niedziela, 13 czerwca 2021

Lunatycy [szkic biogramu]

   Zespół wokalno-instrumentalny Lunatycy powstał w Lubaczowie pod koniec 1963 r. Twórcą grupy działającej przy lubaczowskich Zakładach Roszarniczych był Wojciech Okrojek, który do współpracy zaprosił muzyków nie tylko z Lubaczowa. Pierwszy skład formacji tworzyli: Henryk Głowa - saksofon tenorowy; Franciszek Pelc - fortepian, organy; Zbigniew Dziundzio - gitara; Marta Rusin - śpiew; Janusz Dyś - perkusja; Leszek Zawisza - gitara basowa. Z zespołem okazjonalnie śpiewały Maria Grądzka i Irena Dubiel, a przez pewien czas współpracował drugi gitarzysta, Maciej Dietl. Grupa przyjęła nazwę Lunatycy, jako konkurencja powstałej wcześniej Luny, po której przejęła funkcję reprezentacyjnego zespołu Zakładów Roszarniczych, a jednocześnie reprezentacyjnej formacji miejskiej. Muzycy występowali w czerwono-czarnych ubraniach sfinansowanych przez zakład patronacki.
  Repertuar grupy opierał się w dużej mierze na piosenkach Czerwono-Czarnych oraz aktualnych przebojach światowych.
  Muzycy Lunatyków grę w zespole łączyli z komercyjną pracą w innych miastach. Brak czasu oraz nieporozumienia na tle osobistym doprowadziły do prawie zupełnej zmiany składu 1965 r.
  Nowy skład grupy tworzyli: Józef Homik - organy, śpiew, kierownik muzyczny; J. Dyś - perkusja; Jerzy Urgalski (eks Kationy) - gitara basowa; Józef Dobrowolski (eks Kationy) - gitara; Roman Dobrzański (eks Kationy) - gitara, śpiew; Zofia Pliś - śpiew i Barbara Solga - śpiew.
  W latach 1965-1967 Lunatycy byli (obok Dziewiątki) muzyczną wizytówką Lubaczowa. Rozpoczęli tradycję grania tzw. "fajfów" dla młodzieży oraz zapewniali oprawę muzyczną imprez okolicznościowych. Koncerty prowadzili jako konferansjerzy W. Okrojek i Ziemowit Rokosz.
  Repertuar Lunatyków w tym czasie zawierał polskie wersje przebojów The Beatles, The Rolling Stones, The Animals i innych popularnych wtedy wykonawców zagranicznych z polskimi tekstami Józefa Dobrowolskiego i Jerzego Urgalskiego. Ponadto grupa wykonywała piosenki polskich wykonawców: Czerwonych Gitar, Niebiesko-Czarnych. Sporą część repertuaru stanowiły własne kompozycje J. Homika i R. Dobrzańskiego do tekstów W. Okrojka i J. Dobrowolskiego. Najbardziej znane to: "Gdy kończy się noc", "Oddam ci wszystko", "Kończy się lato" i "Patrycja".
  Grupa grała nie tylko w Lubaczowie, ale także koncertowała w Jarosławie, Przemyślu czy Nowej Hucie. W maju 1965 r. formacja zdobyła I miejsce w Przeglądzie Amatorskich Zespołów Muzycznych  "O Laur Dwudziestolecia" w Tarnobrzegu.  Zespół brał udział w Festiwalu Muzycznym w Rzeszowie, po którym zaproszono grupę na sesję nagraniową w Radiu Rzeszów. Ta zrealizowana w 1966 r. sesja nagraniowa z kompozycjami J. Homika nie zachowała się.
  W październiku 1966 r. formacja wzięła udział w Przeglądzie Piosenki i Muzyki w Jeleniej Górze, gdzie J. Homik i Z. Pliś zdobyli indywidualnie tzw. kategorie estradowe, umożliwiające starania o status muzyka zawodowego.
  Ze względu na obowiązki szkolne i niechęć kierownictwa miejscowego LO do muzyki bigbitowej występy w zespole zawiesili J. Dobrowolski i J. Urgalski, a zaangażowany w działalność muzyczną R. Dobrzański musiał powtarzać klasę maturalną. Natomiast do szkół poza Lubaczowem wyjechały wokalistki grupy. Na przełomie lat 1968/1969 formacja przeszła pod opiekę PDK i Wydziału Kultury PRN i jednocześnie zmieniła nazwę na Gałgany.
  Z. Pliś i B. Solga nie kontynuowały działalności estradowej. J. Dobrowolski w czasach studenckich krótko występował przemyskim zespole Gady, a potem zajął się malarstwem. J. Urgalski w okresie studiów występował w formacjach przemyskich i rzeszowskich, a po powrocie do Lubaczowa występował w zespole Dwa Plus Dwa. J. Homik po krótkim epizodzie w grupie Gałgany i po wygraniu Międzynarodowego Konkursu im. Jana Kiepury w Krynicy rozpoczął karierę operową, najpierw w Operze Śląskiej, a następnie na scenach operowych całego świata.

  Źródło:
 "Kresowy rock and roll - Big beat, czyli polski rock w Lubaczowie i okolicach" - autor: Marian Górecki (Lubaczów, 2016 r.)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz