Błękitni

  Zespół instrumentalny Błękitni powstał na przełomie 1963/1964 r. w Krakowie w klubie Wersalik na os. Ogrodowym. Pierwszy skład grupy tworzyli: Adam Kowalczyk - gitara; Andrzej Rachwaniec - gitara; Zdzisław Kulis - gitara basowa; Jerzy Kościński - perkusja. Pierwszy występ formacji odbył się zimą 1964 r. Instrumenty muzycy wykonali własnym sumptem, gitary pomalowali w kolorze błękitnym. Repertuar Błękitnych to instrumentalne przeboje The Shadows ćwiczone z płyt pocztówkowych. Błękitni występowali regularnie na wtorkowych wieczorkach tanecznych w klubie "Wersalik".  Z zespołem śpiewała także Grażyna Skrzypek. Wkrótce grupa rozpadła się.
  Formacja reaktywowała się jesienią 1965 r. w składzie: Adam Kowalczyk - gitara, śpiew; Roman Kapelan - gitara, śpiew; Zdzisław Kulis - gitara basowa, spiew; Jerzy Kościński - perkusja. Repertuar grupy zmienił się na wokalno-instrumentalny, a pierwszym wokalistą został R. Kapelan. Wydział Kultury Nowej Huty sfinansował zakup nowego sprzętu dla formacji, która po kilku regularnych wieczorkach w Wersaliku i występach w okolicznych klubach, przeprowadziła się do klubu Ruchu na os.Teatralnym.  Wtedy nastąpiła zmiana perkusisty, miejsce J. Kościńskiego zajął Jerzy Rojek. W tym składzie opracowano repertuar wokalny i rozpoczęły się występy na wieczorkach w różnych klubach i szkołach Nowej Huty praktycznie w każdą sobotę i niedzielę. Zespół przetrwał do lipca 1966 r., kiedy ponownie się rozpadł.
  Od jesieni 1966 r. grupa ponownie rozpoczęła próby na zapleczu klubu Wersalik. Wkrótce z formacji odeszli R. Kapelan i J. Rojek. Powrócił do formacji Jerzy Kościński - perkusja oraz Henryk Michalski - śpiew. Zespół zmienił nazwę na Banici. W tym składzie, bez gitary basowej, którą zastępowała ... pianola, grupa sporadycznie odbywała  próby do lata 1967 r. z udziałem Henryka Michalskiego , śpiewającego jedną własną kompozycję, przygotowywaną do konkursu. Występ nie doszedł do skutku i nastąpił kolejny, definitywny rozpad zespołu.

Błękitni (Kraków, 1964 r.) 
Powyżej od lewej z tyłu: Henryk Michalski,   Adam Kowalczyk,   Andrzej Rachwaniec,   z przodu od lewej: Tadeusz Piórkowski,   Maciej Wąs,   Zdzisław Kulis,   Jacek Chmielek  

 

Źródło: http://www.ryszardy.pl/  (opracował: Adam Kowalczyk)

 

Huragany

  Zespół instrumentalny Huragany powstał w 1963 r. w Krakowie. Grupę utworzyli uczniowie trzeciej klasy szkoły muzycznej: Wiesław Karkoszka - gitara, organy; Stanisław Kostka - gitara; Zdzisław Bigaj - gitara basowa; Jerzy Sawicki - perkusja. Formacja miała siedzibę najpierw na ul. Kościuszki, później w MPK i wreszcie przeszła pod patronat Krakowskiej Komendy Chorągwi ZHP, który umożliwił koncertowanie po całej Polsce, jak też sesje muzyczne w Rozgłośni Harcerskiej Polskiego Radia. Zespół uczestniczył w wielu koncertach organizowanych przez ZHP, często w towarzystwie innych, harcerskich zespołów wokalnych (m.in. Ali-Babki) oraz instrumentalnych. Muzyka grupy emitowana była często przez Rozgłośnię Harcerską Polskiego Radia.

Źródło:  http://www.ryszardy.pl/ (materiał Pan Wiesław Karkoszka)

Czerwone Tarcze

  Zespół instrumentalny Czerwone Tarcze powstał w Krakowie w 1964 r. Grupę tworzyli uczniowie Technikum Łączości przy u. Łobzowskiej. Pierwszy skład formacji tworzyli: Marek Szerszeń - gitara basowa; Wiesław Bujnowicz - gitara; Marek Żarnowski - gitara; Franciszek Trynka - perkusja. Pierwsze próby odbywały się w prywatnych mieszkaniach. Przez krótki okres zespół grał w składzie: Ryszard Tysowski gitara; Marek Żarnowski - gitara; Zdzisław Beniuk - perkusja.
  W 1965 r. grupa przeszła pod opiekę szkoły, przez co uzyskała salę do prób i sprzęt. W skład formacji wtedy wchodzili: Andrzej Lebiedowicz - organy; Marek Żarnowski - gitara;  Zbigniew Kawalec gitara; Ryszard Tysowski - gitara basowa. W takim składzie zespół przetrwał do 1966 roku. Repertuar zespołu składał się z utworów angielskich grup rockowych, znanych dziś jako British Invasion oraz melodii krajowych formacji, w szczególności Czerwonych Gitar. Grupa wystepowała na imprezach szkolnych, a także w Domu Kultury im. Henryka Jordana.
  Z ramienia szkoły Czerwonymi Tarczami zajmowali się prof. Vogler, który czuwał nad całokształtem wykonywanych przez zespół utworów oraz Jan Dobesz - wychowawca i dobry duch grupy. Formacja zakończyła działalność w 1966 r.
  Z muzyków grających w Czerwonych Tarczach nie żyją już Wiesław Bujnowicz i Andrzej Lebiedowicz.


Źródło: http://www.ryszardy.pl   (mat. Pan Marek Żarnowski (Kraków))

PS.

1. Uzupełnienie biogramu mile widziane.
2. Na źródlowej stronie nie ma żadnej fotografii grupy.
3. Na w/w stronie pochodzenie nazwy autor przedstawił tak: Zespół pod nazwą "Czerwone Tarcze" (w nawiązaniu do obowiązkowo noszonych przez uczniów szkół średnich tarcz na lewym ramieniu - nasze były z błyskawicą, a także do nazwy zespołu "Czerwone Gitary"). Co do tarcz, to nie mam uwag, natomiast nasz najsłynniejszy zespół bigbitowy powstał w styczniu 1965 r., a Czerwone Tarcze w 1964 r. ...

Czarne Koty

  Zespół instrumentalny Czarne Koty powstał w 1963 r. w Myślenicach z inicjatywy perkusisty Wojciecha Salamona. W skład grupy weszli także Marek Jamroży - gitara; Leszek Fugiel - gitara; Mirosław Woźniak - gitara basowa. Wkrótce na perkusji założyciela formacji zmienił Janusz Gajec - multiinstrumentalista, wokalista. Czarne Koty grały muzykę typowo gitarową, wzorując sie na The Shadows i innych zachodnich formacjach. Podczas wakacji zespół grał w restauracji "Pod Blachą" w Myślenicach. Po pewnym czasie przeniósł sie do ZDK w Krakowie - Nowej Hucie. Podczas koncertów, oprócz wykonywania muzyki instrumentalnej, akompaniował wokalistom estrady ZDK: Larysie Wdzięczkowskiej, Edwardowi Strojnemu, Czesławowi Popielarczykowi. Z grupą śpiewali także: Elżbieta Żakowicz i Włodzimierz Gurgul.
  Jesienią 1964 r. z zespołu odszedł J. Gajec, którego na perkusji zastąpił Mieczysław Spyrczyński. W tym składzie grupa grała jeszcze kilka miesięcy, poźniej uległa rozwiązaniu. Pod koniec istnienia formacja stosowała efekt pogłosowy do gitary solowej i mikrofonów, co znacznie uatrakcyjniało brzmienia instrumentalne.



Czarne Koty (Myślenice, 1963 r.)
Powyżej od lewej z gitarami: Mirosław Woźniak, Leszek Fugiel, Marek Jamrozy. Na schodach siedzi: Janusz Gajec.

Źródło: http://www.ryszardy.pl/

PS.

1. Uzupełnienie biogramu mile widziane.
2. W źródle jest napisane, że J. Gajec opuścił zespół w 1963 r., natomiast na dostepnych opisach do zdjęć pisze, że J. Gajec występował w grupie w 1964 r. Przyjąłem datę odejścia muzyka na jesień 1964 r.

Traf

  Zespół wokalno-instrumentalny Traf powstał w Kaliszu na przełomie 1973 i 1974 r. z inicjatywy Józefa Henrysiaka i Andrzeja Matuszaka. W skład grupy weszli: Andrzej Matuszak - śpiew; Andrzej Żuberek - gitara; Sylwester Makowski - gitara basowa i Gabriel Rokicki - perkusja. Pierwsze próby odbywały się w piwnicy domu jednego z członków formacji. Po 1974 r. S. Makowskiego zmienił Andrzej Blesmanowicz. W tym czasie zespól przenióśł próby do MOKO (Międzyzakładowy Ośrodek Kultury) przy ul. Browarnej. Niedługo potem na perkusji G. Rokickiego wymienił Wojciech Paź (eks Hej). w 1975 r. zespół zagrał w Warszawie na imprezie Naczelnej Organizacji Technicznej, gdzie pozostawił dobre wrażenie.
  W roku następnym odchodzi A. Blesmanowicz , na którego miejsce pojawił się Andrzej Baś. Zespół trafia pod skrzydła Klubu "Pas", gdzie opiekuje się nimi Anna Majewska. Skład grupy się stabilizuje: A. Matuszak - śpiew; Janusz Szkudlarek - gitara; J. Henrysiak - gitara basowa; Mirosław Boguszewicz - instrumenty klawiszowe; Roman Boguszewicz - perkusja. Odbywają próby, tworzą repertuar, grają lokalne koncerty. W 1979 r. kwalifikują się do Wielkopolskich Rytmów Młodych w Jarocinie, gdzie zajmują III miejsce. Wkrótce potem przenoszą się do Wojewódzkiego Domu Kultury przy ul. Łaziennej, gdzie uzyskują komfortowe warunki do pracy. W 1979 r. odchodzi część członków formacji zakładając nowy zespół - Trzeci Skład, który tworzyli: J. Henrysiak - gitara basowa; J. Szkudlarek - gitara; Kostek Plewicki - piano Fendera; Andrzej Plewicki - Skrzypce elektryczne; Szymon Kazimierczak - perkusja.
  W 1980 r. zespół Traf odbywa mini trasę pod hasłem "Dni przyjaźni". Gra w Wieruszowie, Kępnie, Jarocinie, Pleszewie. Pod koniec 1980 r. dyrektor WDK - Lechosław Ochocki proponuje grupie, aby została reprezentacyjnym zespołem WDK w Kaliszu, co wiąże się ze zmianą nazwy. Muzycy zgadzają się i przyjmują nazwę 62-800.
  Grupa 62-800 rozpoczęła działalność w składzie: A. Matuszak - śpiew; Andrzej Żuberek - gitara; Andrzej Baś - gitara basowa; Paweł Mielcarek - perkusja. Sporadycznie do składu dołączał Przemysław Nowacki - saksofon i Krzysztof Matusiak - skrzypce. Wkrótce dochodzi drugi gitarzysta - Wojciech Zgirski, a A. Basia na gitarze basowej zmienia J. Henrysiak. Z zespołem współpracuje akustyk  Włodzimierz Kiersnowski.  Grupa bardzo dużo koncertuje i zyskuje sporą popularność. Największym sukcesem formacji stała się trasa pod nazwą "Maraton Rockowy" z 1983 r., którą zagrali razem z grupami Turbo i ZOO. Ostatni koncert zespołu 62-800 odbył się w czerwcu 1983 r. w kaliskim kinie "Kosmos". W tym samym roku do Niemiec wyjeżdża A. Matuszak, co kończy działalność grupy.

Traf

 Źródło: Andrzej Dąbrowski - Antologia muzyki rozrywkowej wKaliszu 1962-1990 (wyd. Edytor) (tekst i zdjęcie)

The Lessers

  Zespół wokalno-instrumentalny The Lessers powstał w 1963 r. w Krakowie. Pierwotnie grupa nazywała się Leserzy, następnie Lessers B, a ostatecznie The Lessers. Pierwszy skład formacji tworzyli: Antoni Krupa - gitara; lider; Jan Kaleta - gitara, śpiew; Jerzy Dura - gitara basowa; Marian Pawlik  - perkusja. Zespół występował głównie w klubach studenckich Karlik, Żaczek, Zaścianek. W 1965 r. podczas wakacji występował w Świnoujściu,Giżycku, Piszu.  W 1966 r. podczas wakacji występował ponownie w Giżycku, gdzie pojechał w okazjonalnym składzie: A. Krupa - gitara, J. Kaleta - gitara; Jerzy Piwowarski - gitara, śpiew; J. Dura - gitara basowa; M. Pawlik - perkusja oraz Adam Berny - perkusja, którzy grali wymiennie. Po odejściu J. Dury na gitarze basowej zaczął grać M. Pawlik, którego na perkusji wymienił Benedykt Radecki.
  W czasie wakacji 1967 r. w grupie grali Zbigniew Seifert - saksofon altowy; Jan Jarczyk - puzon. W tym składzie formacja występowała w Kobyle Gródku i Mielnie.  W tym czasie The Lessers wystąpił na przeglądzie zespołów rockowych w Częstochowie. Z zespołem wystąpił tam Marek Michalak - puzon. Grupa zagrała tam własne kompozycje do których teksty napisał M. Pawlik. W Krakowie formacja występowała głównie w Żaczku, Zaścianku, Karliku, Domu Socjalnym (na Reymonta) Nawojce, Gwarku, w Szopie (na Rakowickiej). Wkrótce do grupy Dżamble odeszli M. Pawlik i B. Radecki. Wówczas The Lessers zaczął grać w składzie: A. Krupa - gitara; Ryszard Kopciuch - gitara basowa; Jerzy Bezucha - perkusja oraz Bogumił Dijuk - śpiew. Z grupą sporadycznie występował M. Michalak - puzon.
  Zespół przestał istnieć z chwilą przejścia A. Krupy do  Jazz Band Ball.

The Lessers (1965 r.). Od lewej: Jan Kaleta; Marian Pawlik; Antoni Krupa.

Źródło: http://www.ryszardy.pl/ (na podstawie wspomnień Antoniego Krupy)

Mirosław Lasoń nie żyje!

Jak pisze Pan Jacek Żmichowski na stronie: http://www.facebook.com/events/200930276709170/

w dniu 17.12.2012 r. o godz. 11:00 zmarł w tajlandzkim szpitalu Pan Mirosław Lasoń. 

Cześć jego pamięci.

Hush

  Zespół wokalno-instrumentalny Hush powstał w 1978 r. w Kaliszu. Pierwszy skład grupy tworzyli: Daniel Bogacz – śpiew; Zygfryd Syguła – bas; Ryszard Barbusiński – gitara; Stanisław Piotrowski – perkusja. Szybko nastąpiły zmiany personalne – za perkusją zasiadł Marek Torzecki, funkcję basisty przejął Piotr Wlazło, a na instrumentach klawiszowych dołączył Marcho Laltchev. Ich repertuar opierał się głównie na cudzych kompozycjach. Dopiero w 1980 r. powstała pierwsza własna kompozycja – „Fikus”. W tym samym roku zespół bierze udział w eliminacjach do „Festiwalu Piosenki Radzieckiej” w Zielonej Górze. Niestety przygotowany przez grupę utwór Salaspiels (tekstw języku rosyjskim) nie przypadł do gustu Jury. Forma muzyczna, którą prezentował zespół (mieszanka jazzu i rocka progresywnego) wpłynęły na niekorzystny werdykt.
  Jeszcze w 1980 r. D. Bogacz, Z. Syguła, R. Barbusiński wraz z dwoma braćmi Cezarym Suszyńskim – perkusja i Dariuszem Suszyńskim– instrumenty klawiszowe, tworzą zespół Pryzmat. Zespół grał wyłącznie cudze kompozycje. W ich repertuar wchodziły utwory Black Sabbath, DeepPurple i Led Zeppelin. Koncertowali na terenie całego ówczesnego woj. kaliskiego. Mieli stałą i wierną publiczność, a ich występy były bardzo żywiołowe, zarówno ze strony publicznościjak i muzyków. Podczas występów zespół często wspierał dodatkowy muzyk – grający na akordeoniei gitarze – Jan Kempa (późniejszy leader i filar Rekonstrukcji). Z czasem bracia Suszyńscy chcieli skierować zespół w bardziej komercyjną czyli zarobkową stronę (wesela i potańcówki). Reszcie zupełnie to nie odpowiadało.
  W 1981 r. powołują do życia Fantom Dzieciństwa. W składzie pojawiają się muzycy wchodzący wcześniej w skład grupy Hush. Udaje im się zakwalifikować na Festiwal w Jarocinie w 1981 r. Ze względu na nagły wyjazd Marcho do Bułgarii ich występ stanął pod znakiem zapytania. Zdecydowano się na zastępstwo w osobie Mirosława Boguszewicza (ex-Traf). Mimo tych zabiegów i tak nie udało im się wystąpić. Tarcia personalne i brak porozumienia pomiędzy muzykami doprowadził do rozpadu zespołu na początku 1982 r.

Hush

Źródło: Andrzej Dąbrowski: Antologia muzyki rozrywkowej w Kaliszu 1962 - 1990 (wyd. Edytor, 2008)
http://www.d-w.pl/felietony/hush-fantom-dziecinstwa.html (tekst i zdjęcie)

Donaldy

  Zespół wokalno-instrumentalny Donaldy powstał w Krakowie w 1961 r. Pierwszy skład grupy tworzyli: Jan Wątorek - gitara; Janusz Schilbach - gitara; Zbigniew Szaruga - kontrabas; Adam Warchoł - pianino, śpiew; Jan Kaleta  - perkusja, śpiew, pomysłodawca nazwy zespołu. Formacja zafascynowana brzmieniem The Beatles, grała w sali konferencyjnej Przedsiębiorstwa Geologicznego, wówczas popularnie zwanej "Geologiem", gdzie w każdą sobotę i niedzielę spotykała się młodzież na wieczorkach tanecznych. Koncertowała również m. in. w klubie "Pod Jaszczurami", w Domu Kultury w Nowej Hucie.
  W 1962 r. po zmianach personalnych, w skład zespołu wchodzili: J. Wątorek - gitara; J. Schilbach - gitara; Z. Szaruga - kontrabas; Halina Dudek - pianino; Ireneusz (... może ktoś zna nazwisko?)  - perkusja. Zmieniło sie wtedy brzmienie grupy, na czysto instrumentalne. Linię melodyczną prowadziła na zmianę gitara solowa i pianino (na którym grała pozyskana do zespołu studentka Wyższej Szkoły Muzycznej), sekcję rytmiczną stanowiły: gitara funkcyjna, kontrabas i perkusja. Po ukończeniu studiów (Z. Szaruga - architektura, J. Schilbach - geodezja, H. Dudek - klasa fortepianu i kompozycja) we wrześniu 1965 roku zespół został rozwiązany.



Donaldy

Źródło: http://www.ryszardy.pl/ (na podstawie materiałów od Panów: Jana Kalety i Janusza Schilbacha)

PS.

1. Uzupełnienie biografii mile widziane.
2. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
3. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

Koncert charytatywny dla Mirosława Lasonia

 

W dniu 13.12.2012 r. w klubie "First" w Łomiankach odbył się koncert charytatywny, którego celem było zebranie funduszy dla chorego muzyka, Mirosława Lasonia.  Przeżyciem, przynajmniej dla mnie, było wysłuchanie na żywo gwiazd muzyki młodzieżowej lat 60-70: Stana Borysa, Piotra Miksa, Aleksandra Nowackiego, Jerzego Grunwalda, Marka Ałaszewskiego z zespołem Klan, Cezarego Szlązaka, a także młodszej wiekiem grupy Koledzy.
Co prawda legendy polskiego bigbitu wykonywały raczej nowy repertuar - tu wyjątkiem był Pan Aleksander, ale wrażenie jakie robi na słuchaczu Stan Borys lub Marek Ałaszewski jest niesamowite. Tak trzymać Panowie.
Na koncercie pojawiło się także wielu innych muzyków: Jan Goethel, Mirosław Męczyński, Tadeusz Trzciński. Niewymienionych bardzo przepraszam! Był także - mam nadzieję, że się nie obrazi za takie określenie - nestor polskiego dziennikarstwa muzycznego - Pan Marek Gaszyński.
Brawo dla organizatora i prowadzącego imprezę - Pana Jacka Żmichowskiego.

Rubiny

   Zespół wokalno-instrumentalny Rubiny powstał w 1967 r. Formacja znalazła siedzibę w WSS "Społem" przy ul.Kotlarskiej 34 w Krakowie. Grupę tworzyli: Wacław Kałuża - gitara, śpiew; Jan Szuba - gitara, śpiew; Leszek Podstawka - gitara, śpiew; Wojtek Mucha - gitara basowa; Ryszard Krakuć - perkusja. Nieco poźniej dołączył Janusz Śliwa - śpiew. Zespół występował głównie w krakowskich klubach i domach kultury. Po kilku miesiącach współpracy nastąpiła reorganizacja i w grupie znaleźli się: Mieczysław Grąbka - śpiew; Paweł Ścierański -gitara; Janusz Filiciak - gitara, śpiew; Leszek Podstawka - gitara, śpiew; Janusz Piskorz -gitara basowa, śpiew i Piotr Zygadło - perkusja. W tym składzie formacja rozpoczęła stałą działalność na wieczorkach tanecznych u "Wandera"- klubie przy Krakowskich Zakladach Farmaceutycznych "Polfa" przy ul.Mogilskiej. Po krótkiej współpracy następuje kolejna zmiana składu w zespole. Ostatni skład grupy tworzyli: Paweł Ścierański - gitara; Leszek Podstawka -gitara basowa; Piotr Zygadło - perkusja i Zbigniew Karczmiarz - śpiew. W 1969 r.  Rubiny  zakończyły działalność.

Rubiny (1969 r.) Od lewej: Wojciech Mucha,Janusz Śliwa, Ryszard Krakuć, Wacław Kałuża, Leszek Podstawka

Źródło:
http://www.ryszardy.pl/ (materiały dostarczył Pan Leszek Podstawka - New Jersey)

Family Blues Band

Zespół wokalno-instrumentalny Family Blues Band powstał w Gdańsku w 1969 r. Grupę tworzyło trzech doświadczonych muzyków trójmiejskiej sceny bigbitowej: Ryszard Ptasiński - gitara; Jerzy Zakrzewski - gitara basowa, spiew i Jan Jakubowski - perkusja. Formacja wzorowała sie na brytyjskim zespole The Cream, a repertuar zepołu składał się głównie z angielskich i amerykańskich standardów rockowych granych w stylu blues rocka.

Źródło: Motława-Beat. Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009) (tekst i zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biografii mile widziane.
2. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
3. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

Wojciech Korda

  Wojciech Korda (wł. Wojciech Kędziora) - gitarzysta, wokalista, kompozytor. Urodził się 11 marca 1944 r. w Poznaniu. Karierę muzyczną rozpoczął w chórze "Poznańskie Słowiki" Stefana Stuligrosza w latach 1951-1957. Swoje solowe występy estradowe rozpoczął wraz z gitarzystą Tomaszem Dziubińskim w klubie studenckim "Od Nowa" w Poznaniu. W 1962 r. wystąpił na I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie i znalazł się w finałowej tzw. "Złotej Dziesiątce", a właściwie "Złotej Piętnastce". Zauważony przez Franciszka Walickiego, ze względu na obowiązki szkolne, odrzucił propozycję gry w grupie Niebiesko-Czarni, choć jeszcze w tym roku został solistą w zespole dixielandowym Zygmunta Wicharego.
  W styczniu 1964 r. W. Korda nagrał swoją pierwszą piosenkę "Niewinny złodziej" (muz. H. Klejne, sł. A. Hosper) z zespołem Bogusława Klimczuka w Studiu Polskiego Radia w Warszawie. Jeszcze w tym samym miesiącu został wokalistą Niebiesko-Czarnych, a zadebiutował 20 stycznia 1964 r., podczas koncertu w Sali Kongresowej w Warszawie. Podczas II KFPP (24-28 czerwca 1964 r.) w Opolu, W. Korda zaśpiewał w tercecie razem z Czesławem Niemenem i Krzysztofem Klenczonem piosenki "Szkolne wspomnienia (muz. i sł. K. Klenczon) oraz "Hippy, Hippy Shake". Po odejściu K. Klenczona z zespołu, muzyk objął także funkcję gitarzysty. W dniach 23-27 czerwca 1965 r., podczas III KFPP w Opolu, zaśpiewał piosenki: "Niedziela będzie dla nas" (muz. J. Popławski, sł. J. Grań), "Adagio cantabile" (muz. J. Popławski, sł. J. Grań), "Podobni do mew" (muz. W. Meller, sł. E. Fiszer). Ta ostatnia przyniosła mu nagrodę za piosenkę o tematyce turystycznej. 8 grudnia 1965 r., razem z Niebiesko Czarnymi, wystąpił na Gitariadzie.
 Kolejnym sukcesem zespołu było zdobycie w listopadzie 1966 r. nagrody na IV Międzynarodowym Festiwal Variete w Rennes. W czerwcu 1967 r. podczas V KFPP W. Korda z zespołem zaśpiewał: „Raz ją spotkałem”, „Pod naszym niebem”, „Płynie Wisła”, „Adiago Cantabile” oraz w duecie z Adą Rusowicz „Hej wracajcie chłopcy na wieś”. W Opolu wystąpił ponownie w latach: 1968, 1970 i 1974. W nocy z 31 października na 1 listopada 1967r., solista z grupą Niebiesko-Czarni w składzie: J. Popławski, Zb. Podgajny, K. Wiśniarowski i T. Głuchowski wystąpili w Radio Luxemburg w audycji "Music In The Night".
  17 września 1971 r. w Dzierzgoniu W. Korda poślubił wokalistkę Niebiesko-Czarnych - Adrianę Rusowicz. Świadkami uroczystości zostali przyjaciele artystów: J. Popławski i F. Walicki.
  22 kwietnia 1973r. w Teatrze Muzycznym w Gdyni, Niebiesko-Czarni z solistami: A. Rusowicz, W. Kordą i gościnnie Stanem Borysem przedstawili premierową rock-operę "Naga", której W. Korda był współkompozytorem. W ciągu 2 lat zespół zagrał 136 przedstawień tej rock-opery. W latach 1974-76 grupa zagrała wiele koncertów w ZSRR, Czechosłowacji, NRD, USA, Kanadzie, Australii czy Szwecji. Jednak po koncercie we Lwowie, 30 czerwca 1976 r., formacja zakończyła działalność.
  W roku 1977 r. muzyk powrócił na estradę tworząc z A. Rusowicz duet Ada i Korda, któremu towarzyszył zespół instrumentalny Horda w składzie: Jan Gałkowski – organy, Wojciech Michalczyk – gitara, Zbigniew Mrozowski – perkusja, Joachim Rzychoń – gitara basowa i Andrzej Mikołajczak – instrumenty klawiszowe. W roku 1979 ukazał się jedyny LP grupy "Masz na mnie sposób". Grupa przestała istnieć rok później.
  W latach 1980-83 i 1988-90 artysta wyjeżdżał do Skandynawii oraz ośrodków polonijnych USA i Kanady, gdzie występował w klubach muzycznych. W 1983 r. w Polskim Radio Łódź z Orkiestrą Henryka Debicha p/k Ryszarda Kniata, dokonał nagrania "Są takie łzy niepotrzebne nikomu" (muz. Ryszard Kniat, sł. Andrzej Sobczak).
  12 i 13 lipca 1986 r. miał miejsce koncert Old Rock Meeting, a rok później "Przeżyjmy to jeszcze raz - 25-lecie Niebiesko-Czarnych", w których udział wziął także W. Korda. 24 października 1988 r. TVP wyemitowała koncert "Gwiazdy Mocnego Uderzenia", który został nagrany w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu, gdzie muzykowi towarzyszyli: Włodzimierz Wander – saksofon; Przemysław Gwoździowski – saksofon; Dariusz Kozakiewicz – gitara; Tomasz Dziubiński – gitara; Eugeniusz Orlicki – gitara basowa; Maciej Czaj – perkusja i Jerzy Zgrzeba – instrumenty klawiszowe. 5 i 6 lipca 1991r. miał miejsce kolejny koncert wspomnieniowy, który nosił tytuł tytuł: " To tylko rock and roll - Trzy dekady polskiego rocka". Z W. Kordą zagrali reaktywowani Niebiesko Czarni w składzie: J. Popławski – gitara, W. Wander - saksofon; P. Gwoździowski – saksofon; Henryk Zomerski – gitara basowa, Piotr Szulc – śpiew, Jerzy Zgrzeba – instrumenty klawiszowe i Wojciech Morawski – perkusja.
  1 stycznia 1991 r.samochód, którym podróżowali W. Korda i A. Rusowicz uległ wypadkowi. W wypadku zginęła A. Rusowicz i dwoje innych podróżnych, przeżył tylko W. Korda. W sierpniu 1991r. w Studiu Giełda w Poznaniu artysta w towarzystwie muzyków: Dariusza Kozakiewicza – gitara, Krzysztofa Przybyłowicza – perkusja, Sławomira Sokołowskiego – instrumenty klawiszowe i programowanie, nagrał album poświęcony pamięci Ady Rusowicz "Radości i smutki" do tekstów wybitnego poznańskiego autora Andrzeja Sobczaka oraz do muzyki swojej i S. Sokołowskiego. 10 października 1992r. W. Korda wraz z innymi muzykami oddał hołd Adzie grając i śpiewając w koncercie poświęconym jej pamięci. Wystąpili wtedy m. in. Helena Majdaniec, Andrzej Nebeski, W. Wander, Wanda Kwietniewska, J. Popławski, H. Zomerski, Andrzej Bychowski i inni.
  18 grudnia 1993 r. w Poznaniu W. Korda po raz drugi się ożenił, a jego żona Aldona towarzyszy mu także w życiu zawodowym pełniąc funkcję menedżera.
  Od powrotu z USA, Kanady i Australii w połowie lat 90-tych, do dnia dzisiejszego, muzyk aktywnie koncertuje wykonując swoje niezapomniane przeboje z okresu Niebiesko-Czarnych, nagrania solowe oraz utwory zagraniczne. W 2010 r. (wg strony artysty) współpracował z muzykami wywodzącymi się z nurtu muzyki bigbitowej lat 60-tych. W skład zespołu wchodzili:  Andrzej Mikołajczak (eks Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego, Nowi Polanie) - instrumenty klawiszowe; Tomasz Dziubiński (eks Test, Woytek Band - zespół Wojciecha Skowrońskiego) - gitara; Leszek Muth (eks Romuald I Roman) - gitara basowa;  Przemysław Lisiecki (eks Blues & Rock Wojciecha Skowrońskiego) - perkusja, którego w 2008 r. zmienił Marek Surdyk (eks Orkiestra Zbigniewa Górnego). W marcu 2009 roku M. Surdyka zastąpił Andrzej Nebeski (eks Niebiesko-Czarni, Polanie, Nowi Polanie i Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego).
  W. Korda wystąpił w wielu programach telewizyjnych, filmie fabularnym "Mocne uderzenie" (reż. J. Passendorfer), filmach TV "Kulig", "Przekładaniec" i "Mogło być inaczej".

Ada i Korda and Horda w Katowicach.
Od lewej: W. Korda, J. Gałkowski, J. Rzychoń, Z. Mrozowski,A. Rusowicz i W. Michalczyk.
(z arch. W. Kordy, fot. Józef Wróbel)

Źródła:
strona Artysty: http://wojtekkorda.pl/ (tekst i zdjęcie)
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej – autor Ryszard Wolański (wyd. A. A. MTJ, Warszawa 2003);
Encyklopedia Polskiego Rocka  - Rock'N'Roll 1959-1973 - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock-Serwis, Kraków 1995)

PS.

1. Uzupełnienie biogramu mile widziane.

Nadmorskie Kwiaty

  Zespół wokalno-instrumentalny Nadmorskie Kwiaty powstał w Sopocie w 1968 r. Założycielem i kierownikiem organizacyjnym grupy był Zbigniew Czmielewski, uprzednio prowadzący zespoły: Pięć Linii, Nowe Tony i Szeptacze. W zamierzeniu twórcy formacji Grupa Młodzieżowa Wybrzeża Nadmorskie Kwiaty, ubrana w kaszubskie stroje ludowe miała stanowić "sam kwiat muzyczny Wybrzeża".
 Nadmorskie Kwiaty tworzyli: Marian Wandtke - gitara, śpiew; Ryszard Przecławski - gitara basowa, śpiew; Krzysztof Duda - organy i Piotr Stajkowski - perkusja. Jeszcze w 1968 r. nastąpiły pierwsze zmiany w składzie: funkcję gitarzysty, po M. Wandtke, przejął Janusz Odziomek.
  Wiosną 1969 r. zespół występował pod egidą Klubu "Radunia" w Pruszczu Gdańskim, a oprócz tego koncertował w przyległym obiekcie na kortach tenisowych w ramach tzw. Wiosennego Non Stopu. Latem tego roku grupa koncertowała w letnim Non Stopie w Sopocie, grając m.in. wspólnie z czeskim zespołem The Samuels.
  Od 1 stycznia 1970 r. kierownictwo organizacyjne formacji, o rezygnacji Z. Czmielewskiego, sprawował Piotr Huebner. W tym samym roku nastąpiły kolejne zmiany w składzie zespołu. Z gry zrezygnowali K. Duda i P. Stajkowski. Nowym perkusistą grupy został Dariusz Boniewicz. Wkrótce potem gitarzystą formacji został Grzegorz Nogowski (po odejściu J. Odziomka). Także w tym roku w skład zespołu weszła wokalistka Sandra. Grupa działała do końca 1970 r.
  Od początku 1970 r. formacja związana była z klubem WSE "Łajba". Zespół występował w Sopocie, Gdańsku, Gdyni, Tczewie i Pruszczu Gdańskim. Grupa brała udział w telewizyjnych i radiowych programach młodzieżowych "Azymut - nasze miasto", "Remanent", "Bariera dźwięku" i "Latający Holender".

Źródła:
  Motława-Beat. Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009) (tekst i zdjęcie)
  Informacje nadesłane przez Panów: Piotra Huebnera i Janusza Boniewicza (tekst i zdjęcia)
  Informacje zawarte w komentarzach pod biogramem
  Informacje od Pana Zbigniewa Czmielewskiego (komentarz poniżej oraz rozmowy telefoniczne i na portalu społecznościowym)
   [Biogram uzupełniony 12.06.2020 r.]

Nadmorskie Kwiaty

A oto zdjęcia nadesłane przez Pana Piotra Huebnera.

Nadmorskie Kwiaty
 od lewej: Ryszard Przecławski, Piotr Stajkowski, Janusz Odziomek

Nadmorskie Kwiaty
od lewej : J. Odziomek, P. Stajkowski, R. Przecławski

Grzegorz Nogowski (Nadmorskie Kwiaty)

Ryszard Przecławski (Nadmorskie Kwiaty)


Poniżej zdjęcia nadesłane przez Pana Janusza Boniewicza:

Nadmorskie Kwiaty w studiu TV: 

od lewej: J. Odziomek, D. Boniewicz, R. Przecławski i wokalistka „Sandra“.

Nadmorskie Kwiaty w sopockim Non Stopie

od lewej: R. Przecławski, D. Boniewicz, "Sandra“ (śpiew), G. Nogowski

Nadmorskie Kwiaty w sopockim Non Stopie

od lewej : R. Przecławski, D. Boniewicz, G. Nogowski.

 I trzy zdjęcia od Pana Zbigniewa Czmielewskiego:

Nadmorskie Kwiaty (na łodzi) od lewej: R. Przecławski, P. Stajkowski, M. Wandtke, K. Duda i Z.Czmielewski.

Nadmorskie Kwiaty (Non Stop - lato 1969 r.) od lewej: P. Stajkowski, M. Wandtke i R. Przecławski

Nadmorskie Kwiaty (plakat informacyjny)

PS.

1. Uzupełnienie biogramu mile widziane.
2. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
3. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

Toni Keczer

  Toni Keczer (wł. Antoni Kaczor) - wokalista. Urodził się 3 lutego 1935 w Krakowie. Po ukończeniu technikum elektrotechnicznego pracował w wyuczonym zawodzie w krakowskim przedsiębiorstwie Samperit. Od roku 1953 zaczął śpiewać w Krakowie w założonym przez siebie zespole Quirino (Kirino). Występował na imprezach okolicznościowych, a nastepnie w Hotelu Francuskim grając do tańca. Śpiewał tam tanga, przedwojenne szlagiery, piosenki francuskie, włoskie i amerykańskie.
  W styczniu 1962 r. roku został nowym wokalistą zespołu Czerwono-Czarni. W grupie wykonywał repertuar country, w kwietniu 1962 r. nagrał z formacją "czwórkę" pt. Cowboy Story. We wrześniu 1962 r. został oddelegowany, przez Estradę Szczecińską, do zespołu Luxemburg Combo. Z grupą tą nagrał swą kolejną "czwórkę" - Rio Bravo. Po rozpadzie formacji i  krótkim epizodzie w szczecińskim zespole Temperamenty,  powrócił z powrotem do Czerwono-Czarnych. Powoli zmieniał repertuar, wylansowując w ramach grupy takie przeboje jak" "Trzeba iść"; "Wiatr nie zawsze wieje w oczy"; "Z tobą, tylko z tobą"; "Siedemnaście milinów". Nagrał także piosenkę "Zielony kraj" z orkiestrą Studia "Rytm". Z Czerwono-Czarnymi nagrał trzy "czwórki", parę singli i zaśpiewał kilka utworów na pierwszych dwóch albumach grupy.
  Po rozstaniu się w styczniu 1969 r. z Czerwono-Czarnymi związał się na krótko ze szczecińską grupą Kameleony, kierowaną przez J. Knapa. Po dwóch latach powrócił do Krakowa wycofując się z czynnego życia estradowego. Do 1983 r. wraz ze swoim zespołem regularnie występował w tamtejszym Hotelu Francuskim. Próba powrotu na ogólnopolską scenę, jaką było nagranie w 1975 r. dwóch piosenek ("Każdy z wiosną odmienia się"; "Ogród moich marzeń") z zespołem Andrzeja Zygierewicza, nie wzbudziła szerszego zainteresowania.
  W latach 90-tych ponownie dużą popularność przyniosła mu działalność w ramach zespołu Ewa Głębocka and Toni Keczer, specjalizującym się w muzyce biesiadnej. Toni Keczer zmarł 24 listopada 2009 r. w szpitalu, po wypadku jakiemu uległ na jednej z ulic Krakowa. Został pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie.




Toni Keczer

NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE

LP XL 0352 Muza
[CZERWONO-CZARNI] CZERWONO-CZARNI
Masz takie same oczy jak ona / Ten pierwszy dzień / Mój dom gdzieś daleko
 Nagrano w listopadzie 1966 r.
Skład: T. Keczer - śpiew; T. Mróz - gitara; H. Zomerski - gitara basowa; R. Poznakowski - organy,
pianino; Zbigniew Bizoń - saksofon tenorowy; Maciej Kossowski - trąbka; R. Gromek - perkusja

[CZERWONO-CZARNI] 17.000.000
Siedemnaście milionów / Nie wystarczy zamknąć drzwi
 Nagrano w grudniu 1967 r.
Skład: T. Keczer - śpiew; T. Mróz - gitara; H. Zomerski - gitara basowa; K. Maga - organy, pianino,
gitara, śpiew (8); R. Gromek - perkusja

EP N-0205 Pronit (04.1962)
[CZERWONO-CZARNI] COWBOY STORY
Mary Lou [Hello Mary Lou] / Sad Eyes / Cowboy story /Ballada [There's A Gold mine In The Sky]
 Skład: T. Keczer - śpiew;  P. Gwoździowski - instrumenty perkusyjne; W. Bernolak - gitara; W. Katana - kontrabas; J. Krzeczek - pianino; P. Puławski - gitara; J. Knap - perkusja

EP N-0239 Muza (01.1963)
[LUXEMBURG COMBO] RIO BRAVO
My Rifle, My Pony And Me / Colt / Rudy Frank / Blue Moon Of Kentucky
Skład: T. Keczer - śpiew; M. Cichoń - gitara; A. Bylica - gitara hawajska; M. Pudło - kontrabas; Z.
Podgajny - pianino; Z. Engel - saksofon tenorowy; Z. Kucharzewski - perkusja

EP N-0446 Muza (09.1966)
[CZERWONO-CZARNI]
Ten pierwszy dzień / Wiatr nie zawsze wieje w oczy / Kto wie o czym szumi wiatr / My reklamy nie lubimy
 Skład: T. Keczer - śpiew; Z. Bizoń - saksofon; R. Poznakowski - organy, pianino; T. Mróz - gitara; H. Zomerski - gitara basowa; M. Kossowski - trąbka; R. Gromek - perkusja

EP N-0469 Muza (01.1967)
[CZERWONO-CZARNI]
Dzień dla Ciebie / Z Tobą, tylko z Tobą / Malarz - czas / Szczecińska noc
 Skład: T. Keczer - śpiew; R. Poznakowski - organy; T. Mróz - gitara; H. Zomerski - gitara basowa; R. Gromek - perkusja

EP N-0198 Muza (1962)
[CZERWONO-CZARNI] TWIST
Let's Twist Again  (z zesp. Czerwono-Czarni - voc. M. Burano, J. Godlewski, T. Keczer)

EP N-0541 Pronit (1968)
H. FABIAN, W. GĄSSOWSKI, T. KECZER
Zielony kraj (z zesp. Studia Rytm)

SP SP-101 Muza (01.1963)
[LUXEMBURG COMBO]
My Rifle, My Pony And Me / Blue Moon Of Kentucky

SP SP-170 Pronit (11.1966)
[CZERWONO-CZARNI]
Ten pierwszy dzień

SP SP-172 Pronit (1966)
Wiatr nie zawsze wieje w oczy (z zesp. Czerwono-Czarni)

SP SP-179 Pronit (12.1967)
[CZERWONO-CZARNI]
Siedemnaście milionów

PD KP-37 Muza (04.1962)
Mary Lou (z zesp. Czerwono-Czarni)

PD KP-41 Muza (04.1962)
Cowboy Story (z zesp. Czerwono-Czarni)

PD KP-98 Muza (09.1966)
Ten pierwszy dzień (z zesp. Czerwono-Czarni)

PD KP-112 Muza (12.1967)
Siedemnaście milionów (z zesp. Czerwono-Czarni)

PD R-0043 Ruch (11.1966)
Mój dom gdzieś daleko (z zesp. Czerwono-Czarni)

SP SP-172 Pronit (09.1966)
Wiatr nie zawsze wieje w oczy (z zesp. Czerwono-Czarni)

LP XL 0174 Pronit (1963)
Z MELODIĄ I PIOSENKĄ DOOKOŁA ŚWIATA (2)
Cowboy Story (z zesp. Czerwowno-Czarni)

LP XL 0175 Pronit (1964)
Z MELODIĄ I PIOSENKĄ DOOKOŁA ŚWIATA (3)
Mary Lou (z zesp. Czerwowno-Czarni)

LP XL 0370 Pronit (1967)
1000 TAKTÓW MŁODOŚCI
Wiatr nie zawsze wieje w oczy (z zesp. Czerwono-Czarni)

LP SL 0417 Pronit (1967)
COCTAIL MŁODOŚCI
Z tobą, tylko z tobą (z zesp. Czerwono-Czarni)

LP SX 3004 Muza (1991)
MC CK 1186 Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1962
There's A Gold Mine In The Sky (z zesp. Czerwono-Czarni) / Sad Eyes (z zesp. Czerwono-Czarni)

LP SX 3047 Muza (1991)
MC CK 1236 Muza (1991
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1965 - VOL. 1
Przyjdzie kiedyś taki dzień  (z zesp. Czerwono-Czarni)

2LP SX 3049/3050 Muza (1992)
2MC CK 1238/1239 Muza (1992)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1966 - VOL. 1, 2
Wiatr nie zawsze wieje w oczy (z zesp. Czerwono-Czarni) / Trzeba iść (z zesp. Czerwono-Czarni)

LP SX 3051 Muza (1992)
MC CK 12401 Muza (1992)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1967 - VOL. 1
Z tobą, tylko z tobą  (z zesp. Czerwono-Czarni)

NAGRANIA PŁYTOWE CYFROWE

CD PNCD 249 Muza (1993)
SZALONE LATA 60 - PRZEBOJE POLSKIEGO BEATU VOL. 1
Siedemnaście milionów (z zesp. Czerwono-Czarni)

CD PNCD 250 Muza (1993)
SZALONE LATA 60 - PRZEBOJE POLSKIEGO BEATU VOL. 2
Masz takie same oczy jak ona (z zesp. Czerwono-Czarni) / Z tobą, tylko z tobą (z zesp. Czerwono-Czarni)

CD PNCD 438 Muza (2000)
NAJPIĘKNIEJSZE BALLADY LAT 60.
Masz takie same oczy jak ona (z zesp. Czerwono-Czarni)

CD PNCD 860 Muza (2004)
[CZERWONO-CZARNI] 45 RPM: KOLEKCJA SINGLI I CZWÓREK (1)
Mary Lou / Sad Eyes / Cowboy Story / Ballada

CD PNCD 861 Muza (2004)
[CZERWONO-CZARNI] 45 RPM: KOLEKCJA SINGLI I CZWÓREK (2)
Ten pierwszy dzień / Wiatr nie zawsze wieje w oczy / Kto wie o czym szumi wiatr / My reklamy nie lubimy / Dzień dla ciebie / Z tobą, tylko z tobą / Malarz - Czas / Szczecińska noc

CD PNCD 1287 Muza (2010)
BYŁ ROCK AND ROLL
Blue Moon Of Kentucky (z zesp. Luxemburg Combo) / Mary Lou (z zesp. Czerwono-Czarni)

CD PNCD 1297 Muza (2010)
[CZERWONO-CZARNI] 40 PRZEBOJÓW
Kto wie o czym szumi wiatr / Siedemnaście milionów / Ten pierwszy dzień / Mój dom gdzieś daleko / My reklamy nie lubimy

NAGRANIA RADIOWE

05.1962:
Theres's A Gold Mine In The Sky (z zesp. Czerwono-Czarni); Sad Eyes (z zesp. Czerwono-Czarni)

06.1965:
Przyjdzie kiedyś taki dzień [Przyjdzie taki dzień] (z zesp. Czerwono-Czarni)

12.1965:
Mała Mary (z zesp. Czerwono-Czarni); Help (z zesp. Czerwono-Czarni - voc. S. Krajewski i T. Keczer)

09-10.1966:
Uważaj (z zesp. Czerwono-Czarni); Nie masz racji (z zesp. Czerwono-Czarni); Pójdę sobie swoją drogą (z zesp. Czerwono-Czarni - voc. K. Sobczyk i T. Keczer); Sygnał Czerwono-Czarnych [My reklamy nie lubimy] (z zesp. Czerwono-Czarni - voc. T. Keczer i R. Poznakowski); Trzeba iść (z zesp. Czerwono-Czarni - voc. T. Keczer i R. Poznakowski)

01-02.1967:
Dzień dla ciebie (z zesp. Czerwono-Czarni); Wiatr nie zawsze wieje w oczy (z zesp. Czerwono-Czarni); Z tobą, tylko z tobą (z zesp. Czerwono-Czarni); Ramona (z zesp. Czerwono-Czarni)

11.1967:
Siedemnaście milionów (z zesp. Czerwono-Czarni)
11.1968:
Listy (z zesp. Czerwono-Czarni - voc. T. Keczer, J. Lech, K. Sobczyk, K. Stanek); Na koniec świata (z zesp. Czerwono-Czarni); Nie wystarczy zamknąć drzwi (z zesp. Czerwono-Czarni)

Źródła:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. ROCK-SERWIS, Kraków 1995);
"Mocne uderzenie - Czerwono-Czarni" - autor Marek Gaszyński (wyd. Prószyński i S-ka) (tekst i zdjęcie);
Wikipedia;
KPPG

PS.

1. Uzupełnienie biogramu i dyskografii mile widziane.

Fantom

  Zespół wokalno-instrumentalny Fantom powstał w 1965 r w Krakowie.. Grupa miała siedzibę w świetlicy osiedlowej os. Sportowego, gdzie miała dobre warunki do prób dzięki życzliwości ówczesnej kierowniczki - Pani Barbary Pasowskiej. Pierwsza nazwa grupy to Bardowie II, a grali w niej: Jerzy Bojdo - gitara, Józef Bojdo - gitara, Krzysztof Oktabski - gitara, cyja; Janusz Pudło - gitara basowa; Jerzy Grzeszczuk - perkusja i Grażyna Mazur - śpiew.
  W tym składzie, zespół grał bardzo krótko, a po zmianie nazwy na Fantom, grupa działała w składzie: Jerzy Bojdo - gitara; K. Oktabski - gitara, akordeon; Kazimierz Wiecha - gitara basowa; J. Grzeszczuk - perkusja; Andrzej Olkuski - śpiew.     
  W latach 1966-1969 formacja grywała m.in. na tzw. ubawach w auli Technikum Ekonomicznego, w "ZPiT" na os. Górali, na różnych przeglądach zespołów młodzieżowych (również w Hali Garaży), zabawach szkolnych, itp. Brała udział w imprezach wyjazdowych, w innych miastach. W 1968 r. zespół został wyróżniony za osiągnięcia w dziedzinie kultury przez kuratora krakowskiego, dwutygodniowym wyjazdem na wczasy do Zakopanego.
  Fantom grał głównie covery zespołów brytyjskich takich jak The Beatles, The Rolling Stones, The Shadows, The Ventures, The Monkies do których słowa pisali bracia Jerzy i Andrzej Grzeszczukowie. Muzycy wykonywali także własne utwory. W repertuarze grupy były też piosenki Czerwonych Gitar, Niebiesko-Czarnych i Czerwono- Czarnych itp.
    Na przełomie 1968 i 1969 r. zespół zakończył działalność, po odejściu do wojska K. Oktabskiego i J. Grzeszczuka.
  A. Olkuski odszedł wtedy do grupy Pięciu Z Nad Wisły, później przez krótki czas występował z Dżamblami. K. Wiecha odszedł do Nikt Nic Nie Wie, a później grał w Ładnych Kwiatkach.
  Po rozpadzie zespołu, J. Grzeszczuk grał jeszcze przez dwa lata w wojsku w Warszawie, gdzie zastąpił Janusza Stadnika, dawnego perkusistę Jupiterów

Fantom - na zdjęciu od lewej: A. Olkuski, J. Bojdo (zasłoniety), J. Grzeszczuk, K. Oktabski, K. Wiecha

Źródło:
 http://www.ryszardy.pl/ (na podstawie wspomnień Pana Jerzego Grzeszczuka) (tekst i zdjęcie)

Tadeusz Woźniak

  Tadeusz Woźniak - wokalista, gitarzysta, kompozytor. Urodził się 6 marca 1947 r. w Warszawie. W czasie nauki w szkole podstawowej uczył się gry na skrzypcach w PSM. Uczęszczał także do szkoły baletowej. Karierę wokalna zaczął od śpiewania na szkolnych akademiach. Z początkiem 1966 r. T. Woźniaka usłyszał Andrzej Kowalski, perkusista warszawskich Dzikusów i zaprosił na próbę zespołu. Przesłuchanie wypadło pomyślnie, wokalista został przyjęty i od lutego rozpoczął występy z formacją pod pseudonimem Daniel Dan. Debiut miał miejsce w kawiarni "Nowy Świat".
  Z Dzikusami wokalista dotarł do finału Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków, dokonał też pierwszych nagrań radiowych i płytowych. Z końcem roku T. Woźniak nagrał dla Młodzieżowego Studia "Rytm", z towarzyszeniem Dzikusów, swoje kompozycje do wierszy J. Tuwima. Niestety, nagrania skasowano.
  W 1967 r. solista współpracował z grupą Czterech, równocześnie dokonując okazjonalnych nagrań z zespołem Studia "Rytm" (m. in. "Zgasły wspomnienia"). W latach 1967-1968 uczestniczył w imprezach "FAMA" w Świnoujściu oraz III Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Muzyki Rozrywkowej w Gliwicach, gdzie zdobył 3 miejsce. Na II "Musicoramie" (1968) T. Woźniak wykonał kompozycje własne i współpracującego z nim Janusza Kaczmarskiego (eks Skaldowie). Pierwszym wielkim sukcesem piosenkarza stała sie ballada "Hej, Hanno", zauważona na VI KFPP w Opolu (1968). W tym samym roku zdobył II nagrodę w kategorii solistów i nagrodę specjalną na festiwalu w Soczi (ZSRR) zapiosenkę "To będzie syn". T. Woźniak z powodzeniem wykonywał ballady, pasjonowała go również piosenka poetycka. Efektem wspólpracy z poetami Jerzym Julianem Emirem i Bogdanem Loeblem stały się kolejne przeboje lat 1968-1969: "Nie znasz barw wielu kwiatów"; "to będzie syn"; "Dzień powszedni" i "Chciałbym ptaków zerwać śpiew".
  Od 1970 r. T. Woźniak wspólpracował z grupą Rodzina Wojciechowskiego, którą tworzyli:Henryk Wojciechowski - organy, pianino; Andrzej Górecki - flet i Aleksander Głuch - gitara basowa. Oprócz własnych kompozycji wokalista wykonywał z zespołem piosenki A. Góreckiego ("Wierzę w człowieka" i "Swoją drogą"). W 1971 r. zdobył II nagrodęna festiwalu w Dreźnie. Przełom w karierze T. Woźniaka przyniosło nawiązanie współpracy z poetą Bogdanem Chorążukiem. Z początkiem 1972 r. artysta nagrał swoją pierwszą płytę długogrającą, napisaną prawie w całości przez spółkę Woźniak - Chorążuk. Album przyniósł wiele przebojów, będących na długo wizytówką piosenkarza, m. in. "Zegarmistrz światła" (Nagroda Główna X KFPP w Opolu '72); "Z dobrych przeczuć"; "Smak i zapach pomarańczy".
  W 1973 r. T. Woźniak współpracował z gitarzystą klasycznym Feliksem Michalskim. W 1974 r. został, wspólnie z Anną Jantar i Mrianną Wróblewską, laureatem III nagrody na Coupe d'Europe w Villach (Austria). Kolejnym osiągnięciem artystycznym kompozytora była w 1974 r. realizacja płytowa suity "Odcień ciszy" oraz jej wersja sceniczna w roku nstępnym. W drugiej połowie lat 70-tych artysta poswiecił się muzyce ilustracyjnej, został też kierownikiem muzycznym Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu. Powstały wówczas m. in. kompozycje do spektakli teatralnych "Motyle są wolne"; "Wesele"; "Psasja i potepienie dr Faustusa"; "Odprawa posłów greckich"; "Alicja w krainie czarów"; "Oni"; "Nie-Boska Komedia". W 1979 r. sporą popularnością cieszyła się "Kołysanka" w wykonaniu Krystyny Prońko, pochodząca z musicalu "Lato Muminków", opracowanego muzycznie przez T. Woźniaka. Za muzykę do tego spektaklu muzyk otrzymał nagrodę na I Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Dziecięcych w 1979 r. 
  Do spiewania ballad artysta powrócił dopieo w 1986 r. podczas wystepu na Pikniku Country w Mrągowie. Rok później przypomniał swoje największe przeboje w trakcie sopockiego jubileuszu Niebiesko-Czarnych. Utwory, w nowych aranżacjach, nagrano na płycie "Zegarmistrz światła" z 1991 r. 21 września 1991 r. T. Woźniak wystąpił na Górze Szybowcowej w jeleniej Górze podczas imprezy "Jesień idzie - nie ma na to rady", a w roku nastepnym dał recital w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. W tym samym roku otrzymał Srebrną maskę za działalność muzyczną w Teatrze Dramatycznym w Płocku, a w 1994 r. nagrodę za muzykę teatralną podczas Międzynarodowych Dni Teatru w Bydgoszczy.



Tadeusz Woźniak (1969) (fot. miesięznik "RADAR" Maj 1969)

 
NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE

LP XL/SXL 0839 Muza
MC CK 0012 Muza
WOŹNIAK
A bodaj to / Ten, który pędzi / Zatrzymała się godzina / Smak i zapach pomarańczy / Zanosi się na noc / Na brzegu olsnienia / Ballada dla Potegowej / Leżę / Z dobrych przeczuć / Ciche, białe kołysanie / Z pragnienia w pragnienie / Mój czas / Zegarmistrz światła
 Nagrano w styczniu 1972 r.
Skład: T. Woźniak - śpiew; J. Gawrych - instrumenty perkusyjne; J. Sikorski - gitara basowa; J. kaczmarski - gitara basowa; J. Stefański - instrumenty perkusyjne; W. Nahorny - flet; K. Jonkisz - perkusja i Alibabki - śpiew

LP SXL 1160 Muza
TADEUSZ WOŹNIAK
Pewnego dnia o świcie / Dosłowność / Motyw obsesyjny / Dziwni ludzie / Świat jak zwariowany / I nim się ockniesz / Odcień ciszy / Tren o róży
 Nagrano w czerwcu 1974 r.
Skład: T. Woźniak - śpiew, gitara akustyczna, gitara; F. Michalski - gitara akustyczna, gitara; A. bem - perkusja; W. Bruślik - gitara basowa; T. Jaśkiewicz - gitara; R. Gromek - konga; T. Ochalski - pianino i Alibabki - śpiew

EP N-0548 Muza (11.1968)
Hej, Hanno / Nie znasz barw wielu kwiatów / To będzie syn / Nie bierz mi siebie
 Skład: T. Woźniak - śpiew; Cz. Niemen - gitara (3, 4); M. Brodowski - gitara (3, 4) i Warszawskie Smyczki p/d M. Sewena (1, 2)

EP N-0615 Muza (08.1970)
Widziałem / Swoją drogą / Ile zapragną / Wierzę w człowieka
 Skład: T. Woźniak - śpiew i zesp. T. Ochalskiego

EP N-0723 Muza (07.1973)
The World's Clockmaster [Zegarmistrz światła] / From Hopping To Hope [Z pragnienie w pragnienie] / Tomorrow [Z dobrych przeczuć]
 Skład: T. Woźniak - śpiew i zesp. H. Wojciechowskiego

SP SP-396 Muza (01.1972)
Smak i zapach pomarańczy / Z pragnienia w pragnienie

SP SP-397 Muza (01.1972)
Zegarmistrz światła / Mój czas

SP SP-518 Muza (06.1974)
Świat jak zwariowany / Motyw obsesyjny

PD R-0090 Ruch (11.1968)
To będzie syn

PD R-0398 Ruch (01.1972)
Z dobrych przeczuć

PD R-0280-II Ruch (07.1973)
Pożegnanie Olgierda

PD R-0369-II Ruch (06.1974)
Świat jest zwariowany

LP XL 0370 Pronit (1967)
1000 TAKTÓW MŁodości
Przestań mnie kochać / Wygrałem los
 Skład: T. Woźniak i zesp. Studia Rytm p/k P. Figla

LP XL 0633 Muza (06.1970)
PREMIERY OPOLE 1970
Ostatnia kula
 Skład: T. Woźniak - śpiew i zesp. H. Wojciechowskiego

LP XL/SXL 0753 Pronit (01.1972)
SPOTKAMY SIĘ W PIOSENCE
Serce ogniska
 Skład: T. Woźniak - śpiew i zesp. H. Wojciechowskiego

LP XL/SXL 0848 Muza (06.1972)
MIKROFON I EKRAN OPOLE 1972
Zegarmistrz światła (live)
 Skład: T. Woźniak - śpiew i ork. PRiTV p/d B. Klimczuka oraz Alibabki - śpiew

LP XL/SXL 0938 Muza (01.1972)
TO PEJZAŻ MOJEJ ZIEMI - BEAT ORATORIO
Czego nas uczą
 Skład: T. Woźniak - śpiew i ork. p/d R. Poznakowskiego

LP XL/SXL 0965 Muza (07.1973)
CZTEREJ PANCERNI I PIES
Pożegnanie Olgierda

LP SXL 1161 Muza (1974)
DYSKOTEKA (7)
Motyw obsesyjny

LP SX 2617-2618 Muza (07.1987)
25 LAT NIEBIESKO-CZARNYCH - PRZEŻYJMY TO JESZCZE RAZ
Hej, Hanno (live) / Smak i zapach pomarańczy (live) / Zegarmistrz światła (live)

LP D-025517 Miełodia [ZSRR] (1968)
SOCZI - 68


LP SX 3054 Muza (1992)
MC CK 1243 Muza (1992)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1968 - VOL. 2
Hej, Hanno

MC CK 1286 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1970 - VOL. 1
Ile zapragną

MC CK 1292 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1972 - VOL. 2
Zegarmistrz światła

NAGRANIA RADIOWE

1967:
Zgasły wspomnienia (z zesp. Studia Rytm); Przestań mnie kochać (z zesp. Studia Rytm); Wygrałem los (z zesp. Studia Rytm); Piękne krawaty (z zesp. Czterech); Nie wiem gdzie, nie jak; Gdzie jesteś Magdaleno

1968:
Pieśń; Kruk do kruka; Hej, Hanno; To będzie syn; Piosenka o miłości

1969:
Dzień powszedni; Chciałbym ptaków zerwać śpiew [Ile zapragną]; Widziałem; Hej, dzień się budzi!; Skąd przybywamy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

1970:
Powiedz zła dziewczyno (z zesp. H. Wojciechowskiego); Schylony wiatr zobaczysz; Widziałem (z zesp. Hagaw)

1971:
Za dalą dal (voc. T. Woźniak i A. Nowacki); Serce ogniska (voc. T. Woźniak i A. Nowacki); Skargi rajskiej (z zesp. H. Wojciechowskiego); Z pragnienia w pragnienie (z zesp. H. Wojciechowskiego)

1972:
Zegarmistrz światła

1973:
I nim się ockniesz; Tren o róży; Kamień; Dosłowność

1974:
Motyw obsesyjny

1978:
Antypiosenka; Odprawa posłów greckich (voc. T. Woźniak i Alibabki); Czapka z piór (voc. T. Woźniak i Alibabki)

1981:
Posłuchaj siebie; Słuchamy piosenek; Poszukaj sobie; Takie właśnie wrażenie

Źródła:
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock serwis, Kraków 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa 2003);
Pan  Darek - omuzyceblog.wordpress.com (zdjęcie)

PS.

1. Co do daty urodzin T. Woźniaka, w obu źródłach istnieje wielka rozbieżność. Encyklopedia podaje datę 30.04.1950 r., natomiast Leksykon - 6.03.1947 r. Wszystkie inne źródła w internecie podają datę taką jak Leksykon. Także na Facebook'u także podana jest ta data. Mniemam, że podał ją sam Artysta. Dlatego ją podaję..
Pomóc mogłaby strona internetowa artysty http://tadeuszwozniak.pl/. Ale na niej brak biogramu artysty. Bez sensu.
2. Uzupełnienie biogramu i dyskografii mile widziane.
3. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
4. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

Biała Gwiazda

  Zespół wokalno-instrumentalny Biała Gwiazda powstał wiosną 1961 r. w Krakowie. Grupa działała przy klubie sportowym Wisła Kraków, który zapewniał sprzęt, salę na próby i jednolite ubrania, natomiast formacja grała bezpłatnie określoną ilość wieczorków w sali klubowej, a na koszulkach muzycy nosili symbol klubu, czyli białą gwiazdę. W skład zespołu wchodzili: Lesław Trojanowski - gitara; Zygmunt Schornstein - gitara; Piotr Pałamar - gitara basowa;  Andrzej Kunz - fortepian;  Wacław Kraszewski - perkusja; Jerzy Ochoński - saksofon tenorowy, lider.
  Zespół w 1961 r. wystepował na wieczorkach tanecznych, przede wszystkim w klubie "Violinka" (inaczej "Jedynka") na osiedlu Młodości 1, gdzie zyskał dużą popularność. W następnym roku występował tam na zmianę z "Ametystami" . Regularny, prawie półroczny cykl zabaw młodzieżowych Biała Gwiazda organizowała w Sali Zespołu Pieśni i Tańca przy ZDK na os. Górali (sali, która mogła pomieścić ok. 400 osób), gdzie podejmuje inicjatywę "otwartego mikrofonu", czyli możliwości wystepu wokalnego z towarzyszeniem grupy dla wszystkich chętnych. Oprócz występów w klubach krakowskich formacja odnotowała występ w łódzkim klubie studenckim "Pod siódemkami".
  Repertuar zespołu tworzyły utwory Elvisa Presleya; Chubby Checkera ("Let's Twist Again"); Pata Boone'a ("Speedy Gonzales") oraz klasyki typu "Charmine", "Perfidia". Grupa wykonywała także beatowe wersje polskich utworów ludowych, np. "Starzyk" z repertuaru Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk".
  Z zespołem śpiewali Wiesława Bator, Elżbieta Żakowicz, Włodzimierz Gurgul. W lipcu 1963 r. miejsce W. Kraszewskiego na perkusji zajął  Mieczysław Spyrczyński.  Dużym sukcesem zespołu był występ w Barbakanie na Juwenaliach w 1963 r. Wczesną jesienią tego roku Biała Gwiazda  zakończyła swoją działalność.

Biała Gwiazda (Kraków 1963 r. Juwenalia: S. Butenko, W. Kraszewski, ......, M. Plutecki , z tyłu J. Ochoński, P. Pałamar, W. Garusiński, na kucąco T. Gogosz.)

Źródło: http://www.ryszardy.pl/ (tekst i zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biogramu formacji bardzo pożądane..
2. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
3. Szukam także informacji na temat innych artystów: Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka.


       

Jerzy Kossela

  Jerzy Kossela - gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów. Muzyczny samouk. Urodził się 15 lipca 1942 r. w Częstochowie. Po wojnie rodzina J. Kosseli przeniosła się do Gdyni. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Gdyni. W czasie nauki w liceum grał w amatorskich formacjach muzycznych, stworzył także duet wokalno-gitarowy z kolegą klasowym Markiem Tarnowskim (wł. Wojciech Zieliński). Studiował elektronikę i architekturę na Politechnice Gdańskiej.  W 1960 r. pracował jako instruktor muzyczny w gdyńskim Domu Kultury. W maju 1961 r. J. Kossela założył swój pierwszy, półzawodowy zespół wokalno-instrumentalny Elektron, który tworzyli: J. Kossela - gitara, lider; Bernard Dornowski – śpiew, Marek Szczepkowski – śpiew, Henryk Zomerski – gitara basowa. Równocześnie muzyk współpracował z zespołem tanecznym, występującym m. in. w klubach "Nauczyciela" i "Stoczniowca". Formację tworzyli: J. Kossela - gitara; Marek Strobel - kontrabas; Daniel Danielowski - pianino; Zbigniew Radwański - trąbka; Jerzy Kowalski - perkusja. Na bazie obu grup, z inicjatywy Franciszka Walickiego i J. Kosseli, w styczniu 1962 r. powstał zespół Niebiesko-Czarni, w skład którego weszli: J. Kossela - gitara, kierownik muzyczny; Andrzej Jasiński - gitara; Paweł Reson (wł. Juszczenko) - gitara; Henryk Zomerski - gitara basowa; D. Danielowski - pianino; J. Kowalski - perkusja; B. Dornowski - śpiew; M. Szczepkowski - śpiew. Grupa zdobyła I miejsce w kategorii zespołów na I Festiwlu Młodych Talentów w Szczecinie na przełomie czerwca i lipca 1962 r.
  W grudniu 1962 r. J. Kossela rozpoczął służbę wojskową, co nie przeszkodziło mu we wzięciu udziału w nagraniach grupy dla Polskich Nagrań (03.1963) oraz gościnnym występie na I KFPP w Opolu '63). Występował także w Centralnym Zespole Artystycznym Wojska Polskiego. Po odejściu z Niebiesko-Czarnych H. Zomerskiego, B. Dornowskiego, M. Szczepkowskiego, D. Danielowskiego i J. Kowalskiego we wrześniu 1963 r., pod patronatem Klubu Studentów Wybrzeża ŻAK i przy duchowym wsparciu J. Kosseli utworzono nową formację wokalno-instrumentalną - Pięciolinie. Po skończeniu służby wojskowej, we wrześniu 1964 r. J. Kossela zastąpił w tym zespole na stanowisku gitarzysty Romana Mroza. W listopadzie tego roku odbył się muzyczny pojedynek Tony contra Pięciolinie. Wcześniej, 15 lipca 1964 r. muzyk założył "Grupę X", która miała stać się zalążkiem nowej grupy, Czerwonych Gitar. Pierwszy koncert tej grupy odbył się w Elblągu 15 stycznia 1965 r. Formację tworzyli: J. Kossela - gitara, śpiew, lider; Krzysztof Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; H. Zomerski - gitara basowa, śpiew; Jerzy Skrzypczyk - perkusja, śpiew i Seweryn Krajewski - śpiew, gitara. Z Czerwonymi Gitarami J. Kossela wylansował swoje największe przeboje, napisane w większości z K. Klenczonem: "Bo ty się boisz myszy"; "Historia jednej znajomości"; "Matura"; "Mówisz, że kochasz mnie jak nikt". Z zespołem muzyk odbył wiele koncertów, nagrał debiutancki album "To właśnie my" (XL 0350) oraz 5 "czwórek" i 4 single. Po prawie dwóch latach wspólnych występów, wskutek konfliktu z K. Klenczonem, 20 grudnia 1966 r. J. Kossela zrezygnował z kierowania Czerwonymi Gitarami. W maju 1967 r., po koncercie w Poznaniu, odchodzi z grupy.
  Po odejściu z Czerwonych Gitar  latem 1967 r. muzyk występował gościnnie z Tajfunami w "non stopowych" imprezach w Międzyzdrojach. Efektem współpracy była kompozycja J. Kosseli "Głos prerii" w repertuarze zespołu. Po wakacjach utworzył z H. Zomerskim duet, działający blisko trzy miesiące.
  Latem 1967 r. muzyk nawiązał współpracę z sopockim zespołem Takty. Zorganizował "Klub u Jurasa", gdzie, po rozwiązaniu Taktów, pod nazwą Potrójne Takty występowały amatorskie grupy muzyczne Trójmiasta. Klub został zamknięty decyzją administracyjną na początku 1969 r.
  Wiosną 1969 r. J. Kossela zorganizował przy klubie "Rudy Kot" zespół Perpetuum Mobile. Formację tworzyli: J. Kossela - gitara, śpiew; Jana Kras - śpiew; Lech Gackowski (eks Czarne Golfy) - gitara basowa; Zenon Halicki (eks Czarne Golfy) - gitara, śpiew; Edward Wein (eks Ritornel) - pianino, organy, śpiew; Andrzej Jastrzębski - perkusja i Tadeusz Żabkiewicz - skrzypce, gitara, śpiew. Zespół, wykonujący niejednorodny stylistycznie repertuar, zadebiutował 23 czerwca 1969 r. w klubie "Rudy Kot". Grupa występowała przez rok w klubach studenckich, nie zdobywając większej popularności.
  W 1971 r. J. Kossela stworzył "Mini Kabaret Piosenki", którego głównymi wykonawcami był sam kompozytor i jego żona - Jana Kras. Reminiscencją repertuaru kabaretu i zespołu Perpetuum Mobile były nagrania duetu, dokonane w 1972 r. dla Rozgłośni PR w Poznaniu. W latach 1974-1976 muzyk występował, jako tzw. "one man band", w ramach koncertów grup Bemibem, Breakout i Blues And Rock Wojciecha Skowrońskiego. Później był prezenterem dyskotek.
  W latach 1991-1994 J. Kossela występował gościnnie podczas koncertów Czerwonych Gitar i Żuków. Następnie zajął się opracowaniem i wydaniem nowych wersji swoich starych przebojów. Od 1999 r. muzyk znów współpracuje z Czerwonymi Gitarami.
 J. Kossela zmarł 7.01.2017 r. w Gdyni.
  Dyskografię artysty uzupełniają płyty nagrane z Niebiesko-Czarnymi i Czerwonymi Gitarami.
 

NAGRANIA KASETOWE ANALOGOWE:

MC PH 0356 Phonex
BALLADY AUTORSKIE
Ty się boisz myszy / Chodź miła na Kamienną Górę / Morze za mgłą / Mam już osiemnaście lat / Ballada o przyjaźni / Jeśli mi zaufasz // Ballada o pytaniach / Donkiszoci dwudziestego wieku / Bajka o rybce i gąbce / Ballada o zębatej reformie / Ballada o misjonarzu / Gruby pan

NAGRANIA RADIOWE

04.1972:
Nic, co by mogło oznaczać cokolwiek (instr.); Morze za mgłą; Ballada o pytaniach (voc. J. Kras); Jeleń

06.1972:
Yesterday (instr.); Ballada o pytaniach; Gruby pan; Jeśli mi zaufasz (voc. J. Kras); Pierwszy polski kosmonauta; I'm Singing Blue

1975:
Chodźmy, miła na Kamienną Górę; Bo ty się boisz myszy

Źródła:
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock serwis, Kraków 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa 2003);
Motława-Beat Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009) (tekst i zdjęcie);
http://czerwonegitary.pl/www/

        Biogram uzupełniony 8.01.2017 r.

PS.

1. Uzupełnienie biogramu i dyskografii mile widziane.
2. Zdjęcie zeskanowane, ale słabej jakości.

Waniliowy Krem

  Zespół wokalno-instrumentalny Waniliowy Krem powstał w Gdańsku w październiku 1968 r. po rozwiązaniu grupy Meteory. W skład formacji wchodzili: Krzysztof Mikołajczak - śpiew; Ryszard Ptasiński - gitara; Wiesław Osowski - gitara basowa; Jan Jakubowski - perkusja. W repertuarze zespołu znajdowały sie główne utwory zespołów angielskich: The Cream, The Animals, The Rolling Stones, The Beatles, a także własne transkrypcje amerykańskich standardów rhythmandbluesowych. Grupa wykonywała także kompozycje własne, m. in. "Szklane oczy"; "Mini kariera"; "Letnia noc"; "Sianokosy" i "Słoń Tadeusz".
  Zespół był związany z gdańskim klubem "Na poddaszu" i jego filią "Za Rogiem", należącymi do Zakładów Przemysłu Okrętowego HYDROSTER.

Źródło:  Motława-Beat Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009) (tekst i zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biogramu bardzo pożądane.
2. Źródło nic nie mówi o dalszych losach grupy. Przydałby się choć rok rozwiązania zespołu.
3. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
4. Szukam także informacji na temat innych artystów: Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka.

Anawa

  Zespół wokalno-instrumentalny Anawa działał pierwotnie jako grupa muzyczna kabaretu sudentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
  Kabaret Architektów Anawa (En Avant) założyli w grudniu 1966 r. Jan Kanty Pawluśkiewicz (ur. 13.10.1942 r. w Nowym Targu) i Marek Grechuta (ur. 10.12.1945 r. w Zamościu). Kabaret tworzył przedstawienia i happeningi, które łączyły elementy groteski, czarnego humor, sztuki jarmarcznej i cyrkowej. Z czasem grupa zmieniła artystyczny profil, porzucając aktorstwo na rzecz poetyckich ballad z romantyczno-barokową oprawą muzyczną.
  Jako zespół wokalno-instrumentalny Anawa pierwszy swój sukces odniosła jesienią 1967 r. podczas VI Ogólnopolskiego Konkursu Piosenkarzy Studenckich w Krakowie. "Tango Anawa" zostało uznane za najlepszą piosenkę festiwalu, zaś M. Grechuta zdobył 2 miejsce za Marylą Rodowicz. W składzie formacji znajdowali się: M. Grechuta - śpiew; J. K. Pawluśkiewicz - pianino; Tadeusz Dziedzic - gitara; Zbigniew Wodecki (eks Czarne Perły) - trąbka, skrzypce i Anna Wójtowicz - wiolonczela. W 1968 r. zespół zdobył nagrodę specjalną dziennikarzy na VI KFPP w Opolu za piosenkę "Serce" (muz. J. K. Pawluśkiewicz, słowa: I. Wiśniowska, M. Grechuta).
  W 1969 r. Anawa zrealizowała pierwszą "czwórkę" dla Pronitu, a TV przedstawiła film "Będziesz moją panią". Sukcesem zakończył się występ na VII KFPP w Opolu (1969), gdzie wykonywana przez Anawę piosenka "Wesele" (do tekstu Stanisława Wyspiańskiego) zdobyła nagrodę TVP. Mimo tego, że repertuar i instrumentarium formacji bardziej przypominały kwartet smyczkowy niż grupę bigbitową, zespół zdobywał coraz większe uznanie wśród młodzieżowej publiczności.
  Od 1969 r. współpracę z Anawą rozpoczęli: Zbigniew Paleta - skrzypce; Tadeusz Kożuch - skrzypce; Eugeniusz Makówka (eks Vox Gentis) - perkusja; Jacek Ostaszewski (eks Sekstet Andrzeja Trzaskowskiego) - flet, kontrabas oraz Marek Jackowski (ur. 11.12.1946 r. w Starym Olsztynie k. Olsztyna; eks Vox Gentis) - gitara. Zainteresowania dwóch ostatnich muzyków (jazz-rock, muzyka orientalna) zaznaczyły sie wyraźniej na albumie "Korowód". Utwór tytułowy otrzymał Nagrodę Główną na IX KFPP w Opolu (1971).
  Stopniowo w grupie zaczęły narastać różnice na temat artystycznego oblicza Anawy. Zorientowany bardziej na nowy sposób interpretacji poezji współczesnej M. Grechuta opuścił zespół na początku 1972 r., zaś zafascynowani kulturą wschodu i muzyką improwizowaną J. Ostaszewski i M. Jackowski wraz z Tomaszem Hołujem stworzyli trio Ossian. Anawa na krótko zaprzestała działalności.
  M. Grechuta, po współpracy z muzykami jazzowymi, zorganizował zespół WIEM (W Innej Epoce Muzycznej), z którym w 1974 r. zrealizował płytę "Magia obłoków". Grupę tworzyli: Jan Adam Cichy - gitara basowa; Kazimierz Jonkisz (ur. 9.11.1948 r) - perkusja; Antoni Krupa - gitara; Piotr Michera - skrzypce, gitara; Eugeniusz Obarski - pianino, instrumenty perkusyjne.
  Latem 1972 r. Anawa reaktywowała sie w składzie: Andrzej Zaucha (eks Dżamble) - śpiew; J. K. Pawluśkiewicz - pianino; Zbigniew Frankowski (eks Quorum) - gitara, spiew; Jan Gonciarczyk - kontrabas; T. Kożuch - altówka, trąbka; A. Wójtowicz - wiolonczela; E. Makówka - perkusja; Zygmunt Kaczmarski (eks Skaldowie) - skrzypce, gitara. Grupa rzadko pojawiała sie na estradach i w studiach nagraniowych. W sierpniu 1972 r. Anawa gościła w Monachium, gdzie wzięła udział w koncercie towarzyszącym XX Letnim Igrzyskom Olimpijskim. W maju 1973 r. uczestniczyła w Studenckiej Wiośnie Estradowej, zaś we wrześniu w "Intercopernicaliach". Zespół pozostawił po sobie album (SXL 1066) będący najbardziej rockowym w historii formacji. Jesienią 1973 r. grupa została rozwiązana przez J. K. Pawluśkiewicza, choć w roku nastepnym nagrała dla radia dwie piosenki z Nataszą Czermińską. A. Zaucha zajął się karierą solową, a Z. Kaczmarski znalazł sie w Kwartecie Henryka Słoboszewskiego, później zaś w Ossian.
  W połowie 1976 r. J. K. Pawluśkiewicz zainteresował M. Grechutę pracą nad musicalem "Szalona lokomotywa", opartym na motywach utworów Witkacego. Anawę reaktywowano w składzie: M. Grechuta - śpiew; J. K. Pawluśkiewicz - pianino; Paweł Ścierański - gitara; Michał Półtorak - skrzypce; J. Gonciarczyk - kontrabas i Michał Bonikowski - perkusja. Później doszli: Z. Kaczmarski - skrzypce i Jerzy Wysocki - gitara. W latach 1977-1980 wersję sceniczną spektaklu, w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego, prezentowano w krakowskim Teatrze "STU" z goscinnym udziałem M. Rodowicz. Za piosenkę "Hop, szklankę piwa" (muz. M. Grechuta, sł. S. I. Witkiewicz) grupa zdobyła I nagrodę na KFPP Opole '77. Potem J. K. Pawluśkiewicz skoncentrował się na tworzeniu muzyki filmowej i opuścił grupę. Muzyk wydał solowe albumy - m. in. "Nowy, radosny dzień" (Soundpol); "Nieszpory Ludźmierskie" (Soundpol) i "Harfy Papuszy".
  Kierownictwo muzyczne Anawy przejął M. Półtorak, zaś funkcję pianisty Wojciech Węgliński. W 1980 r. w skład zespołu wchodzili: M. Półtorak - skrzypce; J. Wysocki - gitara; Adam Moszumański (eks Wawele) - gitara basowa; Jolanta Giemzowska - skrzypce; Jadwiga Giemzowska-Olesińska - wiolonczela i Janusz Pilch - perkusja.
  Zespół występował jako grupa akompaniująca M. Grechucie w nagraniach płytowych i koncertowych. W latach 80-tych Anawa nagrała także płytę z Ireną Santor pt. "Przeboje Pana Stanisława". W 1989 r. zespół ponownie zawiesił działalność.
  Anawa reaktywowana została w 1994 r. w składzie: M. Grechuta - śpiew; Tomasz Góra - skrzypce; Halina Jarczyk - skrzypce; Wiesław Milczeński - wiolonczela; P. Ścierański - gitara; Józef Michalik - kontrabas; Stanisław Berny - perkusja; Leszek Szczerba - flet, saksofon tenorowy; Paweł Piątek - pianino, instrumenty klawiszowe. Z gruąa współpracowali także: Bogusława Ziegelheim - skrzypce; Andrzej Bosak - wiolonczela; Konrad Mastyło - pianino; K. Ścierański - gitara basowa; Wiesław Murzański - wiolonczela i Stanisław Błaszczyński.
  Zespół wiele koncertował - wg LPMR: Grupa "dała około dwóch i pół tysiąca koncertów w kraju i za granicą, m. in. w Holandii, Wlk. Brytanii, NRD, RFN, ZSRR oraz ośrodkach polonijnych Stanów Zjednoczonych i Kanady." Większość utworów grupy wznowiona została w piętnastopłytowej serii wydanej przez Pomaton EMI w 2005 r. pod wspólnym tytułem "Świecie nasz - Marek Grechuta".
 Marek Grechuta zmarł  9 października 2006 r. w Krakowie.

Anawa

NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE

LP XL/SXL 0601 Muza
MAREK GRECHUTA ANAWA
Wesele / Twoja postać / W dzikie wino zaplątani / Niepewność / Piosenka / Zadymka / Będziesz moją panią / Nie dokazuj / Serce / Korowód
 Nagrano w lutym 1970 r. Nagrania (4, 9) z EP N-0557.
Skład: M. Grechuta - śpiew oraz Anawa: J. K. Pawluśkiewicz - pianino; T. Dziedzic - gitara; T. Kożuch - skrzypce; J. Ostaszewski - kontrabas; A. Wójtowicz - wiolonczela i Alibabki - śpiew; M. Jackowski - gitara; J. Stefański - perkusja; T. Woźniak - gitara; J. Jarczyk - organy, akordeon; Z. Paleta - skrzypce.

LP XL/SXL 0752 Muza
KOROWÓD
Widzieć więcej - introdukcja (instr.) / Kantata / Chodźmy / Świecie nasz / Nowy radosny dzień (instr.) / Dni, których nie znamy / Ocalić od zapomnienia / Korowód / Niebieski młyn
 Nagrano w kwietniu 1971 r.
Skład: M. Grechuta - śpiew oraz Anawa: J. K. Pawluśkiewicz - pianino; M. Jackowski - gitara, brac; T. Kożuch - altówka; E. Makówka - instrumenty perkusyjne; J. Ostaszewski - flet, kontrabas; A. Wójtowicz - wiolonczela; Z. Paleta - skrzypce.

LP SXL 1066 Pronit
ANAWA
Kto wybiera samotność / Człowiek miarą wszechrzeczy / Abyś czuł / Widzialność marzeń - Ta wiara / Będąc człowiekiem / Stwardnieje ci łza / Tańcząc w powietrzu / Uwierz w nieznane / Kto tobie dał / Nie przerywajcie zabawy
 Nagrano w 1973 r.
Skład: A. Zaucha - śpiew, instrumenty perkusyjne oraz Anawa: J. K. Pawluśkiewicz - pianino; Z. Frankowski - gitara, śpiew; Z. Kaczmarski - skrzypce, śpiew; J. Gonciarczyk - kontrabas; T. Kożuch - altówka, trąbka; A. Wójtowicz - wiolonczela; E. Makówka - perkusja i B. Radecki - perkusja.

LP SX 1496 Pronit
SZALONA LOKOMOTYWA
Na skale czarnej / Nad zrębem planety / Hop szklankę piwa / Z głębiny nocy niepojętej / Przez uczuć najdziwniejsze sploty / Oto ja - oto on / Motorek / Zagadki / Pomnę jak niegdyś / Czy to tu? / Taniec szewców / Któż może być bardziej szalony / Zabij ten lęk / Ikar / Weź mnie ze sobą / Ostatnia stacja rezygnacja / Chcę cię uchronić
 Nagrano w czerwcu 1977 r.
Skład: M. Grechuta - śpiew; M. Rodowicz - śpiew (4, 6, 9, 10, 13, 15, 16) oraz Anawa: J. K. Pawluśkiewicz - pianino; M. Bronikowski - instrumenty perkusyjne; Janusz Grzywacz - instrumenty klawiszowe; M. Półtorak - skrzypce; K. Ścierański - gitara basowa; P. Ścierański - gitara; P. Techmański - flet, klarnet, saksofon; J. Wysocki - gitara

LP SX 2132 Pronit
ŚPIEWAJĄCE OBRAZY
Patrz, już wszyscy poszli / Cisza oddechu trawy / Szary gołąb na ramieniu / Mieć taki deszcz, gdy słońce świeci / Gdyby była taki aparat / Piruet na polnej drodze / Inna kuchnia inna moda / Śniło mi się i pamiętam / Otwarcie kurtyny / Hejnał Otella / Motyw Jagona / Opowieść Otella o Desdemonie / Taniec weselny Desdemony / Pieśń biesiadna Otella / Ostatnia pieśń Desdemony / Księżyc w rynku / Knajpa / Kopncert zza ściany
 Nagrano w październiku 1981 r.
Skład: M. grechuta - śpiew, pianino; U. Kiebzak - śpiew (3, 5, 7); D. Pomykała - śpiew (4, 6, 7) oraz Anawa: J. Olesińska - wiolonczela; M. Półtorak - skrzypce; J. Giemzowska - skrzypce; A. Węgliński - pianino (16-18); J. Wysocki - gitara; A. Moszumański - gitara basowa; J. Pilch - instrumenty perkusyjne i Alibabki - śpiew (16).

LP SX 2496 Muza
MC CK 0585 Muza
WIOSNA - ACH TO TY
Odkąd jesteś / Głos / Żyli długo i szczęśliwie / Wiosna - ach to ty / Ciernisty deszczyk / Jarmark świata / Walczyk panieński / Słodkie jest czoło mojej kochaneczki (instr.) / Szuwarem i wierzbiną (instr.) / Walc karuzelowy (instr.) / Przejażdżka o zachodzie słońca / Taniec z boa (instr.) / Motyw olsztyńska (instr.)
 Nagrano we wrześniu 1986 r.
Skład: M. Grechuta - śpiew; A. Dowhań - śpiew (1-4, 6, 7) oraz Anawa: J. Giemzowska-Pilch - skrzypce; K. Mastyło - pianino; A. Moszumański - gitara basowa; J. Olesińska - wiolonczela; J. Pilch - instrumenty perkusyjne; M. Półtorak - skrzypce; J. Wysocki - gitara i Alibabki - śpiew (3, 6)

LP SX 2729 Muza
MC CK 0933 Muza
KRAJOBRAZ PEŁEN NADZIEI
Pamięci wierszy / Nieoceniona / Miłość drogę zna / Takiej miłości nam życzę / Tajemniczy uśmiech / Krajobraz pełen nadziei / Pieśń wigilijna / Pieśń dla ludzi plonów / Żyj tą nadzieją / Najdłuższa pora dnia
 Nagrywano od listopada do grudnia 1988 r.
Skład: M. Grechuta - śpiew, pianino oraz Anawa: M. Półtorak - skrzypce; J. Giemzowska-Pilch - skrzypce; J. Olesińska - wiolonczela;  A. Moszumański - gitara basowa (1-3, 5, 8), wiolonczela (2, 10); R. Hobczyk - gitara (1-5, 8, 10); P. Ścierański - gitara (3, 4, 6, 7, 9); M. Pikuła - instrumenty klawiszowe; K. Ścierański - gitara basowa (4, 6, 7, 9, 10) i J. Pilch - instrumenty perkusyjne

EP N-0557 Pronit (03.1969)
SERCE
Serce / Niepewność / Tango Anawa
 Skład:  M. Grechuta - śpiew oraz Anawa: J. K. Pawluśkiewicz - pianino; T. Dziedzic - gitara; T. Kożuch - skrzypce; Z. Wodecki - skrzypce; A. Wójtowicz - wiolonczela

PD R-0145 Ruch (1970)
Nie dokazuj

PD R-0146 Ruch (1970)
Będziesz moją panią

PD R-0266 Ruch (1971)
Dni, których nie znamy

PD R-0289 Ruch (1971)
Korowód

PD R-0320 Ruch (1971)
Świecie nasz

PD R-0473 Ruch (1973)
Ta wiara

PD R-0474 Ruch (1973)
Linoskoczek

PD R-0483 Ruch (1973)
Kto tobie dał

NAGRANIA RADIOWE

1968:
Tango Anawa (voc. M. Grechuta); Mandarynki, pomarańcze (voc. M. Grechuta); Nie chodź dziewczyno do miasta (voc. M. Grechuta); Pieśń XI (voc. M. Grechuta); Serce (voc. M. Grechuta); Niepewność (voc. M. Grechuta)

1969:
Marzenia (voc. M. Grechuta); W dzikie wino zaplątani (voc. M. Grechuta); Było kiedyś [Nie dokazuj] (voc. M. Grechuta); Gdy zabrakło ci uśmiechu (voc. M. Grechuta); Koń darowany (voc. M. Grechuta); Senność (voc. M. Grechuta)

1970:
Korowód II (voc. M. Grechuta)

1971:
Dni, których nie znamy (voc. M. Grechuta); Korowód (w jęz. ang.) (voc. M. Grechuta); Dni, których nie znamy (w jęz. ang.) (voc. M. Grechuta); Korowód (w jęz. ros.) (voc. M. Grechuta); Wesele (w jęz. ros.) (voc. M. Grechuta); Będziesz moją panią (w jęz. ros.) (voc. M. Grechuta); Piosenka (w jęz. ros.) (voc. M. Grechuta); Dni, których nie znamy (w jęz. ros.) (voc. M. Grechuta)

1972:
Ta wiara (voc. A. Zaucha)

1973:
Linoskoczek (voc. A. Zaucha); Będąc człowiekiem (voc. A. Zaucha)

1974:
Nie śpiewaj o mnie (voc. N. Czarmińska); Prośba (voc. N. Czarmińska)

Źródła:
Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock serwis, Kraków 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa 2003);
http://www.ostbeat.de/Anawa.htm (zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biografii mile widziane.
2. Dostępne źródła nic nie mówią o zaprzestaniu działalności grupy. Trudno ustalić, czy grupa rozpadła się po śmierci M. Grechuty, czy wcześniej albo później. Każda wiadomość pożądana.
3. Jest w Encyklopedii, ale nie tylko, pewna nieścisłość. Nagranie płyty z A. Zauchą datowane jest na grudzień 1973 r., a wczesniej jest napisane, że jesienią formacja została rozwiązana. I jak ta rozwiązana grupa nagrała 2 piosenki z N.Czermińską? Zna ktoś odpowiedź?
4. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
5. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka