niedziela, 30 września 2012

Wojciech Skowroński

  Wociech Skowroński - wokalista, pianista, aranżer, klarnecista, kompozytor. Urodził się 11 lipca 1941 r. w Warszawie. Absolwent średniej szkoły muzycznej w klasie klarnetu. Karierę rozpoczął w 1962 r. w dixielandowym zespole Storyville Jazz Band. Rok później wziął udział w II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Jako finalista konkursu związał sie na krótko z grupą Czerwono-Czarni. W latach 1963-1967 współpracował z zespołem Bardowie, z którym zdobył I miejsce w Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Instrumentalnych, Wokalistów i Piosenkarzyw styczniu 1968 r. W. Skowroński utworzył wraz z Hubertem Szymczyńskim - gitara basowa i Jerzym Skowronkiem - perkusja trio Hubertusy. Grupa wystąpiła podczas V Festiwalu "Jazz nad Odrą", gdzie wokalista otrzymał I nagrodę w kategorii solistów ex aequo z Marianną Wróblewską. W 1968 r. współpracował z zespołem Drumlersi (udział w VI KFPP w Opolu w koncercie "Pieśń i piosenka jazzowa").
  Po współpracy z jazzmanami w poznańskim klubie "Od Nowa", W. Skowroński związał się z reaktywowanym zespołem Polanie, z którym dokonał nagrań radiowych. Później współpracował z Grupą ABC Andrzeja Nebeskiego. Po odejściu z ABC w maju 1969 roku prowadził własne zespoły: Od 11 sierpnia 1969 Trio Bluesowe zwane też Blues Trio w składzie: W. Skowroński - pianino, śpiew; Kazimierz Plewiński (eks Bardowie) - gitara basowa, harmonijka ustna oraz Andrzej Nackowski (eks Bardowie) - perkusja, którego w 1970 r. zastąpił Piotr Janton (eks My) oraz Maciej Winiewicz, jako elektroakustyk zespołu. Blues Trio wystąpiło m. in. podczas II „Beat Session” w Warszawie, I „Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych” (3-5.04.1970 r.) a także plebiscytu o "Złotą Kotwicę Sopockiego Lata 1970". W drugiej połowie 1971 r. nastąpiła zmiana w składzie zespołu, wśród muzyków znaleźli się Andrzej Iskra (eks Roztrzepańcy) - gitara basowa;  i Przemysław Lisiecki - perkusja oraz elektroakustyk Maciej Winiewicz grający sporadycznie na harmonijce ustnej oraz instrumentach perkusyjnych. Grupa wystąpiła podczas „Karnawałowych Spotkaniach Muzycznych” (1971); II „Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych" (4-6.06.1971) - W. Skowroński zdobył tam III miejsce oraz nagrodę dziennikarzy; II „Wielkopolskich Rytmach Młodych” w Jarocinie. Na początku 1972 r. do grupy dołączył Maciej Dobrzyński, który pełnił funkcję managera, kierownika artystycznego oraz sporadycznie grał na instrumentach perkusyjnych. W tym składzie zespół włączył do repertuaru utwory rockowe i rhythm and bluesowe ("Spinning Wheel"; High Heel Sneakers"; "Hit The Road Jack"), co skłoniło W. Skowrońskiego do zmiany nazwy formacji na Blues And Rock.
  Pierwsze występy zespołu pod nową nazwą odbyły się na X KFPP w Opolu oraz XV Festiwalu „Jazz Jamboree”. 19-22.10.1972 r. roku Blues And Rock nagrał pierwszą płytę koncertową w historii polskiej muzyki rock and rollowej tzw. „czwórkę”, zarejestrowaną podczas festiwalu „Jazz Jamboree”. Szczyt popularności zespołu przypadł na lata 1973-1974, gdy z grupą występował żeński chórek wokalny Rock And Blues w składzie: Ewa Górzanka (wł. Ewa Góra, eks Amazonki), Krystyna Stolarska oraz Halina Zielińska, którą zastąpiła później Teresa Głowacka.Formacja wystąpiła m. in. w XI KFPP w Opolu, „Poznańskich Muzykaliach”, „Częstochowskich Spotkaniach Jazzowych” (6-8.04.1973), „Dniach Kultury Polskiej” w Berlinie (1973), IV Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych” (1-3.06.1973) i „Intercopernicaliach” (14-17.09.1973).
  W styczniu 1973 r. Blues And Rock zarejestrował swoją pierwszą płytę długogrającą pt. „Blues And Rock”. Grupa wylansowała takie przeboje jak: „Kominiarz Johnny”, „Blues to zawsze blues jest” (nagroda za interpretacje na XI KFPP w Opolu ’73), „Ludzie, coś mi tutaj nie gra”, „Alabama”, „Ja to się cieszę byle czym". Lider zdobywał z zespołem wysokie pozycje w plebiscytach popularności "Jazzu", a formacja występowała na kolejnych festiwalach w Opolu i Sopocie, dokonała też nagrań dla radia WDR w Kolonii.
  Z końcem 1973 r. z zespołem nawiązał kontakt gitarzysta Edmund Klaus (eks Aspect, ork. Jerzego Miliana), a później Andrzej Rogal; gitarzystą basowym został Marek Wojciechowski. Wiosną 1975 roku nastąpiły kolejne zmiany personalne, Przemysława Lisieckiego zastąpił Eryk Kulm - perkusja, a Andrzeja Iskrę - Eugeniusz Orlicki - bg. E. Kulm opuścił zespół po niespełna trzymiesięcznej współpracy, a jego następcą został Waldemar Majewski.
  W latach 1975-1976 W. Skowroński, wraz z zespołem, nawiązał współpracę z łódzką orkiestrą Karola Nicze, co zaowocowało wspólnymi trasami koncertowymi pt. "Kontrasty i porównania". Współpracowali także muzycy Andrzej Ellmann - gitara i Zbigniew Karwacki - saksofon tenorowy, a solistkami były Halina Frąckowiak, Elżbieta Wojnowska i Grażyna Łobaszewska. W kwietniu 1976 zespół wystąpił na „Międzynarodowej Wiośnie Estradowej”, po czym przygotował kolejny album pt. „Wojciech Skowroński”, który zarejestrowany został w maju 1976r. Po zakończeniu trasy koncertowej w październiku 1976 r. zespół Blues And Rock został rozwiązany, czego następstwem było zawieszenie działalności W. Skowrońskiego na ponad dwa lata.
  Wiosną 1978 r. W. Skowroński z P. Lisieckim utworzyli kolejny skład o nazwie New Blues And Rock, w którym znaleźli się basista Marek Wojciechowski i gitarzysta Andrzej Rogal. Był to bardzo trudny okres dla tego gatunku muzycznego, czego konsekwencją były sporadyczne wyjazdy już tylko na trasy krajowe (m. in. koncert w poznańskim klubie "Słońce - jesień 1978 r.).
  Na początku lat 80-tych wokalista wyjeżdżał za granicę z zespołem Woytek S. Band oraz Wojtek S. Trio, w którym oprócz W. Skowrońskiego grali P. Lisiecki - perkusja i jego brat Wojciech Lisiecki - gitara basowa. W dniach 8-10.05.1981 r. W. Skowroński wystąpił w „Rock Arenie” w Poznaniu. W 1984 r. prowadził swój zespół Wojtek S. Boogie Man, w skład którego weszli: Tomasz Dziubiński - gitara, i P. Lisiecki - perkusja. Rok później zarejestrowany został materiał dla kolejnego albumu pt. „Fortepian i ja”, po nagraniu którego odbyła się trasa promocyjna płyty. Po zakończeniu trasy perkusistę P. Lisieckiego zastąpił Wiesław Lustyk.
  Wiosną 1986 r. Woytek Band rozpoczął nagrania utworów do albumu pt. „Jak się bawisz?”. 11 i 12 lipca w sopockiej „Operze Leśnej” odbyły się koncerty „OLD ROCK MEETING”, w których udział brał m.in. Woytek Band. Skład zespołu tworzyli: W. Skowroński - pianino, śpiew; T. Dziubiński - gitara; Andrzej Mikołajczak - instrumenty klawiszowe; Krzysztof Basa - gitara basowa; oraz gościnnie Andrzej Nebeski - perkusja. 13.09.1986 W. Skowroński z zespołem Woytek Band w składzie: W. Skowroński - pianino, śpiew, A. Mikołajczak - instrumenty klawiszowe; T. Dziubiński- gitara, W. Lustyk - perkusja i K. Basa - gitara basowa wystąpił na żywo w Studio HI-FI w warszawskim oddziale TVP, który był przez nią emitowany.
  Jesienią 1986 r. z zespołu odszedł T. Dziubiński (otrzymał zagraniczny kontrakt), którego zastąpił  Lech Niedźwiedziński z Leszna. Jesienią zespół z nowym gitarzystą wystąpił na koncercie Musicoramy w Kościanie. Był to także ostatni występ K. Basy - jego miejsce zajął Zenon Strzałkowski. Nowy skład dokonał nagrania albumu pt. „Jak się bawisz?” do końca, co miało miejsce w czerwcu 1987 r. Prawie wszystkie teksty na ten album napisał znakomity poznański autor Andrzej Sobczak.
  W 1988 r. zespół wystąpił w „Domu Muzyki i Tańca” w Zabrzu w programie „Gwiazdy Mocnego Uderzenia”, zagrali W.Skowroński, W. Lustyk, L. Niedźwiedziński, Z. Strzałkowski i nowy członek zespołu Jerzy Grabowski - instrumenty klawiszowe. Koncert ten był także emitowany przez polską TV. Przed J. Grabowskim grali także Ryszard Szutta, a po nim Zygmunt Szram (w 1987).
  W. Skowroński występował także za granicą, m. in. w NRD, Czechosłowacji, RFN, ZSRR, Holandii, Belgii i Francji. Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla PR - solowych oraz z orkiestrą m.in. Alex Band - Aleksandra Maliszewskiego, orkiestrą Jerzego Miliana oraz orkiestrą Andrzeja Trzaskowskiego. Miał w swoim repertuarze standardy muzyki bluesowej, popularne przeboje rockandrollowe i utwory własne.
  Pod koniec 1990 r. Skowroński poważnie zachorował, czego konsekwencją było zrezygnowanie z koncertów. Długotrwałe leczenie i rehabilitacja doprowadziła do rozwiązania zespołu Woytek Band, który był ostatnim zespołem wokalisty.
  Wojciech Skowroński zmarł 17.01.2002 r. w Poznaniu po długiej, ciężkiej chorobie (nowotwór krtani i płuc). pochowany został na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (lokalizacja: kwatera 27, rząd 2, poz.4 - pomnik rodziny Skowrońskich)
  A. Iskra (ur.12.11.1946, zm.15.09.1991) – przyczyną śmierci był  tętniak mózgu. Andrzej pochowany został na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu w pobliżu miejsca spoczynku Adrianny Rusowicz; M. Dobrzyński spoczywa w Warszawie; Krystyna Stolarska, znana później jako Gayga, zmarła 30.08.2010 r., pochowana została w Dąbrowie Górniczej. Andrzej Sobczak (ur. 25.09.1946, zm. 31.05.2011) - pochowany zostałna cmentarzu Junikowo w Poznaniu.



Blues And Rock z chórkiem wokalnym Rock And Blues (1973)
Od lewej: Krystyna Stolarska, Halina Zielińska, Ewa Góra, Wojciech Skowroński, Andrzej Iskra (na dole), Maciej Winiewicz, Maciej Dobrzyński i Przemysław
Lisiecki
(z arch. Ryszarda Wolańskiego)



NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE:

LP XL/SXL 0799 Muza
MC CK 0025 Muza
WOJCIECH SKOWROŃSKI BLUES AND ROCK
Blues and rock / Kominiarz Johnny / Człowiek bez swojej gwiazdy / Rock and rolla każdy zna / Gdybyś miał dwa życia / Inwokacja wędrownego szklarza / Równy był gość / Ludzie, coś mi tutaj nie gra
 Nagrano w styczniu 1973 r.
Skład: W. Skowroński - śpiew, fortepian, piano; A. Iskra - gitara basowa; P. Lisiecki - perkusja, instrumenty perkusyjne; M. Winiewicz - instrumenty perkusyjne, harmonijka ustna; M. Dobrzyński - instrumenty perkusyjne; oraz trio wokalne Rock And Blues: Ewa Góra - śpiew; Halina Zielińska - śpiew i Krystyna Stolarska - śpiew; oraz gościnnie Krzysztof Sadowski - organy Hammonda (6)

LP SX 1376 Pronit
WOJCIECH SKOWROŃSKI
Ja to się cieszę byle czym / Za jasną rzeką / Cały świat jaśnieje / Stompin' in The Savoy / Kiedy świat jest więcej wart / Do tych dni, kolorowych dni / Szósta rano na trasie / Rock and roll i ja
 Nagrano w maju 1976 r.
Skład: W. Skowroński - śpiew, pianino; E. Klaus - gitara; A. Iskra - gitara basowa; P. Lisiecki - perkusja

LP K-PSJ 007 Poljazz
FORTEPIAN I JA (BOOGIE & BLUES)
Ale to będzie zabawa / Cały świat jaśnieje / Dobry blues / Szeląg blues / Ludzie mówią / Fortepian i ja / Wesołe boogie / Powrót po latach / Hallo czarna / Śmieszne boogie
 Nagrano w grudniu 1985 r.
Skład: W. Skowroński - fortepian, harmonijka ustna, śpiew; T. Dziubiński - gitara; P. Lisiecki - perkusja, instrumenty perkusyjne

LP LP 113 Wifon
JAK SIĘ BAWISZ
Bistro "Euforia" / Zwariowałó cały świat / Po nas chocby potop / Bielszy niz śnieg / Co wart ten świat bez ciebie / Nie będzie ta, będzie inna / Póki trwa szaleńczy taniec / Mnie nic do tego / Wierzyć w noc / Lecz głupiego życia żal
 Nagrano w czerwcu 1987 r.
Skład: W. Skowroński - śpiew, pianino, instrumenty klawiszowe; A. Mikołajczak - instrumenty klawiszowe, instrumenty perkusyjne (3); W. Lustyk - perkusja; L. Niedźwiedziński - gitara (1, 3, 4, 6, 8, 9); T. Dziubiński - gitara (2, 5, 7, 10); Z. Strzałkowski - gitara basowa (1, 3, 4, 6, 8 ,9); K. Basa - gitara basowa (2, 5, 7, 10)

EP N-0632 Muza (1970)
MUZYKA BLUESOWA
Trochę żal / Za rok / Nas trzech / Miałem sen
 Skład: W. Skowroński - śpiew, pianino; K. Plewiński - gitara basowa; P. Janton - perkusja

EP N-0712 Muza (19-22.10.1972)
No Sense In Worrying (live) / Precious, Precious (live)
 Skład: W. Skowroński - śpiew, pianino; A. Iskra - gitara basowa; P. Lisiecki - perkusja, instrumenty perkusyjne; M. Winiewicz - instrumenty perkusyjne; M. Dobrzyński - instrumenty perkusyjne

SP SP-505 Muza (1970/1973)
Trochę żal / Ludzie coś mi tutaj nie gra

SP SP-512 Muza (12.1974)
Ja to się cieszę byle czym / Miałem sen

SP SP-693 Muza (05.1976)
Rock and roll i ja / Cały świat jaśnieje

SP S-39 Tonpress (05.1976)
Kiedy świat jest więcej wart / Rock and roll i ja

PD R-0454 Ruch (1975)
Zawsze znajdziesz sposób

PD R-0561 Ruch (12.1974)
Ja to się cieszę byle czym

PD R-0068-II Ruch (1972)
Kominiarz Johnny / Równy był gość

PD R-0175-II Ruch (1972)
Blues to zawsze blues jest

PD R-0190-II Ruch (01.1973)
Ludzie coś mi tutaj nie gra

PD R-0234-II Ruch (12.1974)
Miałem sen

PD R-0776-II Tonpress (1979)
Znów śnię o tobie / Być we dwoje to dobre, lecz

PD R-0801-II Tonpress (1979)
W dobrym tonie / A przecież taki był

LP SXL 0984 Muza (1972)
DYSKOTEKA (5)
Kominiarz Johnny / Gdybyś miał dwa życia

LP SX 1357 Muza (1976)
PREMIERY OPOLE 1976
Stary, dobry rock and roll

2LP K-PSJ 013/2-3 Poljazz (07.1986)
OLD ROCK MEETING A.D. 1986
Moje ABC (live) / Lecz głupiego życia żal (live)

LP LP 073 Wifon (1985)
[ALEX BAND] ALEX BAND I PRZYJACIELE
Muzyka z twoich płyt


NAGRANIA RADIOWE

1970:
Trochę żal; Nas trzech; Miałem sen; Za rok

1971:
Alleluja, kocham ją [Allelujah, I Love Her So]

1972:
Tock and rolla każdy zna; Bądź błękitną rzeką moich dni; Kasztany; Wołaj, czekaj, wspomnij, szukaj; Gdybyś miał dwa życia; Kominiarz Johnny; Równy był gość; Blues to zawsze blues jest; Dumka o dziewczynie zakochanej w rock and rollu; W klubie (live)

1973:
Alabama; Do widzenia; Teddy; Wakacje z deszczem; Miałem sen

1974:
Ja to się cieszę byle czym; Na początku było morze

1975:
Zawsze znajdziesz sposób; Szósta rano na trasie; Gdybym złotą rybkę miał

1976:
Sztary, dobry rock and roll (z ork. PRiTV p/d A. Trzaskowskiego)

1979:
Znów śnię o tobie; Być we dwoje to dobre, lecz; W dobrym tonie; A przecież taki był

1980:
A przecież tak jest; Jak ten dziadek

1981:
Tutti Frutti; Roll Over Beethoven; Kansas City; Fortepian i ja; Nie mów więcej (z ork. PRiTV p/d J. Miliana)

1983:
Poczułem blues (z zesp. Alex Band); Służbowa wycieczka (z zesp. Alex Band)

1987:
Ja taki nieśmiały; Dobrze jest jak jest

Źródła:  Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock
serwis, Kraków 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa 2003);
http://www.wojciechskowronski.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1:biografia&catid=37:uncategorised&Itemid=2 (tekst i zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biogramu artysty mile widziane.
2. Bardzo dobra strona zmarłego artysty. Jest bogata biografia (tutaj w większości przytoczona), wiele zdjęć, opis dyskografii. Profesjonalnie prowadzona strona. Brawo!
3. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
4. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka



10 komentarzy:

  1. Niewątpliwie najlepszy GŁOS w polskim rocku.
    Uważało się, że Skowroński szczególnie dobry jest "na żywo" [ponoć zachowały się jakieś nagrania koncertowe - ?]. Ja widziałem go tylko w koncercie telewizyjnym, w połowie lat 70-tych. Faktycznie - był niesamowity. Być może taśmy się gdzieś zachowały i Telewizja "Kultura" je kiedyś odkopie.
    I jeszcze mała ciekawostka.
    Kilka lat temu wrzuciłem nagranie tego artysty na rosyjskojęzyczne forum. Odezwało sie potem kilku melomanów z Moskwy. Wszyscy zgodnie twierdzili, że w czasach CCCP największe wrażenie zrobiły na nich nie koncerty Niemena, Breakoutu czy też Skaldów, ani też znanych zespołów węgierskich, albo (nieco późniejsze) występy sław z Zachodu, ale właśnie koncert Skowrońskiego w Moskwie w lecie 1974 roku.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za komentarz. Oby np. TVP Kultura odnalazła te nagrania koncertowe. Może także inne? Po wielu latach taki zapis koncertu to prawdziwa gratka.
      Co do wspomnień moskiewskich melomanów, to miła sprawa, że znają naszych wykonawców. Zapewne występ W. Skowrońskiego głęboko wrył im się w pamięć. To cieszy.
      Pozdrawiam
      Grzegorz

      Usuń
  2. prowadze blog gazetyprlu.blogspot.co.uk gdzie jest troche skanow starych gazet.bede wdzieczny jesli moglby pan zamiescic link na swojej stronie.dziekuje maciej

    OdpowiedzUsuń
  3. Cóż mogę napisać? Zachęcam do odwiedzenia blogu: gazetyprlu.blogspot.co.uk .
    Zawsze to ciekawe przeczytać, co pisała prasa przed kilkudziesięcioma laty...
    Pozdrawiam
    Grzegorz

    OdpowiedzUsuń
  4. Ale numer, nie wiedziałem. Pierwsza od lewej to Krystyna Skolarska vel Gayga vel MC Diva.
    Czego ta artystka nie śpiewała, gdzie ta artystka nie śpiewała. Od Opola, po festiwal w Kołobrzegu, a nawet, uwaga, koncerty w Wietnamie:
    http://artu-variousposition.blogspot.com/2010/07/gayga-medal-w-wietnamie.html

    Od bluesa do disco polo. Wszędobylska.

    Co do nagrań koncertowych Skowrońskiego, to są do posłuchania, z wymienionej EP.

    OdpowiedzUsuń
  5. Tak, Pani Krystyna Stolarska śpiewała w latach 70-tych w kilku zespołach, jakich - można zobaczyć w Wikipedii. Potem już jako Gayga występowała jako solistka. Jeszcze później jako MC Diva. Wielka szkoda, że zmarła...
    Co do nagrań koncertowych z wymieninej "czwórki", to bardzo chętnie...
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  6. Witam. Pisząc o nagraniach koncertowych, miałem na myśli inne [obszerniejsze] nagrania niż te z wiadomej ep-ki. Niestety, słyszałem o nich na zasadzie "jedna baba powiedziała drugiej, że trzecia gdzieś o tym słyszała", więc głowy za to, że wogóle takowe istnieją nie dam. Choć np. w jakiejś recenzji ze wznowienia płyt pana Wojciecha na CD [bodajże w piśmie "Tylko Rock"] autor utyskiwał, że lepiej byłoby wydać CD z koncertów Skowrońskiego.

    OdpowiedzUsuń
  7. Oby tylko radio lub telewizja zarejestrowały koncerty W. Skowrońskiego. Takie dokumenty, "znalezione" po latach dają wiele satysfacji fanom artystów. Oby coś takiego, dotyczące W. Skowrońskiego, znalazło się w archiwach...
    Pozdrawiam
    Grzegorz

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. http://www.youtube.com/watch?v=e1om9hme8Cc
      Blues And Rock Wojciecha Skowrońskiego - Ja to się cieszę byle czym (live Opole '74)

      Usuń