Wiatraki

  Zespół wokalno-instrumentalny Wiatraki powstał na przełomie 1969/1970 z inicjatywy Ryszarda Poznakowskiego (eks Trubadurzy). W składzie grupy znaleźli się: Katarzyna Sobczyk (eks The Samuels, Czerwono-Czarni) - śpiew; Jana Tarnowska (eks Kefirki) - śpiew, basetla;  Henryk Fabian (eks The Samuels, Czerwono-Czarni) - gitara, śpiew; Ryszard Gromek (eks Bizony) - perkusja, instrumenty perkusyjne i R. Poznakowski - fortepian, organy, śpiew, lider. Debiut formacji, jeszcze pod nazwą Grupy wokalno-muzycznej Ryszarda Poznakowskiego, miał miejsce 13.01.1969 r. podczas Telewizyjnej Giełdy Piosenki, gdzie wykonała utwór "Polskie wiatraki". Ogłoszono wtedy wśród publiczności konkurs na nazwę zespołu, gdzie telewidzowie, zapewne zasugerowani tytułem wykonywanej piosenki, zaproponowali Wiatraki.
  Na przełomie maja i czerwca 1970 r. zespół nagrał swój jedyny longplay "Wiatraki", gdzie zaprezentował dwanaście piosenek. W nagraniu płyty gościnnie wzięli udział: Henryk Zomerski - gitara basowa i Jerzy Milian - wibrafon. Podczas odbywającego się w końcu czerwca VIII KFPP Opole 1970 grupa została wyróżniona za utwór "Beskidzkie świątki" (nagroda TVP za piosenkę o walorach ludowych). Oprócz wymienionych utworów formacja wylansowała także piosenki: "Nocą", "Zakochamy się któregoś dnia", "Tuż obok mnie". Ta ostatnia piosenka została wykonana podczas występu w Telewizyjnym Ekranie Młodych. Grupa koncertowała także w ZSRR i NRD.
  Na przełomie 1970/1971 formacja pozyskała Bohdana Kendelewicza (eks Bizony, Tajfuny) - gitara basowa. Po serii koncertów wkrótce potem zespól uległ rozwiązaniu.
  K. Sobczyk i H. Zomerski rozpoczęli współpracę z Estradą Szczecińską. K. Sobczyk zmarła 28.07.2010 r. w Warszawie. H. Fabian zmarł 21.08.1998 r. w Szczecinie.
  R. Gromek znalazł się wkrótce w składzie Testu. Zmarł 27.09.1984 r.
  Po rozwiązaniu Wiatraków R. Poznakowski założył kolejny zespół, w skład którego, oprócz lidera, weszli: Jerzy Grunwald (eks No To Co) - gitara, śpiew; Janusz Hryniewicz (eks Wiślanie 69) - śpiew; B. Kendelewicz - gitara basowa i K. Turczyński -(eks ork. PRiTV w Katowicach) - perkusja. Na bazie tego zespołu J. Grunwald stworzył pierwszy skład swojej formacji En Face.
  B. Kendelewicz zmarł 19.06.2012 r. w Warszawie.

Wiatraki (z okładki LP)
od lewej: K. Sobczyk, H.Fabian, R. Gromek, J. Tarnowska, R. Poznakowski

NAGRANIA RADIOWE:
1970:
Polskie wiatraki; Beskidzkie świątki; Nocą, Tuż obok mnie; Mazurska kraino; Powiedz, jak odnajdziesz mnie; Kupię sobie niebo



NAGRANIA PŁYTOWE:

LP XL/SXL 0623 PN Muza (1970)
WIATRAKI 1
Polskie wiatraki / Beskidzkie świątki / Nie zapomnę / Nocą / Przy tobie bez ciebie / Poznańskie dziewczyny / Chochoły / Wiedzą jedynie zakochani / Tuż obok mnie / Zakochamy się któregoś dnia / Fistaszki / Nie przeglądaj się w jeziorze
   Nagrano od maja do czerwca 1970 r.
 Skład: K. Sobczyk - śpiew; J. Tarnowska - śpiew, basetla; H. Fabian - gitara, śpiew; R. Poznakowski - fortepian, organy, śpiew; R. Gromek - perkusja oraz H. Zomerski - gitara basowa i Jerzy Milian - wibrafon

CD PNCD 841 PN Muza (2004)
WIATRAKI 1
Polskie wiatraki / Beskidzkie świątki / Nie zapomnę / Nocą / Przy tobie bez ciebie / Poznańskie dziewczyny / Chochoły / Wiedzą jedynie zakochani / Tuż obok mnie / Zakochamy się któregoś dnia / Fistaszki / Nie przeglądaj się w jeziorze

SP SP-304 PN Muza (06.1970)
Poznańskie dziewczyny / Wiedzą jedynie zakochani
 Nagrania z LP XL 0623

SP SP-305 PN Muza (06.1970)
Fistaszki / Zakochamy się któregoś dnia
 Nagrania z LP XL 0623

SP SP-306 PN Muza (06.1970)
Polskie wiatraki / Nocą
 Nagrania z LP XL 0623

PD R-0132 Ruch (06.1970)
Polskie wiatraki
 Nagranie z LP XL 0623

PD R-0189 Ruch (06.1970)
Nocą
 Nagranie z LP XL 0623

PD R-0190 Ruch (06.1970)
Poznańskie dziewczyny
 Nagranie z LP XL 0623

PD R-0261 Ruch (1970)
Powiedz, jak odnajdziesz mnie
 Nagranie radiowe

LP XL 0624 PN Muza (03.1970)
[RÓZNI WYKONAWCY] PRZEBOJE NON STOP
Tuż obok mnie

LP XL 0635 PN Muza (1970)
[RÓZNI WYKONAWCY] OPOLE 1970 - MIKROFON I EKRAN
Beskidzkie świątki

LP SX 4011 PN Muza (2013)
[RÓZNI WYKONAWCY] STRANGE WEEKEND
Nie przeglądaj się w jeziorze

EP N-0583 PN Muza (01.1970)
[RÓZNI WYKONAWCY] TELEWIZYJNA GIEŁDA PIOSENKI (1)
Polskie wiatraki
 Skład: K. Sobczyk - śpiew; J. Tarnowska - śpiew, basetla; H. Fabian - gitara, śpiew; R. Poznakowski - fortepian, organy, śpiew; R. Gromek - perkusja
  Nagranie radiowe firmowane nazwą Grupa wokalno-muzyczna Ryszarda Poznakowskiego

MC CK 1287 PN Muza (1993)
[RÓZNI WYKONAWCY] ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1970 vol. 2
Polskie wiatraki

CD PNCD 251 PN Muza
[RÓZNI WYKONAWCY] SZALONE LATA 60 - PRZEBOJE POLSKIEGO BEATU vol. 3
Zakochamy się któregoś dnia / Polskie wiatraki

CD PNCD 378 PN Muza
[RÓZNI WYKONAWCY] 70. W SKALI BEAUFORTA vol. 1
Polskie wiatraki

CD PNCD 1494 PN Muza (2013)
[RÓZNI WYKONAWCY] STRANGE WEEKEND
Nie przeglądaj się w jeziorze


Źródła:
 Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock'n'Roll 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (Wyd. Rock-Serwis, Kraków - 1995 r.)
 Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ, Warszawa 2003)
 http://www.kppg.waw.pl/  (kppg#:2093)
 https://www.youtube.com/watch?v=0itMdIg8Kjg  (opis do piosenki Tuż obok mnie)
 https://www.discogs.com/Various-Telewizyjna-Gie%C5%82da-Piosenki/release/6353246
 https://pl.wikipedia.org/wiki/VIII_Krajowy_Festiwal_Piosenki_Polskiej_w_Opolu
 https://pl.wikipedia.org/wiki/Wiatraki_(zesp%C3%B3%C5%82_muzyczny)
 https://i.ytimg.com/vi/dYBj1tQzVWw/hqdefault.jpg    (zdjęcie)


Polecam obejrzenie na youtube.com piosenki "Tuż obok mnie"

Meteory (poznańskie) [wzmianka]

  Zespół wokalno-instrumentalny Meteory powstał w Poznaniu w 1964 r. Jego założycielami byli ówcześni studenci: Zbigniew Szymkowiak - gitara, leader; Jacek Kaluba - gitara i Stanisław Dajczak - gitara basowa. Skład grupy uzupełnili: Piotr Janton – perkusja; Halina Żytkowiak – śpiew i Czesław Staszak – śpiew.
  Formacja zadebiutowała na początku 1964 r. w nowo wybudowanym akademiku Politechniki Poznańskiej przy ul. Zamenhoffa w klubie „Agora”. W 1965 r. z zespołu odszedł perkusista Piotr Janton, a jego miejsce zajął Włodzimierz Woźniak. Repertuar grupy oparty był głównie na utworach zespołów: The Shadows, The Ventures, The Beatles i The Rolling Stones.
  W zespole Meteory rozpoczęła karierę polska piosenkarka Halina Żytkowiak. W 1964 roku wraz z grupą na zlocie Młodzieży we Frankfurcie nad Odrą reprezentowała miasto Poznań. Największym jej hitem była piosenka z repertuaru Brendy Lee – „I’m Sorry”.
  Okazjonalnie w grupie występowali: Zbigniew Starzyński – instrumenty klawiszowe, dzwony; Ryszard Kaźmierczak – gitara i Przemysław Sołtysiak – śpiew. W 1966 r. z formacji odszedł gitarzysta basowy S. Dajczak. Po tym fakcie zespół uległ rozwiązaniu.
  H. Żytkowiak po odejściu z Meteorów śpiewała w zespole Tomasza Dziubińskiego Poznańscy Trubadurzy, a następnie m.in. w Tarpanach, Amazonkach, Trubadurach. P. Janton występował później w poznańskim zespole My. P. Sołtysiak grał później w poznańskich Violinach (gitara basowa, śpiew).

Informację o zespole nadesłał Pan Zbigniew Roth.
  Wielkie dzięki Panie Zbigniewie!


Pan Zbigniew przy okazji prezentacji P. Sołtysiaka napisał:
  Jest kompozytorem utworu wykonywanego przez W. Kordę „Podobni do mew”. Na płycie Niebiesko-Czarnych jako kompozytor występuje Wojciech Meller (wokalista poznańskich Pechowców) – po prostu Meller powiedział Kordzie, że to jego kompozycja.
  Jak dotychczas w różnych źródłach jako kompozytor utworu wymieniany jest W. Meller...

Wspomnienie o Sergiuszu Fabianie

  23 sierpnia 2019 r. minęło już 6 lat od śmierci Sergiusza Fabiana (Sawickiego).
  Oto krótki życiorys muzyka powstały na podstawie "podrasowania" biogramu z Wikipedii.

  Sergiusz Fabian (wł. Sergiusz Sawicki) (ur. 8 lipca 1975 r. w Koszalinie, zm. 23 sierpnia 2013 r. w Koszalinie) – polski gitarzysta i kompozytor rockowy, syn wokalistki Kasi Sobczyk i wokalisty Henryka Fabiana.
  Urodził się w  rodzinie pary byłych wokalistów zespołów Czerwono-Czarni i Wiatraki. Koncertujący rodzice nie mieli czasu na zajmowanie się synem. Gdy miał pół roku został przez nich oddany na wychowanie przyjaciołom – państwu Sitkom. W wieku 17 lat stracił całkowicie kontakt z matką, gdy ta wyjechała do USA. Bliższe relacje z matką nawiązał dopiero na rok przed jej śmiercią w 2010 r., po jej powrocie do Polski.
  Był gitarzystą, kompozytorem oraz liderem zespołów Kashmir, a następnie Marrakesh, specjalizujących się w graniu utworów w klimacie klasycznego rocka. Z zespołem Marrakesh nagrał także album – Marrakesh i Przyjaciele – pamięci Kasi Sobczyk wydany nakładem wydawnictwa Fonografika, a poświęcony pamięci swojej matki. Dochód z płyty został przekazany na profilaktykę walki z rakiem. Na płycie znalazły się ostatnie nagrania Kasi Sobczyk, a gościnnie wystąpili także: Ania Rusowicz, Wojciech Waglewski, Krzysztof Cugowski, Wanda Kwietniewska i Jarosław Janiszewski. Artysta pracował również nad kolejną płytą Back 2 Beat, na której mieli się pojawić potomkowie znanych muzyków ery bigbitu, w tym: Natalia Niemen, Karolina Poznakowska, Gaba Zielińska, Sebastian Krajewski czy Maciej Wyrobek.
  31 lipca 2013 r. wziął ślub ze swoją wieloletnią partnerką Joanną. Zmarł po krótkiej chorobie 23 sierpnia tego samego roku.

Sergiusz Fabian

  Od siebie dodam kilka zdań.
  Z Panem Sergiuszem rozmawiałem bodajże trzy razy, szukając informacji o Jego ojcu, Henryku Fabianie. Ostatni raz na początku sierpnia 2013 r. Nic nie wiedziałem o chorobie muzyka. Dopiero trzy miesiące później, z komentarza - jak się przedstawił - kuzyna Pani Kasi Sobczyk, dowiedziałem się o tym tragicznym fakcie. Mówiąc prosto, zatkało mnie wtedy. Wielka szkoda młodego człowieka.
  Z tych kilku rozmów z Panem Sergiuszem wyłonił mi się obraz człowieka spokojnego, życzliwego i dumnego z osiągnięć rodziców. Ze swadą i dumą mówił o przebojach "Mamy" i karierze "Taty". Razem ustaliliśmy tekst biogramu H. Fabiana, za co jestem Mu bardzo wdzięczny. Na prośbę Pana Sergiusza nie wspomniałem w biogramie o lokalu "Sorrento", ani o innych przypadłościach rodziców.
 Ani słowem nie poskarżył się na swój los, który go nie rozpieszczał. W czasie rozmowy muzyk stwierdził, że rodzice "zostawili" Go państwu Sitkom, bo "byli u szczytu popularności". Ugryzłem się w język, aby nie spytać o tą "popularność". Przecież wtedy właściwie nie istnieli na estradzie ogólnopolskiej. Nie wylansowali żadnego przeboju. Ale nie chciałem zrobić przykrości miłemu człowiekowi, więc pominąłem ten wątek milczeniem.
  Ale to twierdzenie jest powtarzane w Wikipedii, gdzie autor pisze: "Urodził się w szczytowym okresie popularności swoich rodziców, znanych muzyków ery bigbitu, toteż gdy miał pół roku został przez nich oddany na wychowanie przyjaciołom – państwu Sitkom." Szanowny kolego "po fachu", zastanów się co piszesz. Jego rodzice "u szczytu popularności" byli 7-10 lat wcześniej, będąc wokalistami Czerwono-Czarnych. Pani Kasia Sobczyk była wtedy megagwiazdą, lansując przebój za przebojem: "Mały książę", "Był taki ktoś", "O mnie się nie martw", "Nie wiem czy to warto","To nie grzech", "Trzynastego", by wymienić niektóre. Natomiast, ile przebojów artystka wylansowała w 1975 r. i następnych latach? Ja nie znam żadnego. Dopiero w 1980 r. została laureatką Złotego Pierścienia na festiwalu kołobrzeskim, ale wykonywana piosenka nie została przebojem. Dopiero druga połowa lat 80-tych była bardziej łaskawa dla wokalistki, ale do popularności z lat 60-tych było bardzo daleko.
  Natomiast sam Pan Sergiusz wykazał się wielką wrażliwością i odpowiedzialnością. Przed śmiercią zalegalizował swój wieloletni związek z Panią Joanną, aby nie miała problemów z dziedziczeniem po Jego śmierci. Wybaczył matce i - w miarę możliwości - pomagał Jej w śmiertelnej chorobie. Piękny przykład dla innych, ciężko doświadczonych przez los.



Źródła:
 https://pl.wikipedia.org/wiki/Sergiusz_Fabian_Sawicki
 data urodzenia Pana Sergiusza - informacja od Pani Joanny 
 http://gramuzyka.redblog.gk24.pl/files/2013/08/sergiusz-fabian.jpg (zdjęcie)

 Polecam artykuł o rodzinie Sawickich:
http://www.przyjaciele.koszalin.pl/pl/historia-miasta/historia-najnowsza/121-warto-pamita-kasia-henryk-i-sergiusz.html

 

Polski bigbit w miesięczniku "Retro" i innych pismach wspomnieniowych

  Od dziecka mam słabość do słowa drukowanego. Wiele czasu spędzonego w księgarniach i kioskach prasowych powiększyły znacznie moje zbiory, odbijając się na stanie kieszeni. Cóż, coś za coś...
  Od jesieni 2014 r., czyli od pierwszego numeru kupuję miesięcznik "Retro". Inne tytuły, zawierające informacje o postaciach i wydarzeniach sprzed lat, na początku mi umknęły. Niektóre, jak choćby "Pogoda na życie", "Dobry czas" czy "Wspomnień czar" już zniknęły z kiosków. Wielka szkoda, bo brak konkurencji dla periodyków wydawnictwa "Bauer" nieco zubaża rynek prasowy.
  Czytając tylko numery tegoroczne pism "Retro", "Nostalgia" i "Wspomnienia Retro" można znaleźć wiele artykułów o polskich gwiazdach związanych z polskim bigbitem. Nie jest źle pod tym względem.
 W tym roku w miesięczniku "Retro" zamieszczono dwustronicowe plakaty grup: Breakout (nr 1), 2 Plus 1 (nr 4) i Trubadurzy (nr 7). W obszernych artykułach i wywiadach są obecni: Krzysztof Krawczyk, Marlena Drozdowska, Eliza Grochowiecka i Andrzej Rybiński (Andrzej i Eliza), Stan Borys, Jerzy Skrzypczyk, Budka Suflera, Hanna Banaszak. Wśród przedstawionych wielu postaci polskiej sceny muzycznej, nie związanych z polskim bigbitem, możemy przeczytać artykuły, których bohaterami są m.in.: Danuta Rinn i Bogdan Czyżewski, Małgorzata Potocka i Grzegorz Ciechowski, Maciej Zembaty, Izabela Trojanowska, Witold Paszt (Vox), Anna German, Ryszard Riedel (Dżem), Agnieszka Osiecka, Izabela Skrybant-Dziewiątkowska (Tercet Egzotyczny), Eleni, Novi Singers, Stenia Kozłowska, Teresa Tutinas.
  W dwumiesięczniku "Nostalgia" możemy przeczytać większe artykuły, których bohaterami są: Krzysztof Klenczon, Czesław Niemen i Kazimierz Rudzki. Można znaleźć także zdjęcia Cz. Niemena, K. Stanek i M. Burano. Wśród innych postaci polskiej sceny muzycznej są obecni: Marta Mirska i Mieczysław Fogg, Halina Kunicka, Anna Jantar, Izabela Skrybant-Dziewiątkowska (Tercet Egzotyczny), Sława Przybylska, a także artykuły o klubie "Stodoła" i kabarecie "Bim-Bom".
  W dwumiesięczniku "Wspomnienia Retro" są przedstawieni: Stan Borys, Filipinki, Budka Suflera, Trubadurzy oraz Magda Umer i Andrzej Nardelli, Irena Santor, Eleni, Rena Rolska, Anna Jantar, Halina Kunicka, Ewa Demarczyk, Ludmiła Jakubczak, Majka Jeżowska i Krystyna Prońko. Są także artykuły o festiwalach w Kołobrzegu i Jarocinie.
  Wydając w sumie ok. 36 zł można sporo dowiedzieć się na temat ulubionych wykonawców polskiego bigbitu, a także o innych postaciach muzyki, czy szerzej kultury, polityki, nauki. Dla mnie nie są to zmarnowane pieniądze.
  W aktualnym numerze "Retro" jest plakat Trubadurów, wielka gratka dla fanów formacji!

Minstrele

 Zespół wokalno-instrumentalny Minstrele powstał jesienią 1965 r. w Lublinie. W skład grupy weszli: Andrzej Żołnierowicz (eks Bezimienni) - śpiew; Leszek Wijakowski (eks Bezimienni) - gitara; Leszek Juziuk (eks The Minstrels) - gitara basowa; Zbigniew Makowski - gitara; Krzysztof Radzki - perkusja  i Ryszard Lenartowicz - technik akustyk. Ostatni czterej członkowie Minstreli grali uprzednio w zespole muzycznym Domu Kultury w dzielnicy Czwartek w Lublinie.  Nazwę grupy zaproponował L. Juziuk, w nawiązaniu do spolszczonej wersji nazwy formacji, w której poprzednio występował. Jeszcze w tym samym roku grupa triumfowała w jednym z lokalnych przeglądów młodzieżowych zespołów muzycznych.
  W styczniu 1966 r. formacja zyskała patronat Rady Uczelnianej Zrzeszenia Studentów Polskich Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, a siedzibą zespołu stał się studencki klub "Skrzat" mieszczący się na piętrze budynku "Chatki Żaka". W tym czasie grupę tworzyli: Barbara Kowalska - śpiew; A. Żołnierowicz - śpiew; L. Wijakowski - gitara; Zbigniew Makowski - gitara; L. Juziuk - gitara basowa, K. Radzki - perkusja oraz R. Lenartowicz - kierownik techniczny, akustyk. W maju formacja wystąpiła na Międzynarodowym Przeglądzie Zespołów Muzycznych w Gliwicach, gdzie zajęła czwarte miejsce (na 16 wykonawców). W dniach 4-5 czerwca Minstrele wystąpili w półfinale (Polska Centralna) Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków w Warszawie, gdzie - wraz z grupami Blackout i Dzikusy - zakwalifikowali się do finału tej imprezy.
  W lipcu 1966 r. zespół wystąpił w finałowym koncercie Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Nastolatków w Gdańsku i znalazł się w czołówce najlepszych zespołów bigbitowych w Polsce. Jesienią grupa zagrała kilka wspólnych koncertów na terenie województwa lubelskiego z Polanami. Wkrótce potem formację opuszcza gitarzysta basowy - Leszek Juziuk, a jego miejsce zajmuje Adam Frydecki. W ostatniej dekadzie listopada tego roku zespół wziął udział w Festiwalu Muzyki Młodzieżowej (Gitariada) w Częstochowie, gdzie został laureatem tej imprezy.
  Na początku 1967 r. grupę opuszcza gitarzysta, Zbigniew Makowski, a jego miejsce zajmuje Zbigniew Gdula  (eks Telstar, Zwiastuny). W marcu formacja wyjeżdża na pierwsze tournee po Węgrzech (region Debreczyna). W dniach 21-22 kwietnia 1967 r. zespół uczestniczy w II Gliwickim Festiwalu Kulturalnym Studentów oraz III Ogólnopolskim Przeglądzie Wokalistów i Zespołów Muzyki Rozrywkowej w Gliwicach. W następnym miesiącu do grupy dołączył Marian Głąb (eks Zwiastuny) - śpiew, zajmując miejsce odchodzących wokalistów: A. Żołnierowicza i B. Kowalskiej.
  Po wakacjach Minstrele zapraszają do współpracy żeńską grupę wokalną w składzie: Lala Miklińska, Anna Ostrowska i Anna Zalewska (studentki wychowania muzycznego Studium Nauczycielskiego w Lublinie) i dokonują nagrań w Polskim Radio Lublin. W czasie tej sesji dokonano rejestracji następujących  utworów: "Koniec szkolnego roku"; "Kudłaci przyjaciele", "Kwiaty umierają" (z towarzyszeniem żeńskiej grupy wokalnej), "Na wagary", "Pozdrowienia z gór", "Stary człowiek i morze" (z towarzyszeniem żeńskiej grupy wokalnej), "Wolny dzień" [wszystkie autorstwa A. Frydeckiego - muzyka i tekst], "Wiem że" (muzyka i słowa - M. Głąb) oraz instrumentalnych - "Tańce Połowieckie" - beatowa wersja suity z opery "Kniaź Igor" - Aleksandra Borodina", "Poemat" - Zdenka Fibicha, " Wschód słońca" - autorstwa Adama Frydeckiego, (z towarzyszeniem żeńskiej grupy wokalnej i instrumentów smyczkowych).
  Jesienią 1967 r. w ramach obowiązkowej służby wojskowej zespół opuszcza gitarzysta L. Wijakowski. Jego miejsce z konieczności zajmuje Z. Gdula a drugim gitarzystą został Janusz Frydecki. W tym składzie, z udziałem grupy wokalnej, zespół występował w wielu lokalnych imprezach artystycznych. W listopadzie 1967 r. odbył się trwający dwa dni II Festiwal Muzyki Młodzieżowej w Częstochowie, na którym Minstrele, jako laureat ubiegłorocznej edycji tej imprezy, wystąpili w koncercie finałowym w sali Filharmonii Częstochowskiej razem z zespołem Czerwono-Czarni.
  W początkach 1968 r. zespół opuszcza gitarzysta Z. Gdula, a do grupy wraca zwolniony ze służby wojskowej L. Wijakowski. Wokalista M. Głąb przyjmuje pseudonim Karol Krystyn. W tym okresie zespół krótko współpracował z wokalistą Michałem Hochmanem (znanym głównie z piosenki "Konik na biegunach"). W dniach 15-17 marca 1968 r. formacja uczestniczy w IV Ogólnopolskim Przeglądzie Wokalistów i Zespołów Muzyki Rozrywkowej w Gliwicach. W następnym miesiącu zespół ponownie odwiedził Węgry i odbył drugie, dwutygodniowe tournee koncertując z węgierską grupą Rangers. Po powrocie do kraju odchodzi L. Wijakowski i zasila lubelski zespół Bezimienni. Jego miejsce zajmuje Mirosław Ignaszewszki - gitara. Wakacje zespół w eksperymentalnym składzie spędza w Puławach na obozie kondycyjnym
organizowanym przez RO ZSP w Lublinie w którym udziału ze względów osobistych nie mogli wziąć: K. Radzki, M. Głąb i M. Ignaszewski, w ich zastępstwie w grupie wystąpili gościnie: L. Wijakowski - gitara, Edward Wójtowicz - perkusja oraz Elżbieta Igras - śpiew.
  W listopadzie 1968 r. Minstrele w składzie: J. Frydecki - gitara; A. Frydecki - gitara basowa; Zdzisław Szabat - saksofon tenorowy; Leszek Radzki - organy; K. Radzki - perkusja i M. Głąb - śpiew, uczestniczą w przeglądzie muzyki młodzieżowej "Estrada Studencka '68" w Gliwicach organizowanym przez ZSP, gdzie zajmują drugie miejsce za zespołem Romuald i Roman z Wrocławia. Sympatię publiczności zyskała wykonywana przez Minstreli w wersji bigbitowej aria z operetki Jurija Milutina (1903-1968) "Niespokojne szczęście" zatytułowana "Pieśń tajgi". Po gliwickim przeglądzie z grupy odchodzą: Z. Szabat i L. Radzki. Do zespołu powraca gitarzysta L. Wijakowski.
  Zespół w odnowionym składzie uczestniczy w wielu lokalnych wydarzeniach artystycznych, m.in. w imprezie "Wiedzą sąsiedzi", gdzie motywem przewodnim imprezy była piosenka "Wiedzą sąsiedzi" (słowa: Kazimierz Łojan, muzyka: Jerzy Matwijów (Malt)). W pierwszej dekadzie marca grupa uczestniczyła w Festiwalu Muzycznym "Zamość '69", który był etapem wojewódzkich eliminacji II Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego, a laureatami festiwalu zostali: grupa Echosondy z Zamościa i akompaniujący jej Minstrele. Po tej imprezie do zespołu dołącza Janusz Pliwko - trąbka i powracają: Z. Szabat - saksofon tenorowy i L. Radzki - organy. Pozostałymi muzykami grupy są: L. Wijakowski - gitara; K. Radzki - perkusja; A. Frydecki - gitara basowa i M. Głąb - śpiew. W nowym składzie formacja w Polskim Radio Lublin nagrała piosenki: "Smutne popołudnie" i "Wielkie zamieszanie" oraz utwór instrumentalny "Polka Człapucha" (wszystkie autorstwa A. Frydeckiego). W tym składzie zespół wystąpił w teleturnieju telewizyjnym "MY '69" reprezentując region Lubelski.
  W dniach od 1 do 10 maja 1969 r. Minstrele uczestniczyli w 4 Festiwalu Kultury Studentów. W ramach imprez festiwalowych zespół uczestniczył w wielu imprezach, m.in. wspólny koncert w hali Wisły z zespołami Dżamble i Pesymiści, prowadzony przez Jerzego Maternę oraz koncerty w Barbakanie i w Nowej Hucie. Po festiwalu grupę opuścili: A. Frydecki, J. Pliwko, L. Radzki i Z. Szabat, a dołączyli: Jan Kozłowski - instrumenty klawiszowe i Andrzej Wysocki gitara basowa. W nowym składzie po wakacjach zespół dokonał w Polskim Radio Lublin nagrań piosenek autorstwa Jana Kozłowskiego: "Dokąd pędzi czas", "Posłuchaj" i "Krzyk". Jesienią 1969 r. formacja osiada w studenckim klubie Arcus w Lublinie, gdzie występuje wieczorami. W tym czasie zespół opuszcza wokalista M. Głąb i przechodzi do powstającj grupy Pattern Blues.
  Na początku 1970 r. z grupy odchodzi perkusista K. Radzki, którego miejsce zajmuje Zbigniew Kitliński (eks Słowianie). Do formacji powraca Marian Głąb. Na przełomie marca i kwietnia zespół w składzie: L. Wijakowski - gitara; J. Kozłowski - instrumenty klawiszowe; A. Wysocki - gitara basowa; Z. Kitliński - perkusja i M. Głąb -
śpiew, wystąpił w programie telewizyjnym TEM (Telewizyjny Ekran Młodych) realizowanym w warszawskim klubie Stodoła.
  W kwietniu 1970 r. do wojska odchodzi klawiszowiec Jan Kozłowski, a jego miejsce zajmuje Czesław Wrzos.
  W maju Minstrele zmieniają dotychczasową siedzibę na klub młodzieżowy "Iskra" w Świdniku. W tym czasie zespół tworzą: L. Wijakowski - gitara; A. Wysocki - gitara basowa; Cz. Wrzos - organy, Z. Kitliński - perkusja, M. Głąb - śpiew i R. Lenartowicz - technik akustyk.
  Z końcem września 1970 r. zespół Minstrele zostaje rozwiązany w efekcie wyjazdu z Lublina trzech muzyków grupy: A. Wysockiego, Cz. Wrzosa i Z. Kitlińskiego, którzy postanowili kontynuować naukę na wyższych uczelniach artystycznych stolicy.

Minstrele (1965)
 od lewej: Barbara Kowalska, Leszek Wijakowski, Zbigniew Makowski, Leszek Juziuk, Krzysztof Radzki, Andrzej Żołnierowicz

Minstrele (1966)
Od lewej: Adam Frydecki, Andrzej Żołnierowicz, Barbara Kowalska, Krzysztof Radzki, Zbigniew Gdula, Leszek Wijakowski

. 

Minstrele (1967)
od lewej: Leszek Wijakowski, Adam Frydecki, Zbigniew Gdula, Marian Głąb, Krzysztof Radzki

Minstrele (1969) [skład grupy do ok. 15 maja 1969 r.]
od lewej: Janusz Pliwko, Zdzisław Szabat, Leszek Radzki, Leszek Wijakowski, Krzysztof Radzki, Adam Frydecki, Marian Głąb

Minstrele (1969) [skład grupy od maja 1969 do lutego 1970 r.]
od lewej: Andrzej Wysocki, Krzysztof Radzki, Leszek Wijakowski, Jan Kozłowski, Marian Głąb

Minstrele (1970) [skład grupy od kwietnia do września 1970 r.]
od lewej: Czesław Wrzos, Marian Głąb, Kosmowski (zastępstwo za A. Wysockiego), Zbigniew Kitliński i Leszek Wijakowski

NAGRANIA RADIOWE:

1967:
Koniec szkolnego roku; Kudłaci przyjaciele; Kwiaty umierają (z towarzyszeniem żeńskiej grupy wokalnej); Na wagary; Pozdrowienia z gór; Stary człowiek i morze (z towarzyszeniem żeńskiej grupy wokalnej), Wolny dzień; Wiem, że; Tańce Połowieckie (instr.); Poemat (instr.); Wschód słońca (instr.)

1969:
Smutne popołudnie; Wielkie zamieszanie; Polka Człapucha (instr.); Dokąd pędzi czas; Posłuchaj; Krzyk



[Biogram zmieniony 17.06.2019 r. na podstawie informacji nadesłanych przez Pana M. Głąba]

Źródła:
  "Minstrele - krótka historia zespołu" nadesłana przez Pana Mariana Głąba;
  Informacje i zdjęcia nadesłane przez Pana Janusza Cholewę.
  Zdjęcie - Minstrele (1966) nadesłał Pan J. Cholewa
  Pozostałe 5 zdjęć z archiwum Pana M. Głąba

Wielkie dzięki dla Pana Mariana i Pana Janusza za zaangażowanie w powstanie tego biogramu!

Czubiące Się Koguty [szkic biogramu]

  Zespół wokalno-instrumentalny Czubiące Się Koguty powstał w Warszawie w 1965 r. Grupę tworzyli: Mirosław Jankowski - gitara, śpiew, lider: Jacek Laudański - gitara basowa; Zbigniew Fortuna - gitara i Piotr Turczynowicz - perkusja. Formacja, obok własnych kompozycji, wykonywała utwory zespołów The Animals, The Rolling Stones, The Kinks, The Yardbirds. Zespół miał swoją siedzibę w Domu Kultury na ul. Próchnika na warszawskim Żoliborzu, obok Poganiaczy Kotów.
  Czubiące Się Koguty wzięły udział w warszawskich eliminacjach Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Zespół zauważył tam reżyser Jerzy Gruza i zaangażował muzyków do udziału w kręconym wtedy serialu "Wojna domowa". W odcinku "Młode talenty" grupa mignęła na ekranie, a bardziej wyeksponowany jest tylko Z. Fortuna, jako jeden z muzyków zespołu głównego bohatera serialu.
  Formacja grała  na studniówkach i w domach kultury. Po pewnym czasie zespół zmienił siedzibę - na Dom Kultury na Tarchominie, gdzie występował i miał próby. Później grupę uzupełnili Stefan Jagodziński - instrumenty klawiszowe i Marek Plewniak - śpiew. Formacja, z którą zaczął grać nowy perkusista Piotr Janek, wystąpiła w koncercie na Kręgu Tanecznym na Powiślu, gdzie  główną gwiazda była Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego z wokalistką Haliną Frąckowiak.
  W 1969 r. zespół zmienił nazwę na LSD, a jego repertuar brzmiał bardziej bluesowo i psychodelicznie. Kres działalności grupy stanowiło odejście lidera do wojska w 1971 r. Nieco wcześniej w tym samym roku, M. Jankowski wspólnie z Z. Laudańskim zagrali jako Collegium Musicum w DK Energetyk na imprezie Wianki nad Wisłą.
  W 1975 r. M. Jankowski grał w grupie Sejf, zorganizowanej wśród pracowników Banku Handlowego i występującej na wewnętrznych imprezach tej instytucji.
  W 2001 r. M. Jankowski tworzy zespół Zgred Blues Band, który wkrótce zmienia nazwę na Comeback. W skład grupy wchodzą: Maria Głuchowska - śpiew, gitara; M. Jankowski - gitara;  Zbigniew Werczyński - instrumenty klawiszowe, Piotr Janek - perkusja, i Jacek Laudański - gitara basowa, którego później zastąpił  Krzysztof Gradowski. Do formacji dołączył także wokalista Krzysztof Chmielecki. Zespół wystąpił dwa razy na "Warsaw Blues Night" (imprezach organizowanych przez Polskie Stowarzyszenie Bluesowe), także dwa razy w zajeździe "Raj" (na imprezach muzyki country), kilka razy na Polach Mokotowskich na "Dniach Bemowa", w Domu Kultury we Włochach (dzielnicy Warszawy) oraz w Pałacu Kultury na "Dniach kota". Comeback zakończył swoją działalność w 2013 r.

Czubiące Się Koguty

od lewej: Z. Fortuna, P. Turczynowicz, M. Jankowski, J. Laudański

Czubiące Się Koguty

od lewej: Z. Fortuna, S. Jagodziński, J. Laudański, M. Plewniak (z mikrofonem), Andrzej Kuriata, M. Jankowski

Comeback

 od lewej: K. Gradowski, M. Głuchowska, M. Jankowski, Z. Werczyński i P. Janek


  Źródła:
  informacje uzyskane od Pana Mirosława Jankowskiego
  zdjęcia pochodzą z archiwum Pana Mirosława Jankowskiego

Dziękuję Panu Mirosławowi Jankowskiemu i Panu Aleksandrowi Nowakowi za pomoc w utworzeniu tej notki biograficznej.

Demony [wzmianka]

  Zespół wokalno-instrumentalny Demony powstał w Szczecinie w 1962 r. Grupę tworzyli: Stanisław Piechaczek - śpiew, gitara, lider; Zbigniew Bogusławski - śpiew, gitara; Maciej Goniszewski - perkusja oraz basista o pseudonimie Wania (nazwisko nieznane). Grupa na początku działalności zafascynowana była angielskimi grupami The Beatles i The Rolling Stones.
  Na pierwszy plan wybijał się wokalista, S. Piechaczek, dysponujący głosem o bardzo dużej skali, który ćwiczył podczas wieloletnich występów w szczecińskim chórze Słowiki, pod dyrekcją Jana Szyrockiego. Uczęszczał także do Podstawowej Szkoły Muzycznej w klasie skrzypiec. Jeszcze przed powstaniem Demonów dał się poznać w Szczecinie, występując publicznie, m.in. kilkakrotnie podczas "Spotkań z Piosenką" na Zamku Książąt Pomorskich, gdzie był nagradzany (m.in. za brawurowe wykonanie włoskiej piosenki "Mamma").
  Od 1964 r. datuje się drugi skład Demonów: S. Piechaczek - śpiew, gitara, lider; Z. Bogusławski - gitara basowa, śpiew; Zdzisław Rosadziński - gitara, śpiew i Bogdan Baran - perkusja. W nowym składzie zespół występuje na licznych przeglądach muzyki big beatowej, gra na szczecińskich studniówkach. Kilka razy występuje na "Spotkaniach z Piosenką".
  Żywot zespołu nie jest długi. Wkrótce drogi muzyków sie rozchodzą.
  S. Piechaczek trafia do nowo powstałych Gryfów, a potem jest jednym z filarów grupy Bez Atu.
  B. Baran także trafił do Gryfów, a następnie grał w rozmaitych zespołach na terenie Polski i RFN.
  Z. Rosadziński grał w wielu szczecińskich formacjach, a potem zajmuje sie działalnością impresaryjną (wspólnie z B. Baranem założyli agencję muzyczną MonArt).
  Z. Bogusławski grał w szczecińskich zespołach, m.in. Pięć Smutnych Spojrzeń, Liberum Veto, Bez Atu. Od lat 80-tych mieszka w Niemczech, gdzie gra w wielu lokalnych grupach.
  Z. Rosadziński i Z. Bogusławski zmarli w 2013 r.


  Źródło:
  "Mocne uderzenie po szczecińsku" - autor: Wojciech Rapa (wyd. Szczecińska Agencja Artystyczna; Szczecin, 2013 r.)

Zjawy [wzmianka]

  Zespół wokalno-instrumentalny Zjawy powstał w połowie lat 60-tych.
  Najsłynniejszy skład grupy tworzyli: Barbara Włodarczyk - śpiew; Zbigniew Włodarczyk - gitara - śpiew; Wojciech Duńczyk - gitara; Zbigniew Milarski - gitara basowa, lider i Krzysztof Lipczyński - perkusja.
  Po kilku miesiącach istnienia tego składu, wypełnionego próbami i występami w klubie Dany, grupa zanotowała swój pierwszy sukces. Formacja wygrała w pięknym stylu Szczecińską Wiosnę Orkiestr w 1966 r., zdobywając puchar dla najlepszego zespołu big beatowego, a gitarzysta Z. Włodarczyk otrzymał nagrodę dla najlepszego instrumentalisty.
  Po tym sukcesie grupa wyjechała do Koszalina i wzięła udział w ogólnopolskim konkursie CRZZ. Wkrótce potem ten skład przestaje istnieć.
  Zjawy grają jeszcze przez pewien czas w innych składach, ale już bez sukcesu.


  Źródło:
  "Mocne uderzenie po szczecińsku" - autor: Wojciech Rapa (wyd. Szczecińska Agencja Artystyczna; Szczecin, 2013 r.)

Kolumbowie

  Zespół wokalno-instrumentalny Kolumbowie powstał w Ciechanowie w 1967 r. Tworzyli go koledzy - absolwenci miejscowego Liceum Ogólnokształcącego im. Zygmunta Krasińskiego i ogniska muzycznego. Jego filarem był Wojciech Jabłoński, multiinstrumentalista. W czasie studiów na Politechnice Warszawskiej związał się z jazzową grupą Old Timers, w której grał na klarnecie obok Henryka Majewskiego, Jerzego Kowalskiego czy Wojciecha Kamińskiego. Po powrocie do Ciechanowa koledzy namówili go do kierowania zespołem wokalno-instrumentalnym o nazwie Kolumbowie, który - obok grającego na organach W. Jabłońskiego - tworzyli: Mirosław Puchalski – gitara, Mirosław Kowalski – gitara basowa, Andrzej Kutyłowski – perkusja i Andrzej Radź – śpiew. Kolumbów przyjął pod swój dach Powiatowy Dom Kultury w Ciechanowie. Zespół koncertował często w swym mieście i na północnym Mazowszu, robiąc prawdziwą furorę w epoce bigbitu.
   W 1969 r. Kolumbowie wzięli udział w Młodzieżowym Festiwali Muzycznym. W eliminacjach, które dla województwa warszawskiego odbywały się w Otwocku, zajęli II miejsce, co dało im prawo występu w finale w Rybniku. Znaleźli się w finale obok takich zespołów jak:  Dżamble z Andrzejem Zauchą – z Krakowa, Pięciu z Warszawy, Romuald i Roman z Wrocławia, wrocławski Pakt, Wawele z Krakowa. Kolumbowie, jako zdobywca VI miejsca w finale byli jedyną grupą z prowincji. Szóstka finalistów uczestniczyła w dniach 18 – 20 lipca 1969 r. w koncercie laureatów na stadionie w Chorzowie.
  Zespół wykonywał głównie covery przebojów znanych polskich zespołów: Polan, Breakoutu, także zespołów zagranicznych. Na rybnickim festiwalu zaprezentował m.in. cover przeboju Czesława Niemena pt. „Sukces”; regulamin nie wymagał prezentacji wyłącznie utworów własnych. Tych ostatnich Kolumbowie nie mieli zbyt wiele. To zaledwie kilka tytułów: „W tartaku”, „Kochaj mnie”, „Nie pytaj gitary” i parę innych. Piosenki komponował najczęściej Mirosław Puchalski. W początkowym okresie z zespołem współpracował stołeczny muzyk i kompozytor Jerzy Niedźwiecki. Kolumbowie nie wpisali się też w konkretny muzyczny styl. W. Jabłoński nazywa ich muzykę po prostu muzyką młodzieżową bądź bigbitem.
   Po festiwalu nastąpiły zmiany kadrowe. Na studia poszedł Andrzej Kutyłowski – na perkusji zastąpił go najpierw Zbigniew Kuchalski, a potem Marek Bryll. Mirosław Kowalski zaczął grać na gitarze rytmicznej, na basowej zastąpił go Wojciech Jabłoński, jego zaś na organach – Jan Andrzej Kaluszkiewicz. W tym składzie Kolumbowie występowali do końca istnienia. Okresowo współpracowała z nimi wokalistka Irena Zielińska. Zespół nadal „ogrywał” wszystkie imprezy w Ciechanowie, koncertował też w pobliskich miastach. Uczestniczył w licznych przeglądach i festiwalach, m. in. w 1971 r. w Ogólnopolskim Festiwalu Muzycznym w Częstochowie, organizowanym przez Zarząd Główny ZMS i Politechnikę Częstochowską, kilkakrotnie w festiwalu „Mazurskie Lato” w Piszu, skąd przywiózł główną nagrodę „Srebrny Żagiel Jezior Mazurskich”.
   Zmieniająca się muzyka lat siedemdziesiątych sprawiła, że drogi członków zespołu zaczęły się rozchodzić. W. Jabłoński wrócił na studia na Politechnice Warszawskiej. Po ich ukończeniu rozpoczął pracę jako inżynier-konstruktor w ciechanowskim Zakładzie Narzędzi VIS.  J. A. Kaluszkiewicz podjął studia na Akademii Muzycznej w Warszawie – gdy je ukończył, zajął się bardziej nauczaniem muzyki. W czasach studiów trzej ciechanowscy studenci: W. Jabłoński, J. A. Kaluszkiewicz i A. Kutyłowski, wsparci przez muzyków stołecznych, zorganizowali w stolicy grupę Smog, uznaną za nadzieję polskiego jazzu. Zespół wystąpił w Zaduszkach Jazzowych na II Festiwalu im. Krzysztofa Komedy i… szybko przeminął..
   Kolumbowie zakończyli na dobre działalność w 1972 r. W Polskim Radiu nagrali kilka własnych kompozycji, m.in. „Nie pytaj gitary”, którą śpiewał „gościnnie” Romuald Czystaw. Nigdy natomiast nie nagrali żadnej płyty, więc ich twórczość nie zachowała się.

Kolumbowie

  Na zdjęciu, od lewej: Zbigniew Kuchalski, Mirosław Puchalski, Andrzej Radź, Jan Andrzej Kaluszkiewicz, Wojciech Jabłoński.

Źródła:
„Otwieram dom, królewski dom…” autorka Hanna Morawska-Tybuchowska, wyd. Centrum Kultury i Sztuki w Ciechanowie, Ciechanów 2007 rok
„Zaczęło się w Ciechanowie”, aut. Jan Andrzej Kaluszkiewicz, Ciechanów 2012
„Tygodnik Ciechanowski” nr 39 z 25 września 2018 r., art. „Legenda ciechanowskiego bigbitu. Inżynier Kolumb”, autor Stefan Żagiel.

  Autorem powyższego biogramu jest Pan Stefan Żagiel, dziennikarz, autor m.in. artykułu o Wojciechu Jabłońskim "Legenda ciechanowskiego bigbitu. Inżynier Kolumb". Pan Stefan przysłał także opublikowane powyżej zdjęcie.
Bardzo dziękuję Panie Stefanie!

Bigbit w serii The Best wydawnictwa A.A. MTJ

  Agencja Artystyczna MTJ wydaje serię "The Best", gdzie przedstawia najlepsze utwory poszczególnych wykonawców. Jest wśród nich jest kilka płyt wykonawców związanych z polską muzyką młodzieżową lat 60-tych i 70-tych, m.in Skaldów, Trubadurów, Czerwonych Gitar, Homo Homini, Waweli i Jana Wojdaka, 2 Plus 1.
  Wysłuchałem pierwsze dwie przedstawione niżej płyty i polecam ich zakup, jako, że są one dostępne w sprzedaży. Wersje utworów przedstawione na płytach są wersjami innymi od ogólnie znanych.
  Płyta zespołu Trubadurzy zawiera piosenki nagrane w czerwcu 1994 r., w składzie, gdzie wiodącym wokalistą reaktywowanej grupy został Piotr Kuźniak, gdy Krzysztof Krawczyk nie był zainteresowany powrotem do formacji. Nowy wokalista zaśpiewał je nieco inaczej, co wniosło nowe życie do tych utworów. Warto ich wysłuchać, choć mnie osobiście bardzo nie podoba się początek piosenki "Ej sobótka, sobótka".
  Płyta Skaldów zawiera także nowsze wersje, choć na wkładce nie są podane daty ich nagrania.

A oto wykaz tych płyt CD:

 CD  A.A. MTJ  MTJCD10412  [2006]
TRUBADURZY - THE BEST - CÓŻ WIEMY O MIŁOŚCI

   Lista utworów:
 1. Znamy się tylko z widzenia
 2. Krajobrazy
 3. Kasia
 4. Cóż wiemy o miłości
 5. Ej, sobótka, sobótka
 6. Przyjedź mamo na przysięgę
 7. Byłaś tu
 8. Dziewczyna i pejzaż
 9. Kochana
10. Tajemnica pamiętnika
11. Kim jesteś
12. Nie przynoś mi kwiatów dziewczyno
13. Słoneczniki kwiaty
14. Uśmiechajcie się dziewczęta
15. Będziesz Ty
16. Krajobrazy zimy
17. Po co ja za Tobą biegam
18. Przedwieczorna godzina
   Nagrań dokonano w czerwcu 1994 r. w Studiu Manta.
 Skład: Ryszard Poznakowski - instrumenty klawiszowe, śpiew; Sławomir Kowalewski - gitara basowa, śpiew; Marian Lichtman - perkusja, śpiew; Piotr Kuźniak - gitara, śpiew


 CD  A.A. MTJ  MTJCD10714  [2008]
SKALDOWIE - THE BEST - Z KOPYTA KULIG RWIE

   Lista utworów:
 1. Gonić króliczka
 2. Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał
 3. Zgadzam się na ten świat
 4. Medytacje wiejskiego listonosza
 5. Nie domykajmy drzwi
 6. Z kopyta kulig rwie
 7. Wszystko kwitnie w koło
 8. Nie całuj mnie pierwsza
 9. Dwudzieste szóste marzenie
10. Sto tysięcy złotych
11. Prześliczna wiolonczelistka
12. Wieczór na dworcu w Kansas City
13. Dopóki jesteś
14. Agata-Sałata
15. Wierniejsza od marzenia
16. Zagubieni w ulicach miast
17. Życzenia z całego serca
18. Najkrótsza piosenka
   Skład: Andrzej Zieliński - instrumenty klawiszowe; Jacek Zieliński - śpiew, skrzypce, trąbka, fortepian; Konrad Ratyński - gitara basowa; Jerzy Tarasiński - gitara; Jan Budziaszek - perkusja; Grzegorz Górkiewicz - instrumenty klawiszowe oraz Alibabki (3, 10, 16)


 CD  A.A. MTJ  CD MTJ 10289  [2005]
CZERWONE GITARY - THE BEST - NIE ZADZIERAJ NOSA

   Lista utworów:
 1. Powiedz stary, gdzieś ty był
 2. Takie ładne oczy
 3. Matura
 4. Anna Maria
 5. Nikt na świecie nie wie
 6. Nie zadzieraj nosa
 7. Kwiaty we włosach
 8. Płoną góry, płoną lasy
 9. Tak bardzo się starałem
10. Moda i miłość
11. Biały krzyż
12. Dozwolone do lat 18-tu
13. Bo Ty się boisz myszy
14. Wróćmy na jeziora
15. Przed pierwszym balem
16. Historia jednej znajomości
17. Barwy jesieni
18. Nie licz dni


 CD  A.A. MTJ  CDMTJ10288  [2004]
HOMO HOMINI - THE BEST - TOBIE KAROLINO

   Lista utworów:
 1. Drzewa ruszają w drogę
 2. Tobie Karolino
 3. Za dalą dal
 4. Najlepsze z chwil
 5. Z godziny na godzinę
 6. Pegaz albo muł
 7. W tym domu straszy
 8. Ile mamy czasu
 9. On albo ja
10. Mam skłonności do przesady
11. Tyle czasu przed nami jeszcze
12. W rabarbarowym gaju
13. Za siebie
14. Szkoda każdego dnia
15. Wspomnienia o Adelajdzie
16. Rym do rymu
17. Może w maju, może w grudniu
18. Więcej wciąż przed nami


 CD A.A. MTJ  CDMTJ10276  [2004]
WAWELE & JAN WOJDAK - THE BEST - BIAŁY LATAWIEC

    Lista utworów:
 1. Nie szkoda róż
 2. Miłość jak pochodnia
 3. Biały latawiec
 4. Gdzie siódme niebo
 5. Dom, który czeka
 6. Rower nie pije i nie pali
 7. Rita Bonita
 8. Na krakowską nutę
 9. To twój świat
10. Tańca bóg
11. Dopóki jest nadzieja
12. Bayajabaluna
13. Serca gość
14. Zaczarowany fortepian
15. Serce za serce
16. Coś przejdzie obok nas
17. Zapytaj o mnie
18. Zostań z nami melodio



 CD  A.A. MTJ  CDMTJ10098  [2004]
2 PLUS 1 - THE BEST - MAŁY WIELKI CZŁOWIEK

   Lista utworów:
 1. Requiem dla samej siebie
 2. Super szczur
 3. Gdy grali dla nas Rolling Stones
 4. XXI wiek (dla wszystkich nas)
 5. Nic nie boli
 6. Wielki mały człowiek (Ojciec kraju)
 7. Za mało życia
 8. Ocalę cię
 9. Niech w tobie gra coś pięknie
10. Rock antidotum
11. Oszczędzaj serce
12. Niespokojna kołysanka
13. Ameryka cię zje
14. Przyciąganie ziemskie
15. Londyński pub
16. Orły do boju
17. Trochę nadziei na wygraną



 CD A.A. MTJ  CDMTJ10286  [2005]
ZBYSZEK & DANUSIA HAPPY END - THE BEST - JAK SIĘ MASZ KOCHANIE

   Lista utworów:
 1. Jak się masz, kochanie
 2. A ja tęsknię
 3. Trochę złudzeń (ja cię kocham, a ty śpisz)
 4. Ballada o Marii Magdalenie
 5. Słoneczna California
 6. Nadaj do mnie s.o.s.
 7. Dałabym ci serce
 8. Brzegiem morza
 9. Nie ma jak w Ciechocinku
10. W kolorze blue (wybacz mi)
11. Tak mi dobrze
12. Zza siedmiu gór
13. Teraz w sercu ogień
14. Pocałunki, pieszczoty
15. Tak blisko ciebie mam
16. Dobrze się mam, kochanie


  Z pozostałych płyt tego wydawcy, a dotyczących wykonawców związanych w jakiś sposób z polskim bigbitem, można wymienić:

GAYGA - THE BEST - JA RUCHOMY CEL [CDMTJ10406] (2006)
EDWARD HULEWICZ - THE BEST - ZA ZDROWIE PAŃ [CDMTJ10709] (2008)
LICHT-MAN SILENT PLAYERS - TRACES IN THE SAND [CDMTJ10737] (2008)
NO TO CO - KOLĘDOWE ŚPIEWANKI [CDMTJ10897] (2009)
SŁAWOMIR ŁOSOWSKI I TOMASZ ŁOSOWSKI - NOWE NARODZINY [CDMTJ11331] (2012)
SKALDOWIE - MOJE BETLEJEM [CDMTJ10717] (2008)
SKALDOWIE - THE VERY BEST OF [BURSZTYNOWA KOLEKCJA EMPIK] [CDMTJ11560] (2015)
KARIN STANEK - AUTOSTOPEM Z MALOWAMĄ LALĄ (3CD) [CDMTJ90201] (2011)
WOJCIECH KORDA - MÓJ ŚWIAT NIEBIESKO-CZARNY [CDMTJ11598] (2016)
WAWELE & JAN WOJDAK - TĘCZOWE PIOSENKI [CDMTJ10627] (2006)
WAWELE & JAN WOJDAK - ŻÓŁTE PLAŻE [CDMTJ10454] (2006)
WAWELE & JAN WOJDAK - POD CHOINKĘ [CDMTJ10421] (2006)
WAWELE & JAN WOJDAK - ZOSTAŃ Z NAMI MELODIO (5CD+DVD) [CDMTJ90100] (2007)
WAWELE & JAN WOJDAK - BALLADY Z WALIZKI [CDMTJ10920] (2011)

Dostępność dysków trzeba sprawdzić na stronie wydawcy, sklepach stacjonarnych lub internetowych albo na serwisach aukcyjnych.


Źródło: 
  http://www.mtj.pl/label/mtj/artists/