Kołodzieje [wzmianka]

  Zespół wokalno-instrumentalny Kołodzieje powstał w 1965 r. w Łodzi. Założycielami grupy byli: Paweł Krysztofiak - śpiew, gitara; Marek Knop - gitara basowa; Bogdan Kołodyński - gitara i Bogdan Jedyk - perkusja. Krótko z formacją występował gitarzysta Michał Lewandowski.
  Na przełomie lat 1967/1968 nastąpiły zmiany w zespole. B. Jedyka na perkusji zastąpił Tomasz Sielski (eks Pestki 66), a po odejściu B. Kołodyńskiego do grupy dołączył Jerzy Kaczmarek - śpiew. Wiosną 1968 r. w grupie znalazł się Andrzej Sielski (eks Pestki 66) - instrumenty klawiszowe. Przez kolejne dwa lata Kołodzieje istnieli jako kwintet wokalno-instrumentalny w składzie: P. Krysztofiak - gitara, śpiew; M. Knop - gitara basowa, śpiew; J. Kaczmarek - śpiew; T. Sielski - perkusja ; A. Sielski - instrumenty klawiszowe, śpiew. Repertuar zespołu, oprócz piosenek innych wykonawców, zawierał sporo własnych melodyjnych piosenek z tekstami o tematyce związanej z życiem współczesnej młodzieży. W 1968 r. grupa rozpoczęła współpracę ze studiem opracowań filmów w Łodzi i nagrywała muzykę do zagranicznych filmów z polskim dubbingiem. Formacja miała wtedy siedzibę w klubie Kominek przy ul Kilińskiego i grała tam do tańca.
  Wiosną 1969 r. Kołodzieje, bez sukcesu, wystąpili na Festiwalu Muzyki Rytmicznej w Łodzi, Jesienią tego roku zespół przeniósł sie do klubu fabrycznego przy Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. Armii Ludowej w Łodzi. Grupie udało się nagrać w łódzkiej rozgłośni Polskiego Radia kilka utworów, w tym: "Wiedeński stół"; "Ciocia Józia" i "Gejsza".
  W listopadzie 1969 r. Kołodzieje wzięli udział w I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu. W 1970 r. formacja zajęła drugie miejsce na gdańskim festiwalu, odbywającym się w ramach akcji "Wiosna 70". W tym czasie z zespołu odszedł J. Kaczmarek, a na jego miejscu pojawiła się, grająca na skrzypcach elektrycznych, Ewa Sielska.
  Grupa wypracowała własny styl, określany przez jurorów, jako "zamierzony prymitywizm", a który potem określano punk rockiem (*). M. Knop i P. Krysztofiak mieli nowatorskie pomysły aranżacyjne przypominające punk rock, reggae, Philadelphia soul, a nawet rap (*).
  W 1970 r. formacja zajęła piąte miejsce na Festiwalu Muzyki Rytmicznej w Łodzi. Pod koniec tego roku zespół nawiązał współpracę ze znanym łódzkim gitarzystą jazzowym, Wacławem Rezlerem, który został konsultantem grupy. Za jego namową Kołodzieje jeszcze raz zmienili styl, zbliżając się do jazz-rocka. Do formacji dołączył kolejny muzyk, Marian Podwysocki - obój, saksofon altowy. Na kolejnym Festiwalu Muzyki Rytmicznej w Łodzi zespół zajął pierwsze miejsce.
  W styczniu 1972 r. grupa wystąpiła na II Festiwalu Młodzieżowej Muzyki Współczesnej w Kaliszu, a A. Sielski, grający na organach i fagocie,  na tej imprezie otrzymał wyróżnienie w kategorii instrumentalista. Formacja nagrała kilka utworów u red. Sławomira Pietrzykowskiego w Studiu Rytmiki w Warszawie, mieszczącym się przy ul. Myśliwieckiej 3/5/7.
  Wkrótce potem, na skutek różnicy zdań co do repertuaru, z zespołu odchodzą M. Knop i P. Krysztofiak i grupa w dotychczasowym składzie przestaje istnieć. Co prawda do formacji powraca P. Krysztofiak, już tylko jako wokalista. ale ponownie rezygnuje po sześciu miesiącach. W grupie następują ciągłe zmiany. Zespół został powiększony o kwartet dęty: dwie trąbki, saksofon tenorowy i puzon. Dołączył także wokalista. Kołodzieje liczyły wtedy dziesięć osób: Krzysztof Ciemniewski - gitara; Marek Leszczyński - gitara basowa; T. Sielski - perkusja; A. Sielski - organy, fagot; Andrzej Krajewski - trąbka; Grzegorz Zborowski - trąbka; Marek Piękosz - saksofon tenorowy; Paweł Wasilewski - puzon; Włodzimierz Skorupski - skrzypce elektryczne; P. Krysztofiak - śpiew.
  W 1973 r. Kołodzieje w takim składzie i z nowym repertuarem zakwalifikowali się na odbywający się na początku marca III Festiwal Młodzieżowej Muzyki Współczesnej w Kaliszu. W ostatniej chwili przed wyjazdem z udziału w imprezie zrezygnowali P. Wasilewski i W. Skorupski. Mimo poświęcenia nowych muzyków (m. in. Jerzy Król - puzon) grupa nie zakwalifikowała się do finału festiwalu. A. Sielskiemu przyznano wyróżnienie za aranżację tryptyku jazzowego.
  Po festiwalu z gry w zespole zrezygnowali: P. Krysztofiak, K. Ciemniewski i M. Leszczyński, który po kilku miesiącach powrócił na rok. Osłabiona grupa nie wzięła udziału w kolejnym łódzkim Festiwalu Muzyk Rytmicznej. W skład formacji weszli nowi muzycy: Jan Kurzawa - gitara basowa; Jan Szamburski - gitara; Jerzy Klepczyński - gitara. Po kilku miesiącach Kołodzieje ostatecznie zakończyli działalność.
  Po paru miesiącach nastąpiła reaktywacja grupy - oprócz starego składu pojawiły się trzy nowe osoby: Urszula Morawska - śpiew; Włodzimierz Morawski - gitara; Jacek Grabiszewski - saksofon altowy, którego później zastąpił Zbigniew Żeno. Reaktywowana formacja przyjęła nową nazwę: Rezultat. Zespół zafascynowany stylem grupy Chicago grał podobną muzykę. Grupa zajęła pierwsze miejsce na Łódzkiej Giełdzie Piosenki, która kwalifikowała do występu na festiwalu opolskim. Jednak wskutek błędów organizatorów Giełdy, w Opolu wystąpił ktoś inny. Zniechęceni muzycy, po roku działalności, zakończyli istnienie zespołu Rezultat.


  Źródło:
   "Łódzka scena młodzieżowa. Lata 60. i 70. XX wieku" autor: Dariusz Postolski (wyd. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź, 2019 r.)

  Polecam zakup wymienionej powyżej książki, gdzie można znaleźć zdjęcia zespołu i sporo informacji o muzykach, a także wiele tzw. "smaczków". 

(*) Te stwierdzenia powtarzam za w/w źródłem. Trudno to teraz zweryfikować. Z chęcią posłuchałbym utworów nagranych prze tą formację.