Perpetuum Mobile (szkic biogramu)

  Zespół wokalno-instrumentalny Perpetuum Mobile zadebiutował na przełomie kwietnia i maja 1969 r. w klubie "Rudy Kot" w Gdańsku. Grupę powołano w końcu 1968 r., a nazwę wymyślił dziennikarz Andrzej Bajkowski. Założyciel formacji, Jerzy Kossela, najpierw powołał Grupę Y (na wzór Grupy X istniejącej wewnątrz Pięciolinii), gdzie oprócz lidera weszli: Zenon Halicki (eks Czarne Golfy) - gitara, śpiew; Lech Gackowski (eks Czarne Golfy) - gitara basowa i Jana Kras - śpiew, instrumenty perkusyjne. Po uzupełnieniu przez innych muzyków, grupa zadebiutowała w składzie: J. Kossela - gitara, śpiew, lider; J. Kras - śpiew, instrumenty perkusyjne; L. Gackowski - gitara basowa; Z. Halicki - gitara, śpiew; Edward Wein (eks Ritornel) - pianino, organy, śpiew; Daniel Danielowski - organy; Andrzej Jastrzębski - perkusja i Tadeusz Żabkiewicz - skrzypce, fortepian, gitara, śpiew.
  Zespół wykonywał muzykę, będącą mieszaniną rocka progresywnego z kabaretem muzycznym, akcentującym literackie teksty Stefana Zabieglika. Grupa występowała przez rok w klubach studenckich, stworzyła solidny repertuar muzyczny zarejestrowany w czasie sesji nagraniowych w prywatnym studiu J. Kosseli. Stąd pochodzi m.in. nagrany utwór "Chciałbym zmienić świat". Niezadowolony z wyników formacji,  J.Kossela wiosną 1970 r. zawiesił działalność zespołu.
  Już pod kierunkiem T. Żabkiewicza przekształcił się w Verbum Nobile, grający do tańca w restauracjach i klubach Trójmiasta. Prowadzony później przez niezmordowany duet Gackowski - Halicki, rozpadł się w 1975 r.


   Źródła:
 Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock Serwis, Kraków 1995);
 Trzysta tysięcy gitar nam gra - Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej - Lata 1958-1973, autor - Dariusz Michalski (wyd. Iskry, Warszawa - 2014)

Rock Hall (wzmianka)

  Zespół wokalno-instrumentalny Rock Hall dał tylko jeden koncert 27 maja 1962 r.
  Grupa powstała na bazie istniejącego od 1959 r. Zespołu Domu Kultury Stomil w Poznaniu, który w tym roku tworzyli: Wojciech Kędziora - śpiew, gitara; Tomasz Dziubiński - gitara, śpiew; Wojciech Lipiński - kontrabas; Zbigniew Starzyński - pianino, kierownik muzyczny i Paweł Hoehnen - perkusja. Repertuar tego zespołu składał się z modnych wówczas utworów rockandrollowych Elvisa Presleya, Little Richarda, Billa Haleya, Cliffa Richarda, Paula Anki, The Platters. W latach 1960-1962 W. Kędziora i T. Dziubiński współpracowali z działającym przy studenckim klubie "Od Nowa" Zespołem Jazzowym Andrzeja Froehlicha, gdzie mieli swój kącik rockandrollowy.
  Po zakończeniu współpracy z zespołem A. Froehlicha muzycy wrócili do Domu Kultury Stomil. W dniu 27 maja 1962 r. rockandrollowa grupa z DK Stomil zadebiutowała pod nazwą Rock Hall w koncercie zorganizowanym przez Komitet Szkolny ZMS przy Izbie Rzemieślniczej w Poznaniu. W składzie formacji wystąpili: W. Kędziora - śpiew, gitara; T. Dziubiński - gitara; Z. Starzyński - pianino; Cezary Dankowski - kontrabas; Leszek Kotlicki - saksofon tenorowy; Bogdan Nowak - gitara; Tadeusz Deputat - perkusja i Bogdan Wietrzyński - śpiew. Muzycy wystąpili w specjalnie uszytych marynarkach ze złotej satyny. Rockandrollowy, ekspresyjny występ zespołu bardzo podobał sie publiczności, która głośno i żywiołowo reagowała na muzykę grupy. Negatywne opinie na temat zachowania publiczności zraziły organizatorów, a brak występów doprowadził wkrótce do rozwiązania formacji. 
  W. Kędziora w połowie 1962 r. znalazł się w Złotej Dziesiątce wokalistów I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, a potem śpiewał - już jako W. Korda -  m.in. w grupach Niebiesko-Czarni oraz Ada i Korda. T. Dziubiński występował w bardzo wielu znaczących polskich formacjach, by wymienić m.in. : Zespół Jazzowy Zygmunta Wicharego, My, Poznańscy Trubadurzy, Tarpany, Bardowie, Polne Kwiaty, Kanon Rytm, jazzowe Trio Krzysztofa Sadowskiego, Wanderpol, Test, Folk Trio Andrzeja Thenarda oraz zespół towarzyszący Wojciechowi Skowrońskiemu.

  Źródła:
 Dariusz Michalski - Trzysta tysięcy gitar nam gra - Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej - Lata 1958-1973 (wyd. Iskry, Warszawa - 2014)
 https://tomaszdziubinski.pl/fotokalendarium/1960-1969.html

Famous Door (szkic biogramu)

  Zespół wokalno-instrumentalny Famous Door powstał na początku 1971 r. w Gdańsku . Grupę tworzyli: Ryszard Ptasiński (eks Rafy, Czarne Golfy) - gitara, śpiew; Ryszard Przecławski (eks Nadmorskie Kwiaty) - gitara basowa, śpiew; Dariusz Boniewicz (eks Takty, NSU, Nadmorskie Kwiaty) - perkusja. W połowie tego roku do zespołu dołączył wokalista Andrzej Mułkowski (eks Pięć Linii). A. Mułkowski był uczniem prof. Aleksandra Bardiniego.
  Zespół występował głównie w klubach Trójmiasta - m. in.: "Bukszptryt", "Chemik", Wysepka", "Interklub", "Na poddaszu", "Sezam", "Łajba", "Korund", "Ranczo", "Dom Handlowca", a także poza Trójmiastem. Występy grupy cieszyły się wielkim zainteresowaniem publiczności, która ceniła kunszt instrumentalistów, w szczególności gitarzysty, R. Ptasińskiego. Repertuar formacji składał się głównie z rockowych utworów grup zachodnich (m. in. Led Zeppelin, Deep Purple, Jimi Hendrix, The Cream, The Animals, The Yardbirds) oraz z kompozycji własnych członków zespołu, głównie R. Ptasińskiego. Zespół nie pozostawił po sobie żadnych nagrań.
  Po wyjeździe perkusisty, D. Boniewicza, na występy za granicą, na przełomie 1971/1972 r. zespół zakończył działalność. Po rozwiązaniu formacji jej członkowie kontynuowali grę w innych formacjach Trójmiasta, a także występowali w kraju i za granicą.

Famous Door (od lewej: D. Boniewicz, R. Przecławski, R. Ptasiński)

Famous Door (od lewej: D. Boniewicz, R. Przecławski, R. Ptasiński)

Famous Door (od lewej: R. Ptasiński, D. Boniewicz, R. Przecławski)

Famous Door (od lewej: R. Ptasiński, D. Boniewicz)

Famous Door (od lewej: D. Boniewicz, R. Przecławski)

Źródła:
  - informacje przekazane przez Pana Dariusza Boniewicza (tekst i zdjęcia)
  - komentarz internauty podpisanego "Andrzej z Wiednia" pod biogramem zespołu Czarne Golfy

 Bardzo dziękuję Panu Dariuszowi Boniewiczowi za nieocenioną pomoc w napisaniu tego biogramu oraz za nadesłane zdjęcia!

Nord Band (wzmianka)

  Zespół wokalno-instrumentalny Nord Band powstał w 1973 r. Założycielem grupy był Grzegorz Andrian (eks Trzy Korony, Kaprowie, Quo Vadis) - gitara basowa, śpiew; a w trakcie istnienia formacji grało w niej wielu muzyków: Michał Chojnacki - gitara; Grzegorz Nogowski (eks Kaprowie, Quo Vadis, Nadmorskie Kwiaty, Trzy Korony ) - gitara; Zygmunt Staruszkiewicz (eks Quo Vadis) - gitara basowa; Marian Narkowicz - skrzypce, flet; Eryk Kulm (eks Takty) - perkusja; Jan Pluta - perkusja; Piotr Jemielniak - perkusja i Kazimierz Barlasz - śpiew. Nord Band występował głównie w gdańskich klubach studenckich ("Medyk", "Żak", "Mechanik", "Wysepka"), a także na wielu imprezach organizowanych na terenie Trójmiasta. Zespół istniał do 1975 r. Po rozwiązaniu grupy muzycy zasilili wiele znanych formacji: G. Andrian (Atlas, Trzy Korony Formacja Rockowa); G. Nogowski (Atlas); Z. Staruszkiewicz (Trzy Korony Formacja Rockowa); M. Narkowicz (Cytrus, Korba); E. Kulm (Jazz Carriers, Quintessence); J. Pluta (Bumerang, Akcenty, Horoskop, Kombi); P. Jemielniak ( Krzak); K. Barlasz (Cytrus, Korba, Exodus).

  Źródła:
 https://www.facebook.com/trojmiejskascenabeatoworockowa/posts/405868212930271
 https://www.facebook.com/trojmiejskascenabeatoworockowa/photos/a.352756664908093.1073741828.352737368243356/440206632829762/?type=3&theater

  Uzupełnienie biogramu mile widziane! Wdzięczny będę także za wszelkie informacje o wspomnianych w w/w źródłach zespołach: Parowóz Stephensona, Quo Vadis.

 Dziękuję Panu Aleksandrowi Nowakowi za nadesłanie linku do w/w strony.

Wspomnienie o Jerzym Kosseli (autorstwa Pana Dariusza Boniewicza)

  Dziś przedstawiam wspomnienie Pana Dariusza Boniewicza o zmarłym w sobotę Panu Jerzym Kosseli, które dotarło do mnie w tym tygodniu:

  Gdyby nie Jurek Kossela nigdy nie powstał by zespół Czerwone Gitary. Grupa ta dzięki wielkiemu wysiłkowi Kosseli stała się legendą polskiej muzyki. Tak jak Brian Epstein stworzył muzyczną legendę świata - Beatlesow, tak Jurek stworzył polską legendę muzyczną - Czerwone Gitary. Zespół ten to dziecko muzyczne J. Kosseli. Mimo to, że zespół traktował go czasami po macoszemu, Kossela nigdy się nie skarżył i nie miał osobistego żalu. Wszystko wybaczał. Kiedy doprowadził Czerwone Gitary do wielkiej popularności, po konflikcie wewnątrz zepołu odszedł z grupy. Nie skarżył się. Także później, kiedy zespół zrezygnował z Jego usług po raz drugi, też nie miał żalu. Do trzeciego razu nie doszło. Odszedł sam, ale już na zawsze.
 Jurka osobiście poznałem w 1967 roku, kiedy grałem w Potrójnych Taktach. Stworzył on wówczas bardzo popularny w Sopocie "Klub u Jurasa", przez pewien czas był konkurencją słynnego Sopockiego Non Stopu. Jurek okazał się być dobrym organizatorem, szczerze zaangażowanym we wszystko co robił. Był szalenie sympatycznym i ciepłym człowiekiem. Zawsze mogłem na niego liczyć i zwrócić się do niego o jakąkolwiek pomoc. Nigdy mi jej nie odmówił. Odszedł od nas człowiek, którego śmiało można nazwać guru polskiego big-beatu. Cześć jego pamięci. 

 Wielkie dzięki Panie Dariuszu za nadesłane wspomnienie!

Arp-Life (szkic biogramu)

  Zespół instrumentalny Arp-Life powstał w 1974 r. utworzony przez Mateusza Święcickiego - instrumenty klawiszowe i Ryszarda Szumlicza - perkusja. Grupa realizowała muzykę do spektakli teatralnych (m.in. w Warszawie i Katowicach). Jednak nieliczne zamówienia zastopowały działalność formacji. W roku następnym M. Święcicki rozpoczął - pod nazwą Arp-Life - współpracę z Andrzejem Korzyńskim, a zespół został zorientowany na muzykę rozrywkową i dyskotekową, z użyciem nowoczesnych wtedy instrumentów klawiszowych. Kariera zespołu nabrała rozpędu po dojściu do grupy Macieja Śniegockiego - instrumenty klawiszowe, który aranżował większość utworów formacji. Arp-Life nie miał stałego składu osobowego, instrumentaliści byli zapraszani przez trzech liderów do zespołu, a przez jego skład przewinęło się wielu muzyków - m.in. gitarzystów: Winicjusz Chróst, Jan Drozdowski, Marek Bliziński; basistów: Aleksander Machnacz, Józef Sikorski; perkusistów: Bogdan Kulik, Józef Gawrych, Wojciech Kowalewski; grających na instrumentach klawiszowych: Jan Jarczyk, Sławomir Kulpowicz, Paweł Perliński, Janusz Piwko, Marian Siejka, Ryszard Siwy oraz Henryk Miśkiewicz - saksofon, Zbigniew Jaremko - saksofon, Zygmunt Zgraja - harmonijka ustna, Ryszard Tuszewski - flet, Wacław Lesicki - flet. W 1976 r. zespół opuścił założyciel - M. Święcicki. Grupa dokonała wielu nagrań archiwalnych dla Programu I i III Polskiego Radia, nagrała muzykę ilustracyjną do fonoteki WFD, a także muzykę do filmów krótkometrażowych i Polskiej Kroniki Filmowej. Formacja doczekała się wydania dwóch albumów: płyty długogrającej "Jumbo Jet" (materiał wydany na płycie winylowej - PN Muza SX 1509 oraz na kasecie - PN Muza CK 217) oraz wydanego tylko na kasecie magnetofonowej - "Z bezpieczną szybkością" (Wifon NK 519), a także dwóch singli i pocztówki dźwiękowej. Muzyka zespołu pojawiała się często w formie ilustracji w programach radiowych i telewizyjnych, ale - najczęściej - anonimowo, bez adnotacji, że to utwory Arp-Life. Jak na ironię, w zarejestrowanych nagraniach grupy nie używano instrumentów firmy Arp, a popularnego wtedy Minimooga. Regularną współpracę z Polskim Radiem formacja zakończyła w 1978 r., co oznaczało zmierzch zespołu w tej formie, choć A. Korzyński jeszcze w latach 80-tych realizował nagrania pod szyldem Arp-Life.
  W 2014 r. firma fonograficzna GAD Records przypomniała tą grupę, wydając po raz pierwszy na winylu album "Z bezpieczną szybkością" (GAD LP 004) oraz na płycie CD album "Jumbo Jet" (GAD CD 020), gdzie znalazły się nagrania z obu dużych wydawnictw zespołu uzupełnione nagraniami z singli i pocztówki dźwiękowej, które były opublikowane tylko na tych nośnikach.


NAGRANIA PŁYTOWE

LP SX 1509 PN Muza (1977)
MC CK 217 PN Muza (1977)
JUMBO JET
Jumbo Jet / Adolfino tango / Apolobomba / Besame mucho / Baby-bump // Tango Milonga / Olo-boogie / Hotel Victoria / Jalousie / Motor-rock / Bu-bu

MC NK 519 Wifon (1978)
Z BEZPIECZNĄ SZYBKOŚCIĄ
Motor Rock / Bam bam bam / Papagayo / Lollypop / Marmurarz / Besame mucho //Tango Milonga / Akwarele / Słoń i mrówka / Klik klak / Krąży, krąży złoty pieniądz / San Jose / Tango mistrzów

CD GAD CD 020 GAD RECORDS (2014)
JUMBO JET
Jumbo Jet / Adolfino Tango / Apolobamba / Besame Mucho / Baby-Bump / Tango Milonga / Olo-Boogie / Hotel Victoria / Jalousie / Motor-Rock / Bu-Bu // Bam Bam Bam / Papagayo / Lollypop / Marmurarz / Akwarele / Słoń i mrówka / Klik Klak / Krąży, krąży złoty pieniądz / San Jose / Tango Mundial (Tango mistrzostw) // Bump / Bilbao / Adelajda / Tonpress (rejected signature theme)
  Skład: A. Korzyński - lider; M. Święcicki - lider; M. Śniegocki - lider, instrumenty klawiszowe; W. Chróst - gitara; J. Drozdowski - gitara; M. Bliziński - gitara; A. Machnacz - gitara basowa; J. Sikorski - gitar basowa; B. Kulik - perkusja; J. Gawrych - instrumenty perkusyjne;  W. Kowalewski - instrumenty perkusyjne; J Jarczyk - instrumenty klawiszowe; S. Kulpowicz - instrumenty klawiszowe;  P. Perliński - instrumenty klawiszowe;  J. Piwko - instrumenty klawiszowe;  M. Siejka - instrumenty klawiszowe;  R. Siwy - instrumenty klawiszowe; H. Miśkiewicz - saksofon, Z. Jaremko - saksofon, Z. Zgraja - harmonijka ustna, R. Tuszewski - flet, W. Lesicki - flet; Alibabki (Wanda Borkowska, Anna Dębicka, Ewa Dębicka, Agata Dowhań, Krystyna Grochowska, Sylwia Krajewska) - chórki
  Nagrano w Polskim Radiu - Warszawa: 1975 (utwory: 11, 12, 24); 1976 (utwory: 15, 17, 23, 25); 02. 1976 (utwór 2); 30.08.1976 (utwory: 3, 5, 7, 8, 10); 18.10.1976 (utwory: 4, 6, 9); 1977 (utwory: 1, 13); 5.08.1977 (utwór 19); 01.1978 (utwory: 12, 14, 16, 18, 20, 21)

CD GAD CD 117 GAD Records (2020) [3 CD]
ARP-LIFE - KOMPLET 1975-78
  CD 1: JUMBO JET / Z BEZPIECZNĄ SZYBKOŚCIĄ
Jumbo Jet / Adolfino Tango / Apolobamba / Besame Mucho / Baby-Bump / Tango Milonga / Olo-Boogie / Hotel Victoria / Jalousie / Motor-Rock / Bu-Bu / Bam Bam Bam / Papagayo / Lollypop / Marmurarz / Akwarele / Słoń i mrówka / Klik Klak / Krąży, krąży złoty pieniądz / San Jose / Tango Mundial (Tango mistrzostw)
  CD 2: RADIO SESSIONS 1975-1976
Bump / Ina / Adelajda / Jupiter / Mambo-Jambo / Wielki układ / Och Celino / Go-go Rock / Niebo bez chmurki / Hopel Popel / Motylek / Poranny lot / Podmoskiewskie wieczory / Uderzenie Kung-Fu / Roza Roza / Krótkie życie / Rock maszyna / Bilbao / Miasto we mgle / Mango Limbo / Hej bokser / Tonpress (niewykorzystany sygnał)
  CD 3: RADIO SESSIONS 1977-1978 / EXTRAS
O Mister Kit / Sam na sam / El Cumbanchero / Okrągły tydzień / Słuchaj kropli / Dom / Kookabura / Szczęśliwy październik / Welwet / Żółta rezeda / Hipnoza głębin / Kookabura II / Na zawsze twoja dziewczyna / Kosmos ’78 / Między ziemią a niebem / Na zawsze twoja dziewczyna (film version) / Zielona miłość 1 / Zielona miłość 2 / Struny 1 / Struny 2 / Struny 3 / Struny 4 / Struny 5

SP S-36 Tonpress
Bilbao / Bu-bu

SP S-64 Tonpress
Tango Jalousie / Adelajda

PD R/a-90a Tonpress (1976)
ZURT
Bilbao / Bu-bu


LP SX 4005  PN Muza (2009)
[RÓŻNI WYKONAWCY] POLISH FUNK 4
Bu-bu

CD PNCD 1222  PN Muza (2009)
[RÓŻNI WYKONAWCY] POLISH FUNK 4
Bu-bu

CD GAD CD 023 GAD Records (2014)
[RÓŻNI WYKONAWCY] SONDA 2 - MUZYKA Z PROGRAMU TELEWIZYJNEGO
Struny

CD GAD CD 118 GAD Records (2020)
[RÓŻNI WYKONAWCY] ANDRZEJ KORZYŃSKI - 80
Baby Bump

PD R0447-II Tonpress (1976)
[RÓŻNI WYKONAWCY]
Bump

PD R0462-II Tonpress (1976)
[RÓŻNI WYKONAWCY]
Adolfino tango
 

  W dniu 4.11.2022 r. uzupełniono wykaz płyt wykonawcy.

Źródła:
  Wkładka do płyty CD:  Arp-Life - Jumbo Jet (GAD Records GAD CD 020)
  Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ, Warszawa 2003)
  http://kppg.waw.pl/person.php?art=2325&nazwa=&prf=2&ruch=200
  https://www.discogs.com/release/14984564-Arp-Life-Komplet-1975-78



I na koniec bardzo smutna wiadomość - w dniu 7 stycznia 2017 r. zmarł współzałożyciel i pierwszy lider Czerwonych Gitar - Jerzy Kossela. Cześć Jego Pamięci!

Świadectwo Dojrzałości (szkic biogramu)

  Zespół instrumentalny Świadectwo Dojrzałości powstał na początku 1977 r. w Warszawie. Grupę tworzyli doświadczeni muzycy: Wojciech Bruślik (eks Pesymiści, Pięciu, Grupa X, System) - gitara basowa, lider; Wojciech Morawski (eks Grupa X, Klan, Breakout) - perkusja; Dariusz Kozakiewicz (eks Fatum, Pięciu, Breakout, Test) - gitara; Krzysztof Orłowski - fortepian, instrumenty klawiszowe i Szczepan Dudek - saksofon.
  Po kilkutygodniowej fazie ćwiczeń i przygotowania repertuaru formacja wystartowała w konkursie festiwalu "Jazz Nad Odrą" we Wrocławiu. 20 marca 1977 r. grupa wykonała cztery utwory: "Błotnik", "Świątynia dumania", "Hulaj dusza" i "Złota rączka" i zdobyła I nagrodę tej imprezy przyznaną przez jury oraz nagrodę dziennikarzy, a W. Morawski zdobył trzecie miejsce w kategorii solistów. Efektem tego sukcesu była sesja nagraniowa w radiowej "Trójce", gdzie zespół zarejestrował cztery kompozycje W. Bruślika: "Błotnik", "Ladaco", "Świątynia dumania" i "Aksjomat" oraz jedną D. Kozakiewicza - "Hulaj dusza". W tych nagraniach wystąpił także Wojciech "Malina" Kowalewski - instrumenty perkusyjne. Trzy z tych pięciu zarejestrowanych utworów wydał na składankowej płycie długogrającej Klub Płytowy PSJ w serii "Biały Kruk Czarnego Krążka" (Poljazz Z-SX0648). W sierpniu tego roku zespół w trzyosobowym składzie - bez Sz. Dudka (nie otrzymał paszportu) i K. Orłowskiego (względy osobiste) - wystąpił w serii koncertów w klubach RFN. Po powrocie z tego tournee formacja rozpadła się.
  Świadectwo Dojrzałości reaktywowało się jeszcze dwa razy. Pierwszy raz - w 1984 r. zespół wystąpił w ramach jubileuszu Festiwalu "Jazz nad Odrą" w składzie: W. Bruślik - gitara basowa, D. Kozakiewicz - gitara, Piotr Szkudelski (eks Perfect) oraz anonimowy pianista. Drugi raz nastąpił 10 lat później - grupa wystąpiła 12 lutego 1994 r.  w ramach festiwalu "Jazz na kanapie" w Oleśnicy, gdzie formację uzupełnił saksofonista Henryk Miśkiewicz, a wystąpiła cała czołówka polskiego jazzu - m.in. Tomasz Stańko, Wojciech Karolak, Zbigniew Namysłowski, Jarosław Śmietana, Jan Ptaszyn Wróblewski oraz grupa Miłość.

Świadectwo Dojrzałości
od lewej: Sz. Dudek, W. Bruślik, W. Morawski, D. Kozakiewicz, K. Orłowski

NAGRANIA PŁYTOWE

LP Z-SX0648 Poljazz (1977)
[RÓZNI WYKONAWCY] JAZZ NAD ODRĄ '77 - LAUREACI
Świątynia dumania / Błotnik / Aksjomat
 Skład: W. Bruślik - gitara basowa, lider; W. Morawski - perkusja; D. Kozakiewicz - gitara; K. Orłowski - fortepian, instrumenty klawiszowe i Sz. Dudek - saksofon altowy, saksofon sopranowy; Wojciech Kowalewski - instrumenty perkusyjne

CD GAD CD 043 GAD Records (2016)
HULAJ DUSZA
Błotnik (wersja radiowa) / Ladaco (wersja radiowa) / Światynia dumania (wersja radiowa) / Hulaj dusza (wersja radiowa) / Aksjomat (wersja radiowa) / Błotnik (live - Jazz nad Odrą 1977) / Świątynia dumania (live - Jazz nad Odrą 1977) / Hulaj dusza (live - Jazz nad Odrą 1977) / Złota rączka (live - Jazz nad Odrą 1977)
 Skład: W. Bruślik - gitara basowa, lider; W. Morawski - perkusja; D. Kozakiewicz - gitara; K. Orłowski - fortepian, instrumenty klawiszowe i Sz. Dudek - saksofon altowy, saksofon sopranowy; Wojciech Kowalewski - instrumenty perkusyjne (1-5)

NAGRANIA RADIOWE:

04.1977:
Błotnik; Ladaco; Świątynia dumania; Aksjomat; Hulaj dusza

Źródła:
 Wkładka do płyty CD Świadectwo Dojrzałości - Hulaj dusza (GAD Records GAD CD 043)
 http://esensja.pl/muzyka/publicystyka/tekst.html?id=22967  (tekst i zdjęcie)
 http://kppg.waw.pl/plyta.php?plyta=2027


  Informacje do biogramu wziąłem z wkładki do płyty CD wymienionej wyżej. Wśród różnych wiadomości jest i ta o festiwalu jazzowym w Oleśnicy w 1994 r., którego nazwa brzmi nieco niepoważnie...
Polecam obejrzeć opis kariery i muzyki zespołu na w/w stronie esencja.pl
Dziękuję Panu Aleksandrowi za informację o powyższej stronie, skąd zaczerpnąłem fotografię zespołu.

Sandra (szkic biogramu)

  Sandra (wł. Alfreda Strand, nazwisko panieńskie - Giro-Syryjska) - wokalistka. Urodziła się w marcu 1953 r. w Gdańsku. Jest siostrzenicą popularnej w latach 50-tych i 60-tych polskiej piosenkarki - Reginy Bielskiej. Edukacją muzyczną piosenkarki zajmowała się jej matka - Alfreda Giro-Syryjska (z domu Bielska) - pianistka, skrzypaczka i pedagog muzyczny.
  Pierwsze występy publiczne wokalistka rozpoczęła w 1969 r. z zespołem N.S.U., z którym zajęła pierwsze miejsce w przeglądzie zespołów muzycznych Wybrzeża organizowanego przez Studio Piosenki "Posejdon" w Gdańsku Wrzeszczu. Grupę tworzyli wtedy: Zenon Miluski - gitara, śpiew  Krzysztof Wieczorkowski - gitara basowa; Lech Gotkowski - pianino i  Dariusz Boniewicz - perkusja.
 W 1970 r. rozpoczęła współpracę z zespołem Nadmorskie Kwiaty, który tworzyli: Ryszard Przecławski - gitara basowa, śpiew; Grzegorz Nogowski - gitara i Dariusz Boniewicz - perkusja. Grupa zdobyła pierwsze miejsce na festiwalu zespołów młodzieżowych w Sopockim Non Stopie, otrzymując puchar (na zdjęciu poniżej). Oprócz letniego, grupa występowała w zimowym Non Stopie "Pawilon" oraz w klubach Trójmiasta (m.in. "Rudy Kot" i "Żak"). Formacja wystąpiła w programie radiowym i telewizyjnym "Bariera Dźwięku".
  Od 1973 r. piosenkarka śpiewała w sopockiej restauracji "Ermitage", znajdującej się niedaleko legendarnej kawiarni "Złoty Ul". W tym czasie w skład zespołu towarzyszącego wokalistce wchodzili: Ryszard Prochowski - fortepian, trąbka; Marian Urbańczyk - saksofon; Marek Strobel - gitara basowa i Dariusz Boniewicz - perkusja.
  W 1976 r. wyszła za mąż za obywatela Szwecji i wyemigrowała do tego kraju, gdzie zamieszkała w jego stolicy - Sztokholmie.
  Późniejsze losy piosenkarki na niwie muzycznej są nieznane.

Sandra (1971)

Sandra w sopockim Non-Stopie

Sandra w studiu TV

Sandra (przed wyjazdem z Polski)

Puchar Festiwalu Sopot Non-Stop 1970

 Źródło:
  Dariusz Boniewicz - Trójmiejski Big-Beat (wspomnienia) (tekst i zdjęcia)

Czerwone Gitary - Nie daj się nabrać na byle co (KAMCD 55) (CD)

Czerwone Gitary - Nie daj się nabrać na byle co [Nagrania archiwalne z 1965 roku] (Kameleon Records KAMCD 55) (CD)

 Spis utworów:
  1. Licz do stu (wersja radiowa)   2:25
  2. Taka jak ty (wersja radiowa)   2:25
  3. Bo ty się boisz myszy (wersja radiowa)   2:04
  4. Pluszowe niedźwiadki (wersja radiowa)   2:51
  5. To nie dla mnie taka dziewczyna   2:02
  6. Połamane pałki    5:20
  7. Dziewczyna z moich snów (wersja radiowa)   2:19
  8. Nie daj się nabrać na byle co   2:07
  9. Figlarny diablik   2:19
 10. Kto lepszy (wersja radiowa)   2:17
 11. Mówisz, że kochasz mnie jak nikt (wersja radiowa)   3:28
 12. Wesołe pająki   1:23
 13. Zapowiedź   1:11
 14. Sygnał zespołu   2:13
 15. Baw się razem z nami   1:50
 16. Taka jak ty   2:54
 17. Pluszowe niedźwiadki   2:48
 18. Mówisz, że kochasz mnie jak nikt   3:40
 19. Bo ty się boisz myszy   2:32
 20. Licz do stu   1:43
 21. Kto lepszy   2:25
 22. I'm Down   1:58
 23. What'd I Say   2:54
 24. Prezentacja / Sygnał zespołu (wersja radiowa)   1:33
 25. Randka z deszczem (wersja radiowa)   2:28
 26. What'd I Say (wersja radiowa)   3:57
 27. Powiedzcie jej   2:53
 28. Baw się razem z nami   1:48
 29. Summertime   3:40
 30. Kto się lubi, ten się czubi   1:51
 31. To ty, tylko ty (wersja demo)   1:49
 32. Pechowy chłopiec (wersja demo)   1:33 
 
  Utwory 1-12 - nagrania studyjne
  Utwory 13-23 - nagrania koncertowe - Gitariada '65
  Utwory 24-32 - nagrania z pocztówek dźwiękowych i demo


  Po ponad półwieczu wydawnictwo Kameleon Records wydało na płycie CD zbiór nagrań zespołu Czerwone Gitary z pierwszego roku działalności formacji. Oto co producent pisze o tej płycie:

  "Zestaw nagrań Czerwonych Gitar zarejestrowanych w pierwszym roku działalności zespołu (1965), stanowiący wyjątkowy portret formacji, grającej wówczas z wyjątkową energią i ekspresją, których nie udało się już uchwycić na płytowych nagraniach z tego okresu.
  Na płycie znajduje się 31 nagrań, ponad 79 minut muzyki - w tym - 12 nagrań radiowych (powstałych na dwóch pierwszych sesjach zespołu) z których 10 nie było jeszcze publikowanych na żadnym nośniku, pełen 26 minutowy koncert wykonany w ramach imprezy Gitariada z grudnia 1965 roku, 3 nagrania radiowe z 1965 roku, które w całości przetrwały jedynie na pocztówkach dźwiękowych, 6 absolutnie unikatowych nagrań z prób zespołu, zachowanych na pocztówkach dźwiękowych i taśmach prywatnych. W zestawie tak rzadkie utwory jak czerwono-gitarowa wersja standardu "Summertime", a także nigdy profesjonalnie niezarejestrowane przez Czerwone Gitary kompozycje: "Kto się czubi ten się lubi", "To ty tylko ty" i "Baw się razem z nami" oraz poszukiwane od lat w dobrych jakościach nagrania: "Nie daj się nabrać na byle co", "Połamane pałki" i "Wesołe pająki".
  Edycja w rozkładanym card sleevie z rozkładanym insertem i specjalną kopertą na płytę."

 Informacje i zdjęcia ze strony wydawcy na portalu aukcyjnym:
  http://allegro.pl/ShowItem2.php?item=6641962843&ref=last-visited#thumb/2

  Od siebie dodam, że ta kolejna wyprawa tego wydawcy - poza Skaldami - do muzyki lat sześćdziesiątych. Płyta jest do nabycia na stronie wydawnictwa: http://www.kameleonrecords.pl/sklep/czerwone-gitary/nie-daj-sie-nabrac-na-byle-co/  lub na serwisie aukcyjnym Allegro. Myślę, że każdy miłośnik polskiego bigbitu powinien ją mieć w swojej kolekcji, a 40 zł w w jej przypadku nie jest kwotą dużą...
  Oby płyta miała oczekiwaną przez wydawcę sprzedaż, co go zachęci do dalszych wypraw w lata sześćdziesiąte.
  Cieszę się także, że producent spełnił moje - wyrażone z okazji publikacji albumu grupy Czterech - życzenie wydania nagrań Czerwonych Gitar z Gitariady 1965. Wielkie dzięki!

  Polecam także skorzystanie z zestawów promocyjnych tego wydawcy. Ja nabyłem potrójny album Krzysztofa Klenczona, a planuję nabycie kolejnego zestawu i opisywanej wyżej płyty...

Błękitne Cienie (wzmianka)

  Zespół wokalno-instrumentalny Błękitne Cienie powstał w 1963 r. we Wrocławiu. Grupę tworzyli: Zdzisław Pasieka - śpiew; Janusz Pasieka - śpiew; Romuald Piasecki (ur. 23.08.1943 r.) - gitara, śpiew; Tadeusz Prokop - gitara; Henryk Nieradko - gitara basowa i Andrzej Radziwanowski - perkusja. Formacja współpracowała ze zdolnym konstruktorem wzmacniaczy, dzięki czemu gitara lidera zespołu już w 1964 r. - jako pierwsza w kraju - została wyposażona tak zwany fuzz-box (taką samę, tylko markową, przystawkę pod koniec następnego roku Polanom podarował koncertujący w Polsce zespół The Animals).
   W listopadzie 1965 r. Błękitne Cienie zdobyły 3 miejsce na II Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze. Zespół wtedy tworzyli: R. Piasecki - gitara; T. Prokop - gitara; H. Nieradko - gitara basowa i Rajmund Jurewicz - perkusja.
  Grupa brzmiała zapewne ciekawie, jednak nie zachowało sie żadne z próbnych nagrań formacji, dokonanych dla Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia.
  Bracia Pasiekowie współpracowali potem z Nastolatkami, T. Prokop grał z zespołem Drumlersi, a R. Piasecki współtworzył grupę Romuald i Roman.

  Źródła:
 Dariusz Michalski - Trzysta tysięcy gitar nam gra - Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej - Lata 1958-1973 (wyd. Iskry, Warszawa - 2014)
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK'N'ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis, Kraków - 1995)

Uzupełnienie biogramu mile widziane!