niedziela, 25 kwietnia 2021

Dwie płyty winylowe: No To Co - Taki Czas i Skaldowie - Nocni jeżdżcy (wyd. Kameleon Records)


No To Co - Taki czas (Progressive Rock Recordings 1972-1975) [KAMLP 25]

W przysłanej wiadomości wydawca pisze:

  "Po raz pierwszy w historii!!! Najbardziej rockowe nagrania grupy No To Co zebrane na jednej płycie winylowej.
  Prawdziwie progresywno-eksperymentalna uczta muzyczna, wypełniona po brzegi soczystymi brzmieniami organów Hammonda, intrygującymi partiami gitar oraz odlotowymi frazami skrzypiec i saksofonu.
  Wszystkie utwory zostały zremasterowane wprost z taśm matek i brzmią wybornie.
  Longplay został wydany w dwóch wersjach: standard i super deluxe.
  WERSJA SUPER DELUXE - została wytłoczona na przezroczystym zielonym winylu i zawiera 8-stronicową książkę oraz foto-insert. Nakład tej wersji jest czysto kolekcjonerski i wynosi tylko 50 sztuk!!!
  WERSJA STANDARD - została wytłoczona na tradycyjnym czarnym winylu i NIE ZAWIERA książki oraz foto-insertu.
  Na LP zamieszczono 14 nagrań z okresu kiedy No To Co odeszło od brzmień folkowych w stronę mocniejszego, inspirowanego graniem głównie amerykańskich zespołów rocka i rocka progresywnego
  Album pełen jest ostrzejszych dźwięków gitar, jakże miłych dla każdego rockowego ucha partii organów Hammonda oraz rozimprowizowanych fragmentów instrumentalnych.
  Rozbudowany – "Pilnuj swoich spraw", ponad 9 minutowa (!!!) instrumentalna – "Hana na betonie", czy hendrixowskie – "A w niedzielę gorzałeczka"; wprawią w zdumienie wszystkich, którzy kojarzą zespół jedynie z lekkim folk-rockiem
  Bardziej tradycyjną, typową dla No To Co melodykę, znakomicie łączą z nowszym brzmieniem kompozycje: "Widzę cię w zieleni pól", "Czerwona ruta", "Koniec przyjaźni", czy "Jesień bez deszczu".
  Część z tych nagrań była onegdaj dostępna na kiepsko tłoczonych, składankowych płytach winylowych poza granicami naszego kraju
  Wydawnictwo przygotowane pod patronatem i przy współpracy z byłym leaderem zespołu – Jerzym Krzemińskim
  Wydawnictwu towarzyszy bogata szata graficzna z masą rzadkich fotografii oraz dodatki (zawarte TYLKO w wersji super deluxe)
  Wytłoczony na grubym winylu album ma piękną, błyszczącą, laminowaną, rozkładaną okładkę."


 


  Spis utworów:
 A1. Widzę Cię w zieleni pól    (2'21)
 A2. A w niedzielę gorzałeczka    (3'41)
 A3. Poszedłem górą   (5'02)
 A4. Gdy gaśnie dzień   (4'13)
 A5. Jesień bez deszczu   (2'26)
 A6. Hana na betonie (wersja radiowa)   (9'15)
 B1. Czerwona ruta (wersja radiowa)   (3'02)
 B2. Pilnuj swoich spraw   (6'24)
 B3. Taki czas (Piękny czas)   (2'30)
 B4. Dimi   (2'53)
 B5. Zielony mosteczek   (3'53)
 B6. Koniec przyjaźni   (2'38)
 B7. Blednie noc (Twój dzień)   (3'01)
 B8. I nic więcej nie chcę już   (3'17)



Skaldowie - Nocni jeźdźcy (Radio Recordings 1976-1979) [KAMLP 26]

Oddajmy znowu głos wydawcy:

  "Po raz pierwszy na płycie winylowej!!! Zbiór radiowych nagrań Skaldów - które nie mają swoich odpowiedników płytowych - z lat 1976-1979.
  Wszystkie utwory zostały zremasterowane wprost z taśm matek i brzmią o niebo lepiej niż kiedykolwiek.
  Longplay został wydany w dwóch wersjach: standard i super deluxe.
  WERSJA SUPER DELUXE - została wytłoczona na przezroczystym błękitnym winylu i zawiera 8-stronicową książkę, ogromny plakat oraz foto-insert.
  Nakład tej wersji jest czysto kolekcjonerski i wynosi tylko 50 sztuk!!!
  WERSJA STANDARD - została wytłoczona na tradycyjnym czarnym winylu i NIE ZAWIERA książki, plakatu oraz foto-insertu.
  Longplay dokumentuje moment w którym Skaldowie odeszli nieco od większych form muzycznych w stronę ambitnego pop-rocka, chociaż brzmieniowo zespół pozostaje tutaj wciąż bardzo blisko art-rockowej suity - Podróż magiczna
  Muzyczna podróż w czasy kiedy to termin pop-rock oznaczał profesjonalnie zaaranżowaną, pełną naturalnych instrumentów, bogato brzmiącą muzykę, a nie osaczającą nas obecnie z wszystkich stron koszmarną, plastikową papkę
  Płyta lokuje się stylistycznie w okolicach longplaya "Szanujmy wspomnienia" i zawiera masę naprawdę wybornie napisanej, zaaranżowanej i wykonanej muzyki, jak chociażby art-rockowe, psychodelicznie snujące się: "Błękitnie mi z tobą", "Ostry zakręt", "Pachnie chlebem", czy przebojowe: "Nocni jeźdźcy", "Mam dla ciebie to co chcesz", czy "Popołudnie z tobą"
  Wydawnictwu towarzyszy bogata szata graficzna z masą rzadkich fotografii oraz dodatki (zawarte TYLKO w wersji super deluxe)
  Wytłoczony na grubym winylu album ma piękną, błyszczącą, laminowaną, rozkładaną okładkę"

   Spis utworów:
 A1. Nocni jeźdźcy   (4'18)
 A2. Mam dla Ciebie to co chcesz   (5'26)
 A3. Marynarze z morza łez   (3'16)
 A4. Wszystkie twoje uśmiechy   (3'53)
 A5. Z biegiem lat   (4'05)
 A6. Pewne chwyty są ograne   (2'35)
 A7. Nie oślepiaj   (2'23)
 B1. Popołudnie z Tobą   (3'53)
 B2. Błękitnie mi z Tobą   (6'39)
 B3. Zróbmy coś z tym dniem   (5'05)
 B4. Ostry zakręt   (5'14)
 B5. Pachnie chlebem   (5'22)



  Od siebie dodam, że trochę zeszło nim zdecydowałem się napisać o tych płytach. Nie jestem zwolennikiem płyt winylowych, omijam "trzeszczałki" z daleka. Zdecydowanie wolę płyty CD, które są przynajmniej dwukrotnie tańsze i można na nich zamieścić więcej nagrań. A taki LP na zielonym, czy niebieskim winylu wygląda może i efektownie, ale trzeba być bardzo ostrożnym przy słuchaniu nośnika, aby zaraz nie nabrał dodatkowych efektów dźwiękowych...
  Ale są to płyty długogrająca grup, które bardzo lubię, obok np. Czerwonych Gitar, Trubadurów, Tajfunów czy Passatów. Dlatego informuję o pojawieniu się tych płyt w ofercie zasłużonej dla popularyzacji polskiego bigbitu firmy Kameleon Records. Kto lubi słuchać muzyki z winyli znajdzie tu ponad 54 minuty wspaniałej muzyki grupy No To Co i niewiele mniej muzyki zespołu Skaldowie.
  I jeszcze moje pytanie do speców od płyt winylowych. Kiedyś, w epoce przed-CD-owskiej czytałem, że płyta długogrająca, aby nie było straty jakości może zawierać do 23 minut nagrania na jednej stronie. A tu mamy ponad 27 minut na stronie. Czyżby i tu technika "poszła naprzód"?

 

sobota, 24 kwietnia 2021

Dynamity [wzmianka]

   Zespół wokalno-instrumentalny Dynamity powstał w 1966 r. w Krakowie. Grupę tworzyli: Ewa Kozakowska - śpiew; Józef Przyborowski - gitara, śpiew; Jerzy Żmija - gitara, śpiew; Jacek Knutelski - gitara basowa; Andrzej Bala - perkusja. Formacja grała w Technikum Górnictwa Odkrywkowego w Krakowie w latach 1967-1969. Dynamity przestały istnieć w 1969 r.
  Do dzisiaj zachował sie jeden utwór zespołu z amatorskiego nagrania z 1967 r. - "Nie licz dni" (z rep. Czerwonych Gitar) - audycja Big Beatowa Fala Radia PiK Bydgoszcz.(*)

  Źródło:
     http://ryszardy.pl/      (materiał nadesłał Pan Jacek Knutelski)


(*) informacja za źródłem - na chomikuj.pl nie mogę tego znaleźć...
Na stronie źródłowej nie ma zdjęć grupy.
Polecam stronę ryszardy.pl jako ciekawe źródło informacji o krakowskim bigbicie, zawierające wiele fotografii prezentowanych tam wykonawców!

niedziela, 18 kwietnia 2021

Słowianie

   Zespół wokalno-instrumentalny Słowianie powstał w Lublinie na początku 1966 r. z połączenia dwóch lubelskich grup muzycznych: Kontiki i Kozły. Nazwę Słowianie formacja przyjęła po Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Instrumentalno-Wokalnych w Chełmie, wzorując się na nazwie zespołu Polanie, który był gwiazdą tego festiwalu. Pierwszy skład grupy tworzyli: Marek Mrówczyński – gitara, lider; Wojciech Mylius – gitara; Krzysztof Dobrzański – śpiew, gitara; Wiesław Porczak – śpiew, gitara basowa; Henryk Mazurek – perkusja, śpiew. Nieco później do formacji dołączył Ryszard Siwiec – saksofon. Muzycy działali przy klubie „Łączność” na terenie Poczty Głównej w Lublinie. Akustykiem zespołu był elektronik Krzysztof Duński – pracownik Poczty Polskiej. W repertuarze grupy znajdowały się przeboje polskich i zagranicznych zespołów bigbitowych.
  Na początku 1967 r. zespół zmienił swój skład, a także rodzaj wykonywanej muzyki. Z grupy odszedł H. Mazurek, a na perkusji zastąpił go Zbigniew Kitliński. Z grania zrezygnował także W. Mylius, który wyjechał za granicę.  Do grupy dołączył Janusz Kozłowski - instrumenty klawiszowe, który objął kierownictwo muzyczne, tworząc własne, ambitne kompozycje. Były to m. in.: „My Słowianie”, „Dokąd pędzi czas”, „Posłuchaj”, do których słowa napisał Wiesław Porczak. Formacja zaczęła przygotowywać nowy repertuar, który zaowocował udanymi występami w późniejszych festiwalach. Nad czystością brzmienia wokalnego i instrumentalnego czuwał ojciec J. Kozłowskiego, profesor III LO w Lublinie - pan Zbigniew Kozłowski. Za akustykę i nagrania odpowiadał w dalszym ciągu K. Duński.
  Ambitne kompozycje przyczyniły się do udziału Słowian w ogólnopolskich festiwalach, na których zespół zajmował wysokie miejsca. Były to: III miejsce w Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów wokalno-instrumentalnych i piosenkarzy - Tychy Łaziska, 17-19.03.1967 r.; III miejsce w Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Muzycznych w Zamościu, 13.05.1967 r.; I miejsce w Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Wokalno-Muzycznych - Katowice 1968 r.; I miejsce na Festiwalu Muzyki Młodych Talentów „Wiosna ‘68” w Tarnowie oraz występ w Telewizyjnym Ekranie Młodych. Po festiwalu w Tarnowie do grupy dołączyli: Stefan Gliniak - gitara oraz wokaliści - Grigori Antonesku i Wasyl Michaj – kuzyni Michaja Burano.
  Przełom w składzie formacji nastąpił po Festiwalu Muzycznym Zamość '69, na którym Słowianie zajęli III miejsce, a IV miejsce zespół Truwerzy. Z obu tych formacji powstał nowy skład zespołu Słowianie, który tworzyli: Marek Domański – instrumenty klawiszowe, śpiew, autor tekstów, kierownik muzyczny; S. Gliniak – gitara; M. Mrówczyński – gitara basowa, śpiew; Z. Kitliński –perkusja, śpiew; Janusz Karpiński – skrzypce, śpiew.
  Grupa znajduje nową siedzibę w Klubie „Azory” przy Spółdzielczym Domu Kultury im. 20-lecia PRL w Lublinie. Za akustykę i nagrania odpowiada Adam Stefaniak.
  Na Ogólnopolskim przeglądzie CRZZ w Przemyślu we wrześniu 1969 r. Słowianie zdobywają II miejsce i wielką sympatię publiczności. Wykonywali zaczerpniętą ze zbiorów kórnickich anonimową pieśń polską z XV wieku „Chwała Tobie Gospodzinie”, a I miejsce zajęli Rybałci z Rzeszowa, gdzie gitarzystą oraz kierownikiem muzycznym był Antoni Kopff, późniejszy znany polski kompozytor.
  VI Ogólnopolski Przegląd Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich, który odbył się w dniach 12-19 października 1969 r. w Jeleniej Górze, był wielkim sukcesem zespołu Słowianie. Zdobycie Nagrody specjalnej tego festiwalu dało grupie możliwość startu w zawodowej muzyce estradowej. Propozycja redaktora muzycznego Estrady Gdańskiej, J. Kosińskiego nie mogła być zrealizowana z uwagi na brak własnego sprzętu muzycznego, a także nieuregulowany stosunek muzyków do służby wojskowej. Imienne zaproszenie do udziału w Festiwalu „Opole ‘70” zaowocowało trzema nowymi nagraniami w Radiu Lublin: "I trochę nutek Chopina”, „Przyszłaś do mnie”, „Zapłakany świat”. W nagraniach uczestniczył Wojciech Olender - gitara basowa, który zastąpił odchodzącego do wojska M. Mrówczyńskiego.
  Słowianie przestali istnieć w grudniu 1969 r.

Słowianie
od lewej: J. Kozłowski, K. Dobrzański, M. Mrówczyński, Z. Kitliński i W. Porczak


  
Głowy Słowian
od lewej: J. Kozłowski, W. Mylius, K. Dobrzański, W.  Porczak, Z. Kitliński, M. Mrówczyński


Plakat

Słowianie
w dolnym rzędzie od lewej J. Karpiński, M. Domanski, Z. Kitliński, w górnym rzędzie od lewej S. Gliniak, M. Mrówczyński

Bal Maskowy -  obóz letni RG ZSP Łazy 69


Przerwa w muzykowaniu na obozie letnim Rady Głównej ZSP  Łazy 69
siedzą od lewej: J. Karpiński, M. Domański


 

  Biogram oraz wszystkie zdjęcia nadesłał Pana Janusz Karpiński. Ja nieco zmodyfikowałem formę biogramu, aby nie odbiegał bardzo od innych notek biograficznych.
  Wielkie dzięki Panie Januszu!



sobota, 17 kwietnia 2021

Krakusy [wzmianka]

  Zespół wokalno-instrumentalny Krakusy powstał w 1962 r. w Krakowie. Pierwszy skład skład grupy tworzyli jej założyciele: Jerzy Tarsiński - gitara; Jerzy Raimański - gitara; Zbigniew Sztyc - saksofon tenorowy; Mieczysław Spyrczyński. W czasie istnienia formacji skład się zmieniał, a jedynym muzykiem grającym przez cały czas w zespole był J. Tarsiński. W grupie grali także: Henryk Witek - gitara; Wiesław Schoenborn - perkusja; Bogusław Biełło - saksofon tenorowy; Jerzy Morański - fortepian; Zbigniew Baranowski - organy. Wokalistami formacji byli Marian Koster i Jadwiga Tarsińska.
  Zespół grywał w klubach krakowskich i nowohuckich. Największym sukcesem Krakusów było zajęcie pierwszego miejsca w czerwcu 1963 r. w finale Konkursu Zespołów Big-Beatowych Krakowa, gdzie dalsze miejsca zajęły grupy: Ametysty; 5+ (Piątka z Plusem); Big Beat Six i Biała Gwiazda.
  Krakusy istniały do 1966 r.

Krakusy (1965)
od lewej: J. Tarsińska, M. Spyrczyński, B. Biełło, Z. Baranowski


Dyplom


  Źródło:
http://ryszardy.pl/  (tekst i zdjęcia)


niedziela, 11 kwietnia 2021

Skrzaty [wzmianka]

   Zespół wokalno-instrumentalny Skrzaty powstał w 1965 r. W Łodzi w XXVIII Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława Broniewskiego.
  W skład grupy weszli: Zygmunt Wieszczek - gitara; Ryszard Zagalski - gitara; Janusz Cedrowski - gitara basowa i Ryszard Kozłowski - perkusja. Skrzaty zadebiutowały w muszli w Parku Julianowskim. Wkrótce potem do formacji doszedł wokalista Zbigniew Łuczak, który miał opracowane swoje piosenki. Pierwsze koncerty zespół zagrał w Domu Kultury przy ul. Zawiszy Czarnego 22. W programie grupa miała dziesięć utworów, w tym pięć przygotowanych przez Z. Łuczaka.
  Po kilku miesiącach grania, jeszcze w 1965 r., formacja zmieniła nazwę na Bardowie.

Źródło:
   "Łódzka scena młodzieżowa. Lata 60. i 70. XX wieku" autor: Dariusz Postolski (wyd. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź, 2019 r.)

  Polecam zakup powyższej książki, gdzie można znaleźć zdjęcia zespołu i sporo informacji o muzykach, a także tzw. "smaczków".

sobota, 10 kwietnia 2021

Elektrostons [wzmianka]

   Zespół wokalno-instrumentalny Elektrostons powstał w Krakowie w 1966 r. Założycielami grupy byli: Kazimierz Bocheński i Jerzy Piwowarski. Pierwszy skład formacji tworzyli: K. Bocheński - gitara, śpiew; J. Piwowarski - gitara basowa; Benedykt Radecki - perkusja.
  Zespół początkowo miał siedzibę na ul. Rogatki, a później w Yacht Klubie na Powiślu, koło Wawelu. W późniejszym  okresie nastąpiły zmiany w składzie. B. Radeckiego na perkusji zmienił Andrzej Zaucha, a nowym wokalistą grupą został Marek Kulisiewicz. Elektrostons zakończył działalność w 1968 r.

  Źródło:
http://ryszardy.pl/

Na w/w stronie nie ma fotografii grupy.

Polecam odwiedzenie strony ryszardy.pl , gdzie można znaleźć więcej informacji i zdjęć krakowskich zespołów z lat 60-tych i 70-tych.

poniedziałek, 5 kwietnia 2021

Kant-Maszyna [wzmianka]

   Zespół wokalno-instrumentalny Kant-Maszyna powstał w Łodzi na przełomie lat 1968/1969. Grupę wtedy tworzyli: Wojciech Pawlak - gitara, śpiew; Marek Tomaszewski - gitara; Andrzej Czepil - gitara basowa, śpiew; Wojciech Konicki - perkusja. Formacja działała przy Łódzkich Zakładach Radiowych "Fonica". Zespół, jeszcze bez nazwy, wystąpił na Festiwalu Muzyki Młodzieżowej w Kutnie. Nazwa grupy powstała pod wpływem widowiska telewizyjnego zatytułowanego "Kant-Maszynka", które, po drobnej zmianie, dało nazwę formacji. Wkrótce do składu doszli: Krzysztof Apostoł - gitara basowa i Grzegorz Wódz - śpiew, gitara. Po pewnym czasie odszedł K. Apostoł, a jego miejsce zajął Grzegorz Koncewicz, który długo nie zagrzał miejsca w zespole, a nowym basistą został Zbigniew Borczyk.
  Repertuar grupy początkowo składał się z aktualnych przebojów, w tym utwory Black Sabbath I Ten Years After. Potem doszły własne utwory, np. "Przerażenie", gdzie wokalnie udzielało się trzech muzyków: W. Pawlak, G. Wódz i A. Czepil, a ponadto wykorzystywano nagrane na taśmie efekty. Formacja grała także piosenkę "Zabita woda". W trakcie występów na scenie wisiało duże powiększenie oczu, a nastrój podkreślało specjalne oświetlenie. Były to wygaszacze i reflektory, a także lampa stroboskopowa.
  W 1973 r. w Czaplinku formacja wystąpiła na Festiwalu Muzyki Zakładów Metalowych. Zespół grał wtedy w składzie: A. Czepil- śpiew, flet; W. Pawlak - gitara, śpiew; Grzegorz Wódz - śpiew, gitara; Z. Borczyk - gitara basowa i W. Konicki - perkusja. Wraz z nimi występował także skrzypek i saksofonista Leszek Gutowski. Po festiwalu grupa dostała propozycję nagrań w Radiu Koszalin. Nieco później dokonali także nagrań w Radiu Łódź.
  Jeszcze w 1973 r. odchodzi W. Konicki, a jego miejsce na perkusji zajmuje Anrzej Żukiewicz (eks Aspekt). Formacja występuje w składzie: W. Pawlak - gitara, śpiew; M. Tomaszewski - gitara; Z. Borczyk - gitara basowa; A. Żukiewicz - perkusja i L. Gutowski - skrzypce, saksofon.
  W 1974 r. zespół zaczął występować w klubie "Fafik" przy ul. Struga w Łodzi. Okazjonalnie występował z nimi Kazimierz Krysiak - śpiew. Grupa zakończyła działalność w 1976 r.
  Wkrótce potem muzycy stworzyli nowy zespół pod nazwą LDA (od tablic rejestracyjnych w Łodzi). Grupę tworzyli: M. Tomaszewski - gitara; Z. Borczyk - gitara basowa; Marek Trawczyński - organy i A. Żukiewicz - perkusja. Po rezygnacji Z. Borczyka, basistą formacji został Grzegorz Majzel. Zespół przygotował program z wokalistką Janiną Nicowska i poprzez Pagart wyjechał na kontrakt do NRD.
  A. Żuk występował potem zarobkowo W RFN, Szwajcarii, Holandii, Jugosławii, Finlandii, Szwecji i Norwegii. Obecnie, od kilkunastu lat, jest członkiem grupy The Bootels, który tworzą także: Zbigniew Frankowski (eks Vox Gentis, Śliwki, Quorum, grupa M. Rodowicz) - gitara basowa i Piotr Jełowicki - gitara. To jedyny w Europie zespół posiadający certyfikat "Cavern Club", potwierdzający wysoki poziom wykonawstwa utworów The Beatles. W latach 2008-1026 grupa zagrała w Liverpoolu 28 koncertów. Dotychczas ukazały się trzy płyty formacji. W 2017 r. The Bootels zagrali jako support przed występem Electric Light Orchestra w Dolinie Charlotty na Festiwalu Legend Rocka. Cały ich występ - 20 utworów - jest zarejestrowany i, oby, ma się ukazać pod tytułem "The Bootels w Dolinie Charlotty - Live".


   Źródło:
 Łódzka scena młodzieżowa. Lata 60. i 70. XX wieku" autor: Dariusz Postolski (wyd. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź, 2019 r.)

 Polecam zakup wymienionej powyżej książki, gdzie można znaleźć zdjęcia zespołu i sporo informacji o muzykach, a także wiele tzw. "smaczków".

 

PS.

Dziś przyszła bardzo przykra wiadomość. W wieku 74 lat zmarł Krzysztof Krawczyk, człowiek-legenda polskiego bigbitu, ale także ikona polskiej piosenki. Cześć Jego pamięci!

niedziela, 4 kwietnia 2021

Odłam (łódzki) [Fraction] [wzmianka]

   Zespół wokalno-instrumentalny Odłam powstał w 1968 r. w Łodzi. Grupa działała przy Zakładach Przemysłu Odzieżowego "Emfor". Skład formacji tworzyli: Jan Tarnowski - gitara basowa; Wojciech Tarnowski - gitara; Krzysztof Ciemniewski - gitara, śpiew; Roman Każmierski - perkusja. Wkrótce z zespołu odszedł W. Tarnowski, a do składu dołączyła wokalistka, Małgorzata Ciemniewska. Rodzeństwo Ciemniewskich w domu często śpiewało na głosy, co dobrze sprawdziło się w grupie. Formacja w tym składzie wystąpiła w 1970 r. na VII Przeglądzie Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze. Wkrótce potem z zespołu odchodzi J. Tarnowski, a nowym basistą zostaje Marek Leszczyński. W styczniu 1972 r., po odejściu M. Leszczyńskiego, skład grupy uzupełnia Andrzej Matyśniak - gitara basowa, instrumenty klawiszowe, śpiew.
  Od początku 1972 r. Odłam występuje jako trio: K. Ciemniewski - gitara, śpiew; A. Matyśniak - gitara basowa, instrumenty klawiszowe, śpiew i R. Każmierski - perkusja. Przez cztery lata formacja działała przy klubie "Handlowiec", gdzie występowała w środy, soboty i niedziele. Po uzupełnieniu instrumentarium o instrumenty klawiszowe, zespół zaczął występować w "Lajkoniku" na organizowanych tam weselach. W repertuarze mieli aktualne przeboje, ale także utwory Deep Purple i Uriah Heep.
  Od 1976 r. przez osiem lat muzycy występowali w Finlandii. Ze względu na wyjazd do tego kraju muzycy zmienili nazwę na Fraction. W zespole pojawił się grający na instrumentach klawiszowych Bernard Kupis. W tym składzie zespół wyjechał na kontrakt do Norwegii. Grupa występowała także w Szwecji i w Niemczech. Po odejściu B. Kupisa nowym klawiszowcem został Stanisław Kawiorski. Potem formacja powróciła do gry w składzie trzyosobowym. W Polsce grupa występowała m. in. z Piotrem Janczerskim, Trubadurami i Tadeuszem Drozdą.
  W 1992 r. z zespołu odszedł A. Matyśniak, który po latach stworzył grupę Mantra Band. Na miejsce A. Matyśniaka do składu wszedł Krzysztof Huzarski - gitara basowa, śpiew. Z Fraction śpiewała Marta Koperska, a obecnie "występują zamiennie" (*) dwie wokalistki Ewelina Kisiel i Monika Kluszczyńska. Grupa nadal występuje (*).

Fraction współcześnie
od lewej: K. Ciemniewski, M. Kluszczyńska, K. Huzarski, R. Kaźmierski


(*) - o ile informacje na stronie internetowej zespołu są nadal aktualne.
Szkoda, że na stronie internetowej formacji nie ma zdjęć poprzednich składów grupy. Zresztą nie ma opisu zdjęć na tej stronie, a opis składu zawarty powyżej może nie być ścisły...

Źródła:
   "Łódzka scena młodzieżowa. Lata 60. i 70. XX wieku" autor: Dariusz Postolski (wyd. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź, 2019 r.)
    http://fraction.com.pl/index.html   (zdjęcie i informacje)

  Polecam zakup wymienionej powyżej książki, gdzie można znaleźć zdjęcia zespołu i sporo informacji o muzykach, a także wiele tzw. "smaczków".
  O tym zespole jest więcej "smaczków" niż informacji, tyle dało się wycisnąć z siedmiu stron książki...


sobota, 3 kwietnia 2021

Kontrasty (łódzkie) [wzmianka]

  Zespół wokalno-instrumentalny Kontrasty, a właściwie jego drugi skład, powstał na przełomie lat 1965/1969 w Łodzi. Grupa istniała już wcześniej przy Technikum Przemysłu Skórzanego i Galanteryjnego, ale jej pierwszy skład nie został zapamiętany. Drugi skład Kontrastów utworzyli uczniowie pierwszych klas Technikum: Grzegorz Matusiak - gitara; Włodzimierz Hankiewicz - gitara, śpiew; Jan (nazwisko nieznane) - gitara basowa oraz Wojciech Wachulec - perkusja. Opiekunem zespołu był pan Zbierzchowski.
  Grupa występowała na uroczystościach i imprezach organizowanych przez szkołę. Repertuar formacji składał się głównie z ówczesnych przebojów, m.in. utworów Czerwono-Czarnych i Niebiesko-Czarnych.
  Zespół zakończył działalność w 1969 r.
  W. Hankiewicz kontynuował muzyczną przygodę w latach 1969-1972 w Domu Kultury Zakładów im. Dzierżyńskiego w Łodzi, następnie śpiewał w Zespole Pieśni i Tańca "Śląsk". Pod koniec lat 70-tych wyjechał na ponad 20 lat do RFN.

Źródło:
   "Łódzka scena młodzieżowa. Lata 60. i 70. XX wieku" autor: Dariusz Postolski (wyd. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź, 2019 r.)

  Polecam zakup wymienionej powyżej książki, gdzie można znaleźć zdjęcia zespołu i sporo informacji o muzykach, a także wiele tzw. "smaczków".