Janczary

  Zespół wokalno-instrumentalny Janczary powstał w 1968 r. z inicjatywy Cezariusza Stańczyka i Lecha Seremaka. Na początku grupa działała przy otwockim klubie studenckim "Pod Sosnami", gdzie grała na imprezach organizowanych przez klub. Muzyka formacji bliska bluesa i blues-rocka inspirowana była twórczością Johna Mayalla i grupy Cream.
  Założyciel formacji, C. Stańczyk, w czasie studiów w ZSRR założył pierwszy w tym kraju zespół mocnego uderzenia - Tarakany, który cieszył się tam wielką popularnością. Tarakany występowały na wielu, także oficjalnych, uroczystościach, a o zespole napisał angielski New Musical Express w reportażu o pobycie The Beatles w Związku Radzieckim. Po powrocie do Polski, C. Stańczyk zaczął działać w warszawskim środowisku muzycznym i skupił wokół siebie najlepszych muzyków amatorów (mi. in. z grup Fatum, Czarty), spośród których po pewnym czasie wyłoniły się Janczary. Nazwa grupy powstała wskutek połączenia pierwszych liter imion dwóch członków formacji: JAN (Janusz) i CZAR (Czarek) i - na ówczesną modę - podanie jej w liczbie mnogiej.
  Zespół Janczary publicznie zadebiutował w 1969 r. w Białostockiej Wiośnie Muzycznej, gdzie grupa zdobyła trzy nagrody: III miejsce w klasyfikacji ogólnej, nagrodę specjalną gospodarza imprezy - klubu studenckiego "Herkules" oraz wyróżnienie dla wokalisty formacji - C. Stańczyka. W sierpniu tego roku zespół wystąpił w TEM-ie w programie "Studenci - robotnikom". W końcu tego roku ustalił się skład grupy: C. Stańczyk - śpiew, gitara, kierownik muzyczny; Wojciech Michalczyk - gitara; Marek Cieszewski - śpiew; Bogdan Lewandowski - fortepian; Janusz Laskowski - gitara basowa i Zdzisław Grzesiewicz - perkusja.
  W roku następnym do grupy trafia zdolna wokalistka Maria Głuchowska. Odtąd zaczyna się blisko dwuletni okres sukcesów zespołu. W maju 1970 r. grupa wzięła udział w V Ogólnopolskim Przeglądzie Wokalistów i Zespołów Muzyki Rozrywkowej w Gliwicach, gdzie otrzymała wyróżnienie. Zdobywa także puchar warszawskiej Gitariady 1970 r. W okresie letnim formacja występowała w non-stopowych imprezach w Kołobrzegu i Darłówku. Skład zespołu przedstawiał sie następująco: M. Głuchowska - śpiew; W. Michalczyk - gitara; B. Leoniuk - gitara basowa; B. Lewandowski - fortepian; Z. Grzesiewicz - perkusja.
  W tym czasie zespół przeszedł pod opiekę Agencji Koncertowej Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego w Warszawie, gdzie pod nazwą Konfederacja Janczary występuje jako grupa zawodowa. Muzyka formacji zaczyna  zawierać coraz więcej elementów jazzu.
  W marcu 1971 r. roku zespół wziął udział w VI Jarmarku Muzycznym w Częstochowie. Grupa zajęła tam I miejsce (ex aequo z De Gustibus Non Est Disputandum), a członkowie grupy także indywidualnie zdobyli nagrody. W kategorii Najlepsi wokaliści zwyciężyła M. Głuchowska (ex aequo z Dariuszem Śniezko-Błockim z grupy De Gustibus...). W kategorii Najlepszy instrumentalista zwyciężył W. Michalczyk, a specjalną nagrodę przewodniczącego jury, J. Stefańskiego, dla najlepszego perkusisty otrzymali Andrzej Wójcik (Janczary) i Marek Bryll (Kolumbowie). W zespole w miejsce B. Leoniuka na gitarze basowej zaczął grać Zbigniew Górzyński (eks Szejtany). Praca zawodowa i choroba serca nie pozwalały na stałe występy z formacją jego założycielowi - C. Stańczykowi.
  W czerwcu 1971 r. Janczary wzięły udział w II Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych, gdzie jury pod przewodnictwem Wandy Warskiej przyznało solistce grupy, M. Głuchowskiej, nagrodę specjalną "w uznaniu indywidualności i warunków wokalnych", a zespół zdobył I miejsce w kategorii zespołów nowoczesnych. Następnie zespół uczestniczył w Jazzoramie w ramach IX KFPP w Opolu. Formacja dokonała nagrań dla Polskiego Radia. Latem grupa występuje w letnich imprezach w Gdańsku i Szczecinie.
  W końcu roku do jazzowej formacji Paradox odchodzi M. Głuchowska. Wkrótce potem, do zespołu Stana Borysa,  grupę opuszcza W. Michalczyk. Janczary występują w składzie: B. Lewandowski - instrumenty klawiszowe, A. Wójcik - perkusja; Bogusław Tepper (eks Grupa Bluesowa Stodoła) - śpiew; Jacek Pogorzelski - gitara; Jacek Jasiński (eks Grupa Bluesowa Stodoła) - gitara basowa. Jednak ten ostatni skład nie osiąga sukcesów i wkrótce grupa kończy działalność.
  M. Głuchowska występowała potem m.in. w Trzech Koronach i Grupie ABC Andrzeja Nebeskiego. W. Michalczyk występował w grupie Stana Borysa, Bractwie Kurkowym 1791, Koman Bandzie, towarzyszyl w pierwszej trasie Krzysztofowi Klenczonowi w 1978 r., grał w formacji Ada i Korda, a następnie wyemigrowal do Norwegii. J. Laskowski został akustykiem i przez kilka lat pracował z Bandą i Wandą i Martyną Jakubowicz
  Z. Grzesiewicz występował potem w grupach Bumerang, Rock Union; zmarł w 1996 roku. B. Lewandowski występował następnie w Nowej Grupie Jacka Lecha, formacjach Breakout, Maanam, Case; zmarł 30.05.2012 r.. C. Stańczyk zmarł 29.01.2013 r.

Materiał zaktualizowany 14.04.2019 r. - poszerzony o informacje otrzymane od Pana L. Seremaka.

Źródła:
Wycinki prasowe nadesłane przez Pana Wojciecha Michalczyka i Pana Aleksandra Nowaka
Rozmowa telefoniczna z Panem Wojciechem Michalczykiem
Informacje od Pana Lecha Seremaka
http://polskirocklat60i70.blogspot.com/2013/12/janczary.html
http://www.otwock.pl/gazeta/06_02/06_02_25.htm
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock'n'Roll - 1959-1973 - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Janusz Zając (wyd. Rock-Serwis, Kraków 1995)
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=475267365839399&set=a.359725077393629.87658.100000684184745&type=1&theater  (zdjęcie)

Uzupełnienie biogramu i ewentualna korekta mile widziane!