Czubiące Się Koguty [szkic biogramu]

  Zespół wokalno-instrumentalny Czubiące Się Koguty powstał w Warszawie w 1965 r. Grupę tworzyli: Mirosław Jankowski - gitara, śpiew, lider: Jacek Laudański - gitara basowa; Zbigniew Fortuna - gitara i Piotr Turczynowicz - perkusja. Formacja, obok własnych kompozycji, wykonywała utwory zespołów The Animals, The Rolling Stones, The Kinks, The Yardbirds. Zespół miał swoją siedzibę w Domu Kultury na ul. Próchnika na warszawskim Żoliborzu, obok Poganiaczy Kotów.
  Czubiące Się Koguty wzięły udział w warszawskich eliminacjach Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Zespół zauważył tam reżyser Jerzy Gruza i zaangażował muzyków do udziału w kręconym wtedy serialu "Wojna domowa". W odcinku "Młode talenty" grupa mignęła na ekranie, a bardziej wyeksponowany jest tylko Z. Fortuna, jako jeden z muzyków zespołu głównego bohatera serialu.
  Formacja grała  na studniówkach i w domach kultury. Po pewnym czasie zespół zmienił siedzibę - na Dom Kultury na Tarchominie, gdzie występował i miał próby. Później grupę uzupełnili Stefan Jagodziński - instrumenty klawiszowe i Marek Plewniak - śpiew. Formacja, z którą zaczął grać nowy perkusista Piotr Janek, wystąpiła w koncercie na Kręgu Tanecznym na Powiślu, gdzie  główną gwiazda była Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego z wokalistką Haliną Frąckowiak.
  W 1969 r. zespół zmienił nazwę na LSD, a jego repertuar brzmiał bardziej bluesowo i psychodelicznie. Kres działalności grupy stanowiło odejście lidera do wojska w 1971 r. Nieco wcześniej w tym samym roku, M. Jankowski wspólnie z Z. Laudańskim zagrali jako Collegium Musicum w DK Energetyk na imprezie Wianki nad Wisłą.
  W 1975 r. M. Jankowski grał w grupie Sejf, zorganizowanej wśród pracowników Banku Handlowego i występującej na wewnętrznych imprezach tej instytucji.
  W 2001 r. M. Jankowski tworzy zespół Zgred Blues Band, który wkrótce zmienia nazwę na Comeback. W skład grupy wchodzą: Maria Głuchowska - śpiew, gitara; M. Jankowski - gitara;  Zbigniew Werczyński - instrumenty klawiszowe, Piotr Janek - perkusja, i Jacek Laudański - gitara basowa, którego później zastąpił  Krzysztof Gradowski. Do formacji dołączył także wokalista Krzysztof Chmielecki. Zespół wystąpił dwa razy na "Warsaw Blues Night" (imprezach organizowanych przez Polskie Stowarzyszenie Bluesowe), także dwa razy w zajeździe "Raj" (na imprezach muzyki country), kilka razy na Polach Mokotowskich na "Dniach Bemowa", w Domu Kultury we Włochach (dzielnicy Warszawy) oraz w Pałacu Kultury na "Dniach kota". Comeback zakończył swoją działalność w 2013 r.

Czubiące Się Koguty

od lewej: Z. Fortuna, P. Turczynowicz, M. Jankowski, J. Laudański

Czubiące Się Koguty

od lewej: Z. Fortuna, S. Jagodziński, J. Laudański, M. Plewniak (z mikrofonem), Andrzej Kuriata, M. Jankowski

Comeback

 od lewej: K. Gradowski, M. Głuchowska, M. Jankowski, Z. Werczyński i P. Janek


  Źródła:
  informacje uzyskane od Pana Mirosława Jankowskiego
  zdjęcia pochodzą z archiwum Pana Mirosława Jankowskiego

Dziękuję Panu Mirosławowi Jankowskiemu i Panu Aleksandrowi Nowakowi za pomoc w utworzeniu tej notki biograficznej.

Demony (szczecińskie) [wzmianka]

  Zespół wokalno-instrumentalny Demony powstał w Szczecinie w 1962 r. Grupę tworzyli: Stanisław Piechaczek - śpiew, gitara, lider; Zbigniew Bogusławski - śpiew, gitara; Maciej Goniszewski - perkusja oraz basista o pseudonimie Wania (nazwisko nieznane). Grupa na początku działalności zafascynowana była angielskimi grupami The Beatles i The Rolling Stones.
  Na pierwszy plan wybijał się wokalista, S. Piechaczek, dysponujący głosem o bardzo dużej skali, który ćwiczył podczas wieloletnich występów w szczecińskim chórze Słowiki, pod dyrekcją Jana Szyrockiego. Uczęszczał także do Podstawowej Szkoły Muzycznej w klasie skrzypiec. Jeszcze przed powstaniem Demonów dał się poznać w Szczecinie, występując publicznie, m.in. kilkakrotnie podczas "Spotkań z Piosenką" na Zamku Książąt Pomorskich, gdzie był nagradzany (m.in. za brawurowe wykonanie włoskiej piosenki "Mamma").
  Od 1964 r. datuje się drugi skład Demonów: S. Piechaczek - śpiew, gitara, lider; Z. Bogusławski - gitara basowa, śpiew; Zdzisław Rosadziński - gitara, śpiew i Bogdan Baran - perkusja. W nowym składzie zespół występuje na licznych przeglądach muzyki big beatowej, gra na szczecińskich studniówkach. Kilka razy występuje na "Spotkaniach z Piosenką".
  Żywot zespołu nie jest długi. Wkrótce drogi muzyków sie rozchodzą.
  S. Piechaczek trafia do nowo powstałych Gryfów, a potem jest jednym z filarów grupy Bez Atu.
  B. Baran także trafił do Gryfów, a następnie grał w rozmaitych zespołach na terenie Polski i RFN.
  Z. Rosadziński grał w wielu szczecińskich formacjach, a potem zajmuje sie działalnością impresaryjną (wspólnie z B. Baranem założyli agencję muzyczną MonArt).
  Z. Bogusławski grał w szczecińskich zespołach, m.in. Pięć Smutnych Spojrzeń, Liberum Veto, Bez Atu. Od lat 80-tych mieszka w Niemczech, gdzie gra w wielu lokalnych grupach.
  Z. Rosadziński i Z. Bogusławski zmarli w 2013 r.


  Źródło:
  "Mocne uderzenie po szczecińsku" - autor: Wojciech Rapa (wyd. Szczecińska Agencja Artystyczna; Szczecin, 2013 r.)

Zjawy [wzmianka]

  Zespół wokalno-instrumentalny Zjawy powstał w połowie lat 60-tych.
  Najsłynniejszy skład grupy tworzyli: Barbara Włodarczyk - śpiew; Zbigniew Włodarczyk - gitara - śpiew; Wojciech Duńczyk - gitara; Zbigniew Milarski - gitara basowa, lider i Krzysztof Lipczyński - perkusja.
  Po kilku miesiącach istnienia tego składu, wypełnionego próbami i występami w klubie Dany, grupa zanotowała swój pierwszy sukces. Formacja wygrała w pięknym stylu Szczecińską Wiosnę Orkiestr w 1966 r., zdobywając puchar dla najlepszego zespołu big beatowego, a gitarzysta Z. Włodarczyk otrzymał nagrodę dla najlepszego instrumentalisty.
  Po tym sukcesie grupa wyjechała do Koszalina i wzięła udział w ogólnopolskim konkursie CRZZ. Wkrótce potem ten skład przestaje istnieć.
  Zjawy grają jeszcze przez pewien czas w innych składach, ale już bez sukcesu.


  Źródło:
  "Mocne uderzenie po szczecińsku" - autor: Wojciech Rapa (wyd. Szczecińska Agencja Artystyczna; Szczecin, 2013 r.)