Jerzy Kossela - gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów. Muzyczny samouk. Urodził się 15 lipca 1942 r. w Częstochowie. Po wojnie rodzina J. Kosseli przeniosła się do Gdyni. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Gdyni. W czasie nauki w liceum grał w amatorskich formacjach muzycznych, stworzył także duet wokalno-gitarowy z kolegą klasowym Markiem Tarnowskim (wł. Wojciech Zieliński). Studiował elektronikę i architekturę na Politechnice Gdańskiej. W 1960 r. pracował jako instruktor muzyczny w gdyńskim Domu Kultury. W maju 1961 r. J. Kossela założył swój pierwszy, półzawodowy zespół wokalno-instrumentalny Elektron, który tworzyli: J. Kossela - gitara, lider; Bernard Dornowski – śpiew, Marek Szczepkowski – śpiew, Henryk Zomerski – gitara basowa. Równocześnie muzyk współpracował z zespołem tanecznym, występującym m. in. w klubach "Nauczyciela" i "Stoczniowca". Formację tworzyli: J. Kossela - gitara; Marek Strobel - kontrabas; Daniel Danielowski - pianino; Zbigniew Radwański - trąbka; Jerzy Kowalski - perkusja. Na bazie obu grup, z inicjatywy Franciszka Walickiego i J. Kosseli, w styczniu 1962 r. powstał zespół Niebiesko-Czarni, w skład którego weszli: J. Kossela - gitara, kierownik muzyczny; Andrzej Jasiński - gitara; Paweł Reson (wł. Juszczenko) - gitara; Henryk Zomerski - gitara basowa; D. Danielowski - pianino; J. Kowalski - perkusja; B. Dornowski - śpiew; M. Szczepkowski - śpiew. Grupa zdobyła I miejsce w kategorii zespołów na I Festiwlu Młodych Talentów w Szczecinie na przełomie czerwca i lipca 1962 r.
W grudniu 1962 r. J. Kossela rozpoczął służbę wojskową, co nie przeszkodziło mu we wzięciu udziału w nagraniach grupy dla Polskich Nagrań (03.1963) oraz gościnnym występie na I KFPP w Opolu '63). Występował także w Centralnym Zespole Artystycznym Wojska Polskiego. Po odejściu z Niebiesko-Czarnych H. Zomerskiego, B. Dornowskiego, M. Szczepkowskiego, D. Danielowskiego i J. Kowalskiego we wrześniu 1963 r., pod patronatem Klubu Studentów Wybrzeża ŻAK i przy duchowym wsparciu J. Kosseli utworzono nową formację wokalno-instrumentalną - Pięciolinie. Po skończeniu służby wojskowej, we wrześniu 1964 r. J. Kossela zastąpił w tym zespole na stanowisku gitarzysty Romana Mroza. W listopadzie tego roku odbył się muzyczny pojedynek Tony contra Pięciolinie. Wcześniej, 15 lipca 1964 r. muzyk założył "Grupę X", która miała stać się zalążkiem nowej grupy, Czerwonych Gitar. Pierwszy koncert tej grupy odbył się w Elblągu 15 stycznia 1965 r. Formację tworzyli: J. Kossela - gitara, śpiew, lider; Krzysztof Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; H. Zomerski - gitara basowa, śpiew; Jerzy Skrzypczyk - perkusja, śpiew i Seweryn Krajewski - śpiew, gitara. Z Czerwonymi Gitarami J. Kossela wylansował swoje największe przeboje, napisane w większości z K. Klenczonem: "Bo ty się boisz myszy"; "Historia jednej znajomości"; "Matura"; "Mówisz, że kochasz mnie jak nikt". Z zespołem muzyk odbył wiele koncertów, nagrał debiutancki album "To właśnie my" (XL 0350) oraz 5 "czwórek" i 4 single. Po prawie dwóch latach wspólnych występów, wskutek konfliktu z K. Klenczonem, 20 grudnia 1966 r. J. Kossela zrezygnował z kierowania Czerwonymi Gitarami. W maju 1967 r., po koncercie w Poznaniu, odchodzi z grupy.
Po odejściu z Czerwonych Gitar latem 1967 r. muzyk występował gościnnie z Tajfunami w "non stopowych" imprezach w Międzyzdrojach. Efektem współpracy była kompozycja J. Kosseli "Głos prerii" w repertuarze zespołu. Po wakacjach utworzył z H. Zomerskim duet, działający blisko trzy miesiące.
Latem 1967 r. muzyk nawiązał współpracę z sopockim zespołem Takty. Zorganizował "Klub u Jurasa", gdzie, po rozwiązaniu Taktów, pod nazwą Potrójne Takty występowały amatorskie grupy muzyczne Trójmiasta. Klub został zamknięty decyzją administracyjną na początku 1969 r.
Wiosną 1969 r. J. Kossela zorganizował przy klubie "Rudy Kot" zespół Perpetuum Mobile. Formację tworzyli: J. Kossela - gitara, śpiew; Jana Kras - śpiew; Lech Gackowski (eks Czarne Golfy) - gitara basowa; Zenon Halicki (eks Czarne Golfy) - gitara, śpiew; Edward Wein (eks Ritornel) - pianino, organy, śpiew; Andrzej Jastrzębski - perkusja i Tadeusz Żabkiewicz - skrzypce, gitara, śpiew. Zespół, wykonujący niejednorodny stylistycznie repertuar, zadebiutował 23 czerwca 1969 r. w klubie "Rudy Kot". Grupa występowała przez rok w klubach studenckich, nie zdobywając większej popularności.
W 1971 r. J. Kossela stworzył "Mini Kabaret Piosenki", którego głównymi wykonawcami był sam kompozytor i jego żona - Jana Kras. Reminiscencją repertuaru kabaretu i zespołu Perpetuum Mobile były nagrania duetu, dokonane w 1972 r. dla Rozgłośni PR w Poznaniu. W latach 1974-1976 muzyk występował, jako tzw. "one man band", w ramach koncertów grup Bemibem, Breakout i Blues And Rock Wojciecha Skowrońskiego. Później był prezenterem dyskotek.
W latach 1991-1994 J. Kossela występował gościnnie podczas koncertów Czerwonych Gitar i Żuków. Następnie zajął się opracowaniem i wydaniem nowych wersji swoich starych przebojów. Od 1999 r. muzyk znów współpracuje z Czerwonymi Gitarami.
J. Kossela zmarł 7.01.2017 r. w Gdyni.
Dyskografię artysty uzupełniają płyty nagrane z Niebiesko-Czarnymi i Czerwonymi Gitarami.
NAGRANIA KASETOWE ANALOGOWE:
MC PH 0356 Phonex
BALLADY AUTORSKIE
Ty się boisz myszy / Chodź miła na Kamienną Górę / Morze za mgłą / Mam już osiemnaście lat / Ballada o przyjaźni / Jeśli mi zaufasz // Ballada o pytaniach / Donkiszoci dwudziestego wieku / Bajka o rybce i gąbce / Ballada o zębatej reformie / Ballada o misjonarzu / Gruby pan
NAGRANIA RADIOWE
04.1972:
Nic, co by mogło oznaczać cokolwiek (instr.); Morze za mgłą; Ballada o pytaniach (voc. J. Kras); Jeleń
06.1972:
Yesterday (instr.); Ballada o pytaniach; Gruby pan; Jeśli mi zaufasz (voc. J. Kras); Pierwszy polski kosmonauta; I'm Singing Blue
1975:
Chodźmy, miła na Kamienną Górę; Bo ty się boisz myszy
Źródła:
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973,
autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock
serwis, Kraków 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard
Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa 2003);
Motława-Beat Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing,
Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009) (tekst i zdjęcie);
http://czerwonegitary.pl/www/
Biogram uzupełniony 8.01.2017 r.
PS.
1. Uzupełnienie biogramu i dyskografii mile widziane.
2. Zdjęcie zeskanowane, ale słabej
jakości.
Mój idol. Wspaniały kompozytor. W trakcie "zająć " rysunkowych często słucham jego utworów. To mi pomaga w twórczości. Pozdrawiam serdecznie Pana Jurka. www.antic.republika.pl
OdpowiedzUsuńMiło poczytać ciepłe słowa o swoim Idolu. To jest piękne, godne naśladowania.
OdpowiedzUsuńJa ze swojej strony zachęcam do zajrzenia na podaną wyżej stronę (www.antic.republika.pl). Rysunki są wspaniałe, narysowane z talentem i ogromnym wkładem pracy. Dziękuję Panie Bronisławie!
Niestety ogromna większość "prac" Pana Bronisława to fotografie przetworzone w programie graficznym...
OdpowiedzUsuńFaktem jest, że rysunki są wspaniałe. Natomiast co do techniki stosowanej przez Pana Bronisława, to nie wypowiem się, bo - zwyczajnie - się na tym nie znam...
Usuń