Włodzimierz Wander (szkic biogramu)

  Włodzimierz Wander - saksofonista tenorowy, klarnecista, wokalista, kompozytor. Urodził się 19 kwietnia 1939 r. w Łodzi. W dzieciństwie uczył się gry na skrzypcach i fortepianie. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Łodzi w klasie klarnetu. Na tym instrumencie grał w dixielandowym zespole Tiger Rag, z którym wystąpił w 1959 r. na Juwenaliach w Krakowie. Następnie występował w łódzkiej formacji Modern Jazz Swing, gdzie grali także Andrzej Nebeski i Stanisław Krawczyk.
  W lipcu 1962 r. został saksofonistą Niebiesko-Czarnych, świeżo po triumfie grupy na I Festiwalu Młodych Talentów. Po odejściu Jerzego Kosseli z zespołu (powołanie do wojska) jesienią 1962 r. został liderem grupy i pełnił tą funkcję do czerwca 1964 r. Z formacją trzykrotnie wystąpił na KFPP w Opolu (1963-1965), grał w trakcie letnich "Non Stopów", nagrał 9 "czwórek", 7 singli i kilkadziesiąt utworów dla radia. W grudniu 1963 r. wystąpił z Niebiesko-Czarnymi w paryskiej "Olimpii" w programie "Idole młodzieży" obok Stevie Wondera, Dionne Warwick, Franka Alamo i The Shirelles, a w styczniu 1964 r. zagrał w pierwszej części koncertów Marleny Dietrich w Sali "Kongresowej" w Warszawie. We wrześniu i październiku 1964 r. z formacją koncertował w Szwecji.
  W lipcu 1965 r. odchodzi z Niebiesko-Czarnych i wspólnie z muzykami tego zespołu: A. Nebeskim - perkusja i Zbigniewem Bernolakiem - gitara basowa oraz Czerwono-Czarnych: Wiesławem Bernolakiem - gitara i Piotrem Puławskim - gitara, śpiew, tworzą pierwszą polską "supergrupę" Polanie. Po wspólnej trasie koncertowej z brytyjskim zespołem The Animals w listopadzie 1965 r. krystalizuje się rhythm'n'bluesowe brzmienie Polan. W następnym miesiącu grupa występuje na warszawskiej Gitariadzie. Z zespołem nagrywa 1 LP, 3 "czwórki" i 2 "pocztówki dźwiękowe" oraz kilkadziesiąt utworów dla Polskiego Radia. Z formacją występuje na koncertach w RFN, Skandynawii, ZSRR. Po powrocie z drugiej trasy koncertowej po Związku Radzieckim w marcu 1968 r. grupa zawiesza działalność. We wrześniu tego roku W. Wander razem z A. Nebeskim reaktywują zespół pod nazwą Nowi Polanie, w skład której wchodzą także: Dana Lerska - śpiew; Wojciech Skowroński (eks Hubertusy) - śpiew, pianino; Hubert Szymczyński (eks Drumlersi) - gitara basowa, śpiew; Andrzej Mikołajczak (eks Drumlersi) - organy i Zbigniew Karwacki (eks Januszki) - saksofon altowy, flet. Formacja nie sprostała oczekiwaniom liderów i z końcem roku zakończyła działalność.
  W. Wander wspólnie z D. Lerską tworzy nowy zespół pod nazwą Wanderpol. Grupa debiutuje w lipcu 1969 r. na  III FPŻ w Kołobrzegu, gdzie za piosenkę "We wrzosach" otrzymuje 'Złoty Pierścień". Formacja koncertuje w kraju i ZSRR, stając się grupą akompaniującą solistce grupy (D. Lerskiej) - używa także nazwy Zespół instrumentalny W. Wandera. Wanderpol zarejestrował kilka nagrań radiowych w latach 1969-1971. Lider w 1971 r. rozwiązuje formację, by we wrześniu 1972 r. z nowymi muzykami ją reaktywować na występy w kraju i ZSRR. W sierpniu 1974 r. Wanderpol wystąpił w Sopocie. Następnie grupa wyjechała do Chicago, gdzie występowała w polonijnym klubie "Cafe Polonaise".
  W. Wander w czerwcu 1975 r. powrócił do kraju, by ostatecznie wyjechać do USA w styczniu 1977 r. Wraz ze swoją grupą Wanderpol występował w klubie "Cardinal", który w latach 80-tych stał się własnością muzyka. W klubie występowało wielu polskich wykonawców: Stan Borys, Ryszard Sygitowicz, Karin Stanek, Katarzyna Sobczyk, Wojciech Korda. W lutym 1981 r. W. Wander ze swoim zespołem wystąpił w koncercie charytatywnym w klubie "Milford", obok Krzysztofa Klenczona (ostatni koncert przed wypadkiem) i Krystof Bandu Krzysztofa Krawczyka.    W. Wander przyjechał do Polski w 1991 r. na imprezę "To tylko rock and roll - Trzy dekady rocka", a rok później pojawił się podczas "Koncertu dla Ady". Brał udział w koncertach Polan w 1996 r. i 2009 r.
  W. Wander jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odc. 187 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)


Źródła:
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK'N'ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,  Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. ROCK-SERWIS, Kraków 1995)
 "Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej" - autor:  Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ - Warszawa 2003)
 "Mocne uderzenie - Niebiesko-Czarni" - autor Marek Gaszyński (wyd. Prószyński i S-ka);
 http://tomaszdziubinski.pl/index.php/fotokalendarium/2000-2009



1. Pan Wander w czasie pobytu w USA wydał kilka płyt. Wdzięczny byłbym za pomoc w zrobieniu zestawienia tych albumów.
2. Nie zamieszczam zdjęcia, bo "skończył mi się transfer" w sieci T-Mobile, a kolejne doładowania słono kosztują. Bardzo słono.
Ciekawe, czy tak samo jest u operatorów z Francji i Cypru...

Piotr Puławski (szkic biogramu)

  Piotr Puławski (wł. Peter Steiman) - gitarzysta, wokalista, kompozytor. Urodził się 22 czerwca 1941 r. Pierwsze doświadczenia muzyczne datują się na 1956 r., kiedy zaczął grać na banjo w dixielandowym zespole Vistula Stompers. W latach 1958-1960 nieregularnie występował  jako gitarzysta w swingtecie Janusza Zabieglińskiego.

  Na ogólnopolskiej scenie muzycznej zaistniał w styczniu 1960 r., gdy na I Ogólnopolskim Konkursie Wokalistów Jazzowych w Warszawie zajął 3 miejsce. W roku następnym, podczas występów Czerwono-Czarnych w Warszawie (m. in. na tzw. "fajfach" w restauracji "Kongresowa" oraz na porankach w kinach "Palladium i "Skarpa"), P. Puławski został drugim gitarzystą zespołu. Z grupą występował w letnich "Non Stopach" i obu edycjach autorskiej  akcji zespołu "Czerwono-Czarni szukają nowych talentów" zakończonych Festiwalami Młodych Talentów w latach 1962-1963. Z formacją wystąpił także w trzech pierwszych edycjach KFPP w Opolu (1963-1965) oraz na koncertach w Czechosłowacji i NRD (1964).

  Latem 1965 r. odchodzi z Czerwono-Czarnych i z kolegą z zespołu - gitarzystą Wiesławem Bernolakiem oraz trzema muzykami Niebiesko-Czarnych: basistą Zbigniewem Bernolakiem, saksofonistą Włodzimierzem Wanderem i perkusistą Andrzejem Nebeskim tworzy nowy zespół Polanie. Po okresie prób, jesienią 1965 r., grupa dokonuje nagrań płytowych i radiowych. W listopadzie 1965 r. nowa formacja odbywa wspólną dwutygodniową trasę koncertową z angielskim zespołem The Animals. Dla Polan i P. Puławskiego to moment przełomowy. Grupa  muzycznie zbliżyła się do Anglików, a zafascynowany E. Burdonem P. Puławski przejął wiele z jego stylu stając się największą indywidualnością formacji. W grudniu 1965 r. Polanie występują na warszawskiej "Gitariadzie", a w styczniu 1966 r. w Filharmonii Narodowej. W maju tego roku zespół wyjeżdża na trasę koncertową po RFN i Skandynawii, która trwa do stycznia 1967 r. Po dokonaniu nagrań radiowych grupa koncertuje w kraju i ZSRR. Jesienią 1967 r. Polanie zarejestrowali materiał na debiutancki album i "czwórkę" dla Polskich Nagrań. W listopadzie 1967 r. formacja ponownie wyjechała na serię koncertów do ZSRR, gdzie występowała w składance estradowej z Daną Lerską, Reginą Pisarek i Wojciechem Gąssowskim. Po powrocie z tego tournee w marcu 1968 r. zespół rozpadł się.
  P. Puławski nie wszedł w skład reaktywowanych Polan, ale utworzył własny zespół. Grupę Piotra Puławskiego tworzyli: Mirosław Męczyński (eks Burano And Leske Rom) - gitara; Janusz Zieliński (eks Burano And Leske Rom) - gitara basowa; Andrzej Ibek (eks Drumlersi) - organy i Aleksander Bem (eks Pięciu) - perkusja. W styczniu 1969 r. formacja wystąpiła na IV "Musicoramie", a w maju podczas Telewizyjnej Giełdy Piosenki wykonała utwór "Tu gdzie jesteś ty".
  Po rozwiązaniu grupy lider pojawił się w zespole Władysława Jagiełły. Obok P. Puławskiego grali tam: Z. Bernolak - gitara basowa; Zbigniew Namysłowski - saksofon altowy; Piotr Kott - trąbka i Stanisław Cieslak - puzon.
  Podczas jednego z wyjazdów do Skandynawii zdecydował sie na pozostanie za granicą. Ze Szwecji wyjechał do stolicy Danii - Kopenhagi, gdzie mieszkała jego matka. Stamtąd pod koniec 1970 r. wyjechał do RFN, gdzie zajął się pracą w branży komputerowej. P. Puławski jest do dzisiaj właścicielem firmy Informacji Technologicznej.
W Niemczech mógł oddać się swojej drugiej pasji - lataniu, które wcześniej uprawiał w kraju. Odnowił licencję lotniczą,  którą nabył wcześniej w Polsce. Z powodzeniem zajął się akrobacjami powietrznymi. W tym bardzo niebezpiecznym sporcie osiągnął wiele: został instruktorem latania akrobatycznego i kilka razy był członkiem niebieckiej kadry narodowej, biorąc udział w mistrzostwach świata.
  P. Puławski uczestniczył w próbach reaktywacji Polan w 1996 r. i 2009 r.. Brał udział w kilku koncertach, które w nowym tysiącleciu dali Czerwono-Czarni. Na jednym z nich, który odbył się w warszawskiej Sali Kongresowej 30 listopada 2007 r., potwierdził swoją muzyczną formę doskonale wykonując dwa utwory: "The House of the Rising Sun" i "Unchain My Heart".
  Dyskografię Piotra Puławskiego tworzą płyty nagrane z zespołami Czerwono-Czarni i Polanie.

Piotr Puławski (Polanie)
Po lewej Andrzej Nebeski.

Źródła:
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK'N'ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,  Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. ROCK-SERWIS, Kraków 1995)
 "Mocne uderzenie - Czerwono-Czarni" - autor Marek Gaszyński (wyd. Prószyński i S-ka);
 "Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej" - autor:  Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ - Warszawa 2003)
 http://tomaszdziubinski.pl/index.php/fotokalendarium/2000-2009
  kontakt z Panem Piotrem na Facebook'u
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=4094137913401&set=a.4094135233334.2148192.1281394050&type=3&theater  (zdjęcie)

1. Wielkie dzięki dla Pana Piotra za uzupełnienie informacji i korektę nieścisłości.

Andrzej Nebeski

  Andrzej Nebeski - perkusista, pianista. Urodził się 27 marca 1939 r. w Przemyślu. Debiutował w szkolnych zespołach muzycznych. Gry na perkusji uczył się w Średniej Szkole Muzycznej w Łodzi oraz w szkole wojskowej, gdzie grał w Reprezentacyjnej Orkiestrze Wojska Polskiego. Z jazzowymi zespołami Włodzimierza Gulgowskiego i Zbigniewa Bizonia występowal w klubie studenckim "Pod Siódemkami" w Łodzi.
   Latem 1963 r. zostaje perkusistą grupy Niebiesko-Czarni, która przeszła w tym czasie gruntowną zmianę składu. Oprócz A. Nebeskiego formację wówczas tworzyli: Janusz Popławski - gitara; Krzysztof Klenczon - gitara; Zbigniew Podgajny (eks Luxemburg Combo) - organy, pianino, harmonijka ustna; Zbigniew Bernolak (eks Karmazyn) - gitara basowa; Włodzimierz Wander - saksofon tenorowy; Czesław Niemen - śpiew; Bernard Dornowski - śpiew; Marek Szczepkowski - śpiew. W grudniu tego roku w składzie poszerzonym o dwoje byłych wokalistów Czerwono-Czarnych: Helenę Majdaniec i Michaja Burano Niebiesko-Czarni wystąpili w paryskiej "Olimpii" w programie "Idole młodzieży" (12-25.12.1963), gdzie wystąpili także: 13-letni wówczas Steve Wonder oraz Dionne Warwick, Frank Alamo i The Sherelles. Po powrocie do Polski grupa zagrała w pierwszej części koncertów Marleny Dietrich w Sali "Kongresowej" (18-20.01.1964 r.). Zespół wziął udział w II KFPP w Opolu, gdzie otrzymał wyróżnienie. Z początkiem września Niebiesko-Czarni wyjechali na dwumiesięczną trasę koncertową w Szwecji. Po powrocie  grupa koncertowała w kraju i nagrała dla Polskiego Radia ponad 30 utworów, z których większość nie ukazała się na płytach. W czerwcu następnego roku formacja wystąpiła na III KFPP w Opolu, gdzie wyróżniono  Wojciecha Kordę i Piotra Janczerskiego.
   W lipcu 1965 r. A. Nebeski wraz z W. Wanderem i Z. Bernolakiem odchodzą z Niebiesko-Czarnych. Z dwoma byłymi gitarzystami Czerwono-Czarnych: Piotrem Puławskim i  Wiesławem Bernolakiem tworzą zespół Polanie. Formacja w założeniach miała obywać się bez solisty, jedynie okazjonalnie występował z grupą Wojciech Gąssowski. Po okresie prób i trasie koncertowej po kraju, na przełomie października i listopada zespół zrealizował swoje pierwsze nagrania radiowe i płytowe. W listopadzie 1965 r. formacja występuje wraz z The Animals na jej koncertach w Polsce. Zaowocowało to zmianą brzmienia grupy na ostrzejsze. W. Bernolak zaczyna grać na organach, a zafascynowany E. Burdonem P. Puławski wyrasta na "frontmana" zespołu. W grudniu Polanie "Can-canem" Offenbacha otworzyli w Warszawie "Gitariadę". W styczniu 1966 r. grupa wystąpiła w Filharmonii Narodowej,  następnie odbyła serię koncertów w kraju i nagrała kolejne utwory dla Programu III Polskiego Radia. W maju Polanie, jako drugi polski zespół beatowy, koncertowali w krajach Europy Zachodniej. Trasa grupy obejmowała kluby młodzieżowe Skandynawii i RFN. W styczniu 1967 r., po powrocie do Polski, formacja nagrała dla Programu III PR i Młodzieżowego Studia "Rytm" kolejne utwory. Później grupa koncertowała w kraju i ZSRR. Jesienią 1967 r. Polanie zarejestrowali materiał na debiutancki album i "czwórkę" dla Polskich Nagrań. W listopadzie tego roku formacja wyjechała znowu do ZSRR, gdzie występowała w składance estradowej z innymi polskimi wykonawcami. W marcu 1968 r. zespół się rozpadł.
  We wrześniu 1968 r. A. Nebeski wraz z W. Wanderem reaktywowali Polan, angażując młodych poznańskich muzyków. Grupę tworzyli: Dana Lerska - śpiew; Wojciech Skowroński (eks Hubertusy) śpiew, pianino; Hubert Szymczyński (eks Hubertusy) - gitara basowa, śpiew; Andrzej Mikołajczak (eks Drumlersi) - organy; Zbigniew Karwacki (eks Januszki) - saksofon altowy, flet. Z końcem września grupa dokonała nagrań dla Programu III PR i Młodzieżowego Studia "Rytm". Oficjalny debiut zespołu miał miejsce w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki (3.10.1968). Żywot nowej formacji był krótki - grupa rozpadła się z końcem roku.
  Niezrażony tym faktem A. Nebeski w styczniu 1969 r. zakłada nowy zespół, który debiutuje pod nazwą Grupa O! (w domyśle: O! To grają właśnie oni!). Z Polan, oprócz grającego na perkusji lidera, pozostali: W. Skowroński - śpiew, pianino; H. Szymczyński - gitara basowa, puzon, śpiew; A. Mikołajczak - organy i Z. Karwacki - saksofon. W lutym grupa dokonała pierwszych nagrań radiowych, a po debiucie w Telewizyjnym Ekranie Młodych 11 lutego 1969 r. formacja, kierując się decyzją telewidzów, zmienia nazwę na Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego. Po nawiązaniu współpracy z Haliną Frąckowiak, kariera formacji nabrała rozpędu, o czym świadczą kolejne przeboje: "Napisz proszę:; "Gdzie jest wczorajszy dzień"; "Czekam tu"; "Ze mną bądź". Grupa wzięła udział w w VII KFPP w Opolu, wykonując nagrodzoną piosenkę "Czekam tu", a podczas II FPŻ w Kołobrzegu wyróżniono utwór "Już lat 25". Grupa w ciągu pierwszego roku przeszła głębokie zmiany personalne. Odeszli W. Skowroński i H. Szymczyński, na krótko współpracę podjęli Z. Bernolak - gitara basowa i Tadeusz Gogosz - gitara basowa. W drugiej połowie 1969 r. wykrystalizował się skład zespołu, który występował przez półtora roku: H. Frąckowiak - śpiew; Jerzy Kozłowski - śpiew; W. Gąssowski - śpiew; Marek Mataczyński - gitara basowa; Z. Karwacki - saksofon; Aleksander Michalski - saksofon; A. Mikołajczak - organy i A. Nebeski - perkusja. Formacja nagrywała kolejne przeboje: "Za mną nie oglądaj się"; "Prezent od wiosny"; "Nie tą drogą"; "Moja mała sprawa". Aranżacje, eksponujące brzmienie saksofonów i organów, tworzyły charakterystyczny styl grupy, obywającej się, jako jedna z nielicznych w Polsce bez gitary solowej. ABC wykonywało muzykę z pogranicza rhythm and bluesa, soulu i popu. Nie stroniło od tzw. piosenek zaangażowanych i żołnierskich, co świetnie pasowało do ówczesnej rzeczywistości. W 1970 r. oprócz wyróżnienia za "Barwy ziemi" na VIII KFPP w Opolu grupa zdobyła II nagrodę podczas IV FPŻ w Kołobrzegu. Wojaże zagraniczne ograniczały się do koncertów w Rumunii i Bułgarii (1970) oraz NRD i Jugosławii (1971).
  Wiosną 1971 r. nastąpiła gruntowna zmiana składu ABC. Z zespołu odeszli: W. Gąssowski, A. Michalski, A. Mikołajczak,  J. Kozłowski i Z. Karwacki. Nowym organistą grupy został Marian Zimiński (eks Hard Road), a gitarzystą najpierw Tomasz Myśków (eks zesp. Maryli Rodowicz), a potem Mirosław Męczyński (eks Bizony). Rezygnacja z sekcji instrumentów dętych spowodowała całkowitą zmianę brzmienia zespołu i wyraźny kryzys popularności. Rok zakończył się właściwie tylko jednym przebojem - "Idę dalej".
  Po odejściu H. Frąckowiak, w lutym 1972 r. nowym wokalistą grupy został Grzegorz Szczepaniak. Z nim ABC dokonało nagrań radiowych. W marcu A. Nebeski rozwiązał grupę, aby wrócić do Niebiesko-Czarnych, z którymi zarejestrował album "Naga". Miesiąc później na listy przebojów weszła piosenka "Asfaltowe łąki" w wykonaniu nie istniejącego już zespołu.
  Jesienią tego samego roku ABC zostało reaktywowane z wokalistką Marią Głuchowską (eks Trzy Korony). Grupę tworzyli wówczas: M. Zimiński - organy; Winicjusz Chróst (eks System) - gitara; Andrzej Pawlik (eks Niebiesko-Czarni) - gitara basowa i A. Nebeski - perkusja. Po miesiącu z grupy odszedł W. Chróst, później w ABC grali jeszcze: M. Męczyński (eks zesp. Haliny Frąckowiak) - gitara; Stefan Sendecki - pianino i Jarosław Śmietana (eks Hall). Zespół istniał jeszcze rok, wylansowując jeszcze utwór "Ogrody słońca". Był to jednak tylko łabędzi śpiew formacji, która zakończyła działalność niemal niezauważenie z końcem 1973 r.
   A. Nebeski w 1974 r. wyjechał do Szwecji, gdzie przez pewien czas występował z M. Zimińskin i M. Męczyńskim, węgierską Panonią, a później szwedzką orkiestrą Lobos. Od jesieni 1980 r. muzyk grał w orkiestrze Rune Linderstrama. W 1986 r. A. Nebeski wystąpił na "Old Rock Meeting" w Sopocie, a rok później w koncercie "Przeżyjmy to jeszcze raz - 25 lat Niebiesko-Czarnych". W 1992 r. wziął udział w koncercie pamięci Ady Rusowicz - "Niebiesko-Czarni Adzie". Od wiosny 2009 r. Andrzej Nebeski gra i występuje z zespołem "Korda-Nebeski Band" w skład którego wchodzą ponadto: Wojciech Korda, Andrzej Mikołajczak, Tomasz Dziubiński i Leszek Muth. W 2010 r. odchodzi z grupy, która jesienią tego roku zmienia nazwę na Korda Band.(*)

Dyskografię Artysty tworzą albumy, EP-ki i single nagrane z zespołami Niebiesko-Czarni, Polanie i Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego.

Andrzej Nebeski i ABC
Od lewej: Marian Zimiński, Andrzej Nebeski, Mirosław Męczyński, Grzegorz Szczepaniak, Marek Mataczyński

Źródła:
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej autor - Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa, 2003);
wikipedia
http://4.bp.blogspot.com/-8l9Tnoooiew/UpZcqJyfH1I/AAAAAAAAAx8/XK7m4C5okZE/s1600/1424496_10200865774076295_748542565_n.jpg  (zdjęcie)
(*) http://tomaszdziubinski.pl/index.php/fotokalendarium/2010-2019

Strona Artysty: http://nebeski.se/ jest "w budowie" (This webpage is under construction, please contact us for more information.), choć datowany jest: Posted on Feb. 15th, 2010 by Nebeski  Nie znam się na programowaniu, ale myślę, że nie tylko ja pomogę w jej stworzeniu. 
Nie mogę wejść na stronę:  http://wojtekkorda.pl/  aby tam spróbować zweryfikować informacje ze strony Pana Tomasza Dziubińskiego.

Polski bigbit w serii "Z Archiwum Polskiego Radia"

  Przeglądając ofertę firm fonograficznych pod kątem wydawanych albumów wykonawców bigbitowych nie można nie wspomnieć o Polskim Radiu. Kilka lat temu ta firma wydała kilkanaście albumów w serii "Z Archiwum Polskiego Radia", wśród których znalazło się 8 tytułów rodzimych zespołów młodzieżowych z lat 60-tych i 70-tych.

Z Archiwum Polskiego Radia vol. 4 - Filipinki - Nagrania radiowe z lat 1963-1972 (Polskie Radio PRCD 1078-1079) (2008) (2 CD)

   CD 1:
 1.Pity Pity
 2.Parasolki
 3.Batumi
 4.Dzieci Pireusu
 5.Spacer po porcie
 6.I sommarens soliga dagar
 7.Praczki z Portugalii
 8.Ave Maria no morro
 9.Filipinki to my
10.Charleston nastolatków
11.Babunia z portretu
12.Bal Arlekina
13.Do widzenia, profesorze
14.Piosenki twego snu
15.Rozśpiewani rówieśnicy
16.Wala twist
17.Ballada o kimś dalekim
18.Siedmiu chłopców
19.Tarap tarap
20.Znajdź sobie dziewczynę
21.Tłok na plaży
22.Nie ma go
23.Weselmy się
24.Wiosna majem wróci
25.Białe muszelki
26.Za dużo wrażeń
  CD 2:
 1.On tu jest
 2.Dam ci wszystko, co zechcesz
 3.Jeśli kochasz - nie mów mi o tym
 4.Nie wierz chłopcom
 5.Nic nie wraca
 6.Co się odwlecze
 7.Ja się w tobie nie zakocham
 8.Po ulicy chodzę
 9.Królewski zamek
10.Ze mną od dziś
11.Filipinki to my
12.Bal Arlekina
13.Charleston nastolatków
14.Ballada o kimś dalekim
15.Do widzenia, profesorze
16.Rówieśnicy
17.Wala twist
18.Tłok na plaży
19.Nie powtarzaj się
20.Weselmy się
21.Wiosna majem wróci
22.Odjechali chłopcy
23.Biała brzózka pośród miasta
24.Byli tacy jak my
25.Regulaminowa piosenka
26.Pokochał ją bez granic
27.Królewski zamek


Z Archiwum Polskiego Radia vol. 5 - Romuald I Roman - Nagrania radiowe z lat 1968-1976 (Polskie Radio PRCD 1039-1040) (2007) (2 CD)

  CD 1:
 1.Kto poznał ten świat
 2.Znasz ten dom
 3.Pytanie czy hasło
 4.Człowiek
 5.A ja nigdy i basta
 6.Kamień
 7.Bobas
 8.Będziesz Panią w moim piekle
 9.Talizmany
10.Na Twój znak
11.Twoje słowa jak łubin
12.Wszystko Ci kupiłem
13.Czy potrafię
14.Gdyby przebaczać mogli wszyscy
15.Jak dwie rzeki
16.W białą noc
  CD 2:
 1.Spacer Mleczną Drogą
 2.Towarowy rusza do Indii
 3.Coś we mnie drzemie
 4.Wędrujesz tak
 5.Towarowy rusza do Indii (live)
 6.Coś we mnie drzemie (live)
 7.Idź dalej
 8.Patrycja
 9.Wieczorny Nokturn
10.Wszystko Ci kupiłem
11.XXI zbliża się wiek
12.XXI zbliża się wiek (wersja instrumentalna)
13.Płonie ognisko
14.Idź dalej (wersja 2)
15.Kto
16.Coś we mnie drzemie


Z Archiwum Polskiego Radia vol. 6 - Grupa Pakt - Nagrania radiowe z lat 1969-2000 (Polskie Radio PRCD 1066-1067) (2007) (2 CD)

  CD 1:
 1.Ballada o wiatrakach
 2.Osiołkowi w żłobie dano
 3.Można i tak
 4.Czarna róża
 5.Chłopiec ze snów
 6.Od kochania
 7.Rydwan
 8.To trudno
 9.Fiolki garściami
10.Ziemia obiecana
11.Milczy kamień przy drodze
12.Hare Krisna
13.Złote słowa
14.Polubić
15.Nauczyłem siebie
16.Myślę o sobie w trzeciej osobie
17.Późna jesień
18.Kogel-mogel
19.Tulipany
20.Żal do motyli
21.Przyjdą chłopcy
22.Żaglem przez zmierzch
23.Żołniez wraca pod dach
24.Hej, Wrocławianie
  CD 2:
 1.Gdzież ona nocuje
 2.Listopadowa miłość
 3.Pół godziny z Tobą
 4.Zębate koła czasu
 5.Dobro i zło
 6.Dialog pretensjonalny
 7.Romantyczny świat
 8.Dookoła nas
 9.Uciekajmy
10.Fiołki garściami
11.Romantyczny świat 2
12.Uciekajmy
13.Ballada o wiatrakach (wersja koncertowa)
14.Czarna róża (wersja koncertowa)
15.Ziemia obiecana (wersja koncertowa)
16.Pogoń za diabłem (wersja koncertowa)
17.Żal do motyli (wersja koncertowa)
18.Żolnierz wraca pod dach (wersja koncertowa)
19.Szeregowiec Gitara (wersja koncertowa)
20.Przyjdą chłopcy (wersja koncertowa)


Z Archiwum Polskiego Radia vol. 7 - Tajfuny - Nagrania radiowe z lat 1964-1966 (Polskie Radio PRCD 1080) (2008) (CD)

  CD:
 1.Białe wzgórza
 2.Czas rozmowy
 3.Niespokojna noc
 4.Przed burzą
 5.Zwrotnik Raka
 6.Bluzeczka zamszowa
 7.Głos prerii
 8.Na Ornaku
 9.Niepotrzebny parasol
10.Rozstanie z morzem
11.Sezam otwarty
12.Stalowa woda
13.Na kosmodromie
14.Nieoczekiwane rozwiązanie
15.Optymistyczna melodia
16.Przez mrok
17.Spacer przy Księżycu
18.Tramwaj numer 24
  Dodatkowe nagrania koncertowe:
19.Białem wzgórza
20.Droga na Księżyc
21.Powiem nie
22.Tramwaj numer 24
23.Zwrotnik Raka
24.Dom wschodzącego słońca
25.Taniec z szablami
26.Sygnał zespołu Tajfuny
27.Ej, ta droga
28.My i oni
29.Bo róża też kolce ma
30.Dlaczego niedźwiedź w zimie śpi


Z Archiwum Polskiego Radia vol. 8 - Grupa Stress - Nagrania radiowe z lat 1972-1979 (Polskie Radio PRCD ) (2008) (2 CD)

  CD 1:
 1.Ciężką drogą
 2.Dwa lata świetlne
 3.Wsród krzyży z ramionami
 4.Konfiteor
 5.Granica życia
 6.Fatamorgana
 7.Granica życia (wersja 2)
 8.Ciężką drogą (wersja 2)
 9.Cybernetyczna pamięć dnia
10.Hazard
11.Inkwizycja
  CD 2:
 1.Dwa lata świetlne (wersja 2)
 2.Honkey John Western
 3.Siedem lat
 4.Spacer we troje
 5.Pociągi do nikąd
 6.Cichy poniekąd zaułek
 7.Curiosum sztuki
 8.Gilotyna
 9.Teoria powstania
10.Wejść do własnej głowy


Z Archiwum Polskiego Radia vol. 9 - Test - Nagrania radiowe z lat 1971-1975 (Polskie Radio PRCD 1060) (2008) (CD)

  CD:
 1.Antonina
 2.Do zobaczeniaw świat
 4.Sam sobie żeglarzem
 5.Masz wszystko to, co trzeba mieć
 6.Na Twojej dłoni
 7.Przygoda bez miłości
 8.Żółw na Galapagos
 9.Wybij sobie z głowy
10.Po horyzontu kres
11.Świat jaki jest
12.Livin'in Sin
13.Smoke On The Water
14.Śnij o mnie
15.Inna jest noc
16.Gdy gaśnie w nas płomień
17.Bez problemów
18.Nie bądź taka pewna siebie
 Nagrania dodatkowe:
19.Walcz o życie
20.Keep On Rolling


Z Archiwum Polskiego Radia vol. 14-15 - Czerwone Gitary - Nagrania radiowe z lat 1967-1980 (Polskie Radio PRCD 1201-1204) (2008) (4 CD)

  CD 1:
 OPOLE 1967:
1.Zapowiedź
2.To właśnie my
3.Zapowiedź
4.Przed pierwszym balem
5.Wędrowne gitary
6.Zapowiedź
7.Byle co
8.Zapowiedź
9.Nikt na świecie nie wie
10.Zapowiedź
11.Co za dziewczyna
12.Barwy jesieni
13.Tuż przed zachodem słońca
14.Zapowiedź / Nie zadzieraj nosa
15.Jak mi się podobasz
16.Zapowiedź
17.Co za dziewczyna
18.Stracić kogoś
19.Historia pewnej znajomości
20.Nie zadzieraj nosa
21.Zapowiedź
22.Jak mi się podobasz
23.Barwy jesieni
  CD 2:
 OPOLE 1968:
1.Niebieskooka
2.Zapowiedź
3.Moda i miłość
4.Takie ładne oczy
5.Niebieskooka
6.Takie ładne oczy
 SOPOT 1968:
7.Biały krzyż
8.Takie ładne oczy
9.Anna Maria
10.Anna Maria [Bis]
11.Zapowiedź
 OPOLE 1969:
12.Biały krzyż
13.Tak bardzo się starałem
14.Powiedz stary gdzieś ty był
15.Dozwolone do lat 18-tu
16.Trzymając się za ręce
17.Biały krzyż
 KOŁOBRZEG 1969:
18.Biały krzyż
 OPOLE 1969:
19.Tak bardzo się starałem
20.Biały krzyż
21.Powiedz stary gdzieś ty był
  CD 3:
 OPOLE 1970:
1.Zapowiedź
2.Czekam na Twój przyjazd
3.Bez naszej winy
4.Pani Nadziejo
 OPOLE 1971:
5.Płoną góry, płoną lasy
6.Płoną góry, płoną lasy (Bis)
 SOPOT 1971:
7.Uczę się żyć
8.W drogę
9.Płoną góry, płoną lasy
 OPOLE 1972:
10.Droga, którą idę
11.Ziemia śpiewa
 OPOLE 1974:
12.Droga, którą idę
13.Tak bardzo się starałem
14.Płoną góry, płoną lasy
 OPOLE 1975:
15.Słowo jedyne-Ty
16.Zapowiedź
17.Ciągle pada
18.Ciągle pada
19.Zapowiedź
 ZIELONA GÓRA 1976:
20.Niebo z moich stron
21.Niebo z moich stron (bis)
22.Wieczór na redzie
 OPOLE 1976:
23.Niebo z moich stron
24.Port piratów
  CD 4:
 SOPOT 1977:
1.Zapowiedź
2.Niebo z moich stron
3.Nie spoczniemy
 ZIELONA GÓRA 1979:
4.Wieczór na redzie
5.Wschód słońca w stadninie koni
6.Nie spoczniemy
 OPOLE 1979:
7.Nie zadzieraj nosa
8.Historia jednej znajomości
9.Takie ładne oczy
10.Tak bardzo się starałem
11.Anna Maria
12.Płoną góry, płoną lasy
13.Nie spoczniemy
14.Niebo z moich stron
15.Nie zadzieraj nosa
16.Nie spoczniemy
17.Takie ładne oczy
18.Cała sala śpiewa (nagranie z Jerzym Połomskim)
19.Zapowiedź
 KOŁOBRZEG 1980:
20.Z rozkazu serca


Z Archiwum Polskiego Radia vol. 16-17 - Skaldowie - Nagrania radiowe z lat 1966-1990 (Polskie Radio PRCD 1197-1200) (2008) (4 CD)

  CD 1:
 OPOLE 1966:
1.Niepotrzebne słowa
2.Pamiętasz jak mi powiedziałaś
3.Jutro odnajdę Ciebie
4.Wieczorna opowieść
5.Work Song
6.Ballada o biedaku
7.Dzień niepodobny do dnia
 OPOLE 1967:
8.Na wirsycku
9.Ballada wędrownych rycerzy
10.Stary młyn
11.Uciekaj, uciekaj
12.Czasem kochać chcesz
13.Między nami morze
14.Zabrońcie kwitnąć kwiatom
15.Nocne tramwaje
16.Sady w obłokach
 OPOLE 1968:
17.Wspólny jest nasz świat
18.Sen dla mojej dziewczyny
19.Rodzi się ptak
20.Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał
21.Nie całuj mnie pierwsza
  KOŁOBRZEG 1968:
22.Zielone oczy Anny
  CD 2:
 OPOLE 1969:
1.Cała jesteś w skowronkach
2.Medytacje wiejskiego listonosza
3.Dwadzieścia minut po północy
4.Bas
5.Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał
6.Nadejdziesz od strony mórz
7.Był taki czas
8.Wiązanka piosenek o Warszawie
 SOPOT 1969:
9.Medytacje wiejskiego listonosza
 OPOLE 1970:
10.Póki ludzie sSię kochają
11.W żółtych płomieniach liści
12.Nie ma szatana
13.Od wschodu do zachodu słońca
 KOŁOBRZEG 1970:
14.Póki ludzie się kochają
15.Marszowa śpiewka
16.Nadejdziesz od strony mórz
17.Outro
  CD 3:
 OPOLE 1971:
1.Ty
2.Wszystkim zakochanym
 KOŁOBRZEG 1971:
3.Wiosną iwojną pękała ziemia
4.Tyś jest naszą
5.Kapral ci pomoże
6.Malowany żołnierz
 OPOLE 1972:
7.Pożegnanie poetki
8.Pod śliwką
 OPOLE 1973:
9.Na granicy dnia
 OPOLE 1974:
10.Słowa do matki
 OPOLE 1975:
11.Rodzi się ptak
12.W żółtych płomieniach liści
13.Nie ma szatana
14.Wieczór na dworcu w Kansas City
15.Pożegnanie Poetki
16.Życzenia z całego serca
 OPOLE 1976:
17.Wszystko kwitnie wkoło
18.Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma
19.Sto tysięcy złotych
  CD 4:
 OPOLE 1977:
1.Nie widzę Ciebie w swych marzeniach
2.Dopóki jesteś
 OPOLE 1978:
3.Pachnie chlebem
4.Popołudnie z tobą
 OPOLE 1979:
5.Cała jesteś w skowronkach
 OPOLE 1980:
6.Białe chorągwie wisien
7.Twą jasną widzę twarz
 OPOLE 1987:
8.Nie domykajmy drzwi
 OPOLE 1988:
9.Ty
10.Prześliczna wiolonczelistka
 OPOLE 1990:
11.Harmonia świata
12.Przed wielkim lustrem
 KOŁOBRZEG 1990:
13.Wiązanka przebojów
 WARSZAWA 1990:
14.Prześliczna wiolonczelistka
15.Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał

W tej serii wydano także dwupłytowy album z nagraniami Seweryna Krajewskiego:

Z Archiwum Polskiego Radia vol. 10 - Seweryn Krajewski - Nagrania radiowe z lat 1977-1987) (Polskie Radio PRCD 1078-1079) (2008) (2 CD)

  CD 1:
1.Kochałem panią
2.Kwiat
3.Śpiewka o kamykach
4.Śpiewka o pękniętym sercu
5.Śpiewka o śmierci szeregowca Gwardii
6.Pogoda na szczęście
7.Co każdy chłopiec wiedzieć powinien
8.Daruj nam, Wisło
9.Dwie Sowy
10.Siądziemy dziś przy świecach
11.Długie te nasze jesienie
12.A jeśli ja szewcem jestem
13.Pod niebami
14.Sama chciała
15.Jakżeś niestała
16.Kiedy mnie już nie będzie
17.Papier ścierny
18.Stan podgorączkowy
19.Ziemio błękitno-szara
  CD 2:
1.Gdzie kochają nas
2.Ach, skąd
3.Byłem stary
4.Pijmy wino za kolegów
5.Serce wróć
6.Najpiękniejsza
7.Przemija uroda w nas
8.Kolęda rozsianych po świecie
9.O, gwiazdeczko, coś błyszczała
10.Chory na smutek
11.Nie tylko ja
12.Wakacje w Amsterdamie
13.Wszyscy do szalup
14.Lekki zawrót głowy
15.Proste wzruszenia
16.Broadway
17.Mija już wiek
18.Co każdy chłopiec wiedzieć powinien (wersja 2)
19.Dwie sowy (wersja 2)


Reszta wydanych tytułów w tej serii to albumy wykonawców spoza nurtu bigbitowego:

Z Archiwum Polskiego Radia vol. 1 - Chór Czejanda - Nagrania radiowe z lat 1949-1959 (Polskie Radio PRCD 1037-1038) (2007) (2 CD)

Z Archiwum Polskiego Radia vol. 2 - Stanisław Grzesiuk - Nagrania radiowe z lat 1959-1962 (Polskie Radio PRCD ) (2007) (2 CD)

Z Archiwum Polskiego Radia vol. 3 - Edward Ciuksza [Orkiestra Mandolinistów Edwarda Ciukszy] - Nagrania radiowe z lat 1955-1971 (Polskie Radio PRCD ) (2007) (2 CD)

Z Archiwum Polskiego Radia vol. 11 - Violetta Villas - Nagrania radiowe z lat 1960-1970 (Polskie Radio PRCD ) (2007) (2 CD)

Z Archiwum Polskiego Radia vol. 12 - Szlagiery lat 50. - Nagrania radiowe z lat 1951-1959 (Polskie Radio PRCD ) (2007) (2 CD)

Z Archiwum Polskiego Radia vol. 13 - Anna German - Nagrania radiowe z lat 1961-1979 (Polskie Radio PRCD ) (2008) (Reedycja 2013) (2 CD)

Wydany został także dwupłytowy album Perfectu z koncertowymi nagraniami z 1981 roku:

Z Archiwum Polskiego Radia - Perfect - Nagrania koncertowe z 1981 r. (Polskie Radio) (2013) (2CD)


  Ze swojej strony mogę tylko ubolewać, że w tej serii państwowa firma, z - często podkreślaną "misją" - nie wydała nagrań grup: Czerwono-Czarni, Niebiesko-Czarni, Trubadurzy, No To Co, Polanie, ABC, Dżamble, Klan, Blackout, Breakout... Listę można by ciągnąc dalej. Myślę, że na takie płyty znalazłoby się sporo osób, które by je kupiły. A tak nagrania leżą w archiwach pokrywając się kurzem...

Marek Karewicz - BIG-BEAT (wydawnictwo książkowe)

Marek Karewicz - BIG-BEAT 

Autorzy: Marek Karewicz i Marcin Jacobson

Wydawnictwo: SQN (Sine Qua Non)

Data wydania: 2 kwietnia 2014

Format: 215x231 [mm]

Liczba stron: 192

  W reklamie tej książki na stronach sklepów internetowych możemy przeczytać:

  „Big-beat” to zbiór wspomnień Marka Karewicza, jednej z najbarwniejszych i najbardziej rozpoznawalnych osobowości naszej powojennej sceny muzycznej, okraszone kilkuset zdjęciami z jego archiwum. Z opowieści Karewicza można się dowiedzieć, jak funkcjonowała polska estrada w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. Książkę czyta się jednym tchem, ponieważ Karewicz – wspaniały gawędziarz – ma dar opowiadania. Jego historie z życia gwiazd rodzącego się w Polsce rock’n’rolla są pełne życia, humoru, a czytelnik znajdzie w nich mnóstwo wcześniej niepublikowanych informacji dotyczących najważniejszych wydarzeń i postaci tamtych czasów. Co najważniejsze, nie są to tylko pochwały, Karewicz dzieli się z czytelnikami obserwacjami i komentarzami często kontrowersyjnymi. To przezabawna, a zarazem fascynująca opowieść o tym jak w czasach absurdy i zniewolenia, hartowała się polska estrada i kim byli z bliska ludzie, których przeboje pamiętamy po dzień dzisiejszy.

  Na kolejnych stronach „Big Beatu” znajdziecie opowieści o Czesławie Niemenie, Karin Stanek, Marku Grechucie, Kasi Sobczyk, Krzysztofie Klenczonie, Helenie Majdaniec, Tadeuszu Nalepie, Adrianie Rusowicz, Józefie Skrzeku, Stanie Borysie, Wojciechu Gąssowskim, Franciszku Walickim, a nawet i Karolu Wojtyle i biskupie Macharskim. Karewicz opisuje też kulisy funkcjonowania wielu zespołów, m.in.: SBB, Czerwonych Gitar, Czerwono- i Niebiesko- Czarnych, Breakout, Skaldów, Budki Suflera, No To Co, Klanu czy Testu.

Na innej stronie możemy przeczytać:
  Marek Karewicz big-beatu nie lubił. Był człowiekiem jazzu.  Gwiazdy nowej muzyki fotografował inaczej – z dystansem, ironią, a nawet pobłażaniem.  Jego wspomnienia to nie tylko sentymentalny obraz złotej ery polskiej estrady lat 60., ale też prawdziwa kopalnia anegdot zza kulis.
Czesław Niemen opuszczający, z do bólu prozaicznego powodu, bankiet u Roda Stewarta
Poszukiwania Skaldów w radzieckiej psychuszce
Rozpacz Marka Grechuty na widok okładki
Koncert Stana Borysa dla jednej osoby, a nawet nocna wódka z księdzem Karolem Wojtyłą…
Marek Karewicz osiągnął to, że kiedy ogląda się jego zdjęcia, to słyszy się muzykę.
- Wojciech Mann
Człowiek-ikona. Jego opowieści są równie wymowne jak zdjęcia, które robił.
- Piotr Metz
Nie wyobrażam sobie życia muzycznego w Polsce bez Marka i jego fotografii.
- Marek Piekarczyk

Od siebie mogę dodać dwie uwagi:
  Po pierwsze: Wspaniały album, pełen zdjęć autora  wspomnień, czasami publikowanymi po raz pierwszy w wydaniu książkowym, jak np. foto ostatniego składu Grupy ABC z Marią Głuchowską jako wokalistką formacji. Dla samych fotografii tam zamieszczonych warto tą książkę mieć w swoich zbiorach. Ilustracje zamieszczone w albumie nie zawsze przedstawiają wykonawców w sytuacjach zawodowych, czasem wręcz odwrotnie:

  Po drugie: Wspomnienia Pana Marka zawarte w tej książce, zawierające Jego subiektywne oceny, są dosyć surowe dla ówczesnych muzyków. Jako uczestnik tamtych wydarzeń, nie związany emocjonalnie z bigbitem, miał - trzeba przyznać - bardzo trzeźwy ogląd sytuacji. Postacie F. Walickiego, Cz. Niemena i innych tuzów rodzimego bigbitu opisane są z punktu widzenia osoby znającej ówczesne uwarunkowania polityczne i obyczajowe, co - przynajmniej dla tych osób - nie zawsze jest pozytywne. Inna rzecz, że w swoich ocenach autor nie zawsze mieści się w granicach dobrego smaku. Mnie - osobiście - rażą niektóre "przedstawienia" wykonawców, które czasem - jak w przypadku Heleny Majdaniec - przekraczają granice dobrego smaku. Tym bardziej, że chodzi o osobę już nieżyjącą...

  Podsumowując, omawiana tu książka, to wspaniały album dla wszystkich miłośników rodzimego bigbitu. Fotografie, wybrane przez autorów, to prawdziwe perełki. Także, przedstawiony z osobistej perspektywy, komentarz do ówczesnych wydarzeń wart jest przeczytania. Myślę, że nikt z nabywców tej książki nie będzie rozczarowany!

PS. Dziękuję mojej kochanej żonie za tak miły prezent!

Wejście rocka (audycja radiowa)

  Dziś wpis z rodzaju sprawdzianu z grzebania w pamięci, więc proszę wybaczyć nieścisłości, poprawki mile widziane.
  W lutym lub marcu 1985 r. w Magazynie Muzycznym "Rytm" emitowanym w godz. 14-16 na antenie Programu I Polskiego Radia zostało nadanych 10 odcinków dokumentalnego serialu dźwiękowego pod tytułem "Wejście rocka". Autorem, jak pomnę, był redaktor Rozgłośni Opolskiej Polskiego Radia, którego nazwiska nie pamiętam.
  "Wejście rocka" przedstawiało wydarzenia i wykonawców pierwszego, pionierskiego okresu rozwoju polskiej muzyki rockowej (ściślej rock'n'rollowej albo jak ją w naszym kraju nazywano big-beatowej) - od pierwszych prób z końca lat 50-tych do końca roku 1964. Wybór daty końcowej swego serialu autor motywował tym, że w 1965 r. powstały zespoły Czerwone Gitary, Skaldowie, Polanie, czyli prawdziwe, ówczesne gwiazdy naszej muzyki bigbitowej, co uznał za cezurę wejścia tej muzyki w okres "dojrzałości".
  W tym serialu autor ukazywał nie tylko znane w całym kraju gwiazdy: Czerwono-Czarnych i Niebiesko-Czarnych, ale też inne, dla mnie wtedy nieznane, zespoły jak np. Luxemburg Combo, Big Beat Sextet. To była dla mnie, wówczas nastolatka, wspaniała edukacyjna audycja o pionierskim okresie bigbitu w Polsce. Nieoceniona perełka w tamtych, dość smutnych, czasach.
  Każdy z odcinków trwał, o ile pamiętam, 10-15 minut, a cały serial składał się z 10 części.
  Więcej tej audycji już nie słyszałem. Napisałem, w sprawie tej serii audycji, do archiwum Polskiego Radia w Warszawie, ale miła pani odpowiedziała mi, że w tamtejszych zbiorach nie ma tej audycji i, być może, znajdzie się w Opolu. Na e-maile pisane do rozgłośni opolskiej nie doczekałem się odpowiedzi...
  Jak na razie ślad po tej audycji zaginął. Mnie - na razie - zniechęciła ta cisza ze strony osób odpowiedzialnych w Radiu Opole za kontakty e-mailowe ze słuchaczami. Ale nie trzeba się poddawać, a być może, ktoś bardziej przebojowy pomoże? Szkoda, aby tak wspaniała audycja zaginęła w mroku dziejów!
  Ciekawe, czy ktoś oprócz mnie pamięta o tej wspaniałej serii?

Bumerang (gdański)

  Zespół wokalno-instrumentalny Bumerang  powstał wiosną 1976 r. w Gdańsku z inicjatywy Franciszka Walickiego i pod patronatem Bałtyckiej Agencji Artystycznej. Nazwa grupy została wybrana w wyniku plebiscytu ogłoszonego wśród trzech tysięcy słuchaczy podczas pierwszego konceru formacji w hali gdańskiej "Olivii". Pierwszy skład zespołu stanowili: Piotr "Pastor" Buldeski (eks Grupa Dominika) - śpiew, gitara, harmonijka ustna; Krzysztof Ciepliński (ur. 3 sierpnia 1952 r. w Sieradzu, eks Grupa Dominika) - gitara, skrzypce elektryczne; Zdzisław Grzesiewicz (ur. 17 stycznia 1951 r. w Grodzisku Mazowieckim) - fortepian, gitara, śpiew; Roman Kęszycki (eks Grupa Dominika) - gitara basowa; Adam Błaszyński (eks Grupa Dominika) - perkusja, instrumenty perkusyjne. Kierownikiem artystycznym i programowym grupy został Franciszek Walicki, a kierownikiem organizacyjnym - Jerzy Mocek.
  W swoją pierwszą trasę koncertową po Polsce formacja wyruszyła w połowie czerwca 1976 r. prezentując program pt. "Siedem kolorów tęczy". 4 sierpnia tego roku Bumerang wystąpił na imprezie "Pop Session '76" (wystąpili także m. in.: Kombi, H. Frąckowiak i Hokus, Romuald i Roman, G. Łobaszewska i Ergo Band).
  Pierwszy skład formacji nie przetrwał zbyt długo i już w 1976 w składzie pojawili się: Jerzy Goleniewski (eks Quorum, Breakout, Dzikie Dziecko) - gitara basowa; Ryszard Sygitowicz (eks Dzikie Dziecko) - gitara i Zbigniew Wesołowskim (eks Breakout) - perkusja.
  W styczniu 1977 r. do grupy dołącza Janusz Popławski (ur. 20 października 1938 r.; eks Niebiesko-Czarni) - gitara, kierownik muzyczny. Pozostałymi członkami zespołu wtedy byli: P. Buldeski - śpiew, gitara, harmonijka ustna; Z. Grzesiewicz - fortepian, instrumenty klawiszowe, gitara, śpiew; R. Sygitowicz - gitara, skrzypce, śpiew; J. Goleniewski - gitara basowa i Jan Pluta (ur. 12 września 1953 r. w Gdańsku; eks Sekwens) - perkusja. W czerwcu 1977 r. zespół odbywa wspólną trasę koncertową z grupą Breakout w kilku miejscowościach województwa wrocławskiego, a latem tego roku - samodzielnie - w województwie katowickim.
  Bumerang wylansował przeboje: "To nie mnie o to pytaj" i "Aut" ze słowami Jacka Grania (F. Walickiego) oraz "W stylu country" - utwór instrumentalny R. Sygitowicza. Grupa dokonała kilku nagrań dla Polskiego Radia, m. in. "Czy mnie jeszcze pamiętasz"; " To mnie o to nie pytaj"; "I znów się śni wiśniowy sad";"Nie ma sprawy w rytmie funky". Formacja regularnie występowała w cyklicznym programie telewizyjnym "Nie pij tyle", gdzie wykonywała m. in. piosenki: "Po kieliszku pierwszym jest ci lepiej"; "Zwracamy się do pań"; "Beata i Krzyś"; "Tato nie śpij w te święta". Piosenkę "To nie mnie o to pytaj" na pocztówce dźwiękowej wydała firma Tonpress (R 0809-II).
   W styczniu 1978 r. formacja występuje w dyskotece restauracji "Crystal" w Gdańsku. W tym samym miesiącu Bumerang bierze udział w konkursie PAGART-u dla wykonawców występujących na statkach pasażerskich, ale - mimo zakwalifikowania - zespół rezygnuje, ze względu na "zbyt niskie honoraria". W tym samym roku grupa kończy działalność.
 Z. Grzesiewicz zmarł 26 grudnia 1996 r w Grodzisku Mazowieckim.
 J. Popławki zmarł 27 grudnia 2004 r. w Gdyni.
 P. Buldeski zmarł 6 lutego 2005 r.
 K. Ciepliński zmarł 3 stycznia 2008 r. w Warszawie.
 J. Pluta zmarł 6 lutego 2013 r.

Bumerang (1976)
Od lewej: K. Ciepliński, A. Blaszyński, P. Buldeski, Z. Grzesiewicz, R. Kęszycki. 
Z arch. Romana Kęszyckiego (Luna i Ampli)

Żródła:

Janusz Popławski - Byłem Niebiesko-Czarny czyli pół wieku z gitarą (Wydawnictwo Bernardinum - 2005)
http://polskirocklat60i70.blogspot.com/2013/04/bumerang.html
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1437517473159781.1073741848.100007046256733&type=3
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=4418364971684&set=o.197304373617223&type=3&theater (zdjęcie)
miesięcznik Non Stop - numery: 07/1976; 08/1976; 11/1978
http://kppg.waw.pl/plyta.php?plyta=5847

Afisz zawarty na stronie internetowej: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1437517473159781.1073741848.100007046256733&type=3  zawiera sporo błednych informacji. Powstanie grupy przesuwa na 1977 r., choć w lipcowym numerze Non Stopu z 1976 r. jest informacja o formacji. Jest także taki akapit: " Zespół nagrywał muzykę do filmu fabularnego :Bezkresne horyzonty" w reżyserii Stanisława Barei." Jednak żadne z dostępnych źródeł przedstawiających filmografię reżysera nie potwierdzają realizacji filmu o takim tytule. Natomiast "Bezkresne horyzonty" to polski tytuł francuskiego filmu z 1952 r. "Horizons sans fin" (http://www.filmweb.pl/film/Bezkresne+horyzonty-1952-100506). Na tymże afiszu są wypisane nagrania radiowe i telewizyjne zespołu. Oby choć w tej materii autor nie mijał się z prawdą...

Piotr Janczerski

  Piotr Janczerski (wł. Piotr Janik) - wokalista, gitarzysta, autor tekstów piosenek, aktor, scenarzysta, reżyser.
  Urodził się 8 września 1938 r. w Łodzi. Artystę fascynował teatr, w 1961 r. ukończył Wydział Reżyserii Państwowej Szkoły Instruktorów Teatrów Amatorskich w Łodzi. Wiosną 1962 r. został konferansjerem Niebiesko-Czarnych, a dwa lata później także wokalistą tej grupy. W 1965 r. zaśpiewał na jednym z koncertów festiwalu opolskiego piosenkę "Mój przyjaciel cień". Występ był udany i wokalista dostał wyróżnienie. W 1967 r. P. Janczerski założył w ramach Niebiesko-Czarnych grupę skifflową, w której udzielał się m. in. Jerzy Grunwald (eks Ślęzanie). Propozycje grupy ("Pożar w Kwaśniewicach"; "Dzisiaj pada deszcz"; "Gdy chciałem być żołnierzem") uzyskały sporą popularność.
  27 sierpnia 1967 r. P. Janczerski rozpoczął próby z samodzielną grupą. W skład formacji wchodzili także: J. Grunwald - gitara, śpiew; Jerzy Krzemiński (eks Trubadurzy - gitara, śpiew); Bogdan Borkowski (eks Trubadurzy) - gitara basowa, bandżo, harmonijka ustna, śpiew; Aleksander Kawecki (eks Trubadurzy) - perkusja; Jerzy Rybiński (eks Kanon Rytm) - gitara basowa, śpiew i Jan Stefanek - organy, pianino. Grupa zadebiutowała, jeszcze bez nazwy, 5 grudnia 1967 r. podczas programu telewizyjnego  Młodzieżowy Klub Piosenki "Po szóstej", zwracając uwagę widzów oryginalnym repertuarem łączącym folklor z muzyką skifflową. Na konkurs na nazwę zespołu, ogłoszony podczas występu telewizyjnego, napłynęło kilka tysięcy propozycji. Ostatecznie wybrano nazwę No To Co i Piotr Janczerski (pełna nazwa: Grupa Skifflowa No To Co i Piotr Janczerski, od 1970 r. - No To Co i Piotr Janczerski).
   W styczniu 1968 r. grupa No To Co rozpoczęła występy estradowe w całym kraju. W kwietniu zespół wyjechał do Montreux na festiwal "Złota Róża". Zapowiadani jako "Warszawska Grupa Skifflowa" miesiąc później wystąpili w Rzymie na I Europejskim Festiwalu Muzyki Rozrywkowej. Później przyszły najważniejsze krajowe imprezy: VI KFPP w Opolu (nagroda za piosenki "Po ten kwiat czerwony" i "Te opolskie dziouchy"); I Festiwal Zespołów Młodzieżowych o Złotą Kotwicę Sopockiego Lata 1968 r. (drugie miejsca dla P. Janczerskiego i grupy); VIII MFP w Sopocie i I Festiwal Pieśni Zaangażowanej w Zabrzu. 8 września zespół wystąpił na stadionie "Dziesięciolecia" podczas Święta Plonów. W grudniu grupa przygotowała z Alibabkami program TV "Hej, kolęda deska" (reż. Ewa Bonacka), który w wersji scenicznej pokazywany był w styczniu i lutym 1969 r. w wielu miastach Polski, a na przełomie 1969 i 1970 r. - w USA i Kanadzie.
   Lata 1968-1970 to najlepszy okres w karierze grupy No To Co. Zespół często koncertował w kraju i za granicą (Francja, Węgry, Czechosłowacja, ZSRR, Bułgaria, Rumunia, USA, Kanada, RFN, Wielka Brytania). Formacja wystąpiła na III FPŻ w Kołobrzegu (nagroda za piosenkę "Gdy chciałem być żołnierzem", wyróżnienie za "Pod okienkiem"); V Festiwalu "Bratysławska Lira"; VIII KFPP w Opolu; X MFP w Sopocie; festiwalu "Folk Country" w Pradze. 18 stycznia 1969 r. No To Co wzięło udział w targach MIDEM w Cannes. 12 czerwca otrzymała "Złotą Płytę" za album "Nikifor". No To Co, jako jedynej grupie beatowej, przyznano Nagrodę Państwową 3 stopnia "za propagandę polskiego folkloru i twórcze wykorzystanie rodzimej muzyki ludowej". Na II Festiwalu (Plebiscycie) Zespołów Młodzieżowych o Złotą Kotwicę Sopockiego Lata 1969  P. Janczerski ponownie zdobył "Srebrną Kotwicę" w kategorii solistów.
   Z myślą o zagranicznych rynkach No To Co nagrało singiel dla CBS oraz album "So What". Wiosną 1970 r.grupa wzięła udział w realizacji filmu TV "Jutro teleturniej miast". Później zespół uczestniczył w filmie "Milion za Laurę" (reż. Hieronim Przybył, prem. 8.06.1971). Grupa wystąpiła w widowiskach telewizyjnych: "No To Co na przedmieściu"; "Przyśpiewki ludowe" i "Te opolskie dziouchy - przeboje No To Co". Kolejne widowisko muzyczne pt. "Zielona Łączka" zaprezentowano we fragmencie na IX KFPP w Opolu (1971). Niemniej imponująco wyglądały przeboje zespołu: "Gdy chciałem być żołnierzem"; "Te opolskie dziouchy"; "Zielony mosteczek"; "Po ten kwiat czerwony"; Franek - lodziarz"; "Ach, Franka Franka"; "Lubię patrzeć w twoje oczy"; "Gramofon"; "Defilady". W 1971 r. P. Jaczerski odchodzi z formacji.
  We wrześniu 1971 r. Piotr Janczerski założył zespół wokalno-instrumentalny pod patronatem klubu "Pod Witrażem" w Łodzi. Grupa zadebiutowała - jeszcze bez nazwy - 2 kwietnia 1972 r. podczas telewizyjnego programu "Tele-Echo", prezentując piosenki "Gospoda Pod kogutem" i "Obraz zapamiętany". Gośćmi programu byli także członkowie krakowskiego Bractwa Kurkowego, co dało pomysł na nazwę zespołu. Debiutanckich nagrań dokonano na dwóch sesjach dla Młodzieżowego Studia "Rytm", część z nich ukazała sie na pierwszej "czwórce" zespołu.
   W skład Bractwa Kurkowego 1791 wchodzili: P. Janczerski - śpiew; Janusz Hryniewicz - gitara, flet, harmonijka ustna, śpiew; Ryszard Godyń - gitara, banjo, śpiew; Krzysztof Murek - gitara basowa, śpiew; Zbigniew Nowak (eks Vox Remedium) - pianino, cytra, bongosy, śpiew. W 1972 r. Janczerski zaczął tworzyć wraz z Bractwem Kurkowym 1791 teatr piosenki związany z łódzkim Teatrem Rozmaitości, kreując swą grupę na głównego wykonawcę tworzonych widowisk. Pierwszy z programów, "Pejzaże polskie", zaprezentowano w 1972 r. m. in. w Starej Prochowni w Warszawie, a później na XII MFP w Sopocie. Z końcem 1972 r. formacja nagrała debiutancką płytę długogrającą "Polskie dzwony". Następnym spektaklem był "Już gwiazdeczka się kolebie", kolejny  -  "Życie, miłość, folk" - zrealizowano już w nowym składzie. Zespół tworzyli: P. Janczerski - śpiew; Zbigniew Nowak - pianino, cytra, bongosy, śpiew; Dominik Kuta - gitara, flet, śpiew; Andrzej Thenard - gitara i Jerzy Górzyński - gitara basowa. W 1974 r. formację zasilili: Eugeniusz Mańko (eks Spisek Sześciu) - perkusja i Elzbieta Linkowska (eks Pro Contra) - śpiew.
   Bractwo Kurkowe 1791 uczestniczyło w XI KFPP w Opolu (1973), gdzie nagrodzono utwór "Koleiny"; na VII FPŻ w Kołobrzegu (1973) zespół wywalczył "Srebrny Pierścień" za piosenkę "W wojsku nie jest źle". Ponadto w latach 1973-1974 grupa wystąpiła poza konkursem na XIII MFP w Sopocie, X Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie oraz Festiwalu Mody w Gdańsku ("Złoty Medal" za program "Muzyka i moda). Zespół gościł też trzykrotnie w ZSRR.
   W grudniu 1974 r. po powrocie z trzeciej trasy koncertowej z grupą rozstał się Z. Nowak, a na początku 1975 r. nowym perkusistą bractwa Kurkowego 1791 został Henryk Tomala (eks Test), a D. Kutę zastąpił Wojciech Michalczyk (eks zesp. Stana Borysa).
    Wypadek samochodowy, kończący kilkutygodniowe tournee Bractwa Kurkowego 1791 po Szwecji i Norwegii, spowodował czasowe zawieszenie działalności i kolejną zmianę składu. Jesienią 1975 r. przed wyjazdem do USA i Kanady grupę tworzyli: P. Janczerski - śpiew; W. Michalczyk - gitara; Tadeusz Kłoczewiak (eks Test) - gitara basowa; Paweł Dubowicz (eks Fair) - fortepian, instrumenty klawiszowe; Wojciech Meller (eks Safari) - perkusja, śpiew; Zbigniew Mrozowski (eks Grupa Bluesowa "Stodoła") - perkusja. Po koncertach w krajach skandynawskich zespół przedstawił w kraju program "Muzykon na głos ludzki". W czerwcu 1977 r. grupa po raz drugi wyjechała do USA, gdzie występowała w serii koncertów dla Polonii amerykańskiej, prezentując utwory zarówno z dawnego repertuaru No To Co, jak i najnowsze swoje kompozycje. Podczas tego pobytu zespół P. Janczerskiego zmienił nazwę na Bractwo.
   Bractwo tworzyli: P. Janczerski - śpiew; Tomasz Myśków (eks Saloon) - gitara; Zbigniew Dziubiński (eks Trubadurzy) - gitary; Tomasz Rostkowski (eks Trubadurzy) - instrumenty klawiszowe; Henryk Bednarski - gitara basowa i Tadeusz Każmierczak - perkusja. Zespół, działający pod patronatem Stowarzyszenia  Muzyków Estradowych, zaprezentował w 1978 r. swój nowy program "Przez ranczo szoł chłop" w Teatrze Rozmaitości. Obok P. Janczerskiego w skład grupy wchodzili: Henryk Szpernol (eks Twarze; Hokus) - gitara, śpiew; Krystian Wilczek (eks Apokalipsa) - gitara basowa; Adam Pilawa (eks 2 Plus 1) - pianino, skrzypce; Jacek Berenthal (eks Hokus) - instrumenty klawiszowe, śpiew; Janusz Ziomber (eks Krzak) - perkusja. Później nowymi muzykami zostali: Andrzej Sidło - gitara, harmonijka ustna; Jerzy Kobiałko - gitara basowa; Stanisław Fijałkowski - pianino, flet, kierownik muzyczny; Tadeusz król - saksofon, wiolonczela;  Janusz Hernandez - perkusja.
   W 1979 r. zespół jeszcze raz zmienił nazwę. Jako Express Band  grupa wystąpiła na XIII FPŻ w Kołobrzegu (1979) i wkrótce przestała istnieć. Od tej pory Piotr Janczerski działał samodzielnie, powołując od czasu do czasu okazjonalne zespoły, m. in. w 1980 r. Fraction.  w latach 1983-1985 współpracował z grupą Babsztyl. W latach 80-tych założył w Łodzi Country Club. W 1987 r. wziął udział w w koncercie jubileuszowym Niebiesko-Czarnych - "Przeżyjmy to jeszcze raz".
  Na estradę powrócił we wrześniu 1993 r. z reaktywowaną grupą No To Co, w której skład weszli także: J. Krzemińskim, B. Borkowskim, J. Stefankiem, J. Rybińskim, A. Kaweckim oraz zaproszonym Dariuszem Królem - instrumenty klawiszowe i tercetem wokalnym: Urszula Błaszczyńska, Irena Gałązka i Daria Pakosz. W sierpniu grupa dokonała nagrań radiowych, a 21 września 1993 r. wyruszyła w trasę koncertową „No To Co – Tour of Poland ‘ 93”. W latach następnych grupa zbierała się na koncerty w Polsce i za granicą. Po kilku latach wokalista, ze względów zdrowotnych, zdecydował, że jego występy z formacją będą okajonalne.
  P. Janczerski jest laureatem wielu nagród zdobytych z zespołami No To Co i Bractwo Kurkowe 1791 oraz indywidualnych, m. in. medalu 200-lecia USA za - przygotowane dla Polonii amerykańskiej - widowisko "Wieczerza wigilijna u księcia Radziwiłła Panie Kochanku", nagrody państwowej III Stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz nagrody Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za popularyzację polskiego folkloru w twórczości estradowej.

Piotr Janczerski

Źródła:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK'N'ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock-Serwis, Kraków, 1995 r.)
"Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej" - autor: Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ - Warszawa 2003)
http://www.bibliotekapiosenki.pl/binaries/multimedia/osoby_grafiki/janczerski_piotr2.jpg (zdjęcie)

Popołudnie z młodością (seria 11 CD firmy Alcom) (1991)

  W 1991 r. firma Alcom wydała serię 11 płyt CD z utworami rodzimej muzyki młodzieżowej lat 60-tych. Każda płyta zawiera wiele, wówczas po raz pierwszy opublikowanych na CD, nagrań wykonawców polskiego bigbitu. Cała seria to prawdziwy rarytas, a ceny poszczególnych
płyt na portalach aukcyjnych przekraczają, niestety, moje możliwości. A sama firma to jakaś efemeryda, bo oprócz 11 płyt tej serii wydała potem tylko 3 CD i zakończyła swą działalność.

CD ALCD 000 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 0
MŁODZIEŻOWE STUDIO "RYTM"

Czerwono-Czarni - Pistachio Heaven / Niebiesko-Czarni - Mamo, nasza mamo / Maciej Kossowski i Czerwono-Czarni - Dwudziestolatki / Wojciech Korda i Niebiesko-Czarni - Czy będziesz sama dziś wieczorem / Piotr Szczepanik i Ricercar 64 - Żółte kalendarze / Ada Rusowicz i Niebiesko-Czarni - Nie lubię kłamać / Katarzyna Sobczyk i Czerwono-Czarni - Mały książę / Czesław Niemen, Akwarele i Alibabki - Domek bez adresu / Polanie - A ty pocałujesz mnie / Czerwone Gitary - Takie ładne oczy / Breakout - Gdybyś kochał, hej! / Stan Borys i Bizony - Spacer dziką plażą / No To Co - Franio lodziarz / Trubadurzy - Znamy się tylko z widzenia / Dżamble - W dzień i w noc / Czesław Niemen i Akwarele - Czy mnie jeszcze pamiętasz / Trubadurzy - Ej, Sobótka, Sobótka / Czerwone Gitary - Płoną góry, płoną lasy / Nurt - Parter na klaustrofobię

CD ALCD 001 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 1
CZERWONO-CZARNI I ICH KONKURENCI

Zbigniew Bizoń i Czerwono-Czarni - A on do wojska / Siostry Panas i Tajfuny - Jest jak jest / Karin Stanek i Czerwono-Czarni - Za późno, szkoda słów / Toni Keczer i Czerwono-Czarni - Przyjdzie kiedyś taki dzień / Katarzyna Sobczyk i Czerwono-Czarni - Kto wie, o czym szumi wiatr / Katarzyna Sobczyk i Czerwono-Czarni - Zaklinacz / Katarzyna Sobczyk i Czerwono-Czarni - Nucę sobie / Maciej Kossowski i Czerwono-Czarni - Jak dobrze mi z tym / Maciej Kossowski i Czerwono-Czarni - Augustyna / Maciej Kossowski - Wakacje z blondynką / Ada Rusowicz i Niebiesko-Czarni - Nie bądź na mnie taki zły / Ada Rusowicz i Niebiesko-Czarni - Ja już od tygodnia o tym wiem / Czerwone Gitary - Roztańczone niebo / Czerwone Gitary - Nie dla mnie taka dziewczyna / Tarpany - Cień i ty  / Zbigniew Bizoń i Czerwono-Czarni - Remont-twist / Karin Stanek i Czerwono-Czarni - Minuta ciszy / Toni Keczer i Czerwono-Czarni - Trzeba iść

CD ALCD 002 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 2
RICERCAR 64 PIOTR SZCZEPANIK

Piotr Szczepanik i Ricercar 64 - Żółte kalendarze / Piotr Szczepanik i Ricercar 64 - Zabawa podmiejska / Piotr Szczepanik i Ricercar 64 - Goniąc kormorany / Ricercar 64 - Rozzłoszczone niedźwiadki / Piotr Szczepanik i Ricercar 64 - Niedomówienia / Piotr Szczepanik i Tajfuny - Puste koperty [A kiedy już kogoś pokochasz / Nobody's Darling But Mine] / Piotr Szczepanik - Lepiej nie pytaj / Ricercar - Zatopione słońca / Piotr Szczepanik - Nigdy więcej / Piotr Szczepanik - Zanim zaśniesz / Ricercar 64 - Polka zamiast kwiatów / Piotr Szczepanik - Dzień niepodobny do dnia / Piotr Szczepanik - Nie jestem sobą / Ricercar 64 - Oszukani w miłości / Urszula Dudziak i Ricercar 64 - Lis i winogrona / Helena Majdaniec i Ricercar 64 - Już raz było tak / Ricercar 64 - Portret mistrza / Ricercar 64 - Sylwia

CD ALCD 003 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 3
CZERWONO-CZARNI

O mnie się nie martw / Dwudziestolatki / Napiszę do ciebie z dalekiej podróży / Trzynastego / Jimmy Joe / Mały książę / Agatko, pocałuj / Jedziemy autostopem / Nie bądź taki szybki, Bill / Ława ande drom sownakuno ćchon [Gdy pójdę w drogę, wezmę ze sobą księżyc] / Dla młodych ten twist / Chłopiec z gitarą / Był taki ktoś / Nie bój się ciemności / Pod papugami / Pistachio Heaven

CD ALCD 004 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 4
CZERWONE GITARY

Płoną góry, płoną lasy / Dozwolone do lat 18-tu / W drogę / Tak bardzo się starałem / Anna Maria / Była to głupia miłość / Jesień idzie przez park / Chciałbym, aby uśmiech Twój dziś należeć do mnie mógł / Rok z kapryśną dziewczyną / Anna M. / Nie licz dni / Hej przyjacielu / Kwiaty we włosach / Dzień jeden w roku / Matura

CD ALCD 005 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 5
BIZONY, TAJFUNY, DŻAMBLE, NURT

Bizony - Spacer dziką plażą / Bizony - Na wierchach wieje wiatr / Bizony - Gdzie odnajdę swoje szczęście / Bizony - Żeby uciec trzeba mgły / Bizony - Lepiej późno niż wcale / Tajfuny - Sezam otwarty / Tajfuny - Jak jest mnie tak jest tobie / Tajfuny - Niepotrzebny parasol / Tajfuny - Bo róża kolce ma / Dżamble - W noc i w dzień / Dżamble - Chciałbym się zabawić / Dżamble - Wpatrzeni w siebie /Dżamble - Zakochani staruszkowie / Nurt - Rock bez tytułu / Nurt - Parter na klaustrofobię / Nurt - Morze ognia / Nurt - Na odległość rąk / Nurt - Akrobata

CD ALCD 006 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 6
NIEBIESKO-CZARNI

Czy będziesz sama dziś wieczorem / Nie lubię kłamać / Hej, tam w dolinie / Wiem, że nie wrócisz / Nie pukaj do mych drzwi / Kulawy Wojtek / Idzie dysc / Katarzyna Sobczyk, Klaudiusz Maga i Czerwono-Czarni - Hipopotam / Tu jest świat / Gdybyś, to tak miała... / Smutny list / Mamo, nasza mamo / Stary niedźwiedź mocno śpi / Nuna / Ach / Opuszczony dom

CD ALCD 007 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 7
PIOTR JANCZERSKI I NO TO CO CZESŁAW NIEMEN AKWARELE

Czesław Niemen i Akwarele - Wspomnienie / Czesław Niemen i Akwarele - Dziwny jest ten świat / Czesław Niemen i Akwarele - Pod papugami / Czesław Niemen i Akwarele - Czy mnie jeszcze pamiętasz / Czesław Niemen i Akwarele - Baw się w ciuciubabkę / Czesław Niemen i Akwarele - Czas jak rzeka / Czesław Niemen i Akwarele - Stoję w oknie / Czesław Niemen i Akwarele - Sukces / Czesław Niemen i Akwarele - Domek bez adresu / Czesław Niemen i Akwarele - Allilah / No To Co - Z soboty na niedzielę / No To Co - Franio lodziarz / No To Co - Hej, bystra woda / No To Co - W naszej wiosce uciechy / No To Co - Kocham swoje miasto

CD ALCD 008 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 8
CZERWONE GITARY 2

Posłuchaj, co ci powiem / Takie ładne oczy / Jeśli tego chcesz / Mija rok / Niebo z moich stron / Stop człowiek sam / My z XX wieku / Jedno jest życie / Kamienne niebo /Jest wszystko tak samo, a jednak nie tak / Uczę się żyć / Florentyna / Dzień, najwyżej dwa / Uczę się żyć

CD ALCD 009 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 9
CHOCHOŁY, SKALDOWIE, POLANIE, GRUPA TEST

Chochoły - Naście lat / Chochoły - Amot a kysz / Tadeusz Woźniak i Dzikusy - Kiedy mówisz coś / Skaldowie - Gdy skończysz wiek młody / Skaldowie - Ulica, której szukam / Skaldowie - Milcząca dziewczyna / Skaldowie - Upał na plaży / Polanie - Dlaczego tak mnie traktujesz / Polanie - Nieprawda, nie wierzę / Polanie - A ty pocałujesz mnie / Polanie - Nie tylko ty / Polanie - Nie wiem sam / Blackout - Płomienie / Breakout - Gdybyś kochał, hej! / Breakout - Wołanie przez Dunajec / Klan - Nie sadźcie rajskich jabłoni / Test - Antonina / Test - Sam sobie żeglarzem / Test - Przygoda bez miłości

CD ALCD 010 Alcom (1991)
POPOŁUDNIE Z MŁODOŚCIĄ VOL. 10
TRUBADURZY

Znamy się tylko z widzenia / Krajobrazy / Ej, Sobótka, Sobótka / Nigdy więcej nie spotkamy się / Przyjedź mamo na przysięgę / Baba z wozu, koniom lżej / Pod jesień/  Drzewa nad Wisłą / Kasia /
Odjechałaś, nie wiem sam, dokąd / Niekochane dziewczyny / Zakochali się trubadurzy / Wiera, Wiera, czarne oczy miałaś / Cóż wiemy o miłości / Kogo szukasz, kogo wołasz / Kochana / Tajemnica pamiętnika


Źródła:
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock'n'Roll - 1959-1973 - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Janusz Zając (wyd. Rock-Serwis, Kraków 1995)
http://muzyczne-wykopalisko.blogspot.com/2013/02/alcom-kompletny-katalog.html
Ilustracje - pierwsze zdjęcia nadesłał Pan Dariusz, a następne, także zdjęcia, zostały nadesłane w kilku e-mailach przez czytelników tego bloga. Wielkie dzięki!

Dalej poszukiwany jest dokładny skan okładki pierwszej płyty (ALCD 000). Czytelnik, który miałby tą okładkę i mógłby ją podesłać, mógłby liczyć na wdzięczność pozostałych czytelników tego bloga. Dokładne skany okładek  płyt całej serii mile widziane!

Polskie teledyski z lat 60-70 (plus 2 późniejsze) [dokument filmowy]

  Dziś materiał znaleziony na starym, jeszcze sprawnym, dysku twardym. Nie pamiętam, skąd ten materiał do mnie dotarł. Może z chomików?
  A sam materiał, to fragmenty różnych audycji znagranych z programu TV Polonia, być może na kasecie VHS. Szkoda, że żaden z poszczególnych "odcinków" nie jest nagrany w całości. Ale cieszmy się tym, co jest...

Spis utworów:
 1. No To Co - Te opolskie dziouchy
 2. No To Co - Po ten kwiat czerwony
 3. No To Co - Wiązanka góralska
 4. Dwa Plus Jeden - Chodź, pomaluj mój świat
 5. Czesław Niemen, Enigmatic i Alibabki - Jednego serca
 6. Skaldowie - Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał
 7. Wojciech Korda i Niebiesko-Czarni - Niedziela będzie dla nas
 8. Czerwone Gitary - Nie zadzieraj nosa
 9. Trubadurzy - Uśmiechajcie się dziewczęta
10. Krzysztof Klenczon i Trzy Korony - Kronika podróży, czyli ciuchcią w nieznane
11. Urszula Sipińska - Zapomniałam
12. Katarzyna Sobczyk i Czerwono-Czarni - Mały książę
13. Czesław Niemen - Pod papugami
14. Czerwone Gitary - Historia jednej znajomości
15. Zbigniew Wodecki - Chałupy Welcome To
16. Rotary - Lubiła tańczyć
17. Katarzyna Sobczyk i Czerwono-Czarni - O mnie się nie martw

Dane techniczne:
Czas trwania filmu: 43 min. 43 sek.
Rozmiar pliku: 163 MB
Wymiary klatki filmu: 320 x 240 pikseli
Audio - szybkość transmisji bitów: 128 kb/s