta Żakowicz; wokaliści: Janusz Gniatkowski, Zbigniew Kurtycz, René Glaneau, Bogusław Wyrobek; Tomi Hardy, Tari Karwaj, Stan Cather, Ryszard Pisarski. W latach 1954-1966 zespół Z. Wicharego dał ponad trzy tysiące koncertów!

Zygmunt Wichary przy fortepianie
Zdjęcie - Panorama Północy 5 IV 1959
(skan - z archiwum synów R. Glaneau)

Rene' Glaneau i Zespół Jazzowy Zygmunta Wicharego
(zdjęcie z archiwum synów R. Glaneau)

Zespół Jazzowy Zygmunta Wicharego i Włodzimierz Patuszyński
Zdjęcie - Panorama (śląska)  20 VI 1958
(skan - z archiwum synów R. Glaneau)

Źródła:
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Wichary
 Dariusz Michalski - "Piosenka przypomni ci..." Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej - Lata 1945-1958 (wyd. Iskry - Warszawa 2010)
 Ryszard Wolański - "Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej" (wyd. Agencja Artystyczna MTJ - Warszawa 2003)
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995);
 archiwum synów Rene' Glaneau (zdjecie i skany)

Leonard Kaczanowski (szkic biogramu)

  Leonard Kaczanowski - wokalista, pianista, kompozytor, aranżer. Urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Nysie. Jest absolwentem Średniej Szkoły Muzycznej w Opolu oraz Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej.
  W szkole średniej grał w zespole Hewiemalowie, którego nazwa powstała z pierwszych sylab imion członków formacji. Grupa istniała w latach 1965-1968 przy Liceum Pedagogicznym w Brzegu. Formacja wykonywała utwory The Beatles, The Animals, Skaldów i własne kompozycje (np."Barbara"). W latach 1968-1969 L. Kaczanowski grał na organach w zespole Piastelsi, który występował na przeglądach i festiwalach muzyki młodzieżowej w południowo-zachodniej Polsce. Następnie w rodzinnym Grodkowie założył  grupę Bleitrama, która istniała ok. 3 lata. Formacja została zauważona na Przeglądzie Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze (1970-1971).
  W czasie studiów L. Kaczanowski, oprócz gry na fortepianie, zaczął śpiewać jako wokalista jazzowy. W 1976 r. grał w Grupie Piotra Prońko, gdzie rozpoczęły się pierwsze wokalne występy artysty. Formacja rozpadła się z końcem roku. W maju 1977 r. L. Kaczanowski zdobył II nagrodę na Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych, gdzie zaśpiewał m. in. "A Song for You". W rezultacie tego sukcesu wokalista rozpoczął współpracę z grupą Komand Band, gdzie śpiewał solo (m. in. "Dawno" i "Moje serce ukołysze Cię do snu") i w duecie z Krystyną Prońko (m.in. utwór "W cieniu dobrego drzewa"). Z tą formacją wystąpił m. in. na "Pop-Session '77" . Opócz tego współpracował z uczelnianym Big Bandem PWSM, z którym wystąpił w "Jazz Jamboree '77", III pomorskiej Jesieni Jazzowej i śpiewał na festiwalu "Jazz Ost-West '78" w Norymberdze. W maju 1980 r. piosenka "Tramwaj nr 19" zajęła pierwsze miejsce na Liście Przebojów miesięcznika Non Stop. W latach 1979-1982 artysta śpiewał w krajach zachodniej Europy (Szwajcaria, Niemcy, Austria, Holandia, Belgia, Luksemburg), gdzie występował w klubach muzycznych z zespołami Galaxy, NN Station i innymi .
  W sierpniu 1982 r. znalazł się w składzie wrocławskiej grupy rockowej - Stalowy Bagaż, gdzie śpiewał i grał na instrumentach klawiszowych. Z zespołem koncertował w kraju,  wystąpił na poznańskiej Rock-Arenie oraz dwukrotnie w RFN na Wystawie Polskiej Sztuki Współczesnej w Heidelbergu (październik 1982 r. i kwiecień 1983 r.). Nagrał kilka utworów dla Polskiego Radia:  "Synowie nocy"; "Morze ognia", "Wielki błąd"; "Oto spowiedź"; "Opera".
  Po rozwiązaniu grupy latem 1983 r. L. Kaczanowski z K. Cwynarem utworzyli zespół Tabu, w skład którego weszli także: Jerzy Kaczanowski (eks CDN) - gitara, Waldemar Mleczko (eks Tapir) - gitara, śpiew i Mirosław Kowalczyk (eks Vincent van Gogh) - perkusja. Żywot formacji był krótki, a zarejestrowała ona tylko kilka nagrań  demo dokonanych w "Piwnicy Świdnickiej". Po rozpadzie tej grupy L. Kaczanowski wyjechał na kontrakt zagraniczny.
 Po powrocie do kraju rozpoczął pracę w Domu Kultury w Żabnie oraz w Szkole Muzycznej w Tarnowie. W tym czasie opiekował się miejscowymi zespołami młodzieżowymi - m. in. tarnowskim Ziyo i dąbrowskim Bardzo Orkiestra. Z grupą Ziyo współpracował do połowy 1986 r. i wystąpił z nią na kilku koncertach i przeglądach muzycznych (np. OMPP we Wrocławiu).
  Następnie koncertował w kraju i za granicą. Współpracował z Marylą Rodowicz przy albumach "Marysia Biesiadna" (aranżacja chórków i śpiew) oraz "Złota Maryla" (aranżacja chórków i śpiew). W połowie lat 90-tych nagrywał z wykonawcami polskiego country: albumy "Tomasz Szwed" i "Tomasz Szwed kierowcom" (instrumenty klawiszowe i chórki); "Johnny Walker" - Słodkie życie (pianista i chórki). Nagrał także utwór "Moja mała nostalgia" (na albumie Krzysztofa Logana Tomaszewskiego "Z potrzeby duszy i serca"; 1999) oraz singiel "Słodkie życie"; 2000).
  W 2000 r. wyemigrował do USA, gdzie zajmuje się tworzeniem muzyki do teatru i pedagogiką muzyczną. Tam zajął się muzyką ilustracyjną. Napisał muzykę do takich sztuk teatralnych jak: "Mały Książę" (2006); "Oberża Pod Czerwonym Makiem" (2007); "Szukamy Stajenki... w Betlejemską Świętą Noc" (2008); "Kaczka i bocian szukają Dziubdziuba, czyli wesoła szkoła" (2008); "Niemcy" (2009); "Siedem Śmiechów Głównych" (2011); "O mniejszych braciszkach Św. Franciszka" (2014).
  W dorobku L. Kaczanowskiego jest ponad 800 aranżacji różnych utworów muzycznych; ponad  120 własnych kompozycji instrumentalnych i napisanie muzyki do kilku sztuk teatralnych.

Leonard Kaczanowski (Jazz Jamboree 1977)

Leonard Kaczanowski i  Krystyna Prońko w grupie Koman Band (Warszawa 1979)

Bleitrama (Grodków - 1971)

Hewiemalowie (Brzeg - druga połowa lat 60-tych)

 NAGRANIA PŁYTOWE:

LP SX 1869 Muza (1980) [składanka]
MC CK 304 Muza [składanka]
[RÓŻNI WYKONAWCY] ZAPRASZAMY DO TRÓJKI vol. 3
Twoja to dłoń

LP SX 2774 Muza (1990)
[KRYSTYNA PROŃKO] FIRMA JA I TY
W cieniu dobrego drzewa (wyk. K. Prońko i L. Kaczanowski)

CD (1999)
[RÓŻNI WYKONAWCY] KRZYSZTOF LOGAN TOMASZEWSKI - Z POTRZEBY DUSZY I SERCA - MUZYKA DLA LUDZI ZMĘCZONYCH CYWILIZACJĄ
Moja mała nostalgia

CDS Koman Production (2000)
Słodkie życie

Źródła:
 Materiały prasowe nadesłane przez Pana Leonarda Kaczanowskiego;
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Leonard_Kaczanowski
 http://www.bibliotekapiosenki.pl/Kaczanowski_Leonard
 http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=3220&nazwa=&prf=2&ruch=200
 http://www.logan-tomaszewski.pl/cd/15/z-potrzeby-duszy-i-serca
 Zdjęcia - nadesłał Pan Leonard Kaczanowski

Cztery LP zagranicznych wydawców z polską muzyką młodzieżową lat 60-tych i 70-tych

  Ostatnie dwadzieścia kilka lat, to dla nas, miłośników bigbitu, dobry czas. W naszym kraju na początku lat 90-tych krótko istniejące firmy wydały kilkadziesiąt płyt z polska muzyką młodzieżową lat 60-tych i 70-tych - Digiton (nie tylko reedycje starych albumów); Arston ("Nie wrócą te lata" - seria "Z pocztówki dźwiękowej"); Alcom (wspaniała seria "Popołudnie z młodością") czy Andromeda (cyfrowe zgrania starych winyli oraz dwupłytowy album "Popołudnie z młodością"). Oprócz tego Polskie Nagrania wydawały na CD albumy wykonawców rockowych z lat 60-tych i 70-tych oraz genialną serię - na nośnikach analogowych - "Złote lata polskiego beatu". W nowym wieku do Muzy dołączyło Polskie Radio, które wydało m. in. serię "Z archiwum Polskiego Radia". Stosunkowo niedawno dołączyło wydawnictwo Kameleon Records, które poszerza krąg wydawanych wykonawców w swojej ofercie.
  Oprócz krajowych firm fonograficznych polską muzykę młodzieżową lat 60-tych i 70-tych na - dotychczas - czterech winylowych płytach długogrających wydały firmy zagraniczne: Sixty-Six Records (2 LP "Wrechin' The Wires") i Beat Road Records (2 LP "Workig-Class Devils"). Zestaw wykonawców jest imponujący - od znanych zespołów jak Polanie, Skaldowie, Trubadurzy, Czerwone Gitary w bardziej ambitnym wydaniu poprzez wykonawców mniej znanych jak Szwagry, Dzikusy, Bardowie czy Zdrój Jana po zupełnie zapomniane zespoły: The Phantoms, Birbanci, Filipy czy Sarmaci. Zaskakuje dobór wykonawców na tych albumach i wybrany nośnik, czyli płyta winylowa. Choć może to dobry wybór przy nakładach tych longplay'ów (podobno każdy to 500 szt.).
  Choć dziwnie to brzmi, ale zagraniczni wydawcy zrobili znakomity prezent polskim miłośnikom bigbitu. I bardzo się z tego cieszę!

Wykaz płyt:

LP Sixty-Six Records ‎– 66-5001 (2002)
WRECHIN' THE WIRES
Wild 60's Bloc-busters from Poland

Strona A
1 Dzikusy - Piastelsi
2 Polanie - I'm Crying
3 Bardowie - Rudy Pies
4 Pięć Linii - Jesień
5 Chochoły - Nadążyć chcę
6 Passaty - Nowy wstaje dzień
7 Pesymiści - She's Not There

Strona B
1 Polanie - A Ty pocałujesz mnie
2 Dzikusy - Nie będę z Tobą dłużej
3 Czerwone Gitary - I'm Down
4 Pesymiści - Plotki
5 Bardowie - Stary żółw
6 Chochoły - Uwierz mi
7 Blackout - Daj psu kość



LP Sixty-Six Records ‎– 66-5002 (2004)
WRECHIN' THE WIRES vol. 2
14 Party's Organ-led Curtain-rippers from Poland

Strona A
1 Chochoły - Naście lat
2 Dzikusy - Niefortunny podrywacz
3 Dzikusy - Stale to samo
4 Czarne Golfy - Podrywacze
5 Kawalerowie - Jeszcze nie wiem nic o Tobie
6 The Phantoms - Hey Girl
7 Blackout - Czy znasz ten zwyczaj

Strona B
1 Czerwono-Czarni - Good Lovin'
2 Trubadurzy - Chociaż na chwilę przyjdź do mnie
3 Kawalerowie - Nigdy już nie wołaj mnie
4 Niebiesko-Czarni - Nocny alarm
5 Polanie - Can You Hear Me
6 Czarne Golfy - Osiemnaście lat
7 Pesymiści - Nie powiem Ci już nic



LP Beat Road Records BRLP 7006 (2014)
WORKING-CLASS DEVILS
Subversive Beat, R'n'B and Psych from Poland  (1965-1971)

Strona A
1. Klan - Nie sadźcie rajskich jabłoni
2. Śliwki - Gdy oczy zamknę
3. Polanie - Cool Jerk (radio version)
4. Zdrój Jana - Ballada o nutriońcach
5. Szwagry - Huk puk
6. Bardowie - To nic
7. Birbanci - Jeden z nas
8. Elar - Moloch

Strona B
1. Niebiesko-Czarni - Purple Haze
2. Tarpany - Kwiatki
3. Trubadurzy - Gdy ona mówi tak, myślę nie
4. Krzysztof Klenczon & Trzy Korony - Piosenka o niczym
5. Filipy - Lawina
6. Czarne Golfy - Nie dla Ciebie
7. Skaldowie - Dwudzieste szóste marzenie (radio version)
8. Filipinki - Hej nam hej



LP Beat Road Records BRLP 7007 (2014)
WORKING-CLASS DEVILS  vol. 2
Fuzz, vodka and flowers - Polish psychobeat 1965-1972

Strona A
1. Krzysztof Klenczon & Trzy Korony - Spotkanie z diabłem
2. Niebiesko-Czarni - Can't You See Me
3. Szwagry - Zrobimy huk (Off The Hook)
4. Klan - Automaty
5. Wiślanie - Ballada o Loli Gill
6. Trubadurzy - Duże M
7. Wiślanie 69 - Clear Sun
8. Lancety - Zły dzień

Strona B
1. Zdrój Jana - Pieśń telefoniczna
2. Kawalerowie - Od dzisiaj znowu zacznijmy marzyć (I'm A Lover Not A Fighter)
3. Sygnały 74 - W trąby dąć
4. Chochoły - Zaimki
5. Sarmaci - Na drugim brzegu tęczy
6. Klan - Don't Plant Paradise Trees
7. Birbanci - Zwykły żart
8. Piotr Pastor & Słońce - Fruwam po ziemi


Źródła:
 http://www.discogs.com/Various-Wrenchin-The-Wires-Wild-60s-Bloc-Busters-From-Poland/release/2297799
 http://www.discogs.com/Various-Wrenchin-The-Wires-Vol-2/release/3264776
 zdjęcia (internet)


  Wdzięczny będę za lepszej jakości skany okładek (przód i tył) dwóch pierwszych płyt. Rozważam zakup tych albumów w rozsądnej cenie. Choć części pierwszej nie widziałem ostatnio na żadnym portalu aukcyjnym. Ale może się uda!
  Skany okładek dwóch pozostałych płyt będą w lepszej jakości w niedalekiej przyszłości. Trzeba tylko zeskanować je na odpowiednim skanerze...
  Trochę bełkotliwy tytuł tego wpisu, ale, na razie, nie mam pomysłu na inny...

Lucyna Owsińska (szkic biogramu)

  Lucyna Owsińska - wokalistka. Urodziła się 12.02.1951 r. w Łodzi. Śpiewać zaczęła w wieku 13 lat w łódzkim klubie „Klakson”. Później współpracowała z Grupą R istniejącą przy DK "Lokator". Pierwszy sukces osiągnęła w 1970 r. zajmując drugie miejsce na VII Przeglądzie Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze. Na tym samym festiwalu pierwsze miejsce w kategorii zespołów zajęła grupa Pro Contra. Wkrótce L. Owsińska została jedną z wokalistek tej formacji. W 1971 r. L. Owsińska odniosła kolejny sukces w postaci indywidualnego wyróżnienia na II Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych (Pro Contra na tej imprezie otrzymała wyróżnienie zespołowe).
 Grupa wystąpiła na kolejnych festiwalach w Opolu, Sopocie i Kołobrzegu, koncertowała w Bułgarii, ZSRR, Czechosłowacji, NRD i Rumunii. W wielu utworach L. Owsińska wykonywała partie solowe, w tym w ówczesnych przebojach zespołu : "Kochajmy orkiestry wojskowe" i "Jeszcze dzionek zaczekam".
  Na początku 1975 r. artytka opuściła Pro Contrę i śpiewała z Jackiem Lechem i Nową Grupą (L. Owsińska i J. Lech byli w tym czasie małżeństwem - wzięli ślub 3 sierpnia 1974 r.). Nową Grupę wtedy tworzyli: Henryk Pella (eks-Trubadurzy) – gitara basowa, śpiew; Dariusz Śnieżko-Błocki – gitara; Bogdan Miś – perkusja, instrumenty perkusyjne i Kurt Moszny – fortepian, akordeon.
  W 1975 r. wokalistka wystąpiła na II Polskich Targach Estradowych, gdzie wykonała dwie piosenki: „Wracaj” i „Czy będzie ci ze mną dobrze” (obie spółki autorskiej  R. Poznakowski – B. Olewicz). Rok później piosenkarka wystąpiła na koncercie "Premiery" podczas XIV KFPP w Opolu, gdzie z Krystyną Prońko i Jadwigą Strzelecką wykonała utwór "Tyle było już słów". W 1977 r. L. Owsińska wystąpiła ponownie na Polskich Targach Estradowych w Łodzi, gdzie wykonała utwór "Tak zbierałam świat". Artystka koncertowała kilkakrotnie w USA (1977, 1979, 1980).
  Na początku lat 80-tych L. Owsińska rozpoczęła samodzielną karierę (po rozwodzie z J. Lechem). W 1983 r. nagrała dla PR w Łodzi kilka utworów:  „Bar i jego świat”, „Maj odmieni nas”, „Po słowie”, „Świat miał być nasz” (spopularyzowała ją Telewizyjna Lista Przebojów), „Po prostu przed siebie” (przebój "Lata z Radiem"). W tym samym roku wraz z Katarzyną Sobczyk i Januszem Gabarą występowała w programie estradowym "Anioł, diabeł i on". W listopadzie tego roku TVP wyemitowała recital wokalistki pt. "Czy to się uda?".
  W latach późniejszych artystka coraz mniej zaznaczała swoją obecność na krajowej estradzie, by w końcu zrezygnować z kariery wokalnej.
  L. Owsińska pojawiła się na benefisie B. Sołtysika  4 października 2009 r.

Lucyna Owsińska

Lucyna Owsińska

NAGRANIA PŁYTOWE:

LP SX 1565 Pronit (1978)
IDĘ PRZEZ ŚWIAT
Idę przez świat / Może z tobą / Klucz / W tym pewien urok jest / Stworzeni dla siebie / Oddam wszystko co mam (duet z J. Lechem) // Tak zbierałam świat / Wyruszymy w cztery strony świata / Jakby en między nami / Siadł na tronie zimny drań / Telefon zaufania

SP S-502 Muza
Czy będzie ci ze mną dobrze / Wracaj

SP S-619 Muza
Kto kupi szczęście / Jak zbierałam świat

SP SS-732 Muza (1978)
Idę przez świat / Oddam wszystko co mam (duet z J. Lechem)

PD R0701 KAW (1976)
[LUCYNA OWSIŃSKA, KRYSTYNA PROŃKO, JADWIGA STRZELECKA] OPOLE '76
Tyle było słów

PD R0720 Tonpress (1977)
[JACEK LECH, LUCYNA OWSIŃSKA]
Oddam wszystko co mam

PD R0660-II Tonpress
Idę przez świat / Tak zbierałam świat

LP SX 1219 Muza (1976)
[RÓŻNI WYKONAWCY] POLSKIE TARGI ESTRADOWE - ŁÓDŹ '75
Kto kupi szczęście

LP SXL 1320 Pronit (1976)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PIOTR FIGIEL MUSIC
Tak zbierałam świat

LP SX 1357 Muza (1976)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PREMIERY - OPOLE '76
L. Owsińska, K. Prońko, J. Strzelecka - Tyle juzbyło słów

LP Z-SX 0654 Muza
[RÓŻNI WYKONAWCY] POLSKIE TARGI ESTRADOWE - ŁÓDŹ '77
Tak zbierałam świat

LP SX 1630 Pronit (1978)
[RÓŻNI WYKONAWCY] ANDRZEJ JANUSZKO I JEGO PIOSENKI
Oddam wszystko co mam  (duet z J. Lechem)

PD R0381-II KAW (1975)
Czy będzie ci ze mną dobrze

PD R0394-II KAW (1975)
Kto kupi szczęście

MC NK-509 Wifon
[RÓŻNI WYKONAWCY] PLEBISCYT STUDIA GAMA - 2
Idę przez świat

CD PNCD 548 PN Muzat (2001)
[RÓŻNI WYKONAWCY] ANDRZEJ JANUSZKO - KOMPOZYTOR
Oddam wszystko co mam  (duet z J. Lechem)


Źródła:
  http://www.art.intv.pl/Owsi%C5%84ska_L./   (tekst i zdjęcia)
  http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=1277&ruch=200
  "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995);
  Ryszard Wolański - "Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej" (wyd. Agencja Artystyczna MTJ - Warszawa 2003)
  http://pl.wikipedia.org/wiki/XIV_Krajowy_Festiwal_Piosenki_Polskiej_w_Opolu

Elżbieta Jagiełło (szkic biogramu)

  Elżbieta Jagiełło - wokalistka.   W styczniu 1970 r. znalazła się w nowo założonym przez Bernarda Sołtysika zespole wokalnym Pro Contra, gdzie śpiewały także: Elżbieta Ostojska, Elżbieta Wysocka i Bogda Pawłowska. Z grupą zdobyła 1 miejsce na VII Przeglądzie Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze, VI FPR w Zielonej Górze oraz wyróżnienie na II Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych (4-6.06.1971).  Pro Contra wzięła udział w filmie "Milion za Laurę" (reż. Hieronim Przybył, prem. 8.06.1971) - gdzie zaśpiewała utwór "Walc pielęgniarek". Grupa wystepowała na na kolejnych festiwalach, głównie w Opolu i Kołobrzegu, koncertowala w Bułgarii, ZSRR, Czechosłowacji, NRD i Rumunii. Wokalistka nagrała z formacją dwa ówczesne przeboje zespołu: "Kochajmy orkiestry wojskowe" i "Świat starych filmów" (1974-1975).
  W 1975 r. E. Jagiełło odeszła z grupy Pro Contra i została wokalistką Trubadurów. Z Trubadurami nagrała m. in. przebojowe "Kiedy dzień za nocą goni", wystąpiła na XIII KFPP w Opolu i IX FPŻ w Kołobrzegu. W tym samym roku wystąpiła w filmie TV "Mała sprawa" (reż. Janusz Kondratiuk, prem. 24.09.1980).
  W styczniu 1976 r. piosenkarka znalazła się w składzie formacji Bang. Zespół tworzyli: E. Jagiełło - śpiew; Marian Sulerz (eks Regenci, Hagaw, Trubadurzy) - perkusja; Zbigniew Brzeziński (eks Homo Homini) - gitara, skrzypce; M. Leszczyński - gitara basowa, harmonijka ustna, śpiew i Jerzy Król (eks Fair) - puzon, instrumenty perkusyjne, śpiew. Grupa, pomimo trzech lat działalności, nie wylansowała żadnego przeboju.
  Pod koniec lat 70-tych wokalistka znalazła się w ostatnim składzie No To Co, gdzie grali także: Bogdan Borkowski - gitara; Jan Stefanek - organy; Czesław Mogiliński - gitara basowa i Aleksander Kawecki - perkusja.
  Po rozpadzie zespołu w 1980 r. E. Jagiełło rozpoczęła karierę solową. W latach 80-tych wystąpiła kilkakrotnie na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, gdzie śpiewała piosenki: "Lekarstwo na katar" (1982): "Żołnierskie uniwersytety" (1983); "Przyjaciel sen" (1984) za który wokalistka otrzymała główną nagrodę - "Złoty Pierścień"; "Cały ten wasz męski świat" (1987).
  W połowie lat 80-tych znalazła się w zespole Trubadurzy '85, reaktywowanego przez S. Kowalewskiego i R. Poznakowskiego. (*) Grupa wylansowała tylko dwa utwory; "Dżyngis chan" i "Rokoko rock".
  W 1990 r. E. Jagiełło zagrała samą siebie w filmie "Rozmowy o miłości" (reż. Mirosław Gronowski, prem. 11.06.1991), gdzie zaśpiewała utwór "Zakochani są wśród nas".
  Potem artystka znikła z ogólnopolskiej estrady. Pojawiła się na benefisie B. Sołtysika  4 października 2009 r.

Elżbieta Jagiełło (1974)

NAGRANIA PŁYTOWE SOLOWE:

MC CK-433 PN Muza
[RÓŻNI WYKONAWCY] PRZYGODY TOMASZKA POGODY
Lekarstwo na katar

MC CK-439 PN Muza (1984)
[RÓŻNI WYKONAWCY] KOŁOBRZEG PREMIERY '84
Już weselni goście jadą

CD PNCD-819 PN MUZA
[RÓŻNI WYKONAWCY] OD PRZYGODY DO PRZYGODY
Lekarstwo na katar

NAGRANIA PŁYTOWE SESYJNE:

EP N-0697 Muza (1972)
[PRO CONTRA]
Walc pielęgniarek / A ja wciąż nie wierzę / Winni miłości / Zapalę światło ciepłych słów
 Skład: L. Owsińska - śpiew; E. Jagiełło - śpiew; E. Ostojska - śpiew; N. Ikonomu - śpiew oraz Kanon Rytm

SP SM-19 Tonpress (1975)
[RÓŻNI WYKONAWCY]
[TRUBADURZY]
Kiedy dzień za nocą goni
 Skład: E. Jagiełło - śpiew; M. Tamulski - gitara; S. Kowalewski - gitara basowa, śpiew; T. Rostkowski - skrzypce; M. Sulerz - perkusja

PD R-0566 Ruch (1974)
[PRO CONTRA]
Kochajmy orkiestry wojskowe

PD R-0591 Ruch (1974)
[PRO CONTRA]
Świat starych filmów

PD R-0656 Ruch (1975)
[PRO CONTRA]
Mój mężczyzna musi mieć swój styl

PD R-0661 Tonpress (1975)
[PRO CONTRA]
Czasem pragnę

PD R-0140-II Ruch (1972)
[PRO CONTRA]
Jeszcze dzionek zaczekam

PD R-0169-II Ruch (1973)
[PRO CONTRA]
Każdej coś obiecam

PD R-0173-II Ruch (1973)
[PRO CONTRA]
Połów

PD R-0179-II Ruch (1973)
[PRO CONTRA]
Pierwszy rejs

PD R-0215-II Ruch (1973)
[PRO CONTRA]
Chcecie to wierzcie

LP XL 0673 Pronit (09.1970)
[RÓŻNI WYKONAWCY] DISCORAMA (1)
[PRO CONTRA]
Nie mów mi kocham

LP XL/SXL 0948 Muza (1973)
[RÓŻNI WYKONAWCY] KOŁOBRZEG 1973
[PRO CONTRA]
Pierwszy rejs / Jeszcze dzionek zaczekam

LP XL/SXL 0954 Muza (1973)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PREMIERY OPOLE 1973 (1)
[PRO CONTRA]
Połów

LP XL/SXL 0965 Muza (07.1973)
[RÓŻNI WYKONAWCY] CZTEREJ PANCERNI I PIES
[PRO CONTRA]
Zaloty radiowe

LP SX 1213 Muza (1974)
[RÓŻNI WYKONAWCY] DYSKOTEKA (8)
[PRO CONTRA]
Ostatnie tango tej jesieni

LP SX 1219 Muza (1974)
[RÓŻNI WYKONAWCY] POLSKIE TARGI ESTRADOWE - ŁÓDŹ 1975
[PRO CONTRA]
Świat starych filmów



Źródła:

 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995) (tekst i zdjęcie);
http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=5394&ruch=200
http://www.art.intv.pl/Owsi%C5%84ska_L./Wywiady/
https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=11&cad=rja&uact=8&ved=0CE8QFjAK&url=http%3A%2F%2Fwww.siewierz.pl%2Fsiewierz%2F3%2Finformacja%2F464%2F&ei=RhepVMv3FarD7gaIiYDwDg&usg=AFQjCNHMDJi2fYStlwJy0ylPpnGkFO2uAA&sig2=zn6r55aCJJhqLxLH6uJtqg
https://www.youtube.com/watch?v=zNFq4rEgQCg
http://forum.o2.pl/temat.php?id_p=5566713&start=930
http://pl.wikipedia.org/wiki/Trubadurzy_(zesp%C3%B3%C5%82_muzyczny)



(*) O udziale E. Jagiełło w reaktywowanych w latach 80-tych Trubadurach podaje strona http://pl.wikipedia.org/wiki/Trubadurzy_(zesp%C3%B3%C5%82_muzyczny)  Natomiast inne źródła piszą, że duet S. Kowalewski - R. Poznakowski uzupełniała Danuta Poznakowska. Być może były różne składy tego zespołu. Trudno mi rozstrzygnąć ten dylemat.

Zofia Borca (szkic biogramu)

  Zofia Borca (wł. Zofia Poborca) - wokalistka. Urodziła się 22 stycznia 1948 r. w Steblewie (woj, gdańskie). W 1966 r. ukończyła Technikum Ekonomiczne w Tczewie, gdzie przez kilka lat występowała jako solistka w szkolnym zespole Płomyki. Później była słuchaczką gdańskiego Studia Piosenki Polskiego Radia i Telewizji, prowadzonego przez pianistkę, pedagoga i kompozytorkę Renatę Gleinert (1938-2009). Śpiewała także w Zespole Estradowym Marynarki Wojennej "Flotylla".
  Pod koniec 1969 r. Z. Borca znalazła się w zespole Respekt, gdzie śpiewała w grupie wokalnej wraz z Krystyną Prońko i Elżbietą Linkowską. Z grupą nagrała kilka nagrań radiowych i "czwórkę" dla Polskich Nagrań. Piosenkarka wystąpiła 27 czerwca 1970 r. w koncercie "Premiery" podczas VIII KFPP w Opolu.(*) Po krajowej trasie koncertowej Respektu, która odbywała się wspólnie z grupą Czesława Niemena, zakończonej w czerwcu 1970 r., Z. Borca i obie wokalistki zespołu zostały zaangażowane do towarzyszącego piosenkarzowi tercetu wokalnego.  Z Cz. Niemenem występowały podczas koncertów (m. in. seria występów "Niemen przedstawia"), a w grudniu zaśpiewały na płycie Niemen Enigmatic (PN Muza XL/SXL 0710). Następnie śpiewała w chórkach Skaldów.
  W styczniu 1972 r. wokalistka znalazła się w składzie zespołu Rodzina Pastora. Grupę tworzyli: Z. Borca - śpiew; Piotr "Pastor" Buldeski - gitara basowa; Marek Migdalski - gitara, gitara dwunastostrunowa, śpiew i Dominik Kuta - gitara, flet. Formacja nagrała kilka utworów dla radia i "czwórkę" dla Polskich Nagrań, wydaną pod szyldem Grupa Dominika. (**)
  Współpraca wokalistki z formacją nie trwała długo i artystka zdecydowała się na karierę solową. Rozpoczęła współpracę z Gdańską Agencją Artystyczną BART, występując z grupą wokalno-instrumentalną Atlas. Telewizyjne Studio 13 przyniosło jej sukces piosenką "Do złotej doliny" (II nagroda i nagroda publiczności). Z. Borca koncertowała w kraju i za granicą - NRD, ZSRR i USA - gdzie przebywała jesieni 1977 r. do stycznia 1979 r. Brała udział w krajowych festiwalach - w Opolu - KFPP Opole 1974 (koncert "To śpiewa młodość"); KFPP Opole 1976 (koncert "Tip-Top, czyli zamiast dyskoteki", gdzie wykonała dwie piosenki: "A ja wierzyłam ci" i "Z miłością trzeba w zgodzie żyć") oraz w Kołobrzegu - FPŹ Kołobrzeg 1974 - piosenka "Zostań moim adiutantem" i FPŻ Kołobrzeg 1975, gdzie zaśpiewała piosenkę "Gdybym była generałem".
  Piosenkarka występowała na estradzie do 2004 r.

Zofia Borca

NAGRANIA PŁYTOWE:

NAGRANIA PŁYTOWE SOLOWE:

PD R0099-II Ruch (1972)
Do złotej doliny

PD R0668 KAW (1975)
Z miłością trzeba w zgodzie żyć

PD R/a-72a Tonpress (1975)
Z miłością trzeba w zgodzie żyć

NAGRANIA PŁYTOWE SESYJNE:

LP SX 1234 PN Muza (1975)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PREMIERY - KOŁOBRZEG '75
Gdybym była generałem

EP N0611 Pronit (1970)
RESPEKT
Cały maj / Górnik gola // Dziura / Daleko przed siebie

LP SXL 0710 PN Muza (1971)
[CZESŁAW NIEMEN I ENIGMATIC] NIEMEN
Człowiek jam niewdzięczny / Italiam, Italiam / Enigmatyczne impresje

LP SX 4005 PN Muza (2009)
[RÓŻNI WYKONAWCY] POLISH FUNK 4
Respekt - Daleko przed siebie

MC CK 1289 PN Muza (1993)
[RÓŻNI WYKONAWCY] ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1971 VOL. 1
Czesław Niemen i Enigmatic - Italiam, Italiam

MC CK 1372 PN Muza (1995)
[RÓŻNI WYKONAWCY] PRZEBOJE MARKA GASZYŃSKIEGO
Respekt - Cały maj

CD PNCD 248 PN Muza (1993)
[RÓŻNI WYKONAWCY] NIE ZADZIERAJ NOSA... PRZEBOJE MARKA GASZYŃSKIEGO
Respekt - Cały maj

CD  1222 PN Muza (2009)
[RÓŻNI WYKONAWCY] POLISH FUNK VOL. 4
Respekt - Daleko przed siebie

CD PNCD 1248 PN Muza
CD J0411-RPK Agora
[CZESŁAW NIEMEN] NASZ NIEMEN
Czesław nIEMEN I eNIGMATIC - Człowiek jam niewdzięczny

CD PNCD 1273 PN Muza (2009)
[RÓŻNI WYKONAWCY] LATA 70. 40 PRZEBOJÓW
Czesław Niemen i Enigmatic - Italiam, Italiam

CD PNCD 1574 PN Muza (2014)
[CZESŁAW NIEMEN I ENIGMATIC] NIEMEN
Człowiek jam niewdzięczny / Italiam, Italiam / Enigmatyczne impresje


SPIS UTWORÓW SOLOWYCH (sporządzony na blogu :  http://marcin23-s.blogspot.com/ ):
1. Do złotej doliny
2. Z miłością trzeba w zgodzie żyć
3. Złote wspomnienia
4. A ja wierzyłam Ci
5. Tak naprawdę żyć
6. Gram va banque
7. A czas ucieka
8. Smak goryczy
9. Gdybym była generałem
10. Głupiś Ty
11. Młody bez brody
12. Za miastem mieszka cisza
13. W życiu szkoda każdej chwili
14.Zostań moim adiutantem
15.Wszystkie sny


Źródła:
 http://www.zse.tcz.pl/?akcja=text&dzial=wybitni_absolwenci
 http://marcin23-s.blogspot.com/2010/10/zofia-borca.html
 http://marcin23-s.blogspot.com/2011/01/spotkanie-z-zofia-borca.html
 http://marcin23-s.blogspot.com/2010/12/zofia-borca-post-scriptum.html (zdjecie)
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Zofia_Borca
 http://pl.wikipedia.org/wiki/VIII_Krajowy_Festiwal_Piosenki_Polskiej_w_Opolu
 http://pl.wikipedia.org/wiki/XII_Krajowy_Festiwal_Piosenki_Polskiej_w_Opolu
 http://pl.wikipedia.org/wiki/XIV_Krajowy_Festiwal_Piosenki_Polskiej_w_Opolu
 http://www.kppg.waw.pl/person.php?art=2949&ruch=200
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. ROCK-SERWIS, Kraków 1995)
 archiwalny egzemplarz miesięcznika Non Stop (NS 3/1972) (Rodzina Pastora) (tekst i zdjęcie)


Dużo informacji i zdjęć Pani Zofii można znaleźć w trzech odsłonach na blogu  http://marcin23-s.blogspot.com . Polecam zajrzeć na tą stronę.

(*) W internetowych źródłach podane jest, że Pani Zofia brała udzial w festiwalu opolskim jako solistka. Mnie wydaje się, że uczestniczyła w tej imprezie jako wokalistka grupy Respekt. Niestety, ale nie ma potwierdzenia żadnej tezy...
(**) Nie mam "czwórki" Grupy Dominika, więc nie mogę powiedzieć, czy Pani Zofia śpiewała na tym mini albumie. Może ktoś wie?

Uzupełnienie biogramu mile widziane!